สำหรับคนที่เเอบชอบใคร ลองเข้ามาอ่านค่ะ

เรื่องมันมีอยู่ตอนที่เราอยู่ม.1ค่ะเราพึ่งมีเฟสบุ๊คคะเเล้วเราเล่นไม่เป็น เเอดเพื่อนมั่วๆ จนเราเจอพี่คนนึงค่ะ พี่เขาอยู่ม.2 ชื่อว่าพี่กัน(นามสมมุติ)ตอนเเรกเราก็เฉยๆเเต่พอพี่เขารับเเอด เราก็ลองทักไปคุยค่ะคุย(เเลดูเเรด55)คุยกันทุกวันจนเรารู้สึกชอบพี่กัน เเล้วเราก็คิดว่าพี่กันคงจะชอบเราเหมือนกัน เราคุยกันมาเรื่อยๆจนเราขึ้นม.2 พี่กันขึ้นม.3 พี่กันชอบมาคุยเล่นกับเราที่ห้องเรียน เจอที่ไหนก็ทัก เวลากลับบ้านพี่กันก็ไปส่งขึ้นรถ สอนการบ้านเรา ของขวัญวันเกิดก็ซื้อให้เรา จนเรารู้สึกดีมากค่ะชอบพี่เขามากขึ้นเรื่อยๆ พี่กันก็ทำดีกับเรามากเรื่อยๆมากขึ้นทุกวัน เเต่พี่กันไม่เคยบอกนะค่ะว่ารู้ยังไงกับเรา คุยกันจนถึงพี่กันจบม.3 วันปัจฉิมเราก็เอาของไปให้พี่กัน เเต่เราไม่กล้าบอกชอบพี่กันอยู่ดี จนพี่เขาย้ายรร.ค่ะ เราขึ้น ม.3 เราก็ยังคุยกันอยู่ ไปเที่ยวด้วยกันเหมือนเเฟนกันเลยค่ะตอนนั้นเราเลยเเน่ใจว่าพี่เขาชอบเราเเน่ๆ เเล้วเรานัดเจอพี่กันเพื่อบอกชอบค่ะ เเต่คำตอบที่ได้ มันเจ็บมากค่ะ เสียใจมากจริงๆ ความรู้สึกที่ชอบมากี่ปีพังหมด พี่กันพึ่งคบกับผญ.อีกคนค่ะ เเต่ไม่ได้บอกเรา พี่กันคุยกับผญ.คนนั้นมานานเเล้วค่ะ เเล้วคิดกับเราเเค่พี่น้อง หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก เเต่เรายังชอบพี่กันอยู่ะค่ะจนขึ้นม.4 เราก็ตัดใจจากพี่เขาค่ะ

อยากจะฝากไว้สำหรับคนที่เเอบชอบใครนะค่ะ ให้บอกเขาไปตรงๆเลยก่อนที่เขาจะมีใคร ดีกว่าเสียใจเเบบเรา