จขกท เป็นคนดูหนังหลากหลาย และก็มีหนังบางประเภทที่ต้องไปดูคนเดียวเพราะเพื่อนๆไม่มีใครยอมดู บ้างกลัวหนังอาร์ต บ้างกลัวหนังจบปลายเปิด(หนังจบคนไม่จบ) บ้างกลัวความทารุณกรรม(หนังบางเรื่อง ผกก พรีเซ้นท์แบบทรมานคนดู) ต่างๆ บลาๆ
ใช่สิ ความหนังรางวัลบวกความขาวดำ ของ Embrace of the Serpent มอบภาพความเป็นหนังน่าจะเข้าใจยากและจำกัดกลุ่มผู้ชมของหนังโดยทันที ...ทั้งๆที่นี่ก็หนังพล้อตๆปกติที่จะให้ประสบการณ์ในการชมไปไกลมากกว่าธรรมดาๆ
รีวิว (แบบความรู้สึกระหว่างการชม ไม่สปอยล์เนื้อหาสำคัญ)
- ช่วงแรก ขาวดำ ทำไม ทำไมต้อง ขาวดำ ~ ผ่านไปสิบนาที อ๋อขลังนะ โอ้โห โอ้ว้าว โอ้เด็ด โอ้ภาพพี่สุดยอด อะกิระคุโรซาว่ากลับชาติมาเกิด
- โคลสอัพ งูคลอดลูก โอ้ววววว เสือมาๆ โฮกๆ (เป็นความปิติแบบที่เวลาได้เห็นอะไรๆ exotic)
- อ่าห์...หนังเล่าเรื่องหมอผีคนป่าคนหนึ่ง(สกิลเภสัชกร) โดยถ่ายทอดสลับเรื่องราวสองช่วง หมอผีวัยหนุ่มได้เจอฝรั่งนักวิทยาศาสตร์แก่ที่กำลังป่วยใกล้ตาย กับหมอผีวัยแก่ที่ความจำเริ่มเสื่อมมาเจอนักวิทยาศาสตร์คนหนุ่ม(พาดาวันของนักวิทย์แก่ป่วยคนแรก) ภารกิจของทั้งสองช่วงคือสิ่งเดียวกันคือเดินทางไปตามหาต้นไม้ 'ยากรุณา' ซึ่งเป็นภูมิปัญญารักษาของพ่อหมอผีคนป่า ...หนังผจญภัยชัดๆ
- เส้นทางการผจญภัยก็คือป่าดิบลุ่มน้ำอเมซอน ผ่านมุมมองผู้สร้างคนท้องที่มันช่างสมจริงสมจังทรงพลัง ...เหมือนได้ไปเปิดหูเปิดตาบุกเบิกพื้นที่ใหม่ อ้อมกอดธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ รัดรึง อึ้ง ทึ่ง เสียว อารมณ์แบบเหมือนไปดูกายกรรม
- สยดสยองก็มา ดราม่าก็มี และขยี้หนักหน่วงมาก
- ใกล้จะสรุปเรื่องจู่ก็โดนหนังพาไปโหมดสะกดจิต ~ ใช่ค่ะ โดนสะกดจิตกันถ้วน
- ดูจบเดินออกจากโรง ตื่นรู้และบรรลุธรรม ค่ะ
เทียบกับหนังอาร์ตปีนกระไดที่ จขกท ดูๆมา Embrace of the Serpent นี่คือระดับหนังดูง่ายและบันเทิงมากๆ เสียดายแทนคนที่ไม่ได้ดูมันในโรงเพราะหน้าหนังมันดูอาร์ตเกินไปนิ๊ด ...คนนำเข้ามาฉายก็คงคิดว่าหนังมันไม่ได้อาร์ตขนาดนั้นเหมือนกันล่ะค่ะ ถึงได้ตั้งชื่อไทยว่า 'จอมคน ป่าอสรพิษ' โอ้โห อ่านชื่อตอนแรกนึกด่าว่าคิดชื่อยังไงยังกับหนังบล็อกบัสเตอร์ แต่พอดูจบก็เห็นด้วยค่ะ เพราะอาจมีคนเห็นแค่ชื่อแล้วหลงมาดู แต่รับรองจะชอบ
คะแนน 10/10
[CR] อย่าให้ #ความหนังรางวัล #ความหนังขาวดำ ผลักหนังดีๆเรื่องนี้ไปจากชีวิตคุณ 'Embrace of the Serpent'
ใช่สิ ความหนังรางวัลบวกความขาวดำ ของ Embrace of the Serpent มอบภาพความเป็นหนังน่าจะเข้าใจยากและจำกัดกลุ่มผู้ชมของหนังโดยทันที ...ทั้งๆที่นี่ก็หนังพล้อตๆปกติที่จะให้ประสบการณ์ในการชมไปไกลมากกว่าธรรมดาๆ
รีวิว (แบบความรู้สึกระหว่างการชม ไม่สปอยล์เนื้อหาสำคัญ)
- ช่วงแรก ขาวดำ ทำไม ทำไมต้อง ขาวดำ ~ ผ่านไปสิบนาที อ๋อขลังนะ โอ้โห โอ้ว้าว โอ้เด็ด โอ้ภาพพี่สุดยอด อะกิระคุโรซาว่ากลับชาติมาเกิด
- โคลสอัพ งูคลอดลูก โอ้ววววว เสือมาๆ โฮกๆ (เป็นความปิติแบบที่เวลาได้เห็นอะไรๆ exotic)
- อ่าห์...หนังเล่าเรื่องหมอผีคนป่าคนหนึ่ง(สกิลเภสัชกร) โดยถ่ายทอดสลับเรื่องราวสองช่วง หมอผีวัยหนุ่มได้เจอฝรั่งนักวิทยาศาสตร์แก่ที่กำลังป่วยใกล้ตาย กับหมอผีวัยแก่ที่ความจำเริ่มเสื่อมมาเจอนักวิทยาศาสตร์คนหนุ่ม(พาดาวันของนักวิทย์แก่ป่วยคนแรก) ภารกิจของทั้งสองช่วงคือสิ่งเดียวกันคือเดินทางไปตามหาต้นไม้ 'ยากรุณา' ซึ่งเป็นภูมิปัญญารักษาของพ่อหมอผีคนป่า ...หนังผจญภัยชัดๆ
- เส้นทางการผจญภัยก็คือป่าดิบลุ่มน้ำอเมซอน ผ่านมุมมองผู้สร้างคนท้องที่มันช่างสมจริงสมจังทรงพลัง ...เหมือนได้ไปเปิดหูเปิดตาบุกเบิกพื้นที่ใหม่ อ้อมกอดธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่ รัดรึง อึ้ง ทึ่ง เสียว อารมณ์แบบเหมือนไปดูกายกรรม
- สยดสยองก็มา ดราม่าก็มี และขยี้หนักหน่วงมาก
- ใกล้จะสรุปเรื่องจู่ก็โดนหนังพาไปโหมดสะกดจิต ~ ใช่ค่ะ โดนสะกดจิตกันถ้วน
- ดูจบเดินออกจากโรง ตื่นรู้และบรรลุธรรม ค่ะ
เทียบกับหนังอาร์ตปีนกระไดที่ จขกท ดูๆมา Embrace of the Serpent นี่คือระดับหนังดูง่ายและบันเทิงมากๆ เสียดายแทนคนที่ไม่ได้ดูมันในโรงเพราะหน้าหนังมันดูอาร์ตเกินไปนิ๊ด ...คนนำเข้ามาฉายก็คงคิดว่าหนังมันไม่ได้อาร์ตขนาดนั้นเหมือนกันล่ะค่ะ ถึงได้ตั้งชื่อไทยว่า 'จอมคน ป่าอสรพิษ' โอ้โห อ่านชื่อตอนแรกนึกด่าว่าคิดชื่อยังไงยังกับหนังบล็อกบัสเตอร์ แต่พอดูจบก็เห็นด้วยค่ะ เพราะอาจมีคนเห็นแค่ชื่อแล้วหลงมาดู แต่รับรองจะชอบ
คะแนน 10/10