ปกติเป็นคนเดินทางบ่อยเพราะหน้าที่การงาน ทุกครั้งที่เราได้เห็นอะไรใหม่ๆหรือสถานที่สวย เราอยากให้คนที่เรารักไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่หรือแฟนมาอยู่กับเรา ณ ตรงนั้น ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดที่มีพ่อแม่เป็นชาวบ้านธรรมดา เพียงแต่โชคดีได้ร่ำเรียนได้มีหน้าที่การงานที่มีโอกาสได้เดินทางต่างประเทศ เลยอยากให้พ่อแม่ได้มีโอกาสเหมือนเราบ้าง โดยเฉพาะแม่ที่เป็นคนชอบเที่ยวมากๆ ปกติแม่เป็นคนที่ไม่ค่อยแข็งแรง บ่นเรื่อสุขภาพตลอดเวลา แต่ถ้ามีใครชวนไปเที่ยวไหนล่ะก้อ เหมือนจะลืมอาการป่วยทันที ผมเคยพยายามชวนแกไปเที่ยวต่างประเทศหลายครั้ง แต่แกไม่ยอมเพราะกลัวเราเสียเงินเสียทอง ชวนทีไรต้องมีดราม่ากันตลอด จนครั้งนี้ต้องมัดมือชก บอกว่าจ่ายค่าตั๋วเครื่องบินเรียบร้อยแล้ว แกถึงยอมไปกัน แต่กว่าจะทำใจได้กันก็พักหนึ่งเลยทีเดียว พอทำใจได้เท่านั้นแหละ เตรียมตัวพร้อมก่อนเราอีกแน่ะ ไม่ว่ารูปถ่ายเอกสารสมัครพาสปอร์ตหรือวีซ่า รวมไปถึงเสื้อผ้าในการเดินทาง ไม่อยากไปๆ แต่รู้ถึงยันเจ้าอาวาสวัดแถวบ้านเลย 55555
ทริปนี้ตั้งใจที่จะไปกันเองเป็นการส่วนตัว เพราะแม่ผมไม่แข็งแรงขึ้นรถลงรถช้า เกรงว่าจะถ่วงเวลาคนอื่น พอเริ่มจัดทริป รู้สึกเลยว่าตัวเองเหมือนเป็นบริษัททัวร์เองเลย ที่ต้องทำทุกอย่าง ตั้งแต่พาพ่อแม่มาสมัครวีซ่า ซื้อตั๋วเครื่องบิน จัดโปรแกรมการเดินทาง ติดต่อที่พัก ซื้อประกันการเดินทาง ยิ่งตอนเดินทางยิ่งต้องทำมากขึ้นเป็น2เท่า เพราะต้องคอยดูแลพ่อแม่และติดต่อนั่นนี่เองกรอกเอกสารแทน ปกติเป็นคนที่ที่ค่อนข้างเยอะจุกจิกหรือขี้ระแวงก็ไม่รู้ ก่อนเดินทาง พิมพ์ภาษาอังกฤษใส่กระดาษให้แกเก็บไว้คนละใบ เนื้อหาก็คือ "เรามาจากเมืองไทย ช่วยเราด้วย ช่วยติดต่อสถานฑูตให้ที" ทำนองนี้ ไปกันแค่3คนพ่อแม่ลูก เกิดพลัดหลงกันระหว่างเดินทาง พวกแกคงลำบากในการสื่อสาร นี่คือข้อเสียของการพาคนสูงอายุเดินทางเองที่ไม่ได้ไปกับทัวร์ จะเข้าห้องน้ำห้องท่าหรือจะไปไหน ต้องกำชับว่าอย่าออกไปหน รอตรงนี้ตรงนั้น ถ้าพลัดหลงขึ้นมาล่ะนึกไม่ออกจริงๆว่าจะเป็นยังไง
เราเดินทางช่วงวันหยุดสงกรานต์ที่ผ่านมา บินด้วย Idigo Air สายการบินโลว์คอส กรุงเทพ-กัลกาต้า-เดลี พักคืนหนึ่งแล้วต่อเครื่องไปศรีนากา Srinaga เมืองหลวงของแคชเมียร์ แต่ที่พลาดก็คือ เราไม่สามารถเช็คทรูกระเป๋าที่กัลกาต้าได้ ต้องไปรอกระเป๋าที่สายพานและผ่านขั้นตอนตรวจคนเข้าเมืองที่กัลกาต้าเลย และวิ่งมาสแกนกระเป๋าและเช็คอินใหม่อีกครั้ง ลำพังตัวเองเป็นคนลุยๆคงไม่มีปัญหา รู้สึกผิดมากที่พาพ่อแม่มาลำบากต่อเครื่องแบบนี้ แถมไฟลท์ดึกด้วย แต่พ่อกับแม่ก็ไม่บ่นเลย รีวิวนี้ขอตัดโปรแกรมที่เดลีออกนะครับ เพราะไม่ได้ประทับใจอะไร และมีเสียความรู้สึกกับแขกที่นี่ด้วย เพราะคนเขี้ยวๆแบบผมต้องมาเจอแขกที่เขี้ยวๆเหมือนกัน 555
เราออกจากเดลีตั้งแต่เช้า ไฟล์ถึงศรีนากาก็สายๆ อากาศนี่อย่างกับอยู่คนละขั้วโลกเลยทีเดียว เพราะเดลีร้อนมากๆ อุณหภูมิพอๆกับบ้านเรา แต่มันร้อนแบบเตาเผากันเลยทีเดียว ถึงศรีนากาอากาศน่าจะอยู่10ต้นๆ บวกกับฝนตกเล็กน้อยเพราะเป็นช่วงเข้าหน้าใบไม้ผลิหรือสปริง แม่นี่บ่นเรื่องอากาศหนาวเลยทีเดียว โปรแกรมอาหารที่พักและรถถูกจัดการให้โดย Shelter Houseboat Group ตั้งแต่ต้นจนจบรวมทั้งเดลีด้วย เราต่อรถไปพักที่พาฮาลแกม Pahalgam หนึ่งคืน สิ่งแรกที่ทำให้เราประทับใจก็คือทุ่งมัสตาร์ตที่กำลังออกดอกสีเหลืองเต็มแคชเมียร์ไปหมด จริงๆเห็นตั้งแต่เครื่องลดระดับลงแล้ว เหมือนทุ่งนาบ้านเราแต่เหลืองมากกว่า
[CR] แคชเมียร์ สวรรค์บนดินกับการเที่ยวต่างประเทศครั้งแรกของพ่อแม่
ทริปนี้ตั้งใจที่จะไปกันเองเป็นการส่วนตัว เพราะแม่ผมไม่แข็งแรงขึ้นรถลงรถช้า เกรงว่าจะถ่วงเวลาคนอื่น พอเริ่มจัดทริป รู้สึกเลยว่าตัวเองเหมือนเป็นบริษัททัวร์เองเลย ที่ต้องทำทุกอย่าง ตั้งแต่พาพ่อแม่มาสมัครวีซ่า ซื้อตั๋วเครื่องบิน จัดโปรแกรมการเดินทาง ติดต่อที่พัก ซื้อประกันการเดินทาง ยิ่งตอนเดินทางยิ่งต้องทำมากขึ้นเป็น2เท่า เพราะต้องคอยดูแลพ่อแม่และติดต่อนั่นนี่เองกรอกเอกสารแทน ปกติเป็นคนที่ที่ค่อนข้างเยอะจุกจิกหรือขี้ระแวงก็ไม่รู้ ก่อนเดินทาง พิมพ์ภาษาอังกฤษใส่กระดาษให้แกเก็บไว้คนละใบ เนื้อหาก็คือ "เรามาจากเมืองไทย ช่วยเราด้วย ช่วยติดต่อสถานฑูตให้ที" ทำนองนี้ ไปกันแค่3คนพ่อแม่ลูก เกิดพลัดหลงกันระหว่างเดินทาง พวกแกคงลำบากในการสื่อสาร นี่คือข้อเสียของการพาคนสูงอายุเดินทางเองที่ไม่ได้ไปกับทัวร์ จะเข้าห้องน้ำห้องท่าหรือจะไปไหน ต้องกำชับว่าอย่าออกไปหน รอตรงนี้ตรงนั้น ถ้าพลัดหลงขึ้นมาล่ะนึกไม่ออกจริงๆว่าจะเป็นยังไง
เราเดินทางช่วงวันหยุดสงกรานต์ที่ผ่านมา บินด้วย Idigo Air สายการบินโลว์คอส กรุงเทพ-กัลกาต้า-เดลี พักคืนหนึ่งแล้วต่อเครื่องไปศรีนากา Srinaga เมืองหลวงของแคชเมียร์ แต่ที่พลาดก็คือ เราไม่สามารถเช็คทรูกระเป๋าที่กัลกาต้าได้ ต้องไปรอกระเป๋าที่สายพานและผ่านขั้นตอนตรวจคนเข้าเมืองที่กัลกาต้าเลย และวิ่งมาสแกนกระเป๋าและเช็คอินใหม่อีกครั้ง ลำพังตัวเองเป็นคนลุยๆคงไม่มีปัญหา รู้สึกผิดมากที่พาพ่อแม่มาลำบากต่อเครื่องแบบนี้ แถมไฟลท์ดึกด้วย แต่พ่อกับแม่ก็ไม่บ่นเลย รีวิวนี้ขอตัดโปรแกรมที่เดลีออกนะครับ เพราะไม่ได้ประทับใจอะไร และมีเสียความรู้สึกกับแขกที่นี่ด้วย เพราะคนเขี้ยวๆแบบผมต้องมาเจอแขกที่เขี้ยวๆเหมือนกัน 555
เราออกจากเดลีตั้งแต่เช้า ไฟล์ถึงศรีนากาก็สายๆ อากาศนี่อย่างกับอยู่คนละขั้วโลกเลยทีเดียว เพราะเดลีร้อนมากๆ อุณหภูมิพอๆกับบ้านเรา แต่มันร้อนแบบเตาเผากันเลยทีเดียว ถึงศรีนากาอากาศน่าจะอยู่10ต้นๆ บวกกับฝนตกเล็กน้อยเพราะเป็นช่วงเข้าหน้าใบไม้ผลิหรือสปริง แม่นี่บ่นเรื่องอากาศหนาวเลยทีเดียว โปรแกรมอาหารที่พักและรถถูกจัดการให้โดย Shelter Houseboat Group ตั้งแต่ต้นจนจบรวมทั้งเดลีด้วย เราต่อรถไปพักที่พาฮาลแกม Pahalgam หนึ่งคืน สิ่งแรกที่ทำให้เราประทับใจก็คือทุ่งมัสตาร์ตที่กำลังออกดอกสีเหลืองเต็มแคชเมียร์ไปหมด จริงๆเห็นตั้งแต่เครื่องลดระดับลงแล้ว เหมือนทุ่งนาบ้านเราแต่เหลืองมากกว่า