--- ไม่เคยคิดเลยว่า ทีมวอลเลย์บอลไทย จะมีวันนี้ ----

เราอายุ 54 ปี

เราโตมาในยุค ฟุตบอล ถ้วย ก ถ้วย ข -- ที่คนดูในสนามบางแมตท์ น้อยกว่า คนเล่นในสนาม
จนมาวันนี้ ที่ คนดูในสนาม TLP  แน่นเต็มสเตเดี้ยม
แถมกรี๊ดใส่ นักฟุตบอล ยังกับกรี๊ด ดารา


เราโตมา ในยุคที่ วอลเลย์บอล ไทย แค่ เล่นได้สูสี กับญี่ปุ่น
หรือ ได้ชนะแค่ 1 set - ทั้งคนเล่น ทั้งคนดู(คนไทย)ก็ภูมิใจแล้ว

จนมาวันนี้ ได้เห็น วอลเลย์บอลญี่ปุ่น ต้องโกง วอลเลย์บอลไทย เพื่อเอาชนะ

เรามีความรู้สึกว่า  --- เออ ถึงจะเสียใจแทนเด็กๆ แต่ก็ภูมิใจที่มีวันนี้หว่ะ

วันที่ ญี่ปุ่นต้องโกงไทย เพื่อเอาชนะ -



54 ปี ของช้านนนน ---- ยังไม่มากเกินไป  ชั้นยังคงอยู่ได้อีกสัก 30 ปี


วันที่ชั้นจะได้เห็น ฟุตบอลไทย ที่ชั้นรัก ได้ไปเล่น world cup

วันที่ชั้นจะได้เห็น วอลเลย์บอล ที่ชั้นรัก ได้เป็นทีมอันดับ 1 ของเอเชีย
ที่ตอนนั้น ญี่ปุ่น จะต้องร้องไห้

อ่อ -- ไม่ใช่ญี่ปุ่นต้องมาร้องไห้ เพราะโดนทีมไทยโกงหรอกนะ

แต่ร้องไห้ เพราะ คนในอีก 30 ปี ข้างหน้า  ยังคงพูดถึงแมตท์อัปยศ ในวันนี้ไม่รู้จบ


ยุคนี้โลกดิจิตอลนะ ---มันไม่ใช่โลกในยุค 30 ปีที่แล้ว สมัยชั้นยังสาว
ที่ใครทำอะไรไม่ดีไว้ - มันก็สูญหายไปกับกาลเวลา


เด็กๆ ในทีมร้องไห้ไปเถอะ -- พวกหนูมีสิทธิ์ที่จะเสียใจ กับการพ่ายแพ้ที่ถูกยัดเยียดให้

1 ปี  2ปี หรืออีกหลายปี จากนี้ไป  -- ความเศร้าในใจของพวกหนู จากการพ่ายแพ้ด้วยความไม่เป็นธรรมนี้ จะลดมลายหายไป ตามกาลเวลา
แต่ "ความอัปยศ ของแมตท์" นี้ -- จะอยู่คู่โลก ให้เราไว้ใช้ตอกย้ำ ญี่ปุ่นไปได้ตลอดกาล

-


My dear heroes, -- just dry your eyes - people in the world can see you are the real winner