เราอยากจะแชร์ประสบการณ์ด้านความรัก ที่เกือบทำชีวิตเราพัง
อาจจะเป็นทางเลือกสำหรับคนที่หาทางออกไม่ได้ เมื่อเจอเหตุการณ์อย่างเรา
เราขอเล่าสาเหตุที่ทำให้ชีวิตเราเกือบพังก่อนนะ
คือชีวิตที่ว่าเกือบพังคือ เราเกือบฆ่าตัวเองตาย เกือบทิ้งอนาคตเพราะผช
คือเราเป็นนศ ปี1 ยังไม่เคยมีแฟนจริงๆจังๆสักที พออยู้ปี1 ก็มีแฟนคนนึงเป็นรุ่นพี่ปี2 แต่คนละมหาลัย
เขามาจีบเรา จีบทางเฟสบุคแล้วก็มาเจอกัน คบกัน ตอนแรกๆก็โอเคทุกอย่าง
พอคบกันได้สักพัก เรารู้สึกว่ารักเขามากขึ้น อยากเจอ อยากอยู่ด้วย
เราจะเจอกันทุกวันศ-อาทิต ( นี้เป็นจุดเริ่มต้นของชีวิต
ที่กำลังจะพังเพราะตัวเราเอง) วันจ-พฤ เราก้เรียน พอเปิดเรียนได้1 สัปดาห์
เราอยากเจอเขามาก ทุกวันอังคารเขาจะไปเที่ยวกับเพื่อนเขาจะถามว่าไปด้วยกันไหม ทั้งๆเรามีเรียนตอนเช้า
เราก็ไปกับเขา เหตุผลเพราะว่าอยากอยู่ด้วยกัน พอไปเที่ยวเขาก็กลับตี5 ทุกครั้ง พอเช้าเราก็ไปเรียนไม่ไหว
บางครั้งเรารู้ตัวเองว่าถ้าไปต้องขาดเรียนวันต่อมาเราก็ปฏิเสธไปบ้าง แต่เขากลับงอนเรา ว่าเราไม่รัก ข้ออ้างมากมาย
สุดท้ายเราก็ต้องไปด้วย แล้วบางครั้งเราอยู่กับเขายาวทั้งอาทิตย์ขาดเรียน จนใกล้สอบเราต้องอ่านหนังสือ เขาก็ยังจะให้เราไปด้วยเหมือนเดิม
สุดท้ายเราก็ยอมไปเหมือนเดิม จนเรามีสอบวิชาพวกคำนวณ เราไม่ได้ติวกับเพื่อนเลย เราต้องไปอยู่กับเขา แต่ตื่นมาสอบทัน เข้าห้องสอบก็ทำไม่ได้
เราทำแบบนี้ซ้ำๆ ประมาณ3 เทอม เราติดเอฟวิชาที่เป็นคำนวณทุกเทอม เทอมละ2 ตัว แก้แล้วยังตกซ้ำๆ จนวันนึง เราเลิกกัน
เขาบอกเราว่าอยากอยู่คนเดียว เราก็โทษตัวเองทุกอย่าง ที่ทำให้ความรักพัง ร้องไห้มาก ไม่กินข้าว5 วัน ไม่มีเขาก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่ อยากจะฆ่าตัวเองตายโดยการกินยาแก้แพ้ทั้งกระปุก นาทีนั้น กำลังจะกิน อยู่ดีๆเราคิดถึงแม่ขึ้นมา นึกถึงหน้าแม่ โทหาแม่ร้องไห้ ขอโทษแม่ แม่เรารู้ว่าเราอกหัก แต่แม่ไม่รู้ว่าเราจะคิดสั้น เราเลยคุยกับแม่ บอกแม่ว่าขอโทษที่ไม่รักตัวเอง ขอโทษที่คิดจะฆ่าตัวเองตาย แม่เราร้องไห้ (เราไม่เคยทำแม่ร้องไห้สักครั้ง นี้เป็นครั้งแรกในชีวิต)
แม่เราเลยบอก ใครไม่รักไม่เป็นไร แต่แม่รักลูกมาก นาทีนั้นคือเรารู้สึกผิดมาก ที่เราทิ้งการเรียนเพราะผชคนนั้น เกือบทิ้งชีวิตทุกอย่างเพราะคนๆเดียว
พอ2 สัปดาห์เราเข้มแข็งขึ้น เราไปเจอทามไลน์เขา เราไปเห็นผญ คนนึงมาถูกใจทามไลน์ เราเข้าไปดู เราเจอรูปปกทามไลน์ของผญคนนั้น เป็นรูปจับมือกัน
เราจำมือแฟนเราได้ เราเลยรู้ความจริง ว่าที่เขาอยากเลิกกับเรา เพราะเขามีคนอื่น เขาคบซ้อนเรามาได้3 เดือน วันที่เรารู้ความจริงเรากลับไม่ร้องไห้
เราไม่มีน้ำตาให้เขา เราโทไปด่าผชสารพัด จากที่เคยโทษตัวเราเอง เรากลับโทษตัวผช เราเลยคิดว่าดีแล้วที่เลิกกับคนแบบนั้น ทำให้เราเสียทุกอย่าง
จากวันนั้นมา เรากลับมาตั้งใจเรียนแก้ตัวที่เคยตกจนผ่านทุกตัว เราตั้งใจอ่านหนังสือมากขึ้น ชดเชยสิ่งที่พลาดในวันนั้น เราเอาบทเรียนในอดีตมาแก้ไข
เรารักตัวเองมากขึ้น
เราอยากให้กำลังใจคนที่เจอปัญหาเหมือนเรา [\b]
แชร์ประสบการณ์ ชีวิตเกือบพังเพราะรักไม่เป็น !
อาจจะเป็นทางเลือกสำหรับคนที่หาทางออกไม่ได้ เมื่อเจอเหตุการณ์อย่างเรา
เราขอเล่าสาเหตุที่ทำให้ชีวิตเราเกือบพังก่อนนะ
คือชีวิตที่ว่าเกือบพังคือ เราเกือบฆ่าตัวเองตาย เกือบทิ้งอนาคตเพราะผช
คือเราเป็นนศ ปี1 ยังไม่เคยมีแฟนจริงๆจังๆสักที พออยู้ปี1 ก็มีแฟนคนนึงเป็นรุ่นพี่ปี2 แต่คนละมหาลัย
เขามาจีบเรา จีบทางเฟสบุคแล้วก็มาเจอกัน คบกัน ตอนแรกๆก็โอเคทุกอย่าง
พอคบกันได้สักพัก เรารู้สึกว่ารักเขามากขึ้น อยากเจอ อยากอยู่ด้วย
เราจะเจอกันทุกวันศ-อาทิต ( นี้เป็นจุดเริ่มต้นของชีวิต
ที่กำลังจะพังเพราะตัวเราเอง) วันจ-พฤ เราก้เรียน พอเปิดเรียนได้1 สัปดาห์
เราอยากเจอเขามาก ทุกวันอังคารเขาจะไปเที่ยวกับเพื่อนเขาจะถามว่าไปด้วยกันไหม ทั้งๆเรามีเรียนตอนเช้า
เราก็ไปกับเขา เหตุผลเพราะว่าอยากอยู่ด้วยกัน พอไปเที่ยวเขาก็กลับตี5 ทุกครั้ง พอเช้าเราก็ไปเรียนไม่ไหว
บางครั้งเรารู้ตัวเองว่าถ้าไปต้องขาดเรียนวันต่อมาเราก็ปฏิเสธไปบ้าง แต่เขากลับงอนเรา ว่าเราไม่รัก ข้ออ้างมากมาย
สุดท้ายเราก็ต้องไปด้วย แล้วบางครั้งเราอยู่กับเขายาวทั้งอาทิตย์ขาดเรียน จนใกล้สอบเราต้องอ่านหนังสือ เขาก็ยังจะให้เราไปด้วยเหมือนเดิม
สุดท้ายเราก็ยอมไปเหมือนเดิม จนเรามีสอบวิชาพวกคำนวณ เราไม่ได้ติวกับเพื่อนเลย เราต้องไปอยู่กับเขา แต่ตื่นมาสอบทัน เข้าห้องสอบก็ทำไม่ได้
เราทำแบบนี้ซ้ำๆ ประมาณ3 เทอม เราติดเอฟวิชาที่เป็นคำนวณทุกเทอม เทอมละ2 ตัว แก้แล้วยังตกซ้ำๆ จนวันนึง เราเลิกกัน
เขาบอกเราว่าอยากอยู่คนเดียว เราก็โทษตัวเองทุกอย่าง ที่ทำให้ความรักพัง ร้องไห้มาก ไม่กินข้าว5 วัน ไม่มีเขาก็ไม่อยากมีชีวิตอยู่ อยากจะฆ่าตัวเองตายโดยการกินยาแก้แพ้ทั้งกระปุก นาทีนั้น กำลังจะกิน อยู่ดีๆเราคิดถึงแม่ขึ้นมา นึกถึงหน้าแม่ โทหาแม่ร้องไห้ ขอโทษแม่ แม่เรารู้ว่าเราอกหัก แต่แม่ไม่รู้ว่าเราจะคิดสั้น เราเลยคุยกับแม่ บอกแม่ว่าขอโทษที่ไม่รักตัวเอง ขอโทษที่คิดจะฆ่าตัวเองตาย แม่เราร้องไห้ (เราไม่เคยทำแม่ร้องไห้สักครั้ง นี้เป็นครั้งแรกในชีวิต)
แม่เราเลยบอก ใครไม่รักไม่เป็นไร แต่แม่รักลูกมาก นาทีนั้นคือเรารู้สึกผิดมาก ที่เราทิ้งการเรียนเพราะผชคนนั้น เกือบทิ้งชีวิตทุกอย่างเพราะคนๆเดียว
พอ2 สัปดาห์เราเข้มแข็งขึ้น เราไปเจอทามไลน์เขา เราไปเห็นผญ คนนึงมาถูกใจทามไลน์ เราเข้าไปดู เราเจอรูปปกทามไลน์ของผญคนนั้น เป็นรูปจับมือกัน
เราจำมือแฟนเราได้ เราเลยรู้ความจริง ว่าที่เขาอยากเลิกกับเรา เพราะเขามีคนอื่น เขาคบซ้อนเรามาได้3 เดือน วันที่เรารู้ความจริงเรากลับไม่ร้องไห้
เราไม่มีน้ำตาให้เขา เราโทไปด่าผชสารพัด จากที่เคยโทษตัวเราเอง เรากลับโทษตัวผช เราเลยคิดว่าดีแล้วที่เลิกกับคนแบบนั้น ทำให้เราเสียทุกอย่าง
จากวันนั้นมา เรากลับมาตั้งใจเรียนแก้ตัวที่เคยตกจนผ่านทุกตัว เราตั้งใจอ่านหนังสือมากขึ้น ชดเชยสิ่งที่พลาดในวันนั้น เราเอาบทเรียนในอดีตมาแก้ไข
เรารักตัวเองมากขึ้น
เราอยากให้กำลังใจคนที่เจอปัญหาเหมือนเรา [\b]