เราเห็นหลายๆคนในพันทิพย์เขียนเล่าเรื่องราวกันมามากมายวันนี้เราก็เลยอยากจะมาเล่าเหตุการณ์ตอนไปเรียนภาษามาฝากกันค่ะ
ปล.อาจจะมีคำไม่สุภาพและ 18+ อยู่บ้างนะค่ะ
ก่อนอื่นเราขอเริ่มต้นว่าหลังจากเราเรียนจบ ภายในระยะเวลาอันสั้นเพียงสามปีครึ่ง ซึ่งทำให้เรามีความรู้สึกว่ายังไม่อยากเริ่มทำงาน อยากพูดภาษาอังกฤษให้ดีก่อนแล้วค่อยเริ่มต้นหางาน ด้วยความโชคดีเรารู้จักกับเอเจนซี่เลยมีตัวช่วยในการค้นหาสถานที่ในการเรียนเราตัดสินใจไปเรียนที่ประเทศนิวซีแลนด์เป็นเวลาประมาณ 10 เดือนค่ะ (หากใครต้องการข้อมูลเกี่ยวกับการเตรียมตัวสามารถอินบ็อกซ์เข้ามาถามได้นะคะ)
เราเป็นประเภทที่เรียนจบปริญญาตรีแต่ไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ฟังรู้เรื่องนะคะแต่ว่าเราก็ไม่รู้ว่าจะพูดภาษาอังกฤษไปยังไงก็เลยเป็นเหตุผลหนึ่งที่ตัดสินใจเอาวะโตเป็นวัวขนาดนี้เนอะยังไงก็ต้องพูดภาษาอังกฤษให้ได้ให้ดีสักทีน่ะ เราก็เริ่มดำเนินการทำวีซ่า ทำเรื่องจ่ายค่าเราเรียนทั้งหมดค่ะและในระหว่างนั้นเนี่ยเราก็ไม่ได้บอกกับแฟนนะตอนนั้นนะค่ะ เพราะเรากลัวว่าเค้าจะไม่ให้เราไปเลยตัดสินใจทำให้เสร็จก่อนพอทุกอย่างพร้อมเราก็บอกเค้าว่าเราจะไปเรียนต่อต่างประเทศนะเราจะต้องการพัฒนาภาษาอังกฤษ เราอยากเรียนต่อต่างประเทศ ตอนแรกแฟนเราก็นิ่งค่ะ แล้วยิ่งช่วงนั้นมีเรื่องระหองระแหงกันนิดหน่อย แต่ก็สะสมมาเรื่อยๆ เราก็เลยคิดว่าเอาหน่ะเพื่อเป็นการพิสูจน์ ว่าเราจะรักกันได้ไหมยังไงควรเดินหน้าต่อ หรือ ควรหยุดดีไหมอย่าปล่อยเอาไว้ให้มันลุกลาม~~. เดี๋ยวๆนี่เพลงละ5555 อ่อบอกก่อนนิดนึงค่ะ เราเป็นประเภทที่เป็นคู้หญิงรักหญิงค่ะ ซึ่งตัวเราจะแต่งตัวตัดผมออกไปเป็นผู้ชายเลย แล้วก็จะไม่ค่อยมีใครคิดว่าเป็นผู้หญิงเลยค่ะ. เคยเดินเข้าห้องน้ำชายด้วยนะ แบบว่าโป๊ะกระโหลกกะลา แต่ก็ตีมึนค่ะ5555 พอเข้าห้องน้ำหญิงผู้หญิงมองกันทั้งห้องน้ำเลยค่ะ ประมานว่าเข้าห้องน้ำผิดไปไหมคุณ 5555
หลังจากนั้นเป็นเวลาอีกแค่หนึ่งอาทิตย์ค่ะ เราก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทำนู้นนี่นั่น แล้วก็ถึงวันที่ต้องบินค่ะ ตอนนั้นใจหายค่ะ ไม่รู้ว่านี่ฝันไปหรือเปล่าเพราะเป็นการเดินทางไกลมากๆคนเดียวและเป็นการไปต่างประเทศครั้งแรก แต่ยังดีพระเจ้ายังเห็นใจ พี่เอเจนซี่ไปด้วยเพราะมีอีกกลุ่มที่ต้องไปพร้อมกันเราก็เย้ แต่.... นั่งกับใครก็ไม่รู้ค่ะเครื่องแน่นมากกกก ขาไปนี่แบบว่าตอนแรกได้นั่งตรงกลางเราก็แบบ เซงอยากนั่งตรงกระจก อยากเห็นวิว 555555 ซึ่งเอาเข้าจริงมันก็ไม่ได้นะ่งดูอะไรตลอดขนาดนั้น แต่ในความโชคดีหรือร้ายไม่รู้นะค่ะ มีแขกร่ะ จะบอกว่าแขกเยอะมากค่ะ เยอะมากจริงๆ เหมือนว่าเค้าต้องการจะนั่งด้วยกันแต่เราดันไปนั่งคั่นเค้า เค้าก็เลยขอแลกที่ แล้วแบบที่เป็นริมหน้าต่างเราก็แบบเอ่อ เอาๆ ตอนนั้นแบบว่า ฟังไม่รู้เรื่องเลยค่ะ ใช้ภาษามือ งงจะเรียกแอร์แอร์ก็เดินสวยๆไปไหนไม่รู้แล้วค่ะเวลานั้น ก็เลยเคๆ ไป เราก็แบบเห้ย ตื่นเต้น แต่..... ไม่ทันผ่านหนึ่งชั่วโมง มีชาวต่างชาติ. น่าจะบินกลับบ้านเค้าก็ยกเท้าขึ้นมาเลยค่ะ นั่งแบบสองเบาะนี้ของฉัน อ่าวกำ นี่ตูต้องมาดมกลิ่นอันไม่พึงประสงนี่เหรอเนี่ย ยังยังไม่พอ ช่วงเวลาที่นางต้องการพักผ่อน นางลงไปนอนกับพื้นในท่าเอาหัวเกยไว้ที่เบาะ ตัวอยู่ข้างล่าง ประเดนคือ แล้วปวดเข้าห้องน้ำจะไปไง พูดภาษาอังกฤษก็ไม่เป็น โอ๊ย นิสัยขี้เกรงใจของคนไทยมาทันทีเลยค่ะ ณ ตอนนั้น คนที่เคยประสบเหตุการณ์ที่ต้องอั้นเข้าห้องน้ำมันเป็นยังไงใช่มั้ยค่ะ นั้นแหละค่ะอั้นไปยาวๆเลยค่ะ 555555
การไปครั้งนี้ ค่าเรียนประมาณ 340,000฿ ค่ะ นี่คือรวมค่าอยู่กับโฮสในเดือนแรก ย้ำนะค่ะเดือนแรก แต่ถ้ารวมทั้งหมดแล้วรวมค่ากินค่าใช้จ่ายที่ไปเที่ยวช๊อปรวมแล้วก็ประมาน7-8แสน เป็นแสนสาหัสอยู่พักใหญ่ๆเลยค่ะ แต่ประสบการณ์ครั้งนี้จำจนตายค่ะ มีครบทุกรสชาติจริงๆค่ะ ถ้ายังไงเราติดตามกันต่อไปเลยดีกว่าค่ะ
การมาถึง...กับการพบเพื่อใหม่
คือจริงๆเราเป็นคนค่อนข้างที่จะตลกไก่กามากค่ะ แต่ถ้าเจอกันในแรกเริ่มแล้วเนี่ย จะไม่ค่อยพูดนิ่งๆ ออกแนวหยิ่งไม่พูดกับใครเลยซะมากกว่าด้วย มาถึงเค้าก็แจ้งก่อนค่ะคืนแรกไม่ได้นอบ้านโฮสหลักนะ. เราก็แบบ ไมอ่ะ คือต้องย้ายบ้านเหรอ เศร้าไปอีก เพราะวันที่เราไปถึงโฮสหลักเราเค้าไปฉลองวันเกิดค่ะ เลยไม่อยู่บ้าน นี่เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมต้องไปอยู่บ้านอื่นก่อน พอถึงสนามบินโรงเรียนให้รถมารับค่ะในตอนนั้นมีคนไทยไปเรียนที่เดียวกัน5คนรวมเราค่ะ เราก็นึกในใจเย้!!! มีเพื่อนแล้ว เพื่อนเราจริงๆก็มีนะค่ะแต่นางดันอยู่ในเมืองโอ๊คแลนด์ เราเลือกที่อินดี้ค่ะ อยู่แบบชานเมือง อยากเรียนโรงเรียนที่ติดทะเล แล้วก็ได้ค่ะเดินออกโรงเรียนสามก้าวเจอทรายเลยค่ะ 5555555.แล้วเค้าบอกว่าที่นี่คนไทยอยู่น้อยเราก็เลยเลือกที่นี่ค่ะห่างจากเมืองประมานชั่วโมงกว่าๆ การเดินทางในรถก็เริ่มค่ะคนขับรถบอกว่าจะส่งเราคนแรก เราก็แบบฟังไม่ออกค่ะ. แต่คนที่เป็นคนไทยไปด้วยสกิวภาษาอังกฤษแบบบเห้ย มาทำไมเนี่ย 5555 ถึงขั้นเถียงกับคอเซ็นเตอร์. โทรศัพท์มือถือได้ แต่เราสบายตัวเพื่อนที่อยู่ที่นู้นซื้อซิมไว้ให้รอดตัวไปไม่งั้นวุ่นวายหลังจากนั้นก็คุยกันไปเล็กน้อย ก็เริ่มเพลียค่ะอยากหลับ เพราะอั้นมากี่ชั่วโมงกันหล่ะค่ะท่านผู้โชมมมมมมมม. 555555 แต่ด้วยความที่ตื่นเต้นไม่ๆฉันจะไม่หลับ. เราก็นั่งมองทางไปน้องที่นั่งมาด้วย ที่บอกน้องเพราะมีตั้งแต่ประถม มอปลายแล้วก็ที่กำลังเรียนมหาลัย ซึ่งทุกคนสื่อสารโต้ตอบเป็นภาษาอังกฤษได้หมดเลย ในตอนนั้นในใจเลยค่ะเพลงขึ้น "ฉันมาทำอะไรที่นี่~~~" ร้องไห้ไปเถอะค่ะ ไม่มีใครได้ยิน แต่มันก็มีเรื่องเกิดขึ้นจนได้!!
เดี๋ยวกลับมาต่อนะค่ะ ดึกมากแล้วด้วย 5555 คงไม่มีใครตื่นมาอ่านตอนนี้หรอกมั้งค่ะ >w< ขอเปลี่ยนไปพิมพ์ในคอมดีกว่าตอนนี้ตีสองนั่งพิมพ์ในไอแพตมันช้ามากๆเลยค่ะ
ไปฝึกภาษา ได้ทั้งภาษากับรักระยะไกล 18+
ปล.อาจจะมีคำไม่สุภาพและ 18+ อยู่บ้างนะค่ะ
ก่อนอื่นเราขอเริ่มต้นว่าหลังจากเราเรียนจบ ภายในระยะเวลาอันสั้นเพียงสามปีครึ่ง ซึ่งทำให้เรามีความรู้สึกว่ายังไม่อยากเริ่มทำงาน อยากพูดภาษาอังกฤษให้ดีก่อนแล้วค่อยเริ่มต้นหางาน ด้วยความโชคดีเรารู้จักกับเอเจนซี่เลยมีตัวช่วยในการค้นหาสถานที่ในการเรียนเราตัดสินใจไปเรียนที่ประเทศนิวซีแลนด์เป็นเวลาประมาณ 10 เดือนค่ะ (หากใครต้องการข้อมูลเกี่ยวกับการเตรียมตัวสามารถอินบ็อกซ์เข้ามาถามได้นะคะ)
เราเป็นประเภทที่เรียนจบปริญญาตรีแต่ไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ฟังรู้เรื่องนะคะแต่ว่าเราก็ไม่รู้ว่าจะพูดภาษาอังกฤษไปยังไงก็เลยเป็นเหตุผลหนึ่งที่ตัดสินใจเอาวะโตเป็นวัวขนาดนี้เนอะยังไงก็ต้องพูดภาษาอังกฤษให้ได้ให้ดีสักทีน่ะ เราก็เริ่มดำเนินการทำวีซ่า ทำเรื่องจ่ายค่าเราเรียนทั้งหมดค่ะและในระหว่างนั้นเนี่ยเราก็ไม่ได้บอกกับแฟนนะตอนนั้นนะค่ะ เพราะเรากลัวว่าเค้าจะไม่ให้เราไปเลยตัดสินใจทำให้เสร็จก่อนพอทุกอย่างพร้อมเราก็บอกเค้าว่าเราจะไปเรียนต่อต่างประเทศนะเราจะต้องการพัฒนาภาษาอังกฤษ เราอยากเรียนต่อต่างประเทศ ตอนแรกแฟนเราก็นิ่งค่ะ แล้วยิ่งช่วงนั้นมีเรื่องระหองระแหงกันนิดหน่อย แต่ก็สะสมมาเรื่อยๆ เราก็เลยคิดว่าเอาหน่ะเพื่อเป็นการพิสูจน์ ว่าเราจะรักกันได้ไหมยังไงควรเดินหน้าต่อ หรือ ควรหยุดดีไหมอย่าปล่อยเอาไว้ให้มันลุกลาม~~. เดี๋ยวๆนี่เพลงละ5555 อ่อบอกก่อนนิดนึงค่ะ เราเป็นประเภทที่เป็นคู้หญิงรักหญิงค่ะ ซึ่งตัวเราจะแต่งตัวตัดผมออกไปเป็นผู้ชายเลย แล้วก็จะไม่ค่อยมีใครคิดว่าเป็นผู้หญิงเลยค่ะ. เคยเดินเข้าห้องน้ำชายด้วยนะ แบบว่าโป๊ะกระโหลกกะลา แต่ก็ตีมึนค่ะ5555 พอเข้าห้องน้ำหญิงผู้หญิงมองกันทั้งห้องน้ำเลยค่ะ ประมานว่าเข้าห้องน้ำผิดไปไหมคุณ 5555
หลังจากนั้นเป็นเวลาอีกแค่หนึ่งอาทิตย์ค่ะ เราก็ใช้เวลาอยู่ด้วยกันทำนู้นนี่นั่น แล้วก็ถึงวันที่ต้องบินค่ะ ตอนนั้นใจหายค่ะ ไม่รู้ว่านี่ฝันไปหรือเปล่าเพราะเป็นการเดินทางไกลมากๆคนเดียวและเป็นการไปต่างประเทศครั้งแรก แต่ยังดีพระเจ้ายังเห็นใจ พี่เอเจนซี่ไปด้วยเพราะมีอีกกลุ่มที่ต้องไปพร้อมกันเราก็เย้ แต่.... นั่งกับใครก็ไม่รู้ค่ะเครื่องแน่นมากกกก ขาไปนี่แบบว่าตอนแรกได้นั่งตรงกลางเราก็แบบ เซงอยากนั่งตรงกระจก อยากเห็นวิว 555555 ซึ่งเอาเข้าจริงมันก็ไม่ได้นะ่งดูอะไรตลอดขนาดนั้น แต่ในความโชคดีหรือร้ายไม่รู้นะค่ะ มีแขกร่ะ จะบอกว่าแขกเยอะมากค่ะ เยอะมากจริงๆ เหมือนว่าเค้าต้องการจะนั่งด้วยกันแต่เราดันไปนั่งคั่นเค้า เค้าก็เลยขอแลกที่ แล้วแบบที่เป็นริมหน้าต่างเราก็แบบเอ่อ เอาๆ ตอนนั้นแบบว่า ฟังไม่รู้เรื่องเลยค่ะ ใช้ภาษามือ งงจะเรียกแอร์แอร์ก็เดินสวยๆไปไหนไม่รู้แล้วค่ะเวลานั้น ก็เลยเคๆ ไป เราก็แบบเห้ย ตื่นเต้น แต่..... ไม่ทันผ่านหนึ่งชั่วโมง มีชาวต่างชาติ. น่าจะบินกลับบ้านเค้าก็ยกเท้าขึ้นมาเลยค่ะ นั่งแบบสองเบาะนี้ของฉัน อ่าวกำ นี่ตูต้องมาดมกลิ่นอันไม่พึงประสงนี่เหรอเนี่ย ยังยังไม่พอ ช่วงเวลาที่นางต้องการพักผ่อน นางลงไปนอนกับพื้นในท่าเอาหัวเกยไว้ที่เบาะ ตัวอยู่ข้างล่าง ประเดนคือ แล้วปวดเข้าห้องน้ำจะไปไง พูดภาษาอังกฤษก็ไม่เป็น โอ๊ย นิสัยขี้เกรงใจของคนไทยมาทันทีเลยค่ะ ณ ตอนนั้น คนที่เคยประสบเหตุการณ์ที่ต้องอั้นเข้าห้องน้ำมันเป็นยังไงใช่มั้ยค่ะ นั้นแหละค่ะอั้นไปยาวๆเลยค่ะ 555555
การไปครั้งนี้ ค่าเรียนประมาณ 340,000฿ ค่ะ นี่คือรวมค่าอยู่กับโฮสในเดือนแรก ย้ำนะค่ะเดือนแรก แต่ถ้ารวมทั้งหมดแล้วรวมค่ากินค่าใช้จ่ายที่ไปเที่ยวช๊อปรวมแล้วก็ประมาน7-8แสน เป็นแสนสาหัสอยู่พักใหญ่ๆเลยค่ะ แต่ประสบการณ์ครั้งนี้จำจนตายค่ะ มีครบทุกรสชาติจริงๆค่ะ ถ้ายังไงเราติดตามกันต่อไปเลยดีกว่าค่ะ
การมาถึง...กับการพบเพื่อใหม่
คือจริงๆเราเป็นคนค่อนข้างที่จะตลกไก่กามากค่ะ แต่ถ้าเจอกันในแรกเริ่มแล้วเนี่ย จะไม่ค่อยพูดนิ่งๆ ออกแนวหยิ่งไม่พูดกับใครเลยซะมากกว่าด้วย มาถึงเค้าก็แจ้งก่อนค่ะคืนแรกไม่ได้นอบ้านโฮสหลักนะ. เราก็แบบ ไมอ่ะ คือต้องย้ายบ้านเหรอ เศร้าไปอีก เพราะวันที่เราไปถึงโฮสหลักเราเค้าไปฉลองวันเกิดค่ะ เลยไม่อยู่บ้าน นี่เลยเป็นเหตุผลว่าทำไมต้องไปอยู่บ้านอื่นก่อน พอถึงสนามบินโรงเรียนให้รถมารับค่ะในตอนนั้นมีคนไทยไปเรียนที่เดียวกัน5คนรวมเราค่ะ เราก็นึกในใจเย้!!! มีเพื่อนแล้ว เพื่อนเราจริงๆก็มีนะค่ะแต่นางดันอยู่ในเมืองโอ๊คแลนด์ เราเลือกที่อินดี้ค่ะ อยู่แบบชานเมือง อยากเรียนโรงเรียนที่ติดทะเล แล้วก็ได้ค่ะเดินออกโรงเรียนสามก้าวเจอทรายเลยค่ะ 5555555.แล้วเค้าบอกว่าที่นี่คนไทยอยู่น้อยเราก็เลยเลือกที่นี่ค่ะห่างจากเมืองประมานชั่วโมงกว่าๆ การเดินทางในรถก็เริ่มค่ะคนขับรถบอกว่าจะส่งเราคนแรก เราก็แบบฟังไม่ออกค่ะ. แต่คนที่เป็นคนไทยไปด้วยสกิวภาษาอังกฤษแบบบเห้ย มาทำไมเนี่ย 5555 ถึงขั้นเถียงกับคอเซ็นเตอร์. โทรศัพท์มือถือได้ แต่เราสบายตัวเพื่อนที่อยู่ที่นู้นซื้อซิมไว้ให้รอดตัวไปไม่งั้นวุ่นวายหลังจากนั้นก็คุยกันไปเล็กน้อย ก็เริ่มเพลียค่ะอยากหลับ เพราะอั้นมากี่ชั่วโมงกันหล่ะค่ะท่านผู้โชมมมมมมมม. 555555 แต่ด้วยความที่ตื่นเต้นไม่ๆฉันจะไม่หลับ. เราก็นั่งมองทางไปน้องที่นั่งมาด้วย ที่บอกน้องเพราะมีตั้งแต่ประถม มอปลายแล้วก็ที่กำลังเรียนมหาลัย ซึ่งทุกคนสื่อสารโต้ตอบเป็นภาษาอังกฤษได้หมดเลย ในตอนนั้นในใจเลยค่ะเพลงขึ้น "ฉันมาทำอะไรที่นี่~~~" ร้องไห้ไปเถอะค่ะ ไม่มีใครได้ยิน แต่มันก็มีเรื่องเกิดขึ้นจนได้!!
เดี๋ยวกลับมาต่อนะค่ะ ดึกมากแล้วด้วย 5555 คงไม่มีใครตื่นมาอ่านตอนนี้หรอกมั้งค่ะ >w< ขอเปลี่ยนไปพิมพ์ในคอมดีกว่าตอนนี้ตีสองนั่งพิมพ์ในไอแพตมันช้ามากๆเลยค่ะ