คือจู่ๆพ่อเราก็โทรถามไซส์รองเท้า เราก้ตอบๆไป แอบคิดว่าเอ๊ะ จะแอบซื้อรองเท้าให้หรอ แต่เพราะพ่อเราไม่ค่อยทำอะไรแนวนี้มั้งคะ
เราเลยคิดว่าไม่หรอก เลยไม่ถามพ่อว่าถามทำไม พอพ่อกลับบ้าน พ่อก้บอกว่าซื้อรองเท้าให้เราค่ะ
ซึ่งเราเคยพูดหลายรอบมากว่า อยากได้รองเท้าออกกำลังกาย ซึ่งอันนี้เราก็ซื้อได้ซัก4-5เดือนแล้วค่ะ คู่ละไม่ถึงพันนะคะ ไม่อยากฟุ่มเฟือยมาก
แล้วอีกคำที่บ่นบ่อยๆและบ่นมานานมากคือ อยากได้คอนเวิดสีขาวค่ะ แล้วพ่อแม่ก้พาเราไปซื้อค่ะ (ซื้อได้มาปีกว่าแล้วค่ะ) แต่พอไปจริงพ่อแม่กลับบอกไม่ให้เลือกขาว เพราะกลัวเปื้อน -.,.- เราเลยเลือกสีชมพูค่ะ เราก็ใส่ทุกวันที่ออกจากบ้านนะคะ เพราะเป็นตัวเก่ง ฮ่าๆ แมทกับอะไรก็ดูดีค่ะ
แต่ความอยากได้สีขาวก้ยังคงอยู่ค่ะ ยังคงบ่นเหมือนเดิม แต่ก้ยังใส่คู่ชมพูนะคะ แต่ก้ไม่อยากรบกวนค่ะ ถ้าพ่อแม่จะพาไปซื้อ เราก้จะบอกยังดีกว่าค่ะ ไม่อยากฟุ่มเฟือย แต่ยังคงบ่น(ไม่เข้าใจตัวเอง) แต่ช่วงหลังๆนี่ไม่ค่อยบ่นล่ะค่ะ
วกกลับมาที่เรื่องรองเท้าที่พ่อเราซื้อให้ เป็นรองเท้าสีขาวผ้าใบแบบหุ้มข้อค่ะ ประมาณตาตุ่ม ซี่งเราเคยมีแบบนี้แต่นานมากละ สมัยประถม ซึ่งใส่ยากมากกกกกกกกกกกกกกก กอไก่ล้านตัว ถอดก้ยาก ไม่สะดวกสบาย
ถ้าเกิดมันไม่หุ้มข้อเนี่ยจะดีมากค่ะTT แต่เราดันพูดมิดีไปแล้ว
เราบอกพ่อว่า เราไม่ชอบหุ้มข้อ มันใส่ยาก พ่อซื้อทำไมไม่บอก
พ่อก็เงียบค่ะ เราเลยถามต่อทั้งๆที่รู้ว่าพ่ออยากเซอไพร์
พ่อเลยตอบค่ะ ว่า ให้แม่ใส่ก้ได้
เราเลยบอกว่า แม่เท้าเล็กกว่าเราค่ะ ไม่ได้แน่นอน
พ่อเลยบอกว่าก้ใส่เล่นกีฬาไง
เราเลยบอกว่า ซื้อมาแล้ว
พ่อก้บอกซื้อมาให้ใส่เล่นๆนี่แหร่ะ
เราก้เลยบอกว่า ทีหลังพ่อบอกด้วยนะว่าจะซื้ออะไร
คือตอนเราพูดนี่เราจะร้องไห้ละ เพราะรู้ตัวว่าตัวเองพูดทำร้ายจิตใจพ่อ ที่อุตส่าซื้อมาให้ แต่เราไม่รู้จะโกหกทำไม
ในใจก้อยากบอกว่า สวยมากๆ ชอบๆ แต่ก้ทำไม่ได้ค่ะ ไม่กล้าโกหกพ่อว่าเราชอบ ทั้งๆที่เราก้เคยโกหกมาบ้างตอนเด็กๆ เรื่องนู่นนี่ตามประสาเด็กไม่รู้เรื่องรู้ราวไม่ร้ายแรงค่ะ
เราพูดจบแล้วเราก้ทำการบ้านต่อค่ะ แต่เราดันรู้สึกผิดมากๆเลย ร้องไห้ทำไมไม่รู้ กลัวพ่อเสียใจค่ะ
เราควรทำยังไงดีคะ เราว่าเราจะใส่รองเท้าบ่อยๆดีมั้ยคะTT
พ่อซื้อรองเท้ามาให้แต่เราดันบอกไม่ชอบทำยังไงดีคะ กลัวพ่อเสียใจ
เราเลยคิดว่าไม่หรอก เลยไม่ถามพ่อว่าถามทำไม พอพ่อกลับบ้าน พ่อก้บอกว่าซื้อรองเท้าให้เราค่ะ
ซึ่งเราเคยพูดหลายรอบมากว่า อยากได้รองเท้าออกกำลังกาย ซึ่งอันนี้เราก็ซื้อได้ซัก4-5เดือนแล้วค่ะ คู่ละไม่ถึงพันนะคะ ไม่อยากฟุ่มเฟือยมาก
แล้วอีกคำที่บ่นบ่อยๆและบ่นมานานมากคือ อยากได้คอนเวิดสีขาวค่ะ แล้วพ่อแม่ก้พาเราไปซื้อค่ะ (ซื้อได้มาปีกว่าแล้วค่ะ) แต่พอไปจริงพ่อแม่กลับบอกไม่ให้เลือกขาว เพราะกลัวเปื้อน -.,.- เราเลยเลือกสีชมพูค่ะ เราก็ใส่ทุกวันที่ออกจากบ้านนะคะ เพราะเป็นตัวเก่ง ฮ่าๆ แมทกับอะไรก็ดูดีค่ะ
แต่ความอยากได้สีขาวก้ยังคงอยู่ค่ะ ยังคงบ่นเหมือนเดิม แต่ก้ยังใส่คู่ชมพูนะคะ แต่ก้ไม่อยากรบกวนค่ะ ถ้าพ่อแม่จะพาไปซื้อ เราก้จะบอกยังดีกว่าค่ะ ไม่อยากฟุ่มเฟือย แต่ยังคงบ่น(ไม่เข้าใจตัวเอง) แต่ช่วงหลังๆนี่ไม่ค่อยบ่นล่ะค่ะ
วกกลับมาที่เรื่องรองเท้าที่พ่อเราซื้อให้ เป็นรองเท้าสีขาวผ้าใบแบบหุ้มข้อค่ะ ประมาณตาตุ่ม ซี่งเราเคยมีแบบนี้แต่นานมากละ สมัยประถม ซึ่งใส่ยากมากกกกกกกกกกกกกกก กอไก่ล้านตัว ถอดก้ยาก ไม่สะดวกสบาย
ถ้าเกิดมันไม่หุ้มข้อเนี่ยจะดีมากค่ะTT แต่เราดันพูดมิดีไปแล้ว
เราบอกพ่อว่า เราไม่ชอบหุ้มข้อ มันใส่ยาก พ่อซื้อทำไมไม่บอก
พ่อก็เงียบค่ะ เราเลยถามต่อทั้งๆที่รู้ว่าพ่ออยากเซอไพร์
พ่อเลยตอบค่ะ ว่า ให้แม่ใส่ก้ได้
เราเลยบอกว่า แม่เท้าเล็กกว่าเราค่ะ ไม่ได้แน่นอน
พ่อเลยบอกว่าก้ใส่เล่นกีฬาไง
เราเลยบอกว่า ซื้อมาแล้ว
พ่อก้บอกซื้อมาให้ใส่เล่นๆนี่แหร่ะ
เราก้เลยบอกว่า ทีหลังพ่อบอกด้วยนะว่าจะซื้ออะไร
คือตอนเราพูดนี่เราจะร้องไห้ละ เพราะรู้ตัวว่าตัวเองพูดทำร้ายจิตใจพ่อ ที่อุตส่าซื้อมาให้ แต่เราไม่รู้จะโกหกทำไม
ในใจก้อยากบอกว่า สวยมากๆ ชอบๆ แต่ก้ทำไม่ได้ค่ะ ไม่กล้าโกหกพ่อว่าเราชอบ ทั้งๆที่เราก้เคยโกหกมาบ้างตอนเด็กๆ เรื่องนู่นนี่ตามประสาเด็กไม่รู้เรื่องรู้ราวไม่ร้ายแรงค่ะ
เราพูดจบแล้วเราก้ทำการบ้านต่อค่ะ แต่เราดันรู้สึกผิดมากๆเลย ร้องไห้ทำไมไม่รู้ กลัวพ่อเสียใจค่ะ
เราควรทำยังไงดีคะ เราว่าเราจะใส่รองเท้าบ่อยๆดีมั้ยคะTT