จขกท. เพิ่งเรียนจบป.ตรีค่ะ ยังไม่ได้หางานทำเลย เสียใจมากๆค่ะ
เราคบกับกันเป็นแฟน ได้ปีกว่าค่ะ แล้วก็แต่งงานเลย เรากับแฟนอายุห่างกัน 9 ปีค่ะ (ที่บ้านของเราเขาให้แต่งค่ะ เพราะเราเข้าบ้านเขาบ่อย เขาเข้าบ้านเราบ่อยมั้งค่ะ อีกอย่างคำติฉินนินทาของชาวบ้านด้วยแหละค่ะ บ้านนอก ฯลฯ)
แต่งงานกันตอนต้นปี56 ค่ะ สินสอดก็1แสนค่ะ ทอง 2 บาท เงินที่ได้จากซอง ประมาณ 6 หมื่น เราเก็บค่ะ แล้วก็มีลูกสาวปี 57 1 คน แล้วก็ปี 58 1 คนค่ะ มีลูกติดกันเพราะไม่ได้คุมกำเนิด ตอนนี้คนโตก็ 2 ขวบแล้วค่ะ ส่วนคนเล็กก็6 เดือน
ก่อนแต่งงานค่ะ >>> อะไรทุกอย่างก็คงเป็นที่ทราบกันดี ดีทุกอย่างค่ะ และคิดว่าเราโชคดีเหลือเกินที่ได้เจอเขา เราเป็นนักศึกษาเขาก็แบ่งเงินให้ใช้ ดูแลแทคแคร์ ไปหาที่เชียงใหม่ (จขกท เรียนที่เชียงใหม่ค่ะ)เดือนละครั้งค่ะ
บางเดือนก็ขับรถมาหา บางเดือบก็บิน รู้สึกดีมากเลยค่ะ มาจ่ายค่าหอให้เรา ลดรายจ่ายเราลงเยอะ พาไปเที่ยว ทานข้าว ดูหนัง ตามประสาแฟนทั่วไปค่ะ แต่แฟนเราสูบบุหรี่ ซึ่งเราไม่ชอบค่ะ เราขอให้เขาเลิกบุหรี่
เขาก็บอกว่าจะพยายามลด แต่ก็ไม่เป็นดังหวังค่ะ ต่อหน้าเราเขาไม่สูบแต่ก็แอบไปสูบที่อื่น กลิ่นมันติดตัวค่ะ คนที่ไม่สูบจะรู้จากกลิ่น
ครั้งแรกที่มาบ้านเขา รู้สึกได้ทันทีค่ะว่าที่บ้านเขาไม่ชอบเราเอามากๆ ทั้งๆที่ยังไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำ เราได้ยินที่บ้านเขาคุยกันค่ะ ไม่ได้แอบฟังนะคะแต่มันดังทั่วบ้านเลยค่ะ
เรื่องคอมพิวเตอร์ที่เราใช้ค่ะ ที่บ้านเขาคิดว่าลูกชายเขาซื้อให้เราทั้งที่เราขอเงินพ่อแม่เราซื้อเองค่ะ ซื้อก่อนที่จะคบกับผู้ชายด้วยซ้ำ (สมัยนี้ใครๆก็มีกันป่ะคะ ดิฉันเองมี 2 เครื่องค่ะ) ใช้ทำงาน ใช้เล่นเกมส์
แล้วก็เรื่องอื่นๆ ซึ่งเราก็งง ทำตัวไม่ถูกเรานั่งร้องไห้อยู่ในห้องชั้นบนค่ะ แฟนเราขึ้นมาหา เห็นเราร้องไห้เขาก็พาเราลงไปคุยกับพ่อแม่เขานะคะ ปรับความเขาใจค่ะ เราก็ไม่พูดอะไร...
หลังแต่งงานค่ะ >>> เราเข้ามาอยู่ที่บ้านเขาค่ะบ้านเขาอยู่กับพ่อแม่ ย้ายที่อยู่มาอยู่บ้านแฟน เราช่วยเขาทำงาน ขายของ จัดของเรียงของ เป็นแม่บ้าน ระหว่างที่เรารอสอบบรรจุ และก็หาตำแหน่งงานที่ว่างแถวบ้านเขาก็ไม่มีเลย ต้องรอประกาศ
เราต้องเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองมากๆ จากที่เคยตื่นสาย หรือเที่ยง ต้องมาตื่นตีสามตีสี่ เราทำได้ไม่มีปัญหาเพื่ออนาคต เราแอบไปจดทะเบียนสมรสกันค่ะ ยังไม่ได้บอกให้ใครรู้ เราขอให้เขาเลิกสูบบุหรี่อีกครั้งค่ะ
เขากลับยื่นข้อเสนอมาว่า มีลูกก่อนค่อยเลิกบุหรี่ เราก็ปล่อยให้มี ปกติก็ไม่ได้คุมอยู่แล้ว ตอนท้องลูกคนแรกเราบอกแม่เขาว่าเราท้อง แม่เขาบอกว่าไม่เชื่อ เราโกหก ????? เราก็ทะเลาะกันกับแฟนก็เก็บของกลับบ้านเลยค่ะ
เขาก็ไปง้อแล้วก็กลับมาอยู่บ้านเขา แล้วก็มีลูกคนแรกค่ะ เราเลี้ยงเอง เขาก็ยังไม่เลิกสูบบุหรี่ ค่านม ค่าแพมเพิสเขาเป็นคนชื้อมาให้ค่ะ อะไรหมดเราก็บอกเริ่มมีปัญหาค่าใช้จ่ายค่ะ เราหยิบเงินที่ได้จากการขายแต่ละวันมาใช้ซื้อกับข้าวครั้ง 100-200 บาทค่ะ
ก็ไม่ได้หยิบทุกวันค่ะ ด้วยความเกรงใจค่ะ กินข้าว วันละมื้อสองมื้อค่ะ นานๆจะได้กินสามมื้อ ไม่ค่อยมีเวลาจะกิน เงินซื้อกินก็ไม่มีค่ะไม่ได้เที่ยว ไม่ได้ไปไหนเลยเลี้ยงลูกอย่างเดียว
อยากกลับบ้านไปเที่ยวกว่าจะได้ไปก็ต้องรอลูกโตมาอีกหน่อยค่ะ หน้าที่ความรับผิดชอบมีมากขึ้น ตอนมีลูกก็เป็นช่วงที่ประกาศรับสมัครสอบบรรจุข้าราชการพอดี ในจังหวัดที่อยู่ไม่มีตำแหน่งว่างค่ะ
เราขอไปสอบที่จังหวัดอื่นเขาก็ไม่ให้เราไปค่ะ ไม่มีใครดูลูก เราก็จำเป็นต้องอยู่ค่ะ พลาดโอกาสปีแรกไป แฟนเราบอกเราว่าไม่ต้องไปทำความสะอาดชั้นที่พ่อกับแม่เขาอยู่แล้วนะ เดี๋ยวแม่เขาจะทำเอง เราก็ค่ะ
แอร์ที่บ้านเสีย แฟนเราอยากซื้อใหม่แล้วก็มาบ่นๆกับเราว่าไม่มีเงิน ก็มาขอเงินที่ได้จากซองแต่งไปซื้อจำนวนสองหมื่นบาท แต่แอร์ราคาประมาณสามหมื่น เขาเอาเงินเขาเพิ่มเข้าไป แอร์ Mitsubishi Mr.slim
แฟนเราก็มาบอกให้เราไม่ต้องไปช่วยขายของแล้วนะเดี๋ยวแม่จะมาช่วย เราก็ค่ะ แฟนมาบ่นเรื่องเงินกับเราค่ะ เราหยิบเงิน 200 บาท จะไปกินข้าว ซึ่งเราไม่ได้หยิบเงินตรงนั้นทุกวันนะคะ เขาไม่เคยยื่นเงินให้เรา ให้เราหยิบเอง
ใน 1 วัน เรากินข้าวกับลูก มื้อเช้า 70 บาท กลางวันและเย็น ก็ราว 210 บาท ไม่รวมค่าขนมของเล่นที่ลูกไปเดิน แม่ๆน่าจะทราบค่ะเวลาไปจ่ายตลาด คือจ่ายบานเลย เราต้องขวักเงินเก็บมาใช้ค่ะ พูดคุยกันกับแฟนก็เป็นทะเลาะกันทุกที แถมต้องมาทะเลาะกับพ่อแม่แฟนด้วย เพลียค่ะ
พูดเหน็บแนมเรื่องลูก เรื่องเงิน เรื่องการงาน น้อยใจมาก เราโทรไปบอกพ่อแม่เราให้มารับเรากลับ เราก็เอาลูกไปด้วย แล้วเขาก็ง้อ ไปรับกลับ พอกลับมาก็ ทะเลาะกันอยู่บ่อยๆ ไม่รู้อะไรดลจิตใจ หรือสัญชาติญาณของผู้หญิง
ทั้งที่ไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวกันเลย ของใครของมัน ต่างคนต่างเล่น เสียงไลน์ดังขึ้นมา เราแอบไปเช็คโทรศัพท์แฟน เขาคุยกันกับผู้หญิงคนนึง ผู้หญิงพิมพ์มาว่า "คิดถึง คิดถึงเราไหม เมื่อไหร่จะมาหาอีก" สตั้นไปค่ะ มึน!@#$%$%^&*
เราก็ถามเขาอะไรยังไง ก็ทะเลาะกันอีก ทะเรื่องจุกจิกหยุ๋มหยิ๋ม ทะเลาะกันเรื่อยมา จนพ่อแม่เขาให้เราไปหย่ากัน เราร้องไห้ พูดอะไรไม่ออก เขาพาเราไปครั้งแรกก็ยังไม่ได้หย่ากันคนที่รับเรื่องเขาบอกให้ไปคุยกันก่อนตกลงกันดีดี
เขาคงเห็นว่าเราร้องไห้จนตาบวม ก็เลยบอกมาแบบนั้น แล้วก็มีทะเลาะกันอีก ครั้งนี้แม่แฟนไปด้วย ไปเซ็นต์พยานหย่า เราก็ไปทั้งร้องไห้อีกครั้ง ส่วนลูก ก็ต้องมอบอำนาจให้แฟนไปค่ะ เราไม่มีสิทธิ เพราะเราไม่มีเงิน พ่อของแฟนพูดออกมาแบบนี้
แฟนมาบอกเราว่า ให้เราอยู่เลี้ยงลูกได้ เพราะพ่อแม่เขาเห็นแก่หลาน สงสารหลาน เราก็อยู่ของเราค่ะ พยายามไม่อะไร เงียบที่สุด ไม่พูดไม่คุย อึดอัดค่ะ 55555555555555 ไม่คิดว่าชีวิตจะต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้
ตอนหลังมาก็มีทะเลาะกันค่ะ เราเล่นเกมส์โทรศัพท์ แฟนเรามาบ่นๆ เราก็ปาโทรศัพท์ใส่แฟน ไม่ได้ตั้งใจให้โดนหน้าจังหวะที่เขาเดินไปแล้วหันหน้ามาทางเราพอดี เลยโดนหน้าเขา แล้วเขาก็มาตีเรา เอาโทรศัพท์มาฟาดหน้าเรา ถีบเรา จนขาซ้ำ
แล้วแฟนเราไล่เราออกจากบ้าน ด่าเราว่า "มาตัวเปล่าก็กลับไปตัวเปล่าแหละ ไม่ต้องเอาอะไรไปด้วย ไปเลย...ไป"
... เดี๋ยวมาต่อค่ะ อาบน้ำให้ลูกก่อน
มาละค่ะ......
เราร้องไห้นานมากลูกก็มาปลอบเราค่ะ ตอนนั้นลูกได้ 7 - 8 เดือนเอง เหมือนเขารู้ยิ้มให้เรา เราก็พยายามหยุดร้อง แต่หยุดไม่ได้ เจ็บทั้งตัว เจ็บทั้งใจ
(เราเพิ่งมารู้ทีหลังที่พาเราไปเที่ยวจันทบุรี นมัสการพระบาทพลวง ที่เขาคิชฌกูฏเพื่อไปแก้บน ที่เขาบนไว้ให้พ้นคดี น่าจะเป็นคดีพรากผู้เยาว์ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนจะรู้จักกัน
แล้วเขาก็เคยบอกว่าเขาเรียนจบป.ตรี แล้ว เราเคยขอดูใบปริญญา เขาก็บอกว่าไม่เชื่อ? ไปดูสิอยู่บนห้อง เราก็ไม่ดู เพราะเชื่อในสิ่งที่เขาพูด เรื่องกูเผยมาทีหลังว่าเรียนถึงปี 4 แต่ก็ไม่จบกลับมาอยู่บ้านช่วยพ่อแม่ขายของ
ถึงว่า เราพูดเราบอกอะไรพ่อแม่เขาไป ไม่เชื่อเรา ทั้งที่เราไม่มีนิสัยโกหก ที่แท้ก็เป็นเพราะลูกของเขาเอง คงจะโกหกพ่อแม่ไว้หลายเรื่อง)
เราโทรไปบอกพ่อแม่ของเราให้มารับ เราพาลูกไปด้วย เราคุยกับพ่อแม่เรา เขาก็อยากให้อยู่ด้วยกัน สงสารหลาน ไปอยู่เดือนกว่า เขาก็ตามไปง้อ รับกลับมา เราก็มาค่ะ
เราพูดคุยกับเขาอยากให้เขาช่วยดูลูกบ้างหลังจากปิดร้านตอน 6 โมงเย็น ปกติแล้วเรากับแฟนก็ติดเกมส์ เล่นคอม อยู่ตลอด พอมีลูกเราก็ต้องเปลี่ยนตัวเองหลายๆอย่าง ให้เขามาดูลูกเล่นกับลูกเราจะได้ไปกินข้าว อาบน้ำ ซักผ้า ถูบ้านล้างจาน หุงข้าวทำกับข้าวกิน
งานบางอย่างก็ไม่ได้ทำทุกวัน คนที่เป็นแม่มาแล้วคงเข้าใจนะคะ ว่าถ้าลูกไม่หลับก็ทำอะไรไม่ได้จริงๆค่ะ เขาก็มาดูบ้าง จนตอนหลังเราขอให้เขาช่วยทำงานบ้าน ไปซื้อเครื่องซักผ้ามาปั่น ล้างขวดนมลูก เขาก็ช่วยทำค่ะ เรารู้สึกดีขึ้น แต่เรื่องเลิกดูดบุหรี่ก็ยังไม่ทำ
ตอนหลังเขาขอมามีอะไรด้วย เขาอยากได้ลูกชาย เราก็บอกว่า เลิกกันแล้วไม่ใช่หลอ อยากมากก็จ่ายมา 1หมื่น ค่ะ เขาก็ให้ค่ะ แล้วเราก็ท้องเพราะไม่ได้ป้องกันแย่เลยมีลูกติดกัน
เราได้เงินมาเราเอาไปจ่าย กยศ. ค่ะ เราไม่มีรายได้จากทางไหนจ่ายปีแรกด้วย เราบอกแม่เขาว่าเราท้อง แม่เขาก็ไม่เชื่ออีก ยังว่าเราโกหก เห้อ! เหนื่อยใจค่ะ มีคืนนึงจู่ๆลูกก็ตื่นขึ้นมาร้องไห้ ลูกอาจจะฝันร้ายหรือตกใจอะไรก็ตามแต่ร้องไห้ไม่หยุดเสียงดังมาก
เราก็ปลอบแล้วปลอบอีก ทั้งอุ้มทั้งเล่น หยอกล้ออะไรก็ไม่เป็นผล จนแม่เขาเข้ามาที่ห้อง แล้วก็ด่าเรา "คุณวรนุช ลูกร้องไม่ปลอบไม่อะไร" มาบ่นๆเรา เราก็เอ๋อค่ะ จนแฟนเราเขานั่งเล่นคอมอยู่ชั่นล่าง ขึ้นมาอุ้มลงไปลูกก็ยังไม่หยุดร้อง จนเราอุ้มมากล่อมนอนต่อ
มีทะเลาะกันอีก เขาไล่เราไปอีก เราไปค่ะ เอากระเป๋าตังกับโทรศัพท์ไปแค่นั้น นั้งรถตู้เข้ากรุงเทพฯ ไปอยู่หอกับพี่ 5 ทุ่ม พ่อเขาโทรมาให้กลับบ้าน กลับตอนนี้เลย แล้วก็วางสายไป เรานอนกับพี่ พอเช้าเราก็กลับมาที่บ้านเขา
เราโดนด่าค่ะ ไม่ต้องพูดถึงค่ะ คำด่า 5555555 แล้วเราก็อยู่ ทำหน้าที่ของเราไป เลี้ยงลูกดูแลลูก ลูกหลับก็ทำงาน เล่นเกมส์คลายเครียดไป พยายามอยู่เงียบๆ เสมือนไม่มีตัวตนไม่เรียกร้อง ไม่อะไร จนคลอดลูกคนที่ 2 ปลายปีที่แล้ว เลี้ยงลูก 2 คน
ขวักเงินเก็บเอามาใช้กินข้าว มีโอกาสก็ไปหยิบเงินเขามาใช้บ้าง แต่ก็ไม่บ่อยค่ะ อาทิตย์ละครั้ง สองครั้ง ครั้งละ 100-200 บาท ไม่เกินนี้ คนมันเกรงใจเป็นนิสัย ไม่สบายก็เงินเราซื้อยากินเอง ตอนนี้เงินเก็บก็เหลือไม่กี่พัน
เราเล่นเกมส์ ก็ไม่ได้เล่นเปล่าๆนะคะ เราหาเงินจากการขายแร่ไอเทมเทพๆ ก็พอได้เงินค่าข้าว เกมส์เมอร์น่าจะรู้กัน เราเคยลองหาเงินจากการขายของผ่านเน็ต หรือทำเว็บคลิกนะคะ แต่ก็ไม่รุ่งค่ะ มีแต่ร่วง ทุนหายกำไรหดเลยเลิกทำ
เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ลูกคนโตเราโดนสุนัขกัด ตอนนั้นเราพาลูกเราไปเข้าห้องน้ำ ผ่านทางเดือนแล้วปู่เขาก็เรียกให้หลานลงไป เราก็ปล่อยให้ลงไป เล่นกับปู่ แล้วเราก็มาให้นมลูกคนเล็ก สักพัก เสียงลูกร้องลั่นบ้านเลย เราวิ่งไปดู เลือดเต็มมือลูกเรา เห็นอาม่าเขาเอาผ้าเช็ดมือให้หลาน
แฟนเราก็ด่าเรา "เพราะคุณนั่นแหละไม่ดูลูก ปล่อยให้มันลงมา" เหว๋อเลยค่ะตอนนั้น แล้วพ่อเขาก็ว่า "พูดอย่างงี้ก็ไม่ถูก เป็นคนเดินตามลูกแท้ๆไม่ดูล่ะ" เราอยากจะแสดงความคิดเห็นบ้าง เลยพูดไปว่า "สุนัขเนี่ย มันกัดไม่เลือก กัดคนในบ้าน เราเองก็โดน เอาไปฆ่าทิ้งได้ละ"
พ่อเขาพูดมาทันทีเลยว่า "เอาสิคุณฆ่าสุนัขผม ผมก็จะฆ่าคุณ" ว่าแล้วก็ไปคว้ากรรไกรมาจะแทงเรา เราก็อื้งไปสิ แล้วพี่สาวเขาก็บอกให้เราขึ้นมาบนห้อง เราก็ขึ้นมา ลูกเราก็ร้องไม่หยุด วันรุ่งขึ้นก็ต้องเป็นหน้าที่เราที่พาลูกไปหาหมอฉีดยา หมอนัด4 เข็ม คนเคยโดนกัดน่าจะยังจำได้นะคะ
ค่าใช้จ่ายเราก็จ่ายเอง พอกลับมาบ้าน แฟนเราก็มาว่า เรา "ถ้าพี่สาวไม่ห้ามพ่อนะ คุณเจ็บตัวไปแล้ว พี่สาวช่วยไว้" เราก็เฉยๆ ทุกวันนี้ก็พยายามทำตัวไม่มีตัวตนไม่พูดไม่คุย ต่างคนต่างอยู่ค่ะ ไม่รู้ว่าเงินใช้กินข้าวของเรากับลูกจะหมดวันไหน ก็คงต้องหาทางแก้ไขต่อไป
เรื่องที่ยังไม่ได้เอ่ยถึง คือ เวลาแฟนไปบ้านเรา เขาอยากกินอะไรก็ได้กิน พ่อแม่หามา ทำมาให้ยิ่งกว่าลูกในใส้ตัวเองอีก นอนกรนเสียงดังลั่นบ้าน บ้านนอกค่ะ เงียบสงัด มีเสียงกรนดังยามค่ำคืน เป็นใครก็นอนไม่หลับ พ่อแม่เราก็พากันไปนอนที่สวนยาง
>>>คำพูดของเขา บางทีก็แรงเกินรับ เราพยายามจะไม่คิดอะไรมาก เฉยๆไป อีกอย่างเขามักจะพูดกับเราเสมอว่า เราไม่ได้ทำงานอะไร แค่เลี้ยงลูกเฉยๆ บางครั้งก็อยากจะเดินไป แต่ก็อดสงสารลูกไม่ได้ กลัวลูกเป็นโน่นนี่นั่น ยิ่งเป็นลูกสาวทั้งสองคนด้วย<<<
อยากได้คำแนะนำสำหรับชีวิตคู่ค่ะ ซึ่งตอนนี้ไม่รู้ว่าเราอยู่ในสถานะอะไรแล้ว ยังไม่เคยตั้งกระทู้ค่ะ เคยอ่านแต่ของคนอื่น
เราคบกับกันเป็นแฟน ได้ปีกว่าค่ะ แล้วก็แต่งงานเลย เรากับแฟนอายุห่างกัน 9 ปีค่ะ (ที่บ้านของเราเขาให้แต่งค่ะ เพราะเราเข้าบ้านเขาบ่อย เขาเข้าบ้านเราบ่อยมั้งค่ะ อีกอย่างคำติฉินนินทาของชาวบ้านด้วยแหละค่ะ บ้านนอก ฯลฯ)
แต่งงานกันตอนต้นปี56 ค่ะ สินสอดก็1แสนค่ะ ทอง 2 บาท เงินที่ได้จากซอง ประมาณ 6 หมื่น เราเก็บค่ะ แล้วก็มีลูกสาวปี 57 1 คน แล้วก็ปี 58 1 คนค่ะ มีลูกติดกันเพราะไม่ได้คุมกำเนิด ตอนนี้คนโตก็ 2 ขวบแล้วค่ะ ส่วนคนเล็กก็6 เดือน
ก่อนแต่งงานค่ะ >>> อะไรทุกอย่างก็คงเป็นที่ทราบกันดี ดีทุกอย่างค่ะ และคิดว่าเราโชคดีเหลือเกินที่ได้เจอเขา เราเป็นนักศึกษาเขาก็แบ่งเงินให้ใช้ ดูแลแทคแคร์ ไปหาที่เชียงใหม่ (จขกท เรียนที่เชียงใหม่ค่ะ)เดือนละครั้งค่ะ
บางเดือนก็ขับรถมาหา บางเดือบก็บิน รู้สึกดีมากเลยค่ะ มาจ่ายค่าหอให้เรา ลดรายจ่ายเราลงเยอะ พาไปเที่ยว ทานข้าว ดูหนัง ตามประสาแฟนทั่วไปค่ะ แต่แฟนเราสูบบุหรี่ ซึ่งเราไม่ชอบค่ะ เราขอให้เขาเลิกบุหรี่
เขาก็บอกว่าจะพยายามลด แต่ก็ไม่เป็นดังหวังค่ะ ต่อหน้าเราเขาไม่สูบแต่ก็แอบไปสูบที่อื่น กลิ่นมันติดตัวค่ะ คนที่ไม่สูบจะรู้จากกลิ่น
ครั้งแรกที่มาบ้านเขา รู้สึกได้ทันทีค่ะว่าที่บ้านเขาไม่ชอบเราเอามากๆ ทั้งๆที่ยังไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำ เราได้ยินที่บ้านเขาคุยกันค่ะ ไม่ได้แอบฟังนะคะแต่มันดังทั่วบ้านเลยค่ะ
เรื่องคอมพิวเตอร์ที่เราใช้ค่ะ ที่บ้านเขาคิดว่าลูกชายเขาซื้อให้เราทั้งที่เราขอเงินพ่อแม่เราซื้อเองค่ะ ซื้อก่อนที่จะคบกับผู้ชายด้วยซ้ำ (สมัยนี้ใครๆก็มีกันป่ะคะ ดิฉันเองมี 2 เครื่องค่ะ) ใช้ทำงาน ใช้เล่นเกมส์
แล้วก็เรื่องอื่นๆ ซึ่งเราก็งง ทำตัวไม่ถูกเรานั่งร้องไห้อยู่ในห้องชั้นบนค่ะ แฟนเราขึ้นมาหา เห็นเราร้องไห้เขาก็พาเราลงไปคุยกับพ่อแม่เขานะคะ ปรับความเขาใจค่ะ เราก็ไม่พูดอะไร...
หลังแต่งงานค่ะ >>> เราเข้ามาอยู่ที่บ้านเขาค่ะบ้านเขาอยู่กับพ่อแม่ ย้ายที่อยู่มาอยู่บ้านแฟน เราช่วยเขาทำงาน ขายของ จัดของเรียงของ เป็นแม่บ้าน ระหว่างที่เรารอสอบบรรจุ และก็หาตำแหน่งงานที่ว่างแถวบ้านเขาก็ไม่มีเลย ต้องรอประกาศ
เราต้องเปลี่ยนแปลงชีวิตตัวเองมากๆ จากที่เคยตื่นสาย หรือเที่ยง ต้องมาตื่นตีสามตีสี่ เราทำได้ไม่มีปัญหาเพื่ออนาคต เราแอบไปจดทะเบียนสมรสกันค่ะ ยังไม่ได้บอกให้ใครรู้ เราขอให้เขาเลิกสูบบุหรี่อีกครั้งค่ะ
เขากลับยื่นข้อเสนอมาว่า มีลูกก่อนค่อยเลิกบุหรี่ เราก็ปล่อยให้มี ปกติก็ไม่ได้คุมอยู่แล้ว ตอนท้องลูกคนแรกเราบอกแม่เขาว่าเราท้อง แม่เขาบอกว่าไม่เชื่อ เราโกหก ????? เราก็ทะเลาะกันกับแฟนก็เก็บของกลับบ้านเลยค่ะ
เขาก็ไปง้อแล้วก็กลับมาอยู่บ้านเขา แล้วก็มีลูกคนแรกค่ะ เราเลี้ยงเอง เขาก็ยังไม่เลิกสูบบุหรี่ ค่านม ค่าแพมเพิสเขาเป็นคนชื้อมาให้ค่ะ อะไรหมดเราก็บอกเริ่มมีปัญหาค่าใช้จ่ายค่ะ เราหยิบเงินที่ได้จากการขายแต่ละวันมาใช้ซื้อกับข้าวครั้ง 100-200 บาทค่ะ
ก็ไม่ได้หยิบทุกวันค่ะ ด้วยความเกรงใจค่ะ กินข้าว วันละมื้อสองมื้อค่ะ นานๆจะได้กินสามมื้อ ไม่ค่อยมีเวลาจะกิน เงินซื้อกินก็ไม่มีค่ะไม่ได้เที่ยว ไม่ได้ไปไหนเลยเลี้ยงลูกอย่างเดียว
อยากกลับบ้านไปเที่ยวกว่าจะได้ไปก็ต้องรอลูกโตมาอีกหน่อยค่ะ หน้าที่ความรับผิดชอบมีมากขึ้น ตอนมีลูกก็เป็นช่วงที่ประกาศรับสมัครสอบบรรจุข้าราชการพอดี ในจังหวัดที่อยู่ไม่มีตำแหน่งว่างค่ะ
เราขอไปสอบที่จังหวัดอื่นเขาก็ไม่ให้เราไปค่ะ ไม่มีใครดูลูก เราก็จำเป็นต้องอยู่ค่ะ พลาดโอกาสปีแรกไป แฟนเราบอกเราว่าไม่ต้องไปทำความสะอาดชั้นที่พ่อกับแม่เขาอยู่แล้วนะ เดี๋ยวแม่เขาจะทำเอง เราก็ค่ะ
แอร์ที่บ้านเสีย แฟนเราอยากซื้อใหม่แล้วก็มาบ่นๆกับเราว่าไม่มีเงิน ก็มาขอเงินที่ได้จากซองแต่งไปซื้อจำนวนสองหมื่นบาท แต่แอร์ราคาประมาณสามหมื่น เขาเอาเงินเขาเพิ่มเข้าไป แอร์ Mitsubishi Mr.slim
แฟนเราก็มาบอกให้เราไม่ต้องไปช่วยขายของแล้วนะเดี๋ยวแม่จะมาช่วย เราก็ค่ะ แฟนมาบ่นเรื่องเงินกับเราค่ะ เราหยิบเงิน 200 บาท จะไปกินข้าว ซึ่งเราไม่ได้หยิบเงินตรงนั้นทุกวันนะคะ เขาไม่เคยยื่นเงินให้เรา ให้เราหยิบเอง
ใน 1 วัน เรากินข้าวกับลูก มื้อเช้า 70 บาท กลางวันและเย็น ก็ราว 210 บาท ไม่รวมค่าขนมของเล่นที่ลูกไปเดิน แม่ๆน่าจะทราบค่ะเวลาไปจ่ายตลาด คือจ่ายบานเลย เราต้องขวักเงินเก็บมาใช้ค่ะ พูดคุยกันกับแฟนก็เป็นทะเลาะกันทุกที แถมต้องมาทะเลาะกับพ่อแม่แฟนด้วย เพลียค่ะ
พูดเหน็บแนมเรื่องลูก เรื่องเงิน เรื่องการงาน น้อยใจมาก เราโทรไปบอกพ่อแม่เราให้มารับเรากลับ เราก็เอาลูกไปด้วย แล้วเขาก็ง้อ ไปรับกลับ พอกลับมาก็ ทะเลาะกันอยู่บ่อยๆ ไม่รู้อะไรดลจิตใจ หรือสัญชาติญาณของผู้หญิง
ทั้งที่ไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวกันเลย ของใครของมัน ต่างคนต่างเล่น เสียงไลน์ดังขึ้นมา เราแอบไปเช็คโทรศัพท์แฟน เขาคุยกันกับผู้หญิงคนนึง ผู้หญิงพิมพ์มาว่า "คิดถึง คิดถึงเราไหม เมื่อไหร่จะมาหาอีก" สตั้นไปค่ะ มึน!@#$%$%^&*
เราก็ถามเขาอะไรยังไง ก็ทะเลาะกันอีก ทะเรื่องจุกจิกหยุ๋มหยิ๋ม ทะเลาะกันเรื่อยมา จนพ่อแม่เขาให้เราไปหย่ากัน เราร้องไห้ พูดอะไรไม่ออก เขาพาเราไปครั้งแรกก็ยังไม่ได้หย่ากันคนที่รับเรื่องเขาบอกให้ไปคุยกันก่อนตกลงกันดีดี
เขาคงเห็นว่าเราร้องไห้จนตาบวม ก็เลยบอกมาแบบนั้น แล้วก็มีทะเลาะกันอีก ครั้งนี้แม่แฟนไปด้วย ไปเซ็นต์พยานหย่า เราก็ไปทั้งร้องไห้อีกครั้ง ส่วนลูก ก็ต้องมอบอำนาจให้แฟนไปค่ะ เราไม่มีสิทธิ เพราะเราไม่มีเงิน พ่อของแฟนพูดออกมาแบบนี้
แฟนมาบอกเราว่า ให้เราอยู่เลี้ยงลูกได้ เพราะพ่อแม่เขาเห็นแก่หลาน สงสารหลาน เราก็อยู่ของเราค่ะ พยายามไม่อะไร เงียบที่สุด ไม่พูดไม่คุย อึดอัดค่ะ 55555555555555 ไม่คิดว่าชีวิตจะต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้
ตอนหลังมาก็มีทะเลาะกันค่ะ เราเล่นเกมส์โทรศัพท์ แฟนเรามาบ่นๆ เราก็ปาโทรศัพท์ใส่แฟน ไม่ได้ตั้งใจให้โดนหน้าจังหวะที่เขาเดินไปแล้วหันหน้ามาทางเราพอดี เลยโดนหน้าเขา แล้วเขาก็มาตีเรา เอาโทรศัพท์มาฟาดหน้าเรา ถีบเรา จนขาซ้ำ
แล้วแฟนเราไล่เราออกจากบ้าน ด่าเราว่า "มาตัวเปล่าก็กลับไปตัวเปล่าแหละ ไม่ต้องเอาอะไรไปด้วย ไปเลย...ไป"
... เดี๋ยวมาต่อค่ะ อาบน้ำให้ลูกก่อน
มาละค่ะ......
เราร้องไห้นานมากลูกก็มาปลอบเราค่ะ ตอนนั้นลูกได้ 7 - 8 เดือนเอง เหมือนเขารู้ยิ้มให้เรา เราก็พยายามหยุดร้อง แต่หยุดไม่ได้ เจ็บทั้งตัว เจ็บทั้งใจ
(เราเพิ่งมารู้ทีหลังที่พาเราไปเที่ยวจันทบุรี นมัสการพระบาทพลวง ที่เขาคิชฌกูฏเพื่อไปแก้บน ที่เขาบนไว้ให้พ้นคดี น่าจะเป็นคดีพรากผู้เยาว์ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนจะรู้จักกัน
แล้วเขาก็เคยบอกว่าเขาเรียนจบป.ตรี แล้ว เราเคยขอดูใบปริญญา เขาก็บอกว่าไม่เชื่อ? ไปดูสิอยู่บนห้อง เราก็ไม่ดู เพราะเชื่อในสิ่งที่เขาพูด เรื่องกูเผยมาทีหลังว่าเรียนถึงปี 4 แต่ก็ไม่จบกลับมาอยู่บ้านช่วยพ่อแม่ขายของ
ถึงว่า เราพูดเราบอกอะไรพ่อแม่เขาไป ไม่เชื่อเรา ทั้งที่เราไม่มีนิสัยโกหก ที่แท้ก็เป็นเพราะลูกของเขาเอง คงจะโกหกพ่อแม่ไว้หลายเรื่อง)
เราโทรไปบอกพ่อแม่ของเราให้มารับ เราพาลูกไปด้วย เราคุยกับพ่อแม่เรา เขาก็อยากให้อยู่ด้วยกัน สงสารหลาน ไปอยู่เดือนกว่า เขาก็ตามไปง้อ รับกลับมา เราก็มาค่ะ
เราพูดคุยกับเขาอยากให้เขาช่วยดูลูกบ้างหลังจากปิดร้านตอน 6 โมงเย็น ปกติแล้วเรากับแฟนก็ติดเกมส์ เล่นคอม อยู่ตลอด พอมีลูกเราก็ต้องเปลี่ยนตัวเองหลายๆอย่าง ให้เขามาดูลูกเล่นกับลูกเราจะได้ไปกินข้าว อาบน้ำ ซักผ้า ถูบ้านล้างจาน หุงข้าวทำกับข้าวกิน
งานบางอย่างก็ไม่ได้ทำทุกวัน คนที่เป็นแม่มาแล้วคงเข้าใจนะคะ ว่าถ้าลูกไม่หลับก็ทำอะไรไม่ได้จริงๆค่ะ เขาก็มาดูบ้าง จนตอนหลังเราขอให้เขาช่วยทำงานบ้าน ไปซื้อเครื่องซักผ้ามาปั่น ล้างขวดนมลูก เขาก็ช่วยทำค่ะ เรารู้สึกดีขึ้น แต่เรื่องเลิกดูดบุหรี่ก็ยังไม่ทำ
ตอนหลังเขาขอมามีอะไรด้วย เขาอยากได้ลูกชาย เราก็บอกว่า เลิกกันแล้วไม่ใช่หลอ อยากมากก็จ่ายมา 1หมื่น ค่ะ เขาก็ให้ค่ะ แล้วเราก็ท้องเพราะไม่ได้ป้องกันแย่เลยมีลูกติดกัน
เราได้เงินมาเราเอาไปจ่าย กยศ. ค่ะ เราไม่มีรายได้จากทางไหนจ่ายปีแรกด้วย เราบอกแม่เขาว่าเราท้อง แม่เขาก็ไม่เชื่ออีก ยังว่าเราโกหก เห้อ! เหนื่อยใจค่ะ มีคืนนึงจู่ๆลูกก็ตื่นขึ้นมาร้องไห้ ลูกอาจจะฝันร้ายหรือตกใจอะไรก็ตามแต่ร้องไห้ไม่หยุดเสียงดังมาก
เราก็ปลอบแล้วปลอบอีก ทั้งอุ้มทั้งเล่น หยอกล้ออะไรก็ไม่เป็นผล จนแม่เขาเข้ามาที่ห้อง แล้วก็ด่าเรา "คุณวรนุช ลูกร้องไม่ปลอบไม่อะไร" มาบ่นๆเรา เราก็เอ๋อค่ะ จนแฟนเราเขานั่งเล่นคอมอยู่ชั่นล่าง ขึ้นมาอุ้มลงไปลูกก็ยังไม่หยุดร้อง จนเราอุ้มมากล่อมนอนต่อ
มีทะเลาะกันอีก เขาไล่เราไปอีก เราไปค่ะ เอากระเป๋าตังกับโทรศัพท์ไปแค่นั้น นั้งรถตู้เข้ากรุงเทพฯ ไปอยู่หอกับพี่ 5 ทุ่ม พ่อเขาโทรมาให้กลับบ้าน กลับตอนนี้เลย แล้วก็วางสายไป เรานอนกับพี่ พอเช้าเราก็กลับมาที่บ้านเขา
เราโดนด่าค่ะ ไม่ต้องพูดถึงค่ะ คำด่า 5555555 แล้วเราก็อยู่ ทำหน้าที่ของเราไป เลี้ยงลูกดูแลลูก ลูกหลับก็ทำงาน เล่นเกมส์คลายเครียดไป พยายามอยู่เงียบๆ เสมือนไม่มีตัวตนไม่เรียกร้อง ไม่อะไร จนคลอดลูกคนที่ 2 ปลายปีที่แล้ว เลี้ยงลูก 2 คน
ขวักเงินเก็บเอามาใช้กินข้าว มีโอกาสก็ไปหยิบเงินเขามาใช้บ้าง แต่ก็ไม่บ่อยค่ะ อาทิตย์ละครั้ง สองครั้ง ครั้งละ 100-200 บาท ไม่เกินนี้ คนมันเกรงใจเป็นนิสัย ไม่สบายก็เงินเราซื้อยากินเอง ตอนนี้เงินเก็บก็เหลือไม่กี่พัน
เราเล่นเกมส์ ก็ไม่ได้เล่นเปล่าๆนะคะ เราหาเงินจากการขายแร่ไอเทมเทพๆ ก็พอได้เงินค่าข้าว เกมส์เมอร์น่าจะรู้กัน เราเคยลองหาเงินจากการขายของผ่านเน็ต หรือทำเว็บคลิกนะคะ แต่ก็ไม่รุ่งค่ะ มีแต่ร่วง ทุนหายกำไรหดเลยเลิกทำ
เมื่อต้นปีที่ผ่านมา ลูกคนโตเราโดนสุนัขกัด ตอนนั้นเราพาลูกเราไปเข้าห้องน้ำ ผ่านทางเดือนแล้วปู่เขาก็เรียกให้หลานลงไป เราก็ปล่อยให้ลงไป เล่นกับปู่ แล้วเราก็มาให้นมลูกคนเล็ก สักพัก เสียงลูกร้องลั่นบ้านเลย เราวิ่งไปดู เลือดเต็มมือลูกเรา เห็นอาม่าเขาเอาผ้าเช็ดมือให้หลาน
แฟนเราก็ด่าเรา "เพราะคุณนั่นแหละไม่ดูลูก ปล่อยให้มันลงมา" เหว๋อเลยค่ะตอนนั้น แล้วพ่อเขาก็ว่า "พูดอย่างงี้ก็ไม่ถูก เป็นคนเดินตามลูกแท้ๆไม่ดูล่ะ" เราอยากจะแสดงความคิดเห็นบ้าง เลยพูดไปว่า "สุนัขเนี่ย มันกัดไม่เลือก กัดคนในบ้าน เราเองก็โดน เอาไปฆ่าทิ้งได้ละ"
พ่อเขาพูดมาทันทีเลยว่า "เอาสิคุณฆ่าสุนัขผม ผมก็จะฆ่าคุณ" ว่าแล้วก็ไปคว้ากรรไกรมาจะแทงเรา เราก็อื้งไปสิ แล้วพี่สาวเขาก็บอกให้เราขึ้นมาบนห้อง เราก็ขึ้นมา ลูกเราก็ร้องไม่หยุด วันรุ่งขึ้นก็ต้องเป็นหน้าที่เราที่พาลูกไปหาหมอฉีดยา หมอนัด4 เข็ม คนเคยโดนกัดน่าจะยังจำได้นะคะ
ค่าใช้จ่ายเราก็จ่ายเอง พอกลับมาบ้าน แฟนเราก็มาว่า เรา "ถ้าพี่สาวไม่ห้ามพ่อนะ คุณเจ็บตัวไปแล้ว พี่สาวช่วยไว้" เราก็เฉยๆ ทุกวันนี้ก็พยายามทำตัวไม่มีตัวตนไม่พูดไม่คุย ต่างคนต่างอยู่ค่ะ ไม่รู้ว่าเงินใช้กินข้าวของเรากับลูกจะหมดวันไหน ก็คงต้องหาทางแก้ไขต่อไป
เรื่องที่ยังไม่ได้เอ่ยถึง คือ เวลาแฟนไปบ้านเรา เขาอยากกินอะไรก็ได้กิน พ่อแม่หามา ทำมาให้ยิ่งกว่าลูกในใส้ตัวเองอีก นอนกรนเสียงดังลั่นบ้าน บ้านนอกค่ะ เงียบสงัด มีเสียงกรนดังยามค่ำคืน เป็นใครก็นอนไม่หลับ พ่อแม่เราก็พากันไปนอนที่สวนยาง
>>>คำพูดของเขา บางทีก็แรงเกินรับ เราพยายามจะไม่คิดอะไรมาก เฉยๆไป อีกอย่างเขามักจะพูดกับเราเสมอว่า เราไม่ได้ทำงานอะไร แค่เลี้ยงลูกเฉยๆ บางครั้งก็อยากจะเดินไป แต่ก็อดสงสารลูกไม่ได้ กลัวลูกเป็นโน่นนี่นั่น ยิ่งเป็นลูกสาวทั้งสองคนด้วย<<<