วัดโตนด เริ่มก่อตั้งในปี พ.ศ.2326  และได้รับพระราชวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ.2341 ตรงกับรัชสมัยของ ร.1
ภาษาเขียนของผมไม่ได้ความ จึงขอรวบยอดและตัดเข้าสู่แลนด์มาร์คสำคัญของวัดโตนดเลยนะครับ นั่นคือ โบสถ์ และศาลากลางน้ำ
โบสถ์หลังปัจจุบันของวัดโตนด สร้างในสมัยพ.ศ.2457 ตรงกับสมัยต้นร.6  อายุของโบสถ์หลังนี้ก็ประมาณ 102ปีเท่านั้นเอง!!!
สิ่งที่ทำให้โบสถ์หลังนี้ดูงดงาม ขลัง อลังการ และสะดุดตา คือ สถาปัตยกรรมของโบสถ์จะเป็นรูปแบบประยุกต์ระหว่างโบสถ์ไทยและโบสถ์ฝรั่ง
ขณะที่งานศิลปกรรมจะมีกลิ่นอายของความเป็นจีนเข้ามาผสมกันได้อย่างลงตัว

ลักษณะรูปทรงโบสถ์และหน้าบัน


ถ้าสังเกตดีๆจะเห็นชามเครื่องเคลือบประดับบนหน้าบัน
(ในช่วงร.5 คนมีอันจะกินในสมัยนั้นนิยมสะสมเครื่องเคลือบ มีการประกวดประขันและซื้อมาสะสมกันเป็นกิจลักษณะ)
ชามเครื่องเคลือบจึงถือว่าเป็นของสูงค่า เหมาะสมกับการนำมาถวายเป็นพุทธบูชา
ถ้าเป็นสมัยนี้ การเอาจานชามเป็นใบๆมาประดับแบบนี้ จะกลายเป็นตัวตลกไปทันที

สิ่งที่แปลกไม่เหมือนใครของโบสถ์หลังนี้ คือโบสถ์ไม่มีช่อฟ้าใบระกา แต่มีลายปูนปั้นรูปผัก ผลไม้ ประดับแทนช่อฟ้า
ผักผลไม้ที่ประดับ จะมี ข้าวโพด สัปปะรด ชมพู่ ผักกระหล่ำ มะละกอ องุ่น มะเฟือง ฟักทอง
ผมมโนเอาเองว่า ลายปูนปั้นผักและผลไม้ คือสิ่งที่แสดงถึงความอุดมสมบูรณ์ของผืนดินอันน่าภาคภูมิใจชาวบางกรวย
และผลไม้เหล่านี้ยังเป็นสัญลักษณ์ของความเป็นศิริมงคลตามความเชื่อของชาวจีน
  



โบสถ์หลังนี้จะไม่มีลวดลายไทย หรือสัญลักษณ์ที่เกี่ยวพันกับพุทธศาสนา แต่จะมีลายดอกไม้ที่ถูกปั้นขึ้นมาอย่างวิจิตรบรรจงขึ้นมารายล้อม




งานลงรักปิดทองที่ประตูด้านหน้า ดูเหมือนจะเป็นศิลปะไทย แต่สอดแทรกถึงความเป็นจีนอย่างชัดเจน
ช่างพยายามจะวาดให้เทพทางด้านหน้าเป็นเทวดาสวมหมวกยาวแบบไทย
แต่เมื่อลงไปในรายละเอียด จะพบว่าเทวดาเหล่านี้ ถอดแบบจากเทพเจ้าในความเชื่อของคนจีน
ถ้าเป็นเทวดาแบบไทย ที่เห็นบ่อยๆจะพนมมือไหว้
แต่ลักษณะเทพของโบสถ์นี้จะวาดเหมือนกับทวารบาลยืนคู่ถืออาวุธคอยป้องกันภูติผีปีศาจ แบบวัดและศาลเจ้าจีน
ลักษณะของเทพเจ้าจะยืนบนหลังเสือ ผมคาดเดาว่า น่าจะได้ต้นแบบมาจากไฉ่ซิ่งปางบู๊ (ท้าวเวสสุวรรณในเวอร์ชั้นตึ่งนั้ง)



ลักษณะประตูทางด้านหลังของโบสถ์ เป็นลวดลายต้นไม้



น่าเสียดายครับ ที่ตอนผมไป โบสถ์ถูกปิด จึงได้แค่เห็นความงามภายนอก ไม่มีโอกาสเห็นความงามด้านในโบสถ์

นอกจากโบสถ์แล้ว วัดยังมีจุดที่น่าสนใจอีกจุดคือ หอระฆังกลางน้ำ ที่งดงามไม่แพ้กัน





ถ้าเดินไปทางด้านหลังของวัดจะติดกับคลองลัดนนท์มีศาลาริมน้ำไว้ให้พักผ่อนหย่อนใจ
(ไม่ได้ถ่ายรูปเพราะตอนเดินไปท่าน้ำ ลืมเอากล้องไปด้วย)

ก่อนจะจบกระทู้ สิ่งที่ต้องชื่นชมจากใจจริงคือคณะสงฆ์วัดโตนดและชาวบางกรวย มีทัศนคติที่ดีต่อการอนุรักษ์และทำนุบำรุงโบสถ์เก่าแก่หลังนี้ได้เป็นอย่างดี

วิธีการไปวัดก็ไม่ยาก ให้เข้าทางโรงไฟฟ้าพระนครเหนือ ลัดเลาะทางหลักไปจนถึงที่ว่าการอำเภอบางกรวย ก็จะเจอป้ายทางเข้าวัด
แต่ถ้าใช้ GPS นำทางต้องระวังนิดนึง วัดโตนดในนนทบุรีมีประมาณ 4-5วัด  ต้องเลือกวัดโตนด ต.วัดชลอ บางกรวย

กระทู้นี้เขียนผ่านมุมมองโดยคนที่ไม่ได้เรียนและไม่มีความรู้ด้านศิลปะ และสถาปัตยกรรม
หากผิดพลาดตรงไหนรบกวนน้าๆช่วยชี้แนะด้วยครับ ขอบคุณครับ