เธอไม่ยอมปล่อย หรือฉันไม่ยอมไป

สวัสดีครับ คือผมต้องบอกก่อนนะว่าผมเป็นเกย์ คือเป็นคนธรรมดาคนนึง ตัวเตี้ยๆ ดำๆ ไม่ได้น่ามองอะไร แต่มีแฟนคับ เขาอยู่ต่างประเทศ เราคบกันมาได้ประมาณ 6 เดือนแล้วครับ เขาไม่ได้กลับมา ไม่ได้มาทำอะไรๆเหมือนที่แฟนคู่อื่นๆเขาทำกัน
         ตอนแรกๆเราก็โอเคและเข้าใจว่าความรักมันต้องแลกมาด้วยความอดทนและอะไรอีกหลายๆอย่าง แต่พอ 2-3 เดือนมานี่ เรากลับรู้สึก "เบื่อ" และเกิดคำถามกับตัวเองว่านี่คือสิ่งที่เราต้องการจริงๆอย่างงั้นหรอ เราต้องการแค่คนในโทรศัพท์หรอ เพราะความรักสำหรับวัยเรามันมีอะไรที่มากกว่านั้น มันไม่ใช่ความรักเด็กๆน้อยๆ ที่เรารักเขาทุกวันนี้เป้นเพราะว่าเรารักเขาจริงๆหรือว่าเรา "ทน" กับเขามากกว่า
        เราเคยบอกเลิกเขาโทรมาแล้วร้องไห้หนักมาก เราก็เลยใจอ่อน แต่ความรู้สึกเบื่อมันกลับถาโถมเข้าทุกวัน ตอนนี้เราก็อยู่ ม.6 มีเรื่องอะไรให้เราต้องคิด ต้องทำมากมายหลายอย่าง ไหนจะแบกความฝัน ความหวังของตัวเอง เรื่องเรียน เรื่องสอบ จิปาถะมากมาย เราเลยอยากจะปล่อย แต่เขาก็ไม่ยอมให้เราปล่อยเขาไปสักที สิ่งที่เป็นอยู่อย่างนี้ เป็นเพราะเขาไม่ยอมปล่อยหรือเราไม่ยอมไปกันแน่
         ไม่ใช่นิยายนะครับ ผมแค่ตั้งกระทู้ระบายความในใจที่ผมบอกใครไม่ได้เฉยๆ ขอโทษ และขอบคุณสำหรับพื้นที่นี้นะครับ