เรื่องของเราผ่านมาได้ปีกว่าๆแล้ว แต่มันก็ยังติดอยู่ในใจเรามาตลอด เรารู้สึกผิดมากๆ
เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นตอนเราเรียนอยู่มหาลัย เราพักอยู่หอพักเดียวกันกับเพื่อนของเรา แต่อยู่กันคนละห้อง เราสมมุติว่าเค้าชื่อ วาน ล่ะกันถึงแม้ว่าเรากับวานจะสนิทกัน แต่ว่าพวกเราอยู่กันคนละกลุ่มเพื่อน เพราะเราสนิทกับเพื่อนอีกคนหนึ่งก่อนที่จะมาเจอวาน บางครั้งตอนเย็นๆ หลังเลิกเรากับวานก็จะออกจากหอพักไปหาอะไรกินกัน เวลาวานมีปัญหาก็จะมาปรึกษาเราทั้งเรื่องเพื่อนในกลุ่มเค้าและเรื่องความรัก เราช่วยได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็ยังอยากจะช่วยรับฟังปัญหาของเค้า
ด้วยความที่เราเป็นคนตรงไปตรงมา คิดอะไรก็พูดอย่างนั้น แต่บางครั้งเราก็พูดอะไรไม่ทันได้คิด
ในวันวาเลนไทน์ มีเพื่อนผช.คนหนึ่งเอาดอกกุหลาบให้เพื่อนในกลุ่มของวานสมมุตว่าชื่อ เอ ตอนนั้นเรากับเพื่อนก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ยังแซวๆเอกับผช.คนนั้นอยู่เลย แล้วในเย็นวันนั้นวานมาหาเราที่ห้อง สีหน้าเคร่งเครียด วานเล่าให้เราฟังว่า จริงๆแล้ว ผช.คนนั้นกำลังจีบวานอยู่ และตั้งใจจะส่งดอกไม้นั่นให้วาน แต่วานไม่เล่นด้วย ก็เลยส่งดอกไม้ให้เอแทน วานก็ยังบอกกับเราอีกว่าผช.คนนั้นก็พยายามตามจีบเอเหมือนกัน วานขอให้เราเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ เพราะวานไม่อยากมีปัญหากับเอและไม่อยากจะยุ่งกับผช.คนนั้นอีก เราก็ให้สัญญากับวานไว้ แต่ในใจเราไม่ชอบผช.จับปลาสองมือคนนี้เลย
แล้ววันหนึ่ง ขณะที่เราก็นั่งเล่นอยู่กับกลุ่มเพื่อน ผช.คนนั้นก็เดินเข้ามานั่งด้วย พูดคุยกับเพื่อนเราตามปกติ แล้วเค้าก็พูดถึงเรื่องของวาน เค้าบอกว่าพยายามจีบวานอยู่ แต่วานหยิ่งมากๆ เราไม่ชอบคำพูดของเค้าที่มาว่าเพื่อนเราอย่างนี้ เหมือนพวกขี้แพ้ชวนตี เราก็เลยแกล้งถาม "อ้าว!! ไม่ใช่แกกำลังจีบเออยุ่เหรอ" เค้าบอกว่าไม่ได้จีบ แล้วเอาข้อความที่คุยกับเอให้เราดู เพื่อยืนยันว่าไม่ได้จีบจริงๆ แต่ว่าคำพูดและภาษาที่เค้าใช้ มันชวนให้เข้าใจว่ากำลังจีบอยู่จริงๆ เค้ายังย้ำอีกนะว่าไม่ได้ตั้งใจจะจีบเอเลย เหอะๆ

จริงๆ เราก็เลยบอกเรื่องที่วานรู้ว่าผช.คนนั้นไม่ได้จีบวานคนเดียว เราเล่าสิ่งที่วานขอให้เราปิดเป็นความลับให้ผช.คนนั้นฟัง เล่าทุกอย่างรวมทั้งความรู้สึกของวานด้วย เพราะเราคิดว่าผช.คนนั้นน่าจะคิดได้และไม่ไปยุ่งกับวานอีก
หลังจากนั้นไม่กี่วัน วานก็มองเราแปลกๆ และท่าทีที่วานมีต่อเรามันเปลี่ยนไป เราเริ่มเอะใจ เลยไปถามผช.คนนั้น เค้าบอกกับเราว่าเค้าพยายามจะจีบวานใหม่อีกครั้งและบอกวานถึงทุกเรื่องที่เค้ารู้ รวมถึงเรื่องที่เราเล่าด้วย เรารู้สึกชาๆไปเลย เราไม่ควรเล่าเรื่องของวานให้ผช.คนนี้ฟังเลย เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างวานกับเอ วานโกรธเรามากจนไม่พูดกับเราอีกเลย เราพยายามจะขอโทษและอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นแต่วานไม่รับฟังเลย วานคงเสียใจกับสิ่งที่เราทำมากๆ เราเองก็เสียใจกับการกระทำของตัวเองเหมือนกัน ถึงเรื่องนี้จะผ่านมาแล้ว แต่มันก็ติดค้างอยู่ในใจเราตลอด เราอยากจะอธิบายและอยากจะขอโทษวาน แต่เราก็กลัวว่าวานจะยิ่งโกรธและเกลียดเราเข้าไปอีก เราไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นเลย
เราควรจะไปพยายามขอโทษวานอีกครั้งดีไหม หรือ ปล่อยมันไปดีให้มันเป็นแค่อดีต.....
เราไม่ได้คาดหวังจะให้วานกับเรากลับมาคุยกันหรือเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง เพราะมันคงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว
เราทรยศหักหลังเพื่อนโดยไม่ได้ตั้งใจ เราควรจะทำยังไงดี?
เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นตอนเราเรียนอยู่มหาลัย เราพักอยู่หอพักเดียวกันกับเพื่อนของเรา แต่อยู่กันคนละห้อง เราสมมุติว่าเค้าชื่อ วาน ล่ะกันถึงแม้ว่าเรากับวานจะสนิทกัน แต่ว่าพวกเราอยู่กันคนละกลุ่มเพื่อน เพราะเราสนิทกับเพื่อนอีกคนหนึ่งก่อนที่จะมาเจอวาน บางครั้งตอนเย็นๆ หลังเลิกเรากับวานก็จะออกจากหอพักไปหาอะไรกินกัน เวลาวานมีปัญหาก็จะมาปรึกษาเราทั้งเรื่องเพื่อนในกลุ่มเค้าและเรื่องความรัก เราช่วยได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็ยังอยากจะช่วยรับฟังปัญหาของเค้า
ด้วยความที่เราเป็นคนตรงไปตรงมา คิดอะไรก็พูดอย่างนั้น แต่บางครั้งเราก็พูดอะไรไม่ทันได้คิด
ในวันวาเลนไทน์ มีเพื่อนผช.คนหนึ่งเอาดอกกุหลาบให้เพื่อนในกลุ่มของวานสมมุตว่าชื่อ เอ ตอนนั้นเรากับเพื่อนก็อยู่ในเหตุการณ์ด้วย ยังแซวๆเอกับผช.คนนั้นอยู่เลย แล้วในเย็นวันนั้นวานมาหาเราที่ห้อง สีหน้าเคร่งเครียด วานเล่าให้เราฟังว่า จริงๆแล้ว ผช.คนนั้นกำลังจีบวานอยู่ และตั้งใจจะส่งดอกไม้นั่นให้วาน แต่วานไม่เล่นด้วย ก็เลยส่งดอกไม้ให้เอแทน วานก็ยังบอกกับเราอีกว่าผช.คนนั้นก็พยายามตามจีบเอเหมือนกัน วานขอให้เราเก็บเรื่องนี้เป็นความลับ เพราะวานไม่อยากมีปัญหากับเอและไม่อยากจะยุ่งกับผช.คนนั้นอีก เราก็ให้สัญญากับวานไว้ แต่ในใจเราไม่ชอบผช.จับปลาสองมือคนนี้เลย
แล้ววันหนึ่ง ขณะที่เราก็นั่งเล่นอยู่กับกลุ่มเพื่อน ผช.คนนั้นก็เดินเข้ามานั่งด้วย พูดคุยกับเพื่อนเราตามปกติ แล้วเค้าก็พูดถึงเรื่องของวาน เค้าบอกว่าพยายามจีบวานอยู่ แต่วานหยิ่งมากๆ เราไม่ชอบคำพูดของเค้าที่มาว่าเพื่อนเราอย่างนี้ เหมือนพวกขี้แพ้ชวนตี เราก็เลยแกล้งถาม "อ้าว!! ไม่ใช่แกกำลังจีบเออยุ่เหรอ" เค้าบอกว่าไม่ได้จีบ แล้วเอาข้อความที่คุยกับเอให้เราดู เพื่อยืนยันว่าไม่ได้จีบจริงๆ แต่ว่าคำพูดและภาษาที่เค้าใช้ มันชวนให้เข้าใจว่ากำลังจีบอยู่จริงๆ เค้ายังย้ำอีกนะว่าไม่ได้ตั้งใจจะจีบเอเลย เหอะๆ
หลังจากนั้นไม่กี่วัน วานก็มองเราแปลกๆ และท่าทีที่วานมีต่อเรามันเปลี่ยนไป เราเริ่มเอะใจ เลยไปถามผช.คนนั้น เค้าบอกกับเราว่าเค้าพยายามจะจีบวานใหม่อีกครั้งและบอกวานถึงทุกเรื่องที่เค้ารู้ รวมถึงเรื่องที่เราเล่าด้วย เรารู้สึกชาๆไปเลย เราไม่ควรเล่าเรื่องของวานให้ผช.คนนี้ฟังเลย เราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างวานกับเอ วานโกรธเรามากจนไม่พูดกับเราอีกเลย เราพยายามจะขอโทษและอธิบายสิ่งที่เกิดขึ้นแต่วานไม่รับฟังเลย วานคงเสียใจกับสิ่งที่เราทำมากๆ เราเองก็เสียใจกับการกระทำของตัวเองเหมือนกัน ถึงเรื่องนี้จะผ่านมาแล้ว แต่มันก็ติดค้างอยู่ในใจเราตลอด เราอยากจะอธิบายและอยากจะขอโทษวาน แต่เราก็กลัวว่าวานจะยิ่งโกรธและเกลียดเราเข้าไปอีก เราไม่อยากให้เป็นอย่างนั้นเลย
เราควรจะไปพยายามขอโทษวานอีกครั้งดีไหม หรือ ปล่อยมันไปดีให้มันเป็นแค่อดีต.....
เราไม่ได้คาดหวังจะให้วานกับเรากลับมาคุยกันหรือเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง เพราะมันคงไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว