นิยายเรื่องสั้น 7 bays boyfriend (จำเป็น)
แนะนําตัวละคร
เอสเค หนุ่มหล่อสุดเท่ ผู้สืบทอด บริษัท Rt
เป็นคนคิดมาก คิดเยอะ ชอบวางแผน
และมีนิสัยหื่น กาม
ดีอาร์ หนุ่มน้อยหน้าสวยลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ ทายาทบริษัท Dr
ที่รวยพอๆกับบริษัทRt เขาเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูด
จากับคนแปลกหน้า แต่ก็กวนในบางครั้ง
ติ้งต่องแต่ก็พยายามไม่แสดงให้ใครเห็น ไม่ชอบให้ใครเซ้าซี้
บทที่ 1
การพบกันที่แสนวุ่นวาย
ห้องเรียน
"ไอ้ดีอาร์นี่แกจะมาเรียนหรือมานอนห๊าาาาาา"
เสียงเพื่อนสาวตัวแสบของผมตะโกนเรียกผม
ผมดีอาร์เรียนคณะบริหารปี 2 แค่นี้แหละ
ขี้เกลียจแนะนําตัว
"อืม~แกจะเรียกฉันทําม่ายยฉันจะนอน"
"นี่แกกะจะมานอนที่มหาลัยเลยรึไง"
ยัยส้มยืนกอดอกมองผมอย่างเบื่อหง่าย
ทําไงได้ละก็เสียงครูเหมือนเพลงกล่อมให้นอน
โต๊ะเรียนก็เหมือนเตียงส่วนกระเป๋าก็เป็น
หมอนที่โครตนุ่ม และอีกอย่างเมื่อคืนผมนอนตี 5
เพราะติดเกม ตื่น 9 โมงเช้า แค่ผมตื่นมามหาลัยได้
ก็โครตบุญแล้วยังจะมาบ่นอีกรําคาญชมัด
"ไม่ต้องมาทําปากอุบอิบบ่นฉันนะ"
เสียงแหลมๆของยัยส้มจะทําให้ผมบ้าตาย
ครืดดดดด
ผมเดินไปเปิดประตูห้อง ถ้าผมอยู่ที่นี้ผมคงจะ
ต้องไปโรงพบาบาลศรีธัญญาแล้วละ
"เฮ้ยแกจะไปไหนห๊าาาา"
ผมเดินออกจากห้องโดยที่ไม่สนใจเสียงแหลมๆ
บาดหูของส้มที่ด่าผมสารพัด
ผมเดินไปที่สวนหลังมหาลัย ผมชอบที่นี่มากๆ
เพราะเป็นที่ๆเงียบ สงบ ไม่มีคน
และก็เสียงที่น่ารําคาญ
"เฮ้อ~"
ผมถอดหายใจแรงๆหนึ่งครั้งพร้อมกับทรุดตัวลง
ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ผมนั่งไปสักพักก็รู้สึกว่าหนังตา
ค่อยๆหนักขึ้นสงสัยเมื่อคืนนอนน้อย
ขอนอนพักสักหน่อยรึกัน
"ดีอาร์ ดีอาร์"
เสียงใครนะทําไมรู้สึกว่าเสียงนี้เหมือนจะได้ยิน
ที่ไหนมาก่อน
ตึก ตึก
ทําไมใจผมถึงเต้นแรงแบบนี้ ใครกันใครเป็นเจ้า
ของเสียงนี้ อยากจะเห็นหน้าคนๆนั้น
รู้สึกร้อนร่างกายมันร้อนมาก ทรมาน
อึก ทําไมรู้สึกปวดหัวจัง ปวดหัวแถบจะละระเบิด ใครก็ได้ช่วยผมที ใครก็ได้ขอร้อง ช่วยด้วย
.................................................................................
"อืม~ปวดหัวชมัด"
ผมลุกขึ้นจากเตียงออกไปรอบๆห้อง
ตอนนี้ผมอยู่ห้องพยาบาล จะว่าไปใครพาผม
มาส่งที่ห้องพยาบาล
"ตื่นแล้วเหรอดีอาร์"
ยัยส้มเดินเข้าห้องพร้อมกับทําหน้าบึงตึงเหมือน
ไม่ขี้มาร้อยปี ถึงจะไม่ไปทําหน้าแบบนั้นยังไงก็
เหมือนคนไม่ขี้อยู่ดี
"ถ้าฉันนอนคงไม่มายืนตรงหน้าเธอหรอก"
ผมเอ่ยกวนๆส้ม
"เออนั้นก็หลับไหลตายไปเลยฉันโครตเบื่อแก
เลยบอกตรงทําไงได้ละฉันเป็นเพื่อนสนิทของ
แกนิด"
ผมขอซึ้งคําพูดยัยส้ม 10 วิ
"ฉันไปถามยมบาลแล้วนะ"
"พยาบาลต่างหากโว๊ย"
ผมรีบรับมุกมันทันทีแบบไม่เต็มใจสักเท่าไร
ใครใช้ให้ยิงมุกแบบไม่ทั้งตั้งตัว
แถมยังเล่นถึงยมบาลจะบอกไว้ให้ในว่าตู
ยังไม่ตายถ้าตายละก็จะไปหายัยส้มคนแรกเลย
"ฮ่าๆเออๆแกนี้ก็รับมุกได้ตลอดเลยว่ะขอชื่นชม"
ยัยส้มหัวเราะผมพร้อมกับตรบมือให้
เริ่มชักคันมือคันเท้า
ขอตบหัวมันดังฉาบได้ไหมว่ะ
แต่ก็ต้องหยุดความคิดเพราะเจอสิ่งที่
น่าสุดสยองที่สุดคือ....
"เขาบอกว่าแกนอนน้อย ฉันเตือนแกแล้วนะว่าให้นอนแต่หัวคํ่าแกรู้ไหมถ้าแกนอนดึกมันจะทําให้สุขภาพแกเสีย.บลาๆ ฯ "
ยัยส้มเทศนาผมจนซะอยากจะกัดลิ้นตายให้
ตายไปข้างหนึ่ง ผมนะไม่ชอบคนเซ้าซี้ ขี้บ่น
บอกตงรําคาญโว๊ยยย ผมรู้แหละว่าส้มมันเป็นห่วง
ผมแต่ทําไงได้ละมันเป็นสันดารผมไปแล้ว
แต่ก็ขอบใจมันนะที่ค่อยห่วงและดูแลผมตลอด
และก็ขอบใจที่มันทนกับสันดารเสียๆของผมได้
"ฉันไม่ได้นอนดึกแต่ฉันนอนเช้าต่างหากละ"
ได้เอาคืนกับมุกยมบาลของมันฮ่าๆสะใจโว๊ย
"นอนเช้าอะไรห๊าาาแกนอนตั้งตี 5 นะโว๊ย"
ยัยส้มตะโกนเสียงดัง โอ๊ยไม่น่ากวนมันเลย
หูจะแตกอยู่แล้ว ผมโครตเบื่อนิสัยตัวเองที่ชอบ
หาเหาใส่หัวเนี่ย
"จะว่าไปใครพาฉันมาห้องพยาบาลฉันจําได้ว่า
อยู่สวนหลังโรงเรียนไม่ใช่เหรอ"
ผมถามมันเพื่อมันจะหยุดโว๊ยว๊ายได้
"เออจริงด้วยฉันลืมบอกไปว่าคนที่พาแกมาที่ห้อง
พยาบาลเนี่ยโครตหล่อเลย แถมเขาก็อุ้มแกด้วย
ท่าอุ้มเจ้าสาวด้วย....กรี๊ดโครตฟิค>_<"
"-_- " นี้เหรอเพื่อนผม
ลืมบอกไปว่าส้มเป็นสาววาย มันชอบอ่านการตูน
เกย์ ชอบจิ้นผู้ชายทั้งคณะบริหาร(คณะที่ผมเรียน)
และคณะอื่นๆ ผู้ชายทั้งมหาลัยกลัวมันกันหมด
ยกเว้นผมแต่ว่าผมจะเริ่มกลัวมันแล้วนะ
"แล้วคนนั้นคือใคร"
"ก็เอสเคปี3...รุ่นพี่เดือนประจําคณะเราไง
แต่ก็ได้ข่าวมาว่าพี่เขาโครตเจ้าชู้มาก เปลี่ยน
ผู้หญิงวันหนึ่งไม่เคยซํ้าเลยนะจะบอกให้"
"เหรอ...เออส้มตอนนี้กี่โมงแล้ว"
"3 โมงถามทําไมว่ะ"
ยัยส้มขมวดคิ้วสงสัย
"หมดคาบเรียนไม่ใช่เหรอฉันจะไปหาอะไรกิน
แกไปป่ะ"
ผมเอ่ยชวนส้ม
"ไม่อ่ะฉันจะกลับไปกินข้าวที่บ้านน้อง
เจสซี่ที่รัก>_<"
ฟังไม่ผิดเหรอครับมันพูดว่าเจสซี่ที่รัก
มันเป็นเลสเบี้ยนส่วนเจสซี่เป็นแฟนมัน
ตอนแรกที่มันบอกผมว่าเป็นเลส ผมโครตตกใจ
ไม่คิดว่ามันเป็นเลส แต่ตอนนี้ก็ชิดแหละ
เพราะมันชอบพาเจสซี่มาหาผมบ่อยๆเพื่อให้ชิด
รู้มั้ยว่าแฟนมันเป็นสาวลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ
หน้าตาสวยตามสไตด์สาวลูกครึ่ง
"เออตามสบายเลยงั้นฉันไปละ"
"อืมพรุ่งนี้มีเรียนตอนคาบ10โมงมาให้ทันละ
เข้าใจมั๊ย"
"อืม"
ผมเดินออกจากมหาลัยไปร้าน ดิสนีย์
"พี่ดีอาร์มาหาหนูเหรอค่ะ"
เด็กน้อยใส่ชุดเจ้าหญิงวิ่งเข้ามากอดร่างบางแน่น
"ใช่พี่มาหาแพทเจ้าหญิงน้อยของพี่"
ร่างบางอุ้มเจ้าหญิงน้อยแกว้งไปมา
ดูท่าทางแพทจะชอบให้ผมอุ้มนะ
"อ้าวดีอาร์เลิกเรียนแล้วเหรอ"
สาวสวยหน้าตาคล้ายแพทใส่ชุดนางฟ้า
เดินเข้ามาส่งยิ้มน่ารักให้ผม
"ใช่ผมมาหาพี่แพรวกับน้องแพทสุดสวย "
"งั้นก็มานั่งโต๊ะสิวันนี้เอาเหมือนเดิมรึป่าวจะ^^"
"ครับ"
พี่แพรวพาผมไปนั่งที่โต๊ะประจําของผม
"แพทมาหาพี่นะอย่าไปรบกวนพี่ดีอาร์นะ"
แพรวยิ้มหวานให้น้องสาวที่นั่งตักผมไม่ยอมไปไหน
"ไม่เอาหนูจะอยู่กับพี่ดีอาร์"
"ไม่เป็นไรหรอกพี่แพรวน้องแพทไม่ได้รบกวนเลย
และอีกอย่างผมก็อยากมาหาน้องแพท"
"โอเคจะพี่ขอฝากดูแลแพทด้วยนะ"
พี่แพรวยิ้มเกรงใจก่อนจะเดินเข้าไปหลัง
ห้องครัว ทิ้งให้ผมกับเจ้าหญิงน้อยอยู่ด้วยกัน
สองต่อสอง เพราะต่อนี้ไม่มีลูกค้าเข้ามาในร้าน
มีเพียงแค่ผมคนเดียว
"หนูคิดถึงพี่ดีอาร์จังเลยค่ะ"
"พี่ก็คิดถึงหนูเหมือนกัน"
ผมลูบหัวเจ้าหญิงน้อยอย่างเอ็นดู
"ทําไมพี่ถึงเลิกกับพี่แพรวละค่ะ"
เด็กน้อยเอ่ยเสียเศร้า
ฟังไม่ผิดหรอก ผมเป็นพี่แพรวเราเคยคบกันมา.ตั้งแต่ผมอยู่ม.4ส่วนพี่แพรวอยู่ม.6จนผมอยู่
มหาลัยเราก็เลิกกันเพราะเราเข้ากันไม่ได้และก็อีกหลายๆเรื่อง เราเลยลดสถานะเป็นกันได้แค่พี่กับ
น้องเท่านั้น ต้องแรกผมก็อยากจะกลับมาคบ
กันเหมือนเดิมนะแต่ผมเป็นคนที่ตัดแล้วคือตัดเลย
ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมแน่นอน
ผมมองเด็กน้อยที่จองมองด้วยแววตาใสซื่อ
ตามประสาเด็ก 4 ขวบ
"หนูยังเด็กอยู่หนูไม่เข้าใจหรอกนะ"
ผมลูบหัวเจ้าตัวเล็กเบาๆ
"หนูอยากให้พี่เป็นพี่สาวของหนูอีกคนได้ไหมค่ะ"
"ได้สิ..ฮะอะไรนะ"
ผมรีบก้มมองเด็กน้อยที่กําลังนั่งตักผมยิ้มแปร้น
ผมฟังไม่ผิดใช่ไหม แพทอยากให้ผมเป็นพี่สาว
เนี่ยนะ จะบ้าเหรอผมเป็นผู้ชายนะ
ผู้ชายอะไรเป็นพี่สาวนอกจากเพศทางเลือก
"ก็หนูอยากมีพี่สาวอีกคนไม่ได้เหรอค่ะ"
แพทมองผมตาแบ๊ว
โธ่เอ๊ย ทําไมผมเป็นคนใจอ่อนแบบนี้นะ
เป็นแบบนี้ตลอดเลย ผมจะตอบแพทว่าอะไร
ถ้าตอบว่าไม่น้องก็ต้องเสียใจร้องไห้งอแง
แล้วทุกคนก็จะประนามผมพวกรังแกเด็ก
เฮ้อ~ยอมก็ยอมว่ะ
"ได้สิครับ"
"เย้หนูรักพี่ดีอาร์ที่สุดเลยค่ะ"
เด็กน้อยโอบกอบผมแน่นพร้อมกับยิ้มจนแก้ม
แถบฉีก เด็กนอเด็ก
"ไอติมมาแล้วจ่ะคุยกันสนุกไหม"
สาวสวยประจําร้านเดินถือถ้วยไอติมสตอเบอรรี่
Lover ที่ผมชอบกินเป็นพิเศษเพราะมันอร่อยมาก
ไม่หวานจนเลี่ยน มาเสริฟ์ที่โต๊ะ
ผมไม่รอช้าค่อยๆตักไอติมทันที
"หนูกับพี่ดีอาร์คุยกันสนุกมากค่ะพี่แพรว"
เจ้าตัวเล็กกระโดดกอดพี่สาวแน่น
แพรวมองมาทางผมเธอยิ้มหน่อยๆให้ผม
รู้สึกคิดถึงวันเวลาเก่าๆ อยากจะให้กลับไป
เป็นเหมือนเดิม อยากจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้หรอก
แต่อย่างน้อยเราก็เคยรักเคยมีเวลาที่มีความสุขด้วยกันและก็ทุกข์มาด้วยกัน และแพทก็เป็นคน
แรกที่สอนผมให้รู้จักกับความรัก
แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วละ
ติ๊ดดดดดดด ติ๊ดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย
[ดีอาร์...ลูกแม่ฮือๆ]
"แม่เป็นอะไรเหรอครับทําไมถึงร้องไห้"
[คือ...คือบริษัทของพ่อล้มละลายเป็นหนี้เขา
1000ล้านแถบบ้านก็ถูกยึดฮือๆ"
ติดหนี้1000 ล้านนี้ไม่ใช่เล่นๆเลยนะแถบบ้านก็
ถูกยึดอีกผมจะไปอยู่ที่ไหนเนี่ย
"แม่ใจเย็นก่อนนะแล้วบอกมาแม่อยู่ที่ไหน"
[ฮือๆ..ตอนนี้แม่กับพ่ออยู่ต่างประเทศกําลังหางาน
มาใช้หนี้อยู่ ]
อะไรนะต่างประเทศ! กรรมแล้วผมจะอยู่กับ
ใครเนี่ย
"งั้นเดี่ยวผมไปหาแล้วตอนนี้แม่อยู่ประเทศอะไร"
[ลูกนะอยู่ที่ไทยนะดีแล้วลูกใช้เงินที่เหลืออยู่
ไปเช่าห้องพักซะแล้วก็หางานเลี้ยงตัวเองไปก่อน]
"แต่ว่า...."
[ไม่มีแต่แม่วางสายก่อนนะ...รักลูกนะ]
"แม่อย่าพึ่ง"
ตึ้ด
กรรมวางสายไปแล้ว
จะเอายังไงดีผมจะไปอยู่ที่ไหนดี บ้านส้มเหรอ?
ไม่ได้สิเดี่ยวส้มก็มีปัญหากับเจสซี่อีกหรอก
ผมยิ่งไม่อยากเป็นตัวตนเหตุที่ทําให้ความรักของ
เพื่อนแตกร้าว
เงินติดตัวก็มีแค่ แสนหนี่งเองจะพอไหมเนี่ย
"ดีอาร์เป็นอะไรรึป่าวทําไมทําหน้าเครียดอย่าง
นั้นละ"
แพรวถามผมอย่างเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรผมกลับก่อนนะ"
"พี่ดีอาร์ค่ะพรุ่งนี้ต้องมาหาหนูนะค่ะ"
"ได้สิพรุ่งนี้พี่จะมาหาถ้าวางๆพี่จะพาไปเที่ยวนะ"
"ค่ะพี่ดีอาร์อย่าลืมสัญญานะ"
"ครับ"
ผมวางเงินลงบนโต๊ะก่อนจะเดินออกจากร้าน
โดยที่ไม่ลืมลูบหัวเจ้าตัวหญิงน้อย
"ทําไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้กับฉันด้วยนะ......อึก
ปวดหัว"
ร้อน ร้อนมากๆ รู้สึกข้างในตัวผมมันร้อนมากๆ
ร้อนกว่าต้องนั้นชะอีก
ภาพตรงหน้าของผมเริ่มพร่ามัว สติผมค่อยๆ
ดับลงไปพร้อมๆกับตาทั้งสองข้าง
กว่าผมจะตื่นขึ้นมาตอนนี้ผมก็อยู่ห้องๆหนึ่ง
การตกแต่งห้องโครตหรู แค่โคมไฟที่ตั้งอยู่หัว
เตียงก็ปาไปแสนกว่า ยังไม่รวมเตียงขนาดคิงไซด์
และของตกแต่งอื่นๆราคาแสนอัพทั้งนั้น
จะว่าไปทําไมผมถึงมาบรรยายห้องใครก็ไม่รู้
ละเนี่ย
"อ้าวตื่นแล้วเหรอ"
ผู้ชายตัวสูงใหญ่เดินเข้ามาในห้อง เขาเอ่ยถาม
ผมหน้านิ่ง
เขาน่าจะสูง 188 เซนได้นะ สูงกว่า
ผมอีก ผมแค่สูง 174 ก็มีคนบอกว่าผมโครตสูงเลย
เจอหมอนี้ไปรู้สึกว่าจะเตี้ยลง 100 เซน
แถมหมอนี้โครตหน้าตาดีเลยหล่อมากๆ
รบรองสาวๆต้องชอบแน่ๆ
แล้วนี้ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย
ผมสะบัดหัวเบาๆเพื่อไล้ความคิดแปลกๆออกไป
"คุณเป็นใคร"
หมอนั้นยิ้มแบบเจ้าเหล์เหมือนจะกลืนกินผม
ไปได้ทั้งตัว บอกไว้ก่อนเลยนะว่าผมชอบผู้หญิง
ไม่ใช่ผู้ชายถึงแม้ว่าหน้าตาจะหล่อขนาดไหน
ผมไม่สนใจหรอก
"ฉันชื่อเอสเค "
เอสเค?ชื่อคุ้นนะเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน
'แล้วคนนั้นคือใคร'
'ก็เอสเค...เดือนประจําคณะเราไง
แต่ได้ข่าวว่าพี่เขาโครตเจ้าชู้มาก เปลี่ยนผู้หญิง
ไม่เคยซํ้าหน้าเลยนะจะบอกให้ '
เอสเคที่ยัยส้มพูดถึงนี้
"คุณพาผมมาที่นี้ทําไม"
ที่ผมจําได้ล่าสุดก็คือผมเป็นลมหมดสติอยู่ที่หน้า
มหาลัยแล้วมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง
เอสเคมองผมพร้อมกับกอดอกพิงกับกําแพง
จองผมตาไม่กระพริบ
"หึๆ..ที่ฉันพานายมาที่นี้ก็เพราะว่านายต้องใช้หนี้
ฉันแทนพ่อแม่ของนาย"
"คุณมีหลักฐานไหมละว่าคุณเป็นเจ้าหนี้ผมจริงๆ"
"มีสิมีแน่นอน"
.................
ถ้าโอเคเดี๋ยวมาต่อให้ค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ🐷
ช่วยเข้ามาแสดงความคิดเห็นกับนิยายที่แต่งเองค่ะ (yaoi)
แนะนําตัวละคร
เอสเค หนุ่มหล่อสุดเท่ ผู้สืบทอด บริษัท Rt
เป็นคนคิดมาก คิดเยอะ ชอบวางแผน
และมีนิสัยหื่น กาม
ดีอาร์ หนุ่มน้อยหน้าสวยลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ ทายาทบริษัท Dr
ที่รวยพอๆกับบริษัทRt เขาเป็นคนนิ่งๆ ไม่ค่อยพูด
จากับคนแปลกหน้า แต่ก็กวนในบางครั้ง
ติ้งต่องแต่ก็พยายามไม่แสดงให้ใครเห็น ไม่ชอบให้ใครเซ้าซี้
บทที่ 1
การพบกันที่แสนวุ่นวาย
ห้องเรียน
"ไอ้ดีอาร์นี่แกจะมาเรียนหรือมานอนห๊าาาาาา"
เสียงเพื่อนสาวตัวแสบของผมตะโกนเรียกผม
ผมดีอาร์เรียนคณะบริหารปี 2 แค่นี้แหละ
ขี้เกลียจแนะนําตัว
"อืม~แกจะเรียกฉันทําม่ายยฉันจะนอน"
"นี่แกกะจะมานอนที่มหาลัยเลยรึไง"
ยัยส้มยืนกอดอกมองผมอย่างเบื่อหง่าย
ทําไงได้ละก็เสียงครูเหมือนเพลงกล่อมให้นอน
โต๊ะเรียนก็เหมือนเตียงส่วนกระเป๋าก็เป็น
หมอนที่โครตนุ่ม และอีกอย่างเมื่อคืนผมนอนตี 5
เพราะติดเกม ตื่น 9 โมงเช้า แค่ผมตื่นมามหาลัยได้
ก็โครตบุญแล้วยังจะมาบ่นอีกรําคาญชมัด
"ไม่ต้องมาทําปากอุบอิบบ่นฉันนะ"
เสียงแหลมๆของยัยส้มจะทําให้ผมบ้าตาย
ครืดดดดด
ผมเดินไปเปิดประตูห้อง ถ้าผมอยู่ที่นี้ผมคงจะ
ต้องไปโรงพบาบาลศรีธัญญาแล้วละ
"เฮ้ยแกจะไปไหนห๊าาาา"
ผมเดินออกจากห้องโดยที่ไม่สนใจเสียงแหลมๆ
บาดหูของส้มที่ด่าผมสารพัด
ผมเดินไปที่สวนหลังมหาลัย ผมชอบที่นี่มากๆ
เพราะเป็นที่ๆเงียบ สงบ ไม่มีคน
และก็เสียงที่น่ารําคาญ
"เฮ้อ~"
ผมถอดหายใจแรงๆหนึ่งครั้งพร้อมกับทรุดตัวลง
ที่ใต้ต้นไม้ใหญ่ ผมนั่งไปสักพักก็รู้สึกว่าหนังตา
ค่อยๆหนักขึ้นสงสัยเมื่อคืนนอนน้อย
ขอนอนพักสักหน่อยรึกัน
"ดีอาร์ ดีอาร์"
เสียงใครนะทําไมรู้สึกว่าเสียงนี้เหมือนจะได้ยิน
ที่ไหนมาก่อน
ตึก ตึก
ทําไมใจผมถึงเต้นแรงแบบนี้ ใครกันใครเป็นเจ้า
ของเสียงนี้ อยากจะเห็นหน้าคนๆนั้น
รู้สึกร้อนร่างกายมันร้อนมาก ทรมาน
อึก ทําไมรู้สึกปวดหัวจัง ปวดหัวแถบจะละระเบิด ใครก็ได้ช่วยผมที ใครก็ได้ขอร้อง ช่วยด้วย
.................................................................................
"อืม~ปวดหัวชมัด"
ผมลุกขึ้นจากเตียงออกไปรอบๆห้อง
ตอนนี้ผมอยู่ห้องพยาบาล จะว่าไปใครพาผม
มาส่งที่ห้องพยาบาล
"ตื่นแล้วเหรอดีอาร์"
ยัยส้มเดินเข้าห้องพร้อมกับทําหน้าบึงตึงเหมือน
ไม่ขี้มาร้อยปี ถึงจะไม่ไปทําหน้าแบบนั้นยังไงก็
เหมือนคนไม่ขี้อยู่ดี
"ถ้าฉันนอนคงไม่มายืนตรงหน้าเธอหรอก"
ผมเอ่ยกวนๆส้ม
"เออนั้นก็หลับไหลตายไปเลยฉันโครตเบื่อแก
เลยบอกตรงทําไงได้ละฉันเป็นเพื่อนสนิทของ
แกนิด"
ผมขอซึ้งคําพูดยัยส้ม 10 วิ
"ฉันไปถามยมบาลแล้วนะ"
"พยาบาลต่างหากโว๊ย"
ผมรีบรับมุกมันทันทีแบบไม่เต็มใจสักเท่าไร
ใครใช้ให้ยิงมุกแบบไม่ทั้งตั้งตัว
แถมยังเล่นถึงยมบาลจะบอกไว้ให้ในว่าตู
ยังไม่ตายถ้าตายละก็จะไปหายัยส้มคนแรกเลย
"ฮ่าๆเออๆแกนี้ก็รับมุกได้ตลอดเลยว่ะขอชื่นชม"
ยัยส้มหัวเราะผมพร้อมกับตรบมือให้
เริ่มชักคันมือคันเท้า
ขอตบหัวมันดังฉาบได้ไหมว่ะ
แต่ก็ต้องหยุดความคิดเพราะเจอสิ่งที่
น่าสุดสยองที่สุดคือ....
"เขาบอกว่าแกนอนน้อย ฉันเตือนแกแล้วนะว่าให้นอนแต่หัวคํ่าแกรู้ไหมถ้าแกนอนดึกมันจะทําให้สุขภาพแกเสีย.บลาๆ ฯ "
ยัยส้มเทศนาผมจนซะอยากจะกัดลิ้นตายให้
ตายไปข้างหนึ่ง ผมนะไม่ชอบคนเซ้าซี้ ขี้บ่น
บอกตงรําคาญโว๊ยยย ผมรู้แหละว่าส้มมันเป็นห่วง
ผมแต่ทําไงได้ละมันเป็นสันดารผมไปแล้ว
แต่ก็ขอบใจมันนะที่ค่อยห่วงและดูแลผมตลอด
และก็ขอบใจที่มันทนกับสันดารเสียๆของผมได้
"ฉันไม่ได้นอนดึกแต่ฉันนอนเช้าต่างหากละ"
ได้เอาคืนกับมุกยมบาลของมันฮ่าๆสะใจโว๊ย
"นอนเช้าอะไรห๊าาาแกนอนตั้งตี 5 นะโว๊ย"
ยัยส้มตะโกนเสียงดัง โอ๊ยไม่น่ากวนมันเลย
หูจะแตกอยู่แล้ว ผมโครตเบื่อนิสัยตัวเองที่ชอบ
หาเหาใส่หัวเนี่ย
"จะว่าไปใครพาฉันมาห้องพยาบาลฉันจําได้ว่า
อยู่สวนหลังโรงเรียนไม่ใช่เหรอ"
ผมถามมันเพื่อมันจะหยุดโว๊ยว๊ายได้
"เออจริงด้วยฉันลืมบอกไปว่าคนที่พาแกมาที่ห้อง
พยาบาลเนี่ยโครตหล่อเลย แถมเขาก็อุ้มแกด้วย
ท่าอุ้มเจ้าสาวด้วย....กรี๊ดโครตฟิค>_<"
"-_- " นี้เหรอเพื่อนผม
ลืมบอกไปว่าส้มเป็นสาววาย มันชอบอ่านการตูน
เกย์ ชอบจิ้นผู้ชายทั้งคณะบริหาร(คณะที่ผมเรียน)
และคณะอื่นๆ ผู้ชายทั้งมหาลัยกลัวมันกันหมด
ยกเว้นผมแต่ว่าผมจะเริ่มกลัวมันแล้วนะ
"แล้วคนนั้นคือใคร"
"ก็เอสเคปี3...รุ่นพี่เดือนประจําคณะเราไง
แต่ก็ได้ข่าวมาว่าพี่เขาโครตเจ้าชู้มาก เปลี่ยน
ผู้หญิงวันหนึ่งไม่เคยซํ้าเลยนะจะบอกให้"
"เหรอ...เออส้มตอนนี้กี่โมงแล้ว"
"3 โมงถามทําไมว่ะ"
ยัยส้มขมวดคิ้วสงสัย
"หมดคาบเรียนไม่ใช่เหรอฉันจะไปหาอะไรกิน
แกไปป่ะ"
ผมเอ่ยชวนส้ม
"ไม่อ่ะฉันจะกลับไปกินข้าวที่บ้านน้อง
เจสซี่ที่รัก>_<"
ฟังไม่ผิดเหรอครับมันพูดว่าเจสซี่ที่รัก
มันเป็นเลสเบี้ยนส่วนเจสซี่เป็นแฟนมัน
ตอนแรกที่มันบอกผมว่าเป็นเลส ผมโครตตกใจ
ไม่คิดว่ามันเป็นเลส แต่ตอนนี้ก็ชิดแหละ
เพราะมันชอบพาเจสซี่มาหาผมบ่อยๆเพื่อให้ชิด
รู้มั้ยว่าแฟนมันเป็นสาวลูกครึ่ง ไทย-อังกฤษ
หน้าตาสวยตามสไตด์สาวลูกครึ่ง
"เออตามสบายเลยงั้นฉันไปละ"
"อืมพรุ่งนี้มีเรียนตอนคาบ10โมงมาให้ทันละ
เข้าใจมั๊ย"
"อืม"
ผมเดินออกจากมหาลัยไปร้าน ดิสนีย์
"พี่ดีอาร์มาหาหนูเหรอค่ะ"
เด็กน้อยใส่ชุดเจ้าหญิงวิ่งเข้ามากอดร่างบางแน่น
"ใช่พี่มาหาแพทเจ้าหญิงน้อยของพี่"
ร่างบางอุ้มเจ้าหญิงน้อยแกว้งไปมา
ดูท่าทางแพทจะชอบให้ผมอุ้มนะ
"อ้าวดีอาร์เลิกเรียนแล้วเหรอ"
สาวสวยหน้าตาคล้ายแพทใส่ชุดนางฟ้า
เดินเข้ามาส่งยิ้มน่ารักให้ผม
"ใช่ผมมาหาพี่แพรวกับน้องแพทสุดสวย "
"งั้นก็มานั่งโต๊ะสิวันนี้เอาเหมือนเดิมรึป่าวจะ^^"
"ครับ"
พี่แพรวพาผมไปนั่งที่โต๊ะประจําของผม
"แพทมาหาพี่นะอย่าไปรบกวนพี่ดีอาร์นะ"
แพรวยิ้มหวานให้น้องสาวที่นั่งตักผมไม่ยอมไปไหน
"ไม่เอาหนูจะอยู่กับพี่ดีอาร์"
"ไม่เป็นไรหรอกพี่แพรวน้องแพทไม่ได้รบกวนเลย
และอีกอย่างผมก็อยากมาหาน้องแพท"
"โอเคจะพี่ขอฝากดูแลแพทด้วยนะ"
พี่แพรวยิ้มเกรงใจก่อนจะเดินเข้าไปหลัง
ห้องครัว ทิ้งให้ผมกับเจ้าหญิงน้อยอยู่ด้วยกัน
สองต่อสอง เพราะต่อนี้ไม่มีลูกค้าเข้ามาในร้าน
มีเพียงแค่ผมคนเดียว
"หนูคิดถึงพี่ดีอาร์จังเลยค่ะ"
"พี่ก็คิดถึงหนูเหมือนกัน"
ผมลูบหัวเจ้าหญิงน้อยอย่างเอ็นดู
"ทําไมพี่ถึงเลิกกับพี่แพรวละค่ะ"
เด็กน้อยเอ่ยเสียเศร้า
ฟังไม่ผิดหรอก ผมเป็นพี่แพรวเราเคยคบกันมา.ตั้งแต่ผมอยู่ม.4ส่วนพี่แพรวอยู่ม.6จนผมอยู่
มหาลัยเราก็เลิกกันเพราะเราเข้ากันไม่ได้และก็อีกหลายๆเรื่อง เราเลยลดสถานะเป็นกันได้แค่พี่กับ
น้องเท่านั้น ต้องแรกผมก็อยากจะกลับมาคบ
กันเหมือนเดิมนะแต่ผมเป็นคนที่ตัดแล้วคือตัดเลย
ไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิมแน่นอน
ผมมองเด็กน้อยที่จองมองด้วยแววตาใสซื่อ
ตามประสาเด็ก 4 ขวบ
"หนูยังเด็กอยู่หนูไม่เข้าใจหรอกนะ"
ผมลูบหัวเจ้าตัวเล็กเบาๆ
"หนูอยากให้พี่เป็นพี่สาวของหนูอีกคนได้ไหมค่ะ"
"ได้สิ..ฮะอะไรนะ"
ผมรีบก้มมองเด็กน้อยที่กําลังนั่งตักผมยิ้มแปร้น
ผมฟังไม่ผิดใช่ไหม แพทอยากให้ผมเป็นพี่สาว
เนี่ยนะ จะบ้าเหรอผมเป็นผู้ชายนะ
ผู้ชายอะไรเป็นพี่สาวนอกจากเพศทางเลือก
"ก็หนูอยากมีพี่สาวอีกคนไม่ได้เหรอค่ะ"
แพทมองผมตาแบ๊ว
โธ่เอ๊ย ทําไมผมเป็นคนใจอ่อนแบบนี้นะ
เป็นแบบนี้ตลอดเลย ผมจะตอบแพทว่าอะไร
ถ้าตอบว่าไม่น้องก็ต้องเสียใจร้องไห้งอแง
แล้วทุกคนก็จะประนามผมพวกรังแกเด็ก
เฮ้อ~ยอมก็ยอมว่ะ
"ได้สิครับ"
"เย้หนูรักพี่ดีอาร์ที่สุดเลยค่ะ"
เด็กน้อยโอบกอบผมแน่นพร้อมกับยิ้มจนแก้ม
แถบฉีก เด็กนอเด็ก
"ไอติมมาแล้วจ่ะคุยกันสนุกไหม"
สาวสวยประจําร้านเดินถือถ้วยไอติมสตอเบอรรี่
Lover ที่ผมชอบกินเป็นพิเศษเพราะมันอร่อยมาก
ไม่หวานจนเลี่ยน มาเสริฟ์ที่โต๊ะ
ผมไม่รอช้าค่อยๆตักไอติมทันที
"หนูกับพี่ดีอาร์คุยกันสนุกมากค่ะพี่แพรว"
เจ้าตัวเล็กกระโดดกอดพี่สาวแน่น
แพรวมองมาทางผมเธอยิ้มหน่อยๆให้ผม
รู้สึกคิดถึงวันเวลาเก่าๆ อยากจะให้กลับไป
เป็นเหมือนเดิม อยากจะอยู่ด้วยกันตลอดไป
แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้หรอก
แต่อย่างน้อยเราก็เคยรักเคยมีเวลาที่มีความสุขด้วยกันและก็ทุกข์มาด้วยกัน และแพทก็เป็นคน
แรกที่สอนผมให้รู้จักกับความรัก
แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้วละ
ติ๊ดดดดดดด ติ๊ดดดดดดด
เสียงโทรศัพท์
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับสาย
[ดีอาร์...ลูกแม่ฮือๆ]
"แม่เป็นอะไรเหรอครับทําไมถึงร้องไห้"
[คือ...คือบริษัทของพ่อล้มละลายเป็นหนี้เขา
1000ล้านแถบบ้านก็ถูกยึดฮือๆ"
ติดหนี้1000 ล้านนี้ไม่ใช่เล่นๆเลยนะแถบบ้านก็
ถูกยึดอีกผมจะไปอยู่ที่ไหนเนี่ย
"แม่ใจเย็นก่อนนะแล้วบอกมาแม่อยู่ที่ไหน"
[ฮือๆ..ตอนนี้แม่กับพ่ออยู่ต่างประเทศกําลังหางาน
มาใช้หนี้อยู่ ]
อะไรนะต่างประเทศ! กรรมแล้วผมจะอยู่กับ
ใครเนี่ย
"งั้นเดี่ยวผมไปหาแล้วตอนนี้แม่อยู่ประเทศอะไร"
[ลูกนะอยู่ที่ไทยนะดีแล้วลูกใช้เงินที่เหลืออยู่
ไปเช่าห้องพักซะแล้วก็หางานเลี้ยงตัวเองไปก่อน]
"แต่ว่า...."
[ไม่มีแต่แม่วางสายก่อนนะ...รักลูกนะ]
"แม่อย่าพึ่ง"
ตึ้ด
กรรมวางสายไปแล้ว
จะเอายังไงดีผมจะไปอยู่ที่ไหนดี บ้านส้มเหรอ?
ไม่ได้สิเดี่ยวส้มก็มีปัญหากับเจสซี่อีกหรอก
ผมยิ่งไม่อยากเป็นตัวตนเหตุที่ทําให้ความรักของ
เพื่อนแตกร้าว
เงินติดตัวก็มีแค่ แสนหนี่งเองจะพอไหมเนี่ย
"ดีอาร์เป็นอะไรรึป่าวทําไมทําหน้าเครียดอย่าง
นั้นละ"
แพรวถามผมอย่างเป็นห่วง
"ไม่เป็นไรผมกลับก่อนนะ"
"พี่ดีอาร์ค่ะพรุ่งนี้ต้องมาหาหนูนะค่ะ"
"ได้สิพรุ่งนี้พี่จะมาหาถ้าวางๆพี่จะพาไปเที่ยวนะ"
"ค่ะพี่ดีอาร์อย่าลืมสัญญานะ"
"ครับ"
ผมวางเงินลงบนโต๊ะก่อนจะเดินออกจากร้าน
โดยที่ไม่ลืมลูบหัวเจ้าตัวหญิงน้อย
"ทําไมต้องเกิดเรื่องแบบนี้กับฉันด้วยนะ......อึก
ปวดหัว"
ร้อน ร้อนมากๆ รู้สึกข้างในตัวผมมันร้อนมากๆ
ร้อนกว่าต้องนั้นชะอีก
ภาพตรงหน้าของผมเริ่มพร่ามัว สติผมค่อยๆ
ดับลงไปพร้อมๆกับตาทั้งสองข้าง
กว่าผมจะตื่นขึ้นมาตอนนี้ผมก็อยู่ห้องๆหนึ่ง
การตกแต่งห้องโครตหรู แค่โคมไฟที่ตั้งอยู่หัว
เตียงก็ปาไปแสนกว่า ยังไม่รวมเตียงขนาดคิงไซด์
และของตกแต่งอื่นๆราคาแสนอัพทั้งนั้น
จะว่าไปทําไมผมถึงมาบรรยายห้องใครก็ไม่รู้
ละเนี่ย
"อ้าวตื่นแล้วเหรอ"
ผู้ชายตัวสูงใหญ่เดินเข้ามาในห้อง เขาเอ่ยถาม
ผมหน้านิ่ง
เขาน่าจะสูง 188 เซนได้นะ สูงกว่า
ผมอีก ผมแค่สูง 174 ก็มีคนบอกว่าผมโครตสูงเลย
เจอหมอนี้ไปรู้สึกว่าจะเตี้ยลง 100 เซน
แถมหมอนี้โครตหน้าตาดีเลยหล่อมากๆ
รบรองสาวๆต้องชอบแน่ๆ
แล้วนี้ผมคิดอะไรอยู่เนี่ย
ผมสะบัดหัวเบาๆเพื่อไล้ความคิดแปลกๆออกไป
"คุณเป็นใคร"
หมอนั้นยิ้มแบบเจ้าเหล์เหมือนจะกลืนกินผม
ไปได้ทั้งตัว บอกไว้ก่อนเลยนะว่าผมชอบผู้หญิง
ไม่ใช่ผู้ชายถึงแม้ว่าหน้าตาจะหล่อขนาดไหน
ผมไม่สนใจหรอก
"ฉันชื่อเอสเค "
เอสเค?ชื่อคุ้นนะเหมือนเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน
'แล้วคนนั้นคือใคร'
'ก็เอสเค...เดือนประจําคณะเราไง
แต่ได้ข่าวว่าพี่เขาโครตเจ้าชู้มาก เปลี่ยนผู้หญิง
ไม่เคยซํ้าหน้าเลยนะจะบอกให้ '
เอสเคที่ยัยส้มพูดถึงนี้
"คุณพาผมมาที่นี้ทําไม"
ที่ผมจําได้ล่าสุดก็คือผมเป็นลมหมดสติอยู่ที่หน้า
มหาลัยแล้วมาอยู่ที่นี้ได้ยังไง
เอสเคมองผมพร้อมกับกอดอกพิงกับกําแพง
จองผมตาไม่กระพริบ
"หึๆ..ที่ฉันพานายมาที่นี้ก็เพราะว่านายต้องใช้หนี้
ฉันแทนพ่อแม่ของนาย"
"คุณมีหลักฐานไหมละว่าคุณเป็นเจ้าหนี้ผมจริงๆ"
"มีสิมีแน่นอน"
.................
ถ้าโอเคเดี๋ยวมาต่อให้ค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ🐷