หลังจากเลิกรากับแฟนไปได้สักระยะ เราก็เหมือนทุกครั้ง ที่เริ่มจะเปิดใจให้คนอื่นๆ
ครั้งนี้ เปิดใจให้กับผู้ชายคนที่วนเวียนในชีวิตเรามานาน แต่ก็ไม่นานมาก เกือบๆปีเอง
เขาเข้ามาในวันที่เราไม่มีใครเลย ช่วยแก้เหงาได้เป็นอย่างดี ทำให้เรารู้สึกว่า ยังไงซะยังมีเขานะที่พร้อมคุยกับเราเสมอ
แต่เราก็ไม่เคยให้เขายืนอยู่ในจุดที่ว่า เป็นคนสำคัญหรือแฟน เขายังคงเป็นแค่น้องที่คลายเหงา เสมอมา
เราทั้งไปคุยกับเพื่อนเขา ไปมีแฟน ไปกินข้าวกับแฟนพร้อมกับเขา ก็ทำมาแล้ว ก็น้องนี่เนอะ ไม่เห็นเป็นไร
จนวันที่เราวนกลับมา ไม่มีใครอีกครั้ง เลิกกับแฟน again คราวนี้มันเริ่มมีความรู้สึกพิเศษเกิดขึ้นกับเรา เขาเริ่มมีบทบาทในสายตา
จนเราว่าเออถ้าเราจะเปิดโอกาสให้ใครอีกครั้ง ครั้งนี้ขอเป็นเด็กคนนี้ คนที่อยู่ข้างเรามาเสมอเลย (เรามีนิสัยชอบกินเด็กน่ะ)
คือในความคิดอันสุดแสนจะขี้มโนของเราอ่ะ เราว่าเขาชอบเราแหล่ะ ก็เลยเริ่มคุยกันแบบทีเล่นทีจริง เป็นแฟนกันไหม บลาๆ
จนเริ่มจริงจัง เราชักจะจริงจัง แต่ยิ่งเราจริงจังเท่าไร เขาเหมือนเริ่มถอยห่างออกไป เริ่มดึงเช็ง จนในที่สุดเขาก็บอกว่า
จริงๆแล้ว เขาน่ะรักเรานะ แต่ในใจเขายังไม่เคยลืมแฟนเก่าเขาเลย ขอเวลาเขาหน่อย คบกันแหล่ะ แต่ไม่ลืมแฟนเก่านะ
อารมณ์เราตอนนั้นแบบ เหมือนได้รับยาสลายมโน เสียใจ เสียเซลฟ์ เสียความรู้สึกว่ะ ก็เลยบล็อคเฟสแมร่งไปเลย ตั้งหลักก่อน
ก็รู้นะว่าเขาเคยมีแฟนคนนึง จริงๆตอนคุยกันแบบพี่น้องแรกๆ เขาก็พร่ำเพ้ออยู่บ่อยๆถึงแฟนเขา แต่คิดว่ามันทำใจได้ละไง
เวลามันโพสเฟสเพ้อๆ ก็มโนดิ กุแหล่ะ เขารักฉัน แต่วืดค่ะ เขาคิดถึงแฟนเก่าโน่นนนนนนนนน
ผ่านไป 2 วัน เขาให้รุ่นน้องมาบอก ว่า เขาคิดถึงมาก แบบขอเลือกอยู่กับปัจจุบัน และอนาคต คือให้เราปลดบล็อคแล้วดีกันทำนองนี้
เราก็ดีใจเนาะ ยิ้มบานยานแม่ดุจมงลง ก็พูดคุย2วันที่หายไปเป็นไงกันบ้าง เขาก็เล่าว่ะ ว่าพอหลังจากที่บอกกับเราไปว่าลืมแฟนเก่าไม่ได้
แล้วเราเงียบหายไป (กูอึ้งกิมกี่อยู่ไง) เขาเลยไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นว่า เขายังมีโอกาสจะได้กลับไปไหม ปรากฎแว่ นางบอกขออยู่คนเดียวจ้า
หนำซ้ำ นางยังไม่ลืมแฟนเก่าของนางเช่นกัน (บ่วงโซ่เวรกรรม) เท่านั้นแหล่ะเขาจึงได้รู้ว่า เราคือคนที่เขาจะต้องไปต่อ...........จ้ะ
เราจากที่ยิ้มร่าในตอนต้น แมร่งหน้าตึง ยิ้มไม่ออกบอกตรงๆ คือถ้าแฟนเก่าเขาOK. เขาคงไม่เลือกเราอ่ะ ถูกป้ะ
ตอนนี้เราก็เลยแบบ ยังไงดีวะ ไปต่อหรือพอ คนเราทุกคนต้องมีอดีต ถ้าเราอยากเริ่มต้นใหม่กับเขา ก็ควรมีโอกาสให้เขาด้วยไหม รึยังไง
เราเองก็โสด เขาเองก็ถือว่าโสด ลองดู หรือพอเถอะ เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้ เอาจริงๆเรื่องนี้มันอยู่ที่เราตัดสินใจ เอาเป็นว่าเล่าให้ฟังเนาะ
ปล.เราเล่าแบบรวบรัดตึงเป๊ะอ่ะ อยากระบาย แต่เพื่อนนอนหมดละ = =
ขนาดจะตั้งชื่อเรื่องยังสับสน
ครั้งนี้ เปิดใจให้กับผู้ชายคนที่วนเวียนในชีวิตเรามานาน แต่ก็ไม่นานมาก เกือบๆปีเอง
เขาเข้ามาในวันที่เราไม่มีใครเลย ช่วยแก้เหงาได้เป็นอย่างดี ทำให้เรารู้สึกว่า ยังไงซะยังมีเขานะที่พร้อมคุยกับเราเสมอ
แต่เราก็ไม่เคยให้เขายืนอยู่ในจุดที่ว่า เป็นคนสำคัญหรือแฟน เขายังคงเป็นแค่น้องที่คลายเหงา เสมอมา
เราทั้งไปคุยกับเพื่อนเขา ไปมีแฟน ไปกินข้าวกับแฟนพร้อมกับเขา ก็ทำมาแล้ว ก็น้องนี่เนอะ ไม่เห็นเป็นไร
จนวันที่เราวนกลับมา ไม่มีใครอีกครั้ง เลิกกับแฟน again คราวนี้มันเริ่มมีความรู้สึกพิเศษเกิดขึ้นกับเรา เขาเริ่มมีบทบาทในสายตา
จนเราว่าเออถ้าเราจะเปิดโอกาสให้ใครอีกครั้ง ครั้งนี้ขอเป็นเด็กคนนี้ คนที่อยู่ข้างเรามาเสมอเลย (เรามีนิสัยชอบกินเด็กน่ะ)
คือในความคิดอันสุดแสนจะขี้มโนของเราอ่ะ เราว่าเขาชอบเราแหล่ะ ก็เลยเริ่มคุยกันแบบทีเล่นทีจริง เป็นแฟนกันไหม บลาๆ
จนเริ่มจริงจัง เราชักจะจริงจัง แต่ยิ่งเราจริงจังเท่าไร เขาเหมือนเริ่มถอยห่างออกไป เริ่มดึงเช็ง จนในที่สุดเขาก็บอกว่า
จริงๆแล้ว เขาน่ะรักเรานะ แต่ในใจเขายังไม่เคยลืมแฟนเก่าเขาเลย ขอเวลาเขาหน่อย คบกันแหล่ะ แต่ไม่ลืมแฟนเก่านะ
อารมณ์เราตอนนั้นแบบ เหมือนได้รับยาสลายมโน เสียใจ เสียเซลฟ์ เสียความรู้สึกว่ะ ก็เลยบล็อคเฟสแมร่งไปเลย ตั้งหลักก่อน
ก็รู้นะว่าเขาเคยมีแฟนคนนึง จริงๆตอนคุยกันแบบพี่น้องแรกๆ เขาก็พร่ำเพ้ออยู่บ่อยๆถึงแฟนเขา แต่คิดว่ามันทำใจได้ละไง
เวลามันโพสเฟสเพ้อๆ ก็มโนดิ กุแหล่ะ เขารักฉัน แต่วืดค่ะ เขาคิดถึงแฟนเก่าโน่นนนนนนนนน
ผ่านไป 2 วัน เขาให้รุ่นน้องมาบอก ว่า เขาคิดถึงมาก แบบขอเลือกอยู่กับปัจจุบัน และอนาคต คือให้เราปลดบล็อคแล้วดีกันทำนองนี้
เราก็ดีใจเนาะ ยิ้มบานยานแม่ดุจมงลง ก็พูดคุย2วันที่หายไปเป็นไงกันบ้าง เขาก็เล่าว่ะ ว่าพอหลังจากที่บอกกับเราไปว่าลืมแฟนเก่าไม่ได้
แล้วเราเงียบหายไป (กูอึ้งกิมกี่อยู่ไง) เขาเลยไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นว่า เขายังมีโอกาสจะได้กลับไปไหม ปรากฎแว่ นางบอกขออยู่คนเดียวจ้า
หนำซ้ำ นางยังไม่ลืมแฟนเก่าของนางเช่นกัน (บ่วงโซ่เวรกรรม) เท่านั้นแหล่ะเขาจึงได้รู้ว่า เราคือคนที่เขาจะต้องไปต่อ...........จ้ะ
เราจากที่ยิ้มร่าในตอนต้น แมร่งหน้าตึง ยิ้มไม่ออกบอกตรงๆ คือถ้าแฟนเก่าเขาOK. เขาคงไม่เลือกเราอ่ะ ถูกป้ะ
ตอนนี้เราก็เลยแบบ ยังไงดีวะ ไปต่อหรือพอ คนเราทุกคนต้องมีอดีต ถ้าเราอยากเริ่มต้นใหม่กับเขา ก็ควรมีโอกาสให้เขาด้วยไหม รึยังไง
เราเองก็โสด เขาเองก็ถือว่าโสด ลองดู หรือพอเถอะ เมื่อเจอเหตุการณ์แบบนี้ เอาจริงๆเรื่องนี้มันอยู่ที่เราตัดสินใจ เอาเป็นว่าเล่าให้ฟังเนาะ
ปล.เราเล่าแบบรวบรัดตึงเป๊ะอ่ะ อยากระบาย แต่เพื่อนนอนหมดละ = =