เรามีเรื่องจะปรึกษาและขอความเห็นจากทุกคนด่วนๆค่ะ คือเราคบกับแฟนเราได้ประมาณ 8 เดือน ช่วง 3 เดือนแรกยังดีๆ กันอยู่ แต่หลังจากนั้นเขาก็เริ่มหายไป นานๆจะโทรมาหาทีแล้วทุกครั้งที่โทรมาไม่เคยถามสารทุกข์สุกดิบเราเลยว่าสบายดีมั้ย เรียนเป็นยังไง จะพูดแค่ว่า ‘เรามีซัก (จำนวนเงิน) ให้ยืมมั้ย พี่ติดนู่นนี่นั่น’ ทุกครั้งที่โทรจริงๆ ค่ะ จนพอแฟนเราโทรมาในครั้งต่อไปก็เดาได้เลยว่ามายืมเงินชัวร์
ครั้งแรกของการยืมเขาโทรมาคุยกับเราว่าเครียด ไม่ใช่ไม่คิดถึงนะแต่ไม่ว่างจริงๆ เราพอมีเงินให้ยืมมั้ย ตอนนั้นเราก็ยังรักเขาอยู่นะ ถามว่าเอาไปทำอะไร ตอนแรกก็บอกแค่ว่าธุระส่วนตัวแล้วก็เผลอหลุดมาว่าจะเอาไปใช้หนี้พนันบอลประมาณ 4000 เราไม่มีขนาดนั้นเลยช่วยไป 2000 เขาก็บอกว่าสิ้นเดือนได้เงินจะคืนให้ แต่ผ่านไปหลายสิ้นแล้วก็ไม่คืนซักที เราก็ไม่ได้ทวงนะเพราะเขาดราม่าหนักมากตลอดว่าทำงานหนักมาก (แต่ถามทีไรไม่เคยบอกว่างานอะไร) เงินก็ไม่มี บลาๆๆ เราก็สงสารไปตามเรื่องเลยบอกไปว่ามีเมื่อไหร่ค่อยคืนก็ได้ ระหว่างที่ติดเงินส่วนนี้อยู่ก็ยังพยายามจะยืมเพิ่มอีก คือส่วนใหญ่ถามทุกครั้งที่เจอกันว่า ‘มี 200 มั้ย’ เราก็บอกปัดว่าไม่มีตลอด หลังๆเราไม่ค่อยอยากจะให้เท่าไหร่เพราะเราก็ต้องใช้เหมือนกันแล้วเขาก็ไม่เคยดูแลเอาใจใส่ ไม่เคยเป็นห่วงเรา (เราเคยบอกว่ารถล้มปากแหกนางก็ส่งสติกเกอร์โง่ๆมาแล้วบอกง่วงมากจะนอนแล้ว คื้อออ?) ไม่ถามซักคำว่าเป็นอะไรมากมั้ย หายไปเป็นเดือนสองเดือนจะโทรมาทีแล้วก็เรื่องเงินทั้งนั้น แล้วเขาก็ชอบพูดประมาณว่าเพื่อนเขาให้ยืมตังค์ไม่เคยทวงเลยนะ นั่นก็เรื่องของเพื่อนเขามั้ย! ฉันไม่ใช่เพื่อนแกหนิ เรายังไม่ได้ทำงาน ไม่มีรายได้ ไม่จำเป็นต้องทวงหรอ ถ้าทวงจะดูหน้าเลือด แบบนี้ก็ได้หรอ
ล่าสุดหลังจากหายไปเป็นชาติตามเคยนางก็โทรมาพูดดี๊ดีเหมือนเป็นห่วงเป็นใยแต่ที่จริงคือจะขอยืมเงินอีกแล้ว! เดี๋ยวก็ 500 เดี๋ยวก็ 1000 ยืมคนเดียวก็ว่าหนักใจที่ต้องปฏิเสธแล้วนะนี่ยังขนเพื่อนมายืมอีก (แต่ได้คืนแล้ว) เห็นเรารวยมากหรือเป็นตู้ ATM เคลื่อนที่หรืออะไร =_= คือเรารู้สึกมันเกินไปอ่ะ ยิ่งทำตัวแบบนี้ยิ่งไม่อยากจะช่วยเลย ถามว่าเห็นใจมั้ยเห็นใจนะแต่คงจะมากไปกว่านี้ไม่ได้จริงๆ เงินพ่อแม่ที่หามาให้เราเราต้องเอาไปเลี้ยงคนอื่นหรอในขณะที่นางบอกว่าไม่อยากรบกวนที่บ้าน (แต่มารบกวน (เงินพ่อเงินแม่) คนอื่น?) เราให้เวลาเขาในการคืนเงินตั้งแต่สิ้นเดือนภายในเดือนที่เขายืม พอถึงวันก็เลื่อนไปอีกวัน พอถึงวันนั้นก็เลื่อนไปอีกวัน จนเราเบื่อมาก คือเบื่อมาตลอด ขี้เกียจทนกับอะไรแบบนี้ กะว่าได้เงินคืนเมื่อไหร่จะเลิกทันทีจะได้ไม่ต้องมีเรื่องให้คุยกันอีก
ก่อนถึงกำหนดวันคืนล่าสุดเราก็โทรไปทวงเขาก็บอกว่าวันนั้นจะคืนแน่นอน รับปากเป็นจริงเป็นจังอย่างดี ไม่คืนด่านางได้เลย โอเคถือว่ารับปากอย่างแมนๆแล้วนะ แต่พอถึงวันจริงๆ ไม่รับโทรศัพท์เลยทั้งวันจ้า! แต่ให้เพื่อนเราโทรไป (มันไม่ได้เมม) กลับรับแล้วบอกติดธุระอยู่ เดี๋ยวจะโทรไปคุยกับเราเอง เราก็รอๆ จนจะหมดวันอยู่แล้วก็ไม่รับสายไม่โทรกลับ วันต่อมาปิดเครื่องหนีทั้งวัน! จอร์จ… เรานี่จิตตกมาก เครียดนอนไม่หลับ พยายามติดต่อเขาทั้งวันก็ติดต่อไม่ได้ รอวันต่อมาโทรอีก ติดต่อได้แล้ว เย่! แต่ไม่รับ เลยโทรไปอีกรอบ ปิดเครื่องอีกแล้ว! คือหนีกันซึ่งๆหน้าแบบนี้เลย เป็นไปไม่ได้หรอกที่วันนึงจะไม่จับมือถือไม่ติดต่อใครเลย เราเลยคิดว่าเขาน่าจะปิดเครื่องนี้ใช้เบอร์อื่น นี่ตั้งใจหนีกันชัดๆ เห็นว่าเราโทรไปเยอะขนาดไหนก็ไม่โทรกลับแถมปิดเครื่องใส่หน้าอีก!
เราเคืองมาก หงุดหงิด โมโหทุกอย่าง จะโทรไปหาเพื่อนนางก็คงช่วยๆ กัน
อีก เราให้เพื่อนโทรไปเพราะเป็นเบอร์เราคงไม่รับเพื่อนนางก็รับสายแต่ไม่พูดแล้วตัดสายใส่ อ่อม! แค่ที่เราให้ก็ว่าเยอะแล้วนะถ้าให้ทุกครั้งที่นางขอคงขอจะเกือบหมื่นได้ นี่ยังไม่นับค่าเติมเงินโทรศัพท์ที่เราเติมให้แบบไม่เอาคืนอีกนะ เราก็เคยติดเพื่อนเหมือนกัน เยอะกว่ามันด้วยแต่เราก็ใช้หมด เราพยายามเก็บเงินคืน แต่นี่อะไรมีรายได้แท้ๆ งานก็มากมายไม่มีให้ ข้ออ้างเยอะจัดทั้งลูกค้าให้เงินไม่ตามเวลา เพื่อนยืม ไม่มีที่โอน เยอะแยะไปหมดจนขี้เกียจจะฟังอ่ะ คือเอือมกับมันมากๆ ไม่เคยพบเจอใครแบบนี้มาก่อน หน้าด้านหน้าทน ไม่รู้จะหนีไปเพื่ออะไรทั้งที่ตัวเองก็รับปากเหมือนมีเงินอยู่ในมือแล้วแค่ไม่มีเวลาว่างไปโอน เอาเข้าจริงก็ชิ่ง กาก ชห.
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะมีวิธีจัดการกับคนแบบนี้ยังไงคะ เราต้องเตรียมใจเผื่อไว้ว่าจะไม่ได้เงินคืนด้วยชิมิ T^T เรามีเบอร์แม่เขานะ เพื่อนกับน้องสาวเราก็บอกให้โทรแต่ไม่อยากโทรไปเท่าไหร่เพราะเป็นเรื่องของเรากับแฟน อยากบุกไปที่บ้านด้วยแต่อยู่คนล่ะจังหวัดกัน เราก็มีเรื่องที่เราต้องรับผิดชอบ เงินก็ไม่ได้มากขนาดจะเดินทางไปได้ไกลๆ เผลอๆ ไปไม่ได้คืนอีกนี่ไม่คุ้มเลย เราต้องนั่งรถข้ามจังหวัดไปหามันอีกกี่รอบ -*-
ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ ตอนเขาเดือดร้อนถ้าเราพอมีเล็กๆน้อยๆก็ช่วยไปแต่พอเราเดือดร้อนบ้าง มีเหตุจำเป็นต้องใช้เงินซึ่งเขาก็รู้ ทำไมไม่คิดบ้าง แล้วไม่ใช่แค่เรื่องเงินยังมีเรื่องแย่ๆอื่นอีกล้านแปด แต่เราขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ มึนจริงตอนนี้ =_=+
(( อาจจะยาวไปโทษทีนะคะ แหะๆ ))
หนีหนี้แบบนี้จะทำยังไงดี!
ครั้งแรกของการยืมเขาโทรมาคุยกับเราว่าเครียด ไม่ใช่ไม่คิดถึงนะแต่ไม่ว่างจริงๆ เราพอมีเงินให้ยืมมั้ย ตอนนั้นเราก็ยังรักเขาอยู่นะ ถามว่าเอาไปทำอะไร ตอนแรกก็บอกแค่ว่าธุระส่วนตัวแล้วก็เผลอหลุดมาว่าจะเอาไปใช้หนี้พนันบอลประมาณ 4000 เราไม่มีขนาดนั้นเลยช่วยไป 2000 เขาก็บอกว่าสิ้นเดือนได้เงินจะคืนให้ แต่ผ่านไปหลายสิ้นแล้วก็ไม่คืนซักที เราก็ไม่ได้ทวงนะเพราะเขาดราม่าหนักมากตลอดว่าทำงานหนักมาก (แต่ถามทีไรไม่เคยบอกว่างานอะไร) เงินก็ไม่มี บลาๆๆ เราก็สงสารไปตามเรื่องเลยบอกไปว่ามีเมื่อไหร่ค่อยคืนก็ได้ ระหว่างที่ติดเงินส่วนนี้อยู่ก็ยังพยายามจะยืมเพิ่มอีก คือส่วนใหญ่ถามทุกครั้งที่เจอกันว่า ‘มี 200 มั้ย’ เราก็บอกปัดว่าไม่มีตลอด หลังๆเราไม่ค่อยอยากจะให้เท่าไหร่เพราะเราก็ต้องใช้เหมือนกันแล้วเขาก็ไม่เคยดูแลเอาใจใส่ ไม่เคยเป็นห่วงเรา (เราเคยบอกว่ารถล้มปากแหกนางก็ส่งสติกเกอร์โง่ๆมาแล้วบอกง่วงมากจะนอนแล้ว คื้อออ?) ไม่ถามซักคำว่าเป็นอะไรมากมั้ย หายไปเป็นเดือนสองเดือนจะโทรมาทีแล้วก็เรื่องเงินทั้งนั้น แล้วเขาก็ชอบพูดประมาณว่าเพื่อนเขาให้ยืมตังค์ไม่เคยทวงเลยนะ นั่นก็เรื่องของเพื่อนเขามั้ย! ฉันไม่ใช่เพื่อนแกหนิ เรายังไม่ได้ทำงาน ไม่มีรายได้ ไม่จำเป็นต้องทวงหรอ ถ้าทวงจะดูหน้าเลือด แบบนี้ก็ได้หรอ
ล่าสุดหลังจากหายไปเป็นชาติตามเคยนางก็โทรมาพูดดี๊ดีเหมือนเป็นห่วงเป็นใยแต่ที่จริงคือจะขอยืมเงินอีกแล้ว! เดี๋ยวก็ 500 เดี๋ยวก็ 1000 ยืมคนเดียวก็ว่าหนักใจที่ต้องปฏิเสธแล้วนะนี่ยังขนเพื่อนมายืมอีก (แต่ได้คืนแล้ว) เห็นเรารวยมากหรือเป็นตู้ ATM เคลื่อนที่หรืออะไร =_= คือเรารู้สึกมันเกินไปอ่ะ ยิ่งทำตัวแบบนี้ยิ่งไม่อยากจะช่วยเลย ถามว่าเห็นใจมั้ยเห็นใจนะแต่คงจะมากไปกว่านี้ไม่ได้จริงๆ เงินพ่อแม่ที่หามาให้เราเราต้องเอาไปเลี้ยงคนอื่นหรอในขณะที่นางบอกว่าไม่อยากรบกวนที่บ้าน (แต่มารบกวน (เงินพ่อเงินแม่) คนอื่น?) เราให้เวลาเขาในการคืนเงินตั้งแต่สิ้นเดือนภายในเดือนที่เขายืม พอถึงวันก็เลื่อนไปอีกวัน พอถึงวันนั้นก็เลื่อนไปอีกวัน จนเราเบื่อมาก คือเบื่อมาตลอด ขี้เกียจทนกับอะไรแบบนี้ กะว่าได้เงินคืนเมื่อไหร่จะเลิกทันทีจะได้ไม่ต้องมีเรื่องให้คุยกันอีก
ก่อนถึงกำหนดวันคืนล่าสุดเราก็โทรไปทวงเขาก็บอกว่าวันนั้นจะคืนแน่นอน รับปากเป็นจริงเป็นจังอย่างดี ไม่คืนด่านางได้เลย โอเคถือว่ารับปากอย่างแมนๆแล้วนะ แต่พอถึงวันจริงๆ ไม่รับโทรศัพท์เลยทั้งวันจ้า! แต่ให้เพื่อนเราโทรไป (มันไม่ได้เมม) กลับรับแล้วบอกติดธุระอยู่ เดี๋ยวจะโทรไปคุยกับเราเอง เราก็รอๆ จนจะหมดวันอยู่แล้วก็ไม่รับสายไม่โทรกลับ วันต่อมาปิดเครื่องหนีทั้งวัน! จอร์จ… เรานี่จิตตกมาก เครียดนอนไม่หลับ พยายามติดต่อเขาทั้งวันก็ติดต่อไม่ได้ รอวันต่อมาโทรอีก ติดต่อได้แล้ว เย่! แต่ไม่รับ เลยโทรไปอีกรอบ ปิดเครื่องอีกแล้ว! คือหนีกันซึ่งๆหน้าแบบนี้เลย เป็นไปไม่ได้หรอกที่วันนึงจะไม่จับมือถือไม่ติดต่อใครเลย เราเลยคิดว่าเขาน่าจะปิดเครื่องนี้ใช้เบอร์อื่น นี่ตั้งใจหนีกันชัดๆ เห็นว่าเราโทรไปเยอะขนาดไหนก็ไม่โทรกลับแถมปิดเครื่องใส่หน้าอีก!
เราเคืองมาก หงุดหงิด โมโหทุกอย่าง จะโทรไปหาเพื่อนนางก็คงช่วยๆ กัน
ถ้าเป็นเพื่อนๆจะมีวิธีจัดการกับคนแบบนี้ยังไงคะ เราต้องเตรียมใจเผื่อไว้ว่าจะไม่ได้เงินคืนด้วยชิมิ T^T เรามีเบอร์แม่เขานะ เพื่อนกับน้องสาวเราก็บอกให้โทรแต่ไม่อยากโทรไปเท่าไหร่เพราะเป็นเรื่องของเรากับแฟน อยากบุกไปที่บ้านด้วยแต่อยู่คนล่ะจังหวัดกัน เราก็มีเรื่องที่เราต้องรับผิดชอบ เงินก็ไม่ได้มากขนาดจะเดินทางไปได้ไกลๆ เผลอๆ ไปไม่ได้คืนอีกนี่ไม่คุ้มเลย เราต้องนั่งรถข้ามจังหวัดไปหามันอีกกี่รอบ -*-
ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ ตอนเขาเดือดร้อนถ้าเราพอมีเล็กๆน้อยๆก็ช่วยไปแต่พอเราเดือดร้อนบ้าง มีเหตุจำเป็นต้องใช้เงินซึ่งเขาก็รู้ ทำไมไม่คิดบ้าง แล้วไม่ใช่แค่เรื่องเงินยังมีเรื่องแย่ๆอื่นอีกล้านแปด แต่เราขอคำปรึกษาหน่อยนะคะ มึนจริงตอนนี้ =_=+
(( อาจจะยาวไปโทษทีนะคะ แหะๆ ))