ตอนนี้ จขกท กำลังคบกับเพื่อนที่เรียนด้วยกันมา ตั้งแต่ ม.1-6 จนตอนนี้เป็นเพื่อนกันมา 10 ปีแล้ว แต่ยังไม่เรียกสถานะแฟน แค่ลองคบหากันก่อน
ขอท้าวความแล้วกัน
เรากับเพื่อนอยู่กลุ่มเดียวกันเรียนห้องเดียวกันมา 6 ปี ตอนเรียนต่างคนต่างมีแฟน แล้วแฟนของเค้าก็เป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันมานี่ล่ะ ง่ายๆคือ เรา ว่าที่แฟน แล้วก็แฟนเก่าของเขา เป็นเพื่อนเรียนห้องเดียวกันมากลุ่มเดียวกันนัด Meeting ไปเที่ยวด้วยกันตลอด จนกระทั่ง แฟนเก่าเค้าไปมีคนใหม่ เพื่อนเราเสียใจ ฟูมฟายร้องไห้กับเราเป็นเดือนๆ เราคอยปลอบใจและเป็นกาวใจให้ทั้งคู่จนเขากลับมาคบกันแต่ก็ไปต่อได้ไม่นานก็เลิกรากันอีก เราก็ยังคอยเป็นที่ปรึกษาให้ผู้ชายอยู่นะ จนแม่เราบอกว่า ระวังจะชอบกันเอง จนเวลาล่วงเลยมาปีกว่าแล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ จนเราตกลงคบหาดูใจแบบไม่ได้ระบุสถานะว่าเป็นแฟนกันนะ เราเป็นคนที่คบกับใครไม่ได้นาน เลยไม่ค่อยอยากระบุสถานะ ใจกลัวว่าเลิกกันแล้วจะเสียเพื่อนไป
แต่เราก็คุยเปิดอกกับเขาเรื่องนี้เขาบอกว่าเขาโอเค มันเป็นเรื่องของอนาคต ไม่แน่เราอาจจะคบกันยืดยาวแต่งงานกันก็ได้ เพราะโตแล้ว ไม่ใช่ความรักแบบวัยรุ่น ( เรากับเค้า อายุ 22 ทำงานแล้วทั้งคู่ ) แถมเราก็รู้จัก รู้นิสัยกันดี จนแทบไม่ต้องศึกษาอะไรกันมาก ตอนนี้เขาพยายามขอเราเป็นแฟน เขาอยากบอกเพื่อนๆว่าคบกับเราอยู่ ยังคุยกันอยู่เลยว่าถ้าเพื่อนรู้แล้วแฟนเก่าของเขาที่เป็นเพื่อนเราล่ะ ตอนแรกเราก็คิดว่าไม่น่าจะเอาแฟนเก่าของเพื่อนมาเป็นเเฟน แต่นี่เขาก็เป็นเพื่อนเรา รู้จักกันมา ตั้ง 10 ปีแล้ว ในเมื่อฝ่ายนั้นเป็นคนเลือกที่จะตัดความสัมพันธ์ และเราก็ไม่ใช่คนที่ไปทำให้เขาเลิกกัน เขาเลิกกันปีกว่าแล้วเราถึงมารู้สึกดีๆด้วย เราเริ่มไม่แน่ใจว่าเราตัดสินใจแบบนี้ถูกไหม เราจะมองหน้าเพื่อนอีกคนติดไหม
อยากรู้ว่าคนอื่นคิดเห็นเรื่องนี้ว่ายังไงบ้างคะ ไม่ได้อยากได้คำตอบว่าเรากับเพื่อนควรเป็นแฟนกันไหม อันนี้เรามีคำตอบในใจอยู่แล้ว แต่อยากรู้ว่า ถ้าคุณมีคนใกล้ชิด หรือเพื่อนมีความสัมพันธ์แบบเราจะมีมุมมองที่ต่างจากเราไปแบบไหนบ้าง
ขอความเห็นเรื่องความสัมพันธ์จากเพื่อนเป็นแฟน
ขอท้าวความแล้วกัน
เรากับเพื่อนอยู่กลุ่มเดียวกันเรียนห้องเดียวกันมา 6 ปี ตอนเรียนต่างคนต่างมีแฟน แล้วแฟนของเค้าก็เป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันมานี่ล่ะ ง่ายๆคือ เรา ว่าที่แฟน แล้วก็แฟนเก่าของเขา เป็นเพื่อนเรียนห้องเดียวกันมากลุ่มเดียวกันนัด Meeting ไปเที่ยวด้วยกันตลอด จนกระทั่ง แฟนเก่าเค้าไปมีคนใหม่ เพื่อนเราเสียใจ ฟูมฟายร้องไห้กับเราเป็นเดือนๆ เราคอยปลอบใจและเป็นกาวใจให้ทั้งคู่จนเขากลับมาคบกันแต่ก็ไปต่อได้ไม่นานก็เลิกรากันอีก เราก็ยังคอยเป็นที่ปรึกษาให้ผู้ชายอยู่นะ จนแม่เราบอกว่า ระวังจะชอบกันเอง จนเวลาล่วงเลยมาปีกว่าแล้วมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆ จนเราตกลงคบหาดูใจแบบไม่ได้ระบุสถานะว่าเป็นแฟนกันนะ เราเป็นคนที่คบกับใครไม่ได้นาน เลยไม่ค่อยอยากระบุสถานะ ใจกลัวว่าเลิกกันแล้วจะเสียเพื่อนไป
แต่เราก็คุยเปิดอกกับเขาเรื่องนี้เขาบอกว่าเขาโอเค มันเป็นเรื่องของอนาคต ไม่แน่เราอาจจะคบกันยืดยาวแต่งงานกันก็ได้ เพราะโตแล้ว ไม่ใช่ความรักแบบวัยรุ่น ( เรากับเค้า อายุ 22 ทำงานแล้วทั้งคู่ ) แถมเราก็รู้จัก รู้นิสัยกันดี จนแทบไม่ต้องศึกษาอะไรกันมาก ตอนนี้เขาพยายามขอเราเป็นแฟน เขาอยากบอกเพื่อนๆว่าคบกับเราอยู่ ยังคุยกันอยู่เลยว่าถ้าเพื่อนรู้แล้วแฟนเก่าของเขาที่เป็นเพื่อนเราล่ะ ตอนแรกเราก็คิดว่าไม่น่าจะเอาแฟนเก่าของเพื่อนมาเป็นเเฟน แต่นี่เขาก็เป็นเพื่อนเรา รู้จักกันมา ตั้ง 10 ปีแล้ว ในเมื่อฝ่ายนั้นเป็นคนเลือกที่จะตัดความสัมพันธ์ และเราก็ไม่ใช่คนที่ไปทำให้เขาเลิกกัน เขาเลิกกันปีกว่าแล้วเราถึงมารู้สึกดีๆด้วย เราเริ่มไม่แน่ใจว่าเราตัดสินใจแบบนี้ถูกไหม เราจะมองหน้าเพื่อนอีกคนติดไหม
อยากรู้ว่าคนอื่นคิดเห็นเรื่องนี้ว่ายังไงบ้างคะ ไม่ได้อยากได้คำตอบว่าเรากับเพื่อนควรเป็นแฟนกันไหม อันนี้เรามีคำตอบในใจอยู่แล้ว แต่อยากรู้ว่า ถ้าคุณมีคนใกล้ชิด หรือเพื่อนมีความสัมพันธ์แบบเราจะมีมุมมองที่ต่างจากเราไปแบบไหนบ้าง