คืองี้ค่ะ ครอบครัวของเราเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์
พ่อเป็นตำรวจ เเม่เป็นครู มีลูกสามคน เราเป็นคนสุดท้องเละเป็นลูกสาวค่ะ เเต่เราเป็นลูกหลงคือพ่อเเม่มีเราตอนอายุ 40 กว่าๆซึ่งตอนนี้พ่อเราเสียไป 4 ปีเเล้วค่ะ จนมาถึงตอนนี้เเม่เราอายุ 65 เเล้ว ตอนพ่อยังอยู่ฐานะทางการเงินของครอบครัวเราค่อนข้างดี เเต่พอพ่อเสีย เงินก็เริ่มลดลง เเต่ไม่ลำบากนะคะ พี่ชายเราสองคนก็ไม่ได้ช่วยเหลือเรื่องเงินกับเเม่เท่าที่ควร ทั้งๆที่เรายังเรียนหนังสือ เเต่โชคดีที่พ่อเเม่แฟนเค้าช่วยส่งเราเรียน เเต่เราก็ต้องเเต่งงานทั้งๆที่ยังเรียนมหาลัยอยู่ เพราะเป็นความต้องการของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย เรารักเเฟนนะคะเเต่เราไม่ค่อยเเฮปปี้เพราะเราคิดว่าเรายังไม่พร้อม เเต่สุดท้ายเราเเต่งค่ะ เพราะเกรงใจผู้ใหญ่ เวลาผ่านไปเราเริ่มสังเกตว่าเเม่เรา เปลี่ยนไป เราสังเกตว่าเเม่เริ่มโฟกัสเรื่องเงินเป็นหลัก ชอบพูดกับเราเสมอว่าทำไมไม่หาสามีรวยๆ (ทั้งๆที่เเม่เป็นคนให้เราเเต่งงาน) เริ่มบ่นว่าเงินไม่ค่อยมี เครียด เพราะโดนลูกหนี้โกงเงิน โดยที่ลูกๆทุกคนเตือนเเล้วว่าอย่าปล่อยกู้ บางทีก็ชอบเอาญาติคนนั้นคนนี้มานินทา ซึ่งตรงนี้เราไม่ชอบเลยเเต่ทุกครั้งที่เราเตือนเเม่ ว่าอย่าเอาเรื่องคนนั้นคนนี้มานินทาให้คนอื่นฟัง มันไม่ดี นางก็จะด่าเราทันทีว่าไม่ต้องมาบอกมาสอน นางโตเเล้ว นอกจากนี้เเม่ยังชอบเอาเเต่ใจจนคนใกล้ตัวที่เป็นญาติเค้าเอือม เเค่ญาติๆเค้าพาครอบครัวไปเที่ยว เเม่เราก็จะโกรธว่าทำไมไม่มาชวนนาง ซึ่งเรางงว่าเค้าไปเป็นครอบครัว ทำไมเเม่ต้องไปโกรธเค้า ซึ่งเราเตือนเเม่บ่อยมากเราอยากให้เเม่ปลง อยากให้เข้าวัดทำบุญ ไม่อยากให้เเม่ทำนิสัยเดิมๆ เเต่พอเราเตือนก็หาว่าเราด่า นางก็จะไปนั่งร้องไห้ ให้พวกลุงและป้าฟังว่าเราชอบว่านาง จนตอนนี้ลุงๆป้าๆไม่มองหน้าเราเเล้ว เหมือนเเม่อยากให้ทุกคนบนโลกรักนาง เเคร์นาง คือเราควรทำยังไงดัดี ขอคำปรึกษากับคนที่มีเเม่อายุประมานนี้หน่อย เหนื่อยใจ เเละท้อมากกกกค่ะตอนนี้
ใครมีเเม่อยู่ในวัยทองมาเเชร์ประสบการณ์กันค่ะ ตอนนี้เเม่ทำตัวไม่น่ารักจนลูกเริ่มท้อเเท้ 😭😭😭
พ่อเป็นตำรวจ เเม่เป็นครู มีลูกสามคน เราเป็นคนสุดท้องเละเป็นลูกสาวค่ะ เเต่เราเป็นลูกหลงคือพ่อเเม่มีเราตอนอายุ 40 กว่าๆซึ่งตอนนี้พ่อเราเสียไป 4 ปีเเล้วค่ะ จนมาถึงตอนนี้เเม่เราอายุ 65 เเล้ว ตอนพ่อยังอยู่ฐานะทางการเงินของครอบครัวเราค่อนข้างดี เเต่พอพ่อเสีย เงินก็เริ่มลดลง เเต่ไม่ลำบากนะคะ พี่ชายเราสองคนก็ไม่ได้ช่วยเหลือเรื่องเงินกับเเม่เท่าที่ควร ทั้งๆที่เรายังเรียนหนังสือ เเต่โชคดีที่พ่อเเม่แฟนเค้าช่วยส่งเราเรียน เเต่เราก็ต้องเเต่งงานทั้งๆที่ยังเรียนมหาลัยอยู่ เพราะเป็นความต้องการของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย เรารักเเฟนนะคะเเต่เราไม่ค่อยเเฮปปี้เพราะเราคิดว่าเรายังไม่พร้อม เเต่สุดท้ายเราเเต่งค่ะ เพราะเกรงใจผู้ใหญ่ เวลาผ่านไปเราเริ่มสังเกตว่าเเม่เรา เปลี่ยนไป เราสังเกตว่าเเม่เริ่มโฟกัสเรื่องเงินเป็นหลัก ชอบพูดกับเราเสมอว่าทำไมไม่หาสามีรวยๆ (ทั้งๆที่เเม่เป็นคนให้เราเเต่งงาน) เริ่มบ่นว่าเงินไม่ค่อยมี เครียด เพราะโดนลูกหนี้โกงเงิน โดยที่ลูกๆทุกคนเตือนเเล้วว่าอย่าปล่อยกู้ บางทีก็ชอบเอาญาติคนนั้นคนนี้มานินทา ซึ่งตรงนี้เราไม่ชอบเลยเเต่ทุกครั้งที่เราเตือนเเม่ ว่าอย่าเอาเรื่องคนนั้นคนนี้มานินทาให้คนอื่นฟัง มันไม่ดี นางก็จะด่าเราทันทีว่าไม่ต้องมาบอกมาสอน นางโตเเล้ว นอกจากนี้เเม่ยังชอบเอาเเต่ใจจนคนใกล้ตัวที่เป็นญาติเค้าเอือม เเค่ญาติๆเค้าพาครอบครัวไปเที่ยว เเม่เราก็จะโกรธว่าทำไมไม่มาชวนนาง ซึ่งเรางงว่าเค้าไปเป็นครอบครัว ทำไมเเม่ต้องไปโกรธเค้า ซึ่งเราเตือนเเม่บ่อยมากเราอยากให้เเม่ปลง อยากให้เข้าวัดทำบุญ ไม่อยากให้เเม่ทำนิสัยเดิมๆ เเต่พอเราเตือนก็หาว่าเราด่า นางก็จะไปนั่งร้องไห้ ให้พวกลุงและป้าฟังว่าเราชอบว่านาง จนตอนนี้ลุงๆป้าๆไม่มองหน้าเราเเล้ว เหมือนเเม่อยากให้ทุกคนบนโลกรักนาง เเคร์นาง คือเราควรทำยังไงดัดี ขอคำปรึกษากับคนที่มีเเม่อายุประมานนี้หน่อย เหนื่อยใจ เเละท้อมากกกกค่ะตอนนี้