เรื่องเพื่อน

อยากได้คำแนะนำหรือคำปรึกษาค่ะ ว่าเพื่อนแบบนี้ คบได้ไหม ?
เราเป็นคนนิสัยตรงๆ มีไรก็พูดไม่อ้อม แต่เป็นคนที่คิดมาก และน้อยใจเพื่อนมากๆคะ ตอนนี้เราเรียน  มีเพื่อนอยู่กลุ่มนึง ซึ่ง เพิ่งคบได้เมื่อไม่นาน มาสนิทกันจริงๆก็ตอน ขึ้น ส.2 แล้ว เราโสดมานานคะ พอเราเริ่มมีแฟน เพื่อนก็หาเราติดแฟน ทั้งที่จริงๆแล้ว เราก็ไม่ได้ติดอะไร คนเป็นแฟนกันก็อยากอยู่ด้วยกัน ถูกรึป่าว ?  แต่เราก็ไม่ได้ทิ้งเพื่อนนะคะ ไปไหนเราก็ไป แต่เพื่อนๆชอบแขวะเราเรื่องแฟน ก็ไม่เข้าใจนะคะว่ามันเป็นไรกัน แฟนเราใกล้บวชแล้วเราก็เลยพับเหรียญให้ ซึ่งก็เพื่อนๆก็ช่วยพับ ช่วยไปพูดไปว่า เดี๋ยวก็เลิกกันต้นเดือนที่จะบวชแหละ ซึ่งเป็นคำที่แหย่กันเล่นขำๆ แต่มันจะมากไปตรงที่ พูดทุกวันเลย ไม่ได้ไม่ดีก็พูด เลิกเมื่อไหร่เอาเงินนี้มาเลี้ยงเหล้าเพื่อนนะ ทำนองนี้ ไหนจะเรื่องเที่ยวอีก คือมีนัดไปเที่ยวแต่เราจะไม่ไปเพราะเดี๋ยวมีปัญหากับแฟน เพื่อนก็ด่าเรานะ จนเรายอมทะเลาะกับแฟนแล้วไปเที่ยวด้วย แต่กำหนดเวลากลับตี1 ตอนเราจะกลับเพื่อนไม่มีใครเอ่ยปากถามเราสะคำว่า กลับได้ไหมให้ไปเป็นเพื่อนรึป่าว ไม่มีคำว่าเป็นห่วงเลย เราแอบน้อยใจนะ พอเราบอกจะกลับยังดึงสีหน้าใส่เราอีก เราขี่รถมอไซค์มาเองด้วยคะ ตอนมามาพร้อมเพื่อน แต่ตอนกลับกลับคนเดียว 55+ ที่บอกไปตอนแรกแฟนเราจะบวช แฟนเราก็ชวนเพื่อนๆนะคะแต่ชวนแค่ตอนคุยโทสับกับเราแล้วฝากให้เราบอก เราก็บอก เพื่อนเรามันบอกว่าก็ให้เค้ามาชวนเองสิ เป็นเจ้าของงานหรอ เราก็เลยบอกโอเครถ้าเจอแฟนเราเมื่อไหร่จะให้แฟนเราพูดต่อหน้า ตอนเจอแฟนเราก็พูดนะ ไปย้ำในเฟสให้มาด้วยเพราะกลัวว่าเราจะไม่มีเพื่อนมางาน (อีกอย่างเราไม่เคยเจอหน้าพ่อแม่แฟนด้วย) เพื่อนเราก็ตกลงที่จะมานะ พอมาใกล้ๆจะถึงไม่มีใครพูดไรเลยคะ เงียบ เราลืมบอกไป เราไปก่อนวันงาน 1 วัน เอาเหรียญไปให้ป้าของแฟนมารับ ตอนนั้นไปกะเพื่อนที่อยู่แถวบ้านคะ เกร็งมากเพราะกลัว แต่ว่า ทางครอบครัวแฟนก็ไม่ได้ดุอย่างที่คิด ก่อนวันงานเราไปแล้วก็กลับ ตกเย็นเราก็ทักไปหาเพื่อนว่าไปไหม มันตอบกลับมาว่า เองก็ไปเถอะไปกับเพื่อนเก่าเอง คือน้อยใจมากคะ แล้วมันไม่ใฃ่เพื่อนเราหรอ เราก้ถามกลับไป มันก็บอกคำเดิมว่าไม่ไป โอเครเราก็ไม่ได้ตื้อไร สรุปวันงานจริงๆ 2 วัน เราไปคนเดียวเลยคะ ไม่มีเพื่อนไปสักคน ทั้งที่ก่อนหน้านั้นหลายเดือนนัดกันไว้แล้ว เรื่องบวชผ่านไป เป็นเรื่องงานโครงการงานคู่ต้องทำก่อนจบ แต่ว่ามันนัดกันมาทำบ้านเราคะ เราก็ไม่ได้ว่าไร ปกติมันก็มากัน แต่เวลาทำไรยังงี้มันไม่เก็บให้ดีปล่อยให้เละ แล้วมีคนพูดมาคำนึง เหมือนว่าจิงๆก็ไม่อยากมาหรอกนะ ห้องมันเล็ก รก แม่เราได้ยิน แม่เราก็ว่าเลยคะ แต่เราไม่รู้หรอกนะว่าใครเป็นคนพูด ทีนี้ มันไปเรียนก่อนเราอีก ทั้งๆที่ต้องรอเรา แต่ก็รู้ว่าแม่เราบ่นขนาดนี้แล้ว แต่ถ้าไม่ได้พูดจะกัวอะไร ถูกรึป่าวค่ะ ? แม่เราไม่ชอบตรงที่เอาแต่งานของตัวเองไปทำไมไม่เอาของเราไปด้วย งานคือฟิวเจอร์บอร์ดคะ เราขี่รถคนเดียวเอาไปเองไม่ได้อยู่แล้ว เราก็ไม่ได้ใส่ใจไร ตอนพักเที่ยงเราก็ออกมาข้างนอกไปเอาฟิวเจอร์บอร์ดกับเพื่อนอีกคนซึ่งตอนเช้ามันไม่ได้มาบ้านเรา มันก็เลยเล่าให้เราฟังว่าพวกนั้นจะไม่ไปบานเราอีกแล้วนะ เหมือนเอาเรากับแม่ไปพูดลับหลัง คือเสียความรู้สึกมากนะ แบบว่าเราก็รักเพื่อนเราด้วยไง อันนี้ยังไม่หมดนะ เพราะโครงการมันยังไม่เสด บ้านเราอยู่ในเมือง ซึ่งบ้านเรามีครบเกี่ยวกับด้านการเรียน พวกเครื่องปริ้น คอม อะไรแบบนี้ วันนั้นจำได้ดีคะ เป็นวันที่ความรู้สึกดีๆเริ่มหาย เพราะว่าเที่ยงวันเราไปกินก๋วยเตี๋ยวกันพอกินเสร็จ เพื่อนในห้องบอกว่าอาจารย์ไม่สอนนะ เราก็ดีใจเพราะจะได้ทำโครงการให้เสร็จ เราก็พูดกับเพื่อนเลยว่า ไปบ้านเค้าดิ พ่อกับแม่วันนี้ไม่อยู่ด้วย มันก็ตอบบอกว่า เดี๋ยวไปบ้านเพื่อนคนนี้ ไปปริ้นงาน แต่ปกติมันไม่เคยไปกันสักครั้ง เราก็รู้ตัวว่าต้องเงียบละ เพราะมันพยายามจะไม่ไปบ้านเรา เราก็โอเครใครไม่ไปก็ชั่งงั้นเรากลับบ้าน คือไม่มีใครมากะเราเลย พอดีเรากำลังขี่รถกลับแต่เราอยากกินน้ำปั่นเลยแวะซื้อ เพื่อนที่อยู่ทางนู้นโทรมาบอกว่าจะเข้ามาเอางานที่บ้าน เราก็บอกโอเครงั้นรอก่อนแล้วกัน (ใจก็อยากแกล้งไปให้ช้าๆนะ) พอเราไปถึงนี่เราจับผิดเพื่อนได้เลยว่ามันไม่อยากมา ปกติมันต้องจอดรถไว้หน้าบ้านเรา แต่ครั้งนี้ มันจอดรถไว้หน้าปากซอยให้อีกคนเดินมาเอา ทำหน้าไม่พอใจด้วย พอเราไปถึง เราก็เข้าบ้านไปหยิบงานให้ เราส่งงานให้เราก็ถาม ไปทำไหนหรอ มันก็เลยบอกไปทำที่นู้นแหละ เราก็บอกไปว่าเครๆ (คือจริงๆแล้วมันสามารถทำบ้านเราได้แต่เลือกทีร่จะไม่ทำคือย้อนกลับไปทำนู้นดีกว่า) เราก็อยู่บ้านก็นั่งเล่นคอมสักพักน้อยใจเพื่อนมากๆ คือเราก็ไม่ได้ทำไรผิด มีเหตุผลหน่อยถ้าไม่ได้พูดก็กล้าๆมาหน่อยสิ ผ่านไปไม่นานมันโทมาเรารับ โทรมาไม่ได้อะไรเลยคะคือมันจะใช้ให้เราปริ้นงานให้มันเป็นสี (พอทียังงี้คิดถึงขึ้นมาทันที) เรารู้ตัวนะว่ามันอ่า เอาเราไปนินทาเยอะ ประเด็นหลักๆเลย ชอบแขวะเรื่องแฟน คือพวกนั้นมันมีสามีรออยู่บ้านแล้วอ่ากลับไปก็เจอกันแล้ว ส่วนเราละอยู่คนละบ้าน เราก็นานๆทีเจอกันมันยังหาว่าติด มันมีเรื่องอีกเยอะเลยละหลังจากวันที่เล่าไปอ่าคะ แต่เล่าไว้แค่นี้พอก่อนเราอยากรู้คะ ว่าเพื่อนแบบนี้เค้าจริงใจและหวังดีกับเราไหม คบได้แค่ไหน ??  รู้ตัวนะคะว่าเขียนยาวมากเลย ถ้าเขียนให้จบคงอ่านไม่หมดกันพอดี แต่ปัจจุบันนะคะ ก็ยังคุยกับเพื่อนกลุ่มนี้อยู่คุยกันในกลุ่มเฟส เพราะเราไม่ได้เจอกันแล้วคะเรียนจบกันแล้ว แต่มันมีเพื่อนอยู่คนนึง ลบพื่อนเราออกไปแล้วคะ มีกลุ่มเฟสก็จริงคุยกันก็จริงแต่ความรู้สึกเหมือนเป็นส่วนเกินเลยคะ ความรู้สึกส่วนตัวเลย เราไปปรึกษาเรื่องนี้ให้ใครฟัง มีแต่คนพูดเป็นเสียงเดียวเลยว่า เพื่อนแบบนีคบไม่ได้ ไม่ใช่เพื่อนแท้หรอก ก็เลยอยากมาถามเพื่อนๆในนี้ดูบ้างคะ