นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ผิดพลาดยังไงขอโทดด้วยนะ เข้าเรื่องเลยแล้วกันเรื่องมีอยู่ว่าเราคบกับแฟนมาเกือบจะสองปีอีกแค่ไม่กี่วันอะ เราอยู่ด้วยกันแฟนเราเรียนอยู่(เรียนที่ระยองบ้านเราอยู่อิสาน)แต่เราไม่ได้เรียนแล้วเราสุขภาพไม่ค่อยแข็งแรงทำงานที่ไหนก้ทำได้แป๊บเดียวป่วยบ่อยๆ เรามีปัญหาทางบ้านและเราก็ท้องแต่เราแท้งเพราะเราไม่แข็งแรงมีโรคประจำตัว ทางบ้านเรารู้แต่ทางบ้านผู้ชายไม่รู้เราขอร้องแม่เราไม่ให้เอาเรื่องกับทางแฟนเราเพราะถ้าพ่อแม่แฟนเรารู้เค้าจะไม่ได้เรียนต่อ แม่เราจึงให้คำขาดว่าให้ผู้ชายคนนี้ดูแลเราให้ไปอยู่ด้วยกันถือเป็นการรับผิดชอบ แฟนเราก็ตกลงนะ แต่พอหลังจากนั้นประมาน7-8เดือน แฟนปิดเทอมเขากลับบ้าน ช่วงที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันเขาก็เอาแต่กินเหล้าไม่กลับบ้านไปนอนบ้านเพื่อนไปเที่ยวผับตื่นมากินเหล้าอีกเปนอย่างนี้อยู่เกือบเดือนพอเราโทรไปก็ไม่ค่อยติดไม่ค่อยรับไม่โทรกลับคุยกันวันละสองสามคำ เราเสียใจมากน้อยใจมากแล้วมีคนๆนึงเข้ามาคุยในตอนที่เรากำลังเสียใจเราเลยคุยแต่ก็แค่คุยไลน์คุยเฟสเราไม่ได้รู้สึกอะไรกับผู้ชายคนนั้นเลย แต่พอตอนเปิดเทอมเขากลับมาเราก็เลิกคุยเลยนะ แต่มันรุ้สึกเหมือนว่าไม่เหมือนเดิมเลย ไม่รุ้ว่าเป็นเพราะเขาหรือเราที่เปลี่ยนไป วันต่อมาเราเลยตัดสินใจถามเค้าไปเลยตรงๆว่ายังรักกันอยู่มั้ย ยังเหมือนเดิมอยู่รึป่าว คำตอบที่ได้คือเขาบอกว่าไม่แน่ใจเหมือนกันมันเหนื่อยๆเบื่อๆ ไม่อยากคิดไม่อยากสนใจอะไรเกี่ยวกับเราเพราะเขาก็ทะเลาะกับทางบ้านมาเรื่องที่เราแอบอยู่ด้วยกันพ่อแม่เขารู้และอีกอย่างพ่อแม่เขาเองก็ไม่ชอบเราเพราะเราไม่ได้เรียนมันคงดูเหมือนคนไม่มีอนาคต ก็คงไม่อยากให้ลูกมาลำบากไปกับเรา (แต่เราก็คิดจะเรียนนะคิดจะเก็บตังเรียนเองเพราะแม่เราก็ไม่แข็งแรงเหมือนกันหาเงินคนเดียวเลี้ยงเรากับยายเรามีแค่แม่กับยาย) มันเลยทำให้แฟนเราหนักใจ ตอนนั้นเราคิดว่าเราคงเป็นตัวถ่วงทำให้เขาไม่มีความสุขเราเลยสารภาพว่าเราคุยกับคนอื่นนะตอนที่เขาไม่อยู่เราพูดความจริงทุกอย่างและบอกเลิกเขาเราเข้าใจกันกอดกันเขาก็ร้องไห้เราก็ร้องไห้ปลอบกันทั้งคืน เราเลยบอกว่าอีกสองวันจะกลับบ้าน(รอตังส์)พอเช้าวันต่อมาเขาไปกินเหล้าที่บ้านพี่เราก็ขอไปด้วยเพราะไม่อยากอยู่ห้องคนเดียว แต่ในใจเรากลับไม่อยากเลิกเลยไม่อยากไปเลยเราจะปรับปรุงตัวเราจะมีอนาคตที่ดีไปด้วยกันได้นิไม่จำเป็นต้องแยกทางกันเลยเราทุ่มเททุกอย่างในชีวิตไว้ที่เขาหมดแล้วไม่อยากเริ่มใหม่เลย เราเลยตัดสินใจพูดกับเขาว่าเราขอโอกาสได้มั้ย ขอให้ได้ลองอีกครั้ง เรารู้สึกว่าเค้ายังรักเราอยู่ แต่เขาใจแข็งมากปฎิเสธเราทุกอย่างแล้วบอกเราว่ามีคนใหม่แล้วเราถามว่าใครเค้าก้บอกไม่ต้องรู้หรอกรู้แค่ว่าเค้าดีทุกอย่างและพ่อแม่ก็ชอบ เราร้องไห้ขอร้องกอดขาแขนอ้อนวอนทุกอย่างอะ เราบอกจะมีคนใหม่ก็ทนได้แต่อย่าทิ้งกันไปเลย เขาก็บอกแล้วแต่ แล้วอยู่ดีๆเขาก็โทรหาใครไม่รุ้ซึ่งน่าจะเป็นคนใหม่เขานั่นแหละเราใจร้อนมากตบหน้าเขาไปทีนึง แล้วเขาก็ร้องไห้เราขอโทษเขาแล้วเราเลยบอกว่าไม่เป็นไรนะถ้าแกรำคาญเขาขนาดนั้นเค้าไปก็ได้ แต่มันไม่จบแค่นี้เขาเมามากและบอกเราว่าจริงๆแล้วไม่มีใครหรอกแค่อยากให้เราตัดใจ เขาบอกเราว่าไปเถอะนะไปหาอนาคตที่ดี แล้วเค้าจะรอแก เราไม่อยากไปเลยเพราะถ้าเราไปได้เราคงไม่กลับมาตรงนี้อีกคงไม่ต้องรอเรา เราตัดสินใจแล้วว่าจะง้อเขาเราอยากทำให้ดีที่สุดก่อนที่จะไม่มีโอกาสอย่างน้อยจะได้ไม่เสียใจทีหลังเพราะเราก็ผิดมาเยอะเรางี่เง่ามากด้วย เพื่อนๆช่วยแนะนำวิธีง้อหน่อย ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ
ขอวิธีขอคืนดีแฟน (ผู้ชาย) ช่วยตอบหน่อยเถอะนะ