เรื่องเล่าของผู้หญิงวัยทำงานคนหนึ่ง(ที่อยากใช้ชีวิตคู่ร่วมกับผู้หญิงด้วยกัน)

สวัสดีค่ะ ว่าไหมคะว่าช่วงนี้ชอบมีข่าวเกี่ยวกับคู่รักเพศเดียวกันแต่งงานให้ได้ยินบ่อยๆ ไม่ว่าจะเป็น ชช ญญ หรือ ทอมดี้ และก็จะมีทั้งกระแสในด้านดีและด้านลบออกมาให้ได้ยินอยู่บ้าง แต่สำหรับตัวเราเรามองว่าความรักเป็นสิ่งสวยงามค่ะ ไม่ว่าจะเกิดขึ้นยังไงเกิดขึ้นกับใครความรักก็มีค่าเสมอ

และเรื่องราวที่จะมาแชร์ให้เพื่อนๆได้อ่านในวันนี้ก็คือเรื่องที่มาจากชีวิตจริงของเราเอง ก่อนอื่นต้องขอแนะนำตัวนะคะ เราชื่อฝนค่ะเราก็เป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนนึงนี้แหละที่เคยมีแฟนเป็นผู้ชาย เราทำงานเป็นพนักงานต้อนรับโรงแรมแห่งนึงในเมืองท่องเที่ยวที่แสนจะวุ่นวายมีน้ำทะเลขุ่นๆและยามค่ำคืนก็จะมีผียืนตรงต้นมะพร้าวริมชายหาดเต็มไปหมด เราเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะมาจากครอบครัวที่มีฐานะปานกลางพ่อแม่แยกทางกัน เพราะปัญหามือที่3,4,5,6 แอะกี่มือกันเนี้ยเออช่างมันเถอะค่ะ ชีวิตของเราในเมืองท่องเที่ยวแห่งนี้ก็ดำเนินไปอย่างธรรมดาเรียบๆเหมือนๆกับมนุษย์ทำงานโรงแรมทั่วไป ทำงานเช้าบ้างบ่ายบ้าง ดึกบ้างชีวิตวนเวียนอยู่แต่กับโรงแรม วันหยุดก็ไม่ได้หยุดต้องมาทำงานรับใช้ชาติกันตามระเบียบทุกๆเทศกาล แต่จริงๆแล้ว ณ จุดจุดนี้นะคะเราเองก็ไม่ค่อยจะสนใจอะไรเท่าไหร่หรอกกับการทำงานแบบไม่ได้หยุดช่วงเทศกาลเนี้ยเพราะเป็นคนที่ไม่ชอบไปเที่ยวที่ที่คนเยอะๆอยู่ละ ไม่ชอบรถติดด้วย

เอาละคะ ณ จุดจุดนี้นะคะขอย้อนไปเมื่อประมาณ7 8 เดือนก่อน เราก็ได้รู้จักกับพี่ตูน พี่ตูนเป็นใครอะหรอ เป็นแฟนของเพื่อนเราเองคร๊า พี่ตูนเป็นแฟนตี่ และตี่คือเพื่อนเราเองงงงงงงงงงงงงง จริงๆแล้วจะบอกเลยว่าตอนรู้จักกันแรกๆเราไม่ชอบพี่ตูนเลยเรากลัวว่าพี่ตูนจะมาหลอกเพื่อนเราเพราะพี่เขาดูเจ้าชู้มาก และเพื่อนเราก็หัวอ่อนมาก ซึ่งก็คล้ายๆเราเลย หึหึหึ ใช่หรา555หลังจากที่เราได้รู้จักกะพี่ตูนสักพักนึงก็มีการนัดเจอกันกินข้าวด้วยกันบ่อยๆ ระหว่างเราตี่พี่ตูน และช่วงนั้นเราเองก็อยู่ในช่วงโสดด อกหักรักตูดกันไป จนอยู่ๆวันนึงระหว่างที่เราคุยกะตี่อยู่ๆตี่ก็ชวนให้เราไปชอบผู้หญิงด้วยกันเองแบบตี่………….แถะเดเด่ ใช่แล้วตี่กะพี่ตูนเป็นผู้หญิงค่ะ ทั้งสองเป็นแฟนกันหรือเรียกอีกอย่างว่าทั้งสองเป็นเลสเบี้ยนค่ะ
ตอนแรกที่ตี่พูดมาแบบนั้นเราเองก็ไม่ได้จะสนใจหรอกค่ะ เพราะเอาง่ายๆ ณ ตอนนั้นโสดและเนื้อหอมค่ะ5555 ช่างหลงตัวเองสะจริงๆ แต่ด้วยความที่ตี่คุยเก่งคุยสนุก และชอบพูดเป่าหูอยู่ทุกๆวันและในที่สุดแรงยุของตี่ก็สำเร็จ และเราก็ได้รู้จักกับเธอ………………”เธอชื่อว่า ฟาง”คนนี้แหละที่เป็นเจ้าของหัวใจทั้ง4ห้องของเราในตอนนี้

ฟางเข้ามาในชีวิตของเราเพราะว่าพี่ตูนแนะนำให้รู้จักเรา ส่วนเราได้รู้จักกับฟางเพราะคำแนะนำของตี่ ตี่บอกว่าตี่ให้เขาดูรูปเราละเขาชอบเรามาก จริงๆแล้วณตอนนั้นก็ไม่ได้จะเชื่อเท่าไหร่หรอกนะ และไม่ได้คิดอะไรด้วยเพราะเอาจริงๆไหมคนสมัยนี้จะมาชอบกันเพราะรูปภาพได้งัย
ตี่:จะเอาไหมเนี้ยพี่ฝน ขอไอดีไลน์หน่อยดิ๊เดียวให้พี่ฟางแอดมาหา
เรา:เอ้ยเอาจริงดิ
ตี่:จริงเอามาเร็วๆอย่าลีลา
เรา.........อะเอาไปตามนี้

หลังจากที่ให้ไอดีไลน์กับตี่ไปผ่านไปประมาณสิบนาทีเห็นจะได้ก็มีไลน์เด้งเข้ามาเป็นรูปผู้หญิง ตัวไม่สูงมากใส่เสื้อยืดกางเกงยีนส์ ตาโต มีรอยยิ้มสดใสมาก ตอนแรกแอบนึกในใจไหนตี่บอกว่าอายุ 28ไงคือทำไมหน้าเด็กจังวะ นี้ยัยบ้านี้ใช้รูปตอนสมัยตัวเองเรียนมัธยมมาตั้งเป็นรูปโปร์ไฟล์ป่ะเนี้ยยยยย

ฟาง:สวัสดี
เรา:ค่ะ
ฟาง:เราได้ไอดีไลน์มาจากพี่ตูน
เรา:อ่อค่ะ ชื่ออะไรหรอ เราฝนนะ
ฟาง:จ๊ะ

วันนั้นการสนทนาของเราสองคนเริ่มต้นแบบเรียบๆแต่คุยกันไปคุยกันมาก็ปาไปจะตี 1 แล้วไม่รู้ว่าคุยอะไรกันนักหน่าจริงๆแล้วเราไม่คิดด้วยซ้ำว่าเราจะคุยกันถูกคอกับคนคนนี้ ฟางเป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษที่มหาวิทยาลัยแห่งนึงที่มีงานฟุตบอลประเพณีกับอีกมหาลัยนึงทุกๆปี ^^ และเขาก็เป็นคนที่บ้าเรียนมาก ทั้งชีวิตของเขาทุ่มเทให้กับการเรียนและการทำงานมาก ซึ่งแตกต่างจากเราที่ไม่ค่อยจะสนใจกับการเรียนมากมายเท่าไหร่ เพราะมีความสุขกับการกินและการนอน ^^ เราสองคนแตกต่างกันมากในหลายๆเรื่องแต่ก็แปลกที่ก็มีหลายๆเรื่องที่เราชอบคล้ายๆกันและชอบเหมือนกัน
ฟางชอบอ่านหนังสือ VS เราชอบดูรูปในหนังสือ
ฟางชอบภาษาอังกฤษ VS เราไม่ชอบภาษาอังกฤษแต่กลับต้องทำงานที่ต้องใช้ภาษาอังกฤษ
ฟางชอบเล่นดนตรี VS เราเล่นดนตรีไม่เป็นสักอย่าง
ฟางชอบทะเล VS เราชอบภูเขา
ฟางชอบ ฟุตบอลและชอบสะสมโมเดลนักฟุตบอล VS เราไม่รู้เรื่องฟุตบอลหรือนักฟุตบอลเลย
ฟางชอบท่องเที่ยวไปในที่ที่ไม่เคยไป เราก็ชอบเหมือนกัน
ฟางชอบทำบุญเราเองก็ชอบทำบุญมากกกกกก
และสิ่งสำคัญที่เราสองคนมีและเราก็คิดว่าสิ่งๆนี้แหละที่ทำให้เราประทับใจในตัวเขามาก ก็คือเราสองคนเป็นคนรักครอบครัวเหมือนกัน

หลังจากที่เรากับฟางคุยกันมาได้สักประมาณอาทิตย์นึงเราก็จะต้องเดินทางกลับบ้านที่ต่างจังหวัดเพื่อไปทำธุระ คืนวันก่อนที่เราจะกลับบ้านวันนั้นเราทำงานบ่ายสามแล้วต้องเลิกงานเที่ยงคืนแล้วต้องมาทำงานต่ออีกเจ็ดโมงเช้าเลิกอีกที 4 โมงเย็น และต้องขับรถกลับบ้านต่างหวัดตอนกลางคืน วันนั้นพี่ตูนกับตี่ชวนเราออกไปนั่งที่ร้านเหล้า แต่เราก็ปฏิเสธไปเพราะเราบอกว่าเราต้องขับรถเรากลัวว่าจะไม่ไหว แต่เขาก็ยังยืนยันว่าจะชวนเราไปให้ได้ เราพยายามปฏิเสธเขาไปหลายครั้งแต่เขาก็ไม่ฟังเราเลย แถมตี่ยังบอกว่าจะมานอนกับเราที่ห้องอีก
เรา:ฟางๆๆๆๆตี่บอกวันนี้จะมานอนกับเราที่ห้องอะเอาไงดี
ฟาง:อ่าวทำไมอะเขาสองคนทะเลาะกันหรอ (หมายถึงพี่ตูนกะตี่)
เรา:ไม่รู้อะ แต่แปลกๆทำไมอยู่ๆจะมานอนกับเรา แต่เราว่าเราไม่โอเค
ฟาง:ไม่โอเคเพราะกลัวว่าจะไปทำอะไรตี่ใช่ไหม รู้หรอกน่า
เรา:เออใช่ คนอะไรจะหน้าอกใหญ่เบอร์นั้น โอ้ยยยเห็นละหวั่นไหว
ฟาง:เอิ่มมมมมม นั้นเพื่อนป่ะจะไม่เว้นเลยหรอ
เรา:5555ล้อเล่นหรอก ใครจะกล้า

เรากะฟางคุยกันในไลน์เหมือนกับทุกๆวันที่เคยคุยกัน แต่พอประมาณช่วงห้าโมงเย็น หกโมงเขาก็ไม่ค่อยจะตอบไลน์เรา แบบนานๆตอบทีแล้วก็พิมอะไรมาไม่รู้แปลกๆ แล้วมีอยู่ช่วงนึงเขาก็ไลน์มาหาเราว่า เออฝนแค่นี้ก่อนนะเดียวค่อยคุยกันเราอยู่บนรถตู้มันมืดเราแสบตาแล้วหลังจากนั้นเขาก็้งียบหายไปเลยเอาจริงๆตอนนั้นความรู้สึกที่เขาเงียบไปไม่ตอบไลน์เรา อารมณ์มันแบบว่า เหงา เศร้า นอย มโน เพ้อ มาเต็มม โอ้ยยยยฉันก็ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองแต่เอาเป็นว่าอธิบายง่ายๆอารมณ์เหมือนตอนที่หมอคังนัดเดทกะกัปตันยูแต่กัปตันยูไม่มา
แล้ววันนั้นประมาณสามทุ่มกว่าๆพี่ตูนกับตี่มาหาเราที่ทำงาน
พี่ตูน:เลิกกี่โมงไปป่ะเนี้ยอุตส่าห์มารอรับถึงที่
เรา:ไปไหนหรออออออ ทำเนียนเอาจริงๆรู้แต่ไม่อยากไป
พี่ตูน:อ่าววไปเที่ยวไง ไปร้านไหนดีคิดมาๆๆๆๆ
เรา:อะไรของพี่คะ หนูจะทำงานเห็นไหมเนี้ยยยยยยหลบไปแขกจะเช็คอินเดียวเจ้านายว่า
พี่ตูน:ไหนแขกอย่ามโนวะฝน เอ้ยตี่จัดการดิพี่ไปคุยโทรสัพแปป
ตี่:ไปเถอะพี่ฝน นะนะนะไปกันๆๆๆๆไปกะตี่หน่อย
เรา:................................เดียวดูก่อนนะ!!!!!แบะปากกรอกตาบน อะไรของพวกนางสองคนนี้นิวุ่นวายยยยย!!!

ในระหว่างที่เรากำลังคุยกะตี่อยู่ๆสายตาเราก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาทางประตู เรารู้สึกคุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้มากเหมือนเคยเจอหรือเคยเห็นที่ไหนแต่ก็ยังนึกไม่ออกว่าเจอที่ไหนและในระหว่างที่เรากะลังนึกอยู่เขาก็มาหยุดอยู่ตรงหน้าเราพร้อมกับช่อดอกกุหลาบสีขาว ห่อด้วยกระดาษสีเขียวพร้อมกับผูกริบบิ้นสีขาว

ฟาง:อะให้
เรา:..............???ขอบคุณนะ!!! พร้อมกับทำหน้าเหมือนหมอคังตอนที่รู้ว่ากัปตันยูยังไม่ตาย!!!

หลังจากที่ให้ช่อดอกไม้กับเราฟางก็รีบวิ่งไปนั่งหลบมุมอยู่ตรงโซฟา ด้วยท่าทางอายๆเขิลๆเราเองในส่วนของความเป็นเจ้าบ้านเลยเดินไปนั่งข้างๆ
เรา:แหม่จะมาหาก็ไม่เห็นบอกเลยนะแล้วนี่มาได้ไงไม่ได้ทำงานหรอ
ฟาง:ก็วันนี้เลิกเร็วอีกอย่างพรุ่งนี้มีสอนบ่ายๆก็เลยมาได้
เรา:โหหหงันนวันนี้กะจะนอนที่นี่ใช่ป่ะ
ฟาง:หน้าแดงแล้วก็ก้มหน้าก้มตาไม่มองหน้าและไม่พูดอะไรกับเราต่อเราเลยก้มหน้าลงไปมองหน้าฟางที่กำลังก้มหน้าก้มตาหลบหน้าเราอยู่ และสิ่งที่เราเห็นคือผู้หญิงตัวเล็ก หน้าขาวใสแก้มอมชมพุ ตาโตเป็นประกาย กำลังก้มหน้าก้มตาเพราะความเขินน^^.........กริ๊ดดดดเอ้ยยยยทำไมอาจารย์คนนี้น่ารักจัง

หลังจากที่พวกเรานั่งคุยกันไปสักพักเราพี่ตูนกับตี่ก็คุยกันว่าจะไปนั่งกันต่อที่ร้านข้างนอกเราก็เลยขอลาชั่วโมงเพื่อออกก่อนเวลา พอมาถึงร้านพี่ตูนกับตี่ก็สั่งเหล้ามากินส่วนเราไม่ถนัดเลยกินเป็นเบียรแทนส่วนฟางก็กินเหล้าบางๆผสมโค้กแรกๆเราสองคนไม่ค่อยกล้าที่จะคุยกันเท่าไหร่อาจจะเพราะว่าพึ่งจะเจอกันครั้งแรกมั้งก็เลยอายๆกันอยู่

เรา:ฟางคืนนี้จะนอนไหนอะ
ฟาง:ไม่รู้ดินอนกับพี่ตูนมั้ง
พี่ตูน:เอ้ยได้ไงไม่ได้ ไปนอนกับไอ้ฝนดิ
เรา:เอ้าาาาเออไม่เป็นไรเดียวพาไปเปิดห้องนอนก็ได้มากับเจ๊สบายหายห่วงงง

หลังจากนั้นเรากับฟางก็แยกตัวออกมาก่อน เราพาฟางมาเปิดห้องอีกห้องนึงที่ชั้นล่างของหอเรา
เรา:วันนี้นอนที่นี้นะนอนได้ป่าว
ฟาง:ได้สิเราอยู่ไหนก็ได้
เรา:งันฟางอาบน้ำนะจะได้พักผ่อนเดียวเราขึ้นไปเอาของที่ข้างบนแปปนึง
ฟาง:ได้ๆรีบมานะ
เรา:อ่าววนี้ยังไม่อาบน้ำอีกหรอ
ฟาง:ยังอะฝนอาบก่อนเลย เราอาบช้าเดียวจะรอนาน
เรา:ได้ๆงันอาบก่อนนะ

หลังจากที่เราอาบน้ำเสร็จเราก็มานอนรอฟางที่กำลังอาบน้ำอยู่จำไม่ได้ว่ารอนานแค่ไหนจำได้แค่ว่ารอนานมากกกกกกกกกกกกกกแอบสงสัยอยู่เหมือนกันว่าจะนอนในห้องน้ำเลยหรือป่าว555 เรารอฟางจนแอบเผลอหลับไปแต่สักพักก็สะดุ้งเพราะรู้สึกว่ามีคนมานอนด้วยข้างๆเราพลิกตัวเอามามากอดฟางไว้แน่นแล้วก็หอมแก้มทั้งสองข้างของฟางแล้วก็เลือนไปกระชิบที่ข้างหูว่า "ขอบคุณนะที่มาหากันแล้วก็ขอบคุณสำหรับดอกไม้ด้วย" "ไม่เป็นไรหรอกก็เห็นว่าฝนจะกลับบ้านตั้งหลายวันเราก็เลยอยากมาส่ง"

เรากับฟางนอนกอดกันแน่น เรายืนหน้าไปหอมแก้มฟางอีกแล้วก็ค่อยๆเลื่อยไปตามซอกหูซอกคอแล้วก็ค่อยๆเลื่อนลงมาจูบที่ปากและมือก็ค่อยๆเลื่อยไปเรื่อยๆจนมาหยุดอยู่ที่หน้าอก ในระหว่างที่เรากำลังจะปลดตะขอเสื้อในของฟางออก ก็มีมือเล็กๆมือหนึ่งมาจับมือเราไว้พร้อมกับบอกว่า"ฝนหยุดก่อน"เรานิ่งไปสักพักและดึงสติตัวเองกลับคืนมา

เรา:เราขอโทษนะคือเราไม่ได้ตั้งใจเราคงจะเมา
ฟาง:ไม่เป็นไรแต่เรายังไม่พร้อมอีกอย่างเราพึ่งจะเคยเจอกันครั้งแรกเอง
เรา:ก็จริงเราขอโทษนะงันฟางนอนเถอะพักผ่อนนะ

ในระหว่างที่เรากำลังจะหลับก็ได้ยินเหมือนมีเสียงใครคนนึงมาเรียกเรา

ฟาง:ฝน เรามาเป็นแฟนกันไหม
เรา:.................งัวเงียๆๆๆๆๆๆ
ฟาง:เราชอบฝนนะ ชอบมากเราลองมาเป็นแฟนกันดูไหม
เรา:......................รีบลุกขึ้นนั่งบนที่นอน จริงหรอฟางเราเองก็ชอบฟางมากเหมือนกันจะเป็นแฟนกันจริงๆใช่ไหม
ฟาง:จริงสิงันต่อไปนี้เราเป็นแฟนกันแล้วนะ^^

ความรู้สึกตอนนั้นแบบบอกเลยว่าทั้งดีใจตื่นเต้นและรู้สึกผิดแบบบอกไม่ถูก รู้สึกผิดอะไรนะหรออก็รู้สึกผิดที่ยังไม่ได้ตกลงเป็นแฟนกันเลยฉานนก็จะเคลมมเขาละจ๊าาาาาาแต่ก็บอกเลยว่าไม่คิดจะเคลมแล้วเทน๊าาาา5555 แต่เอาจริงๆทั้งชีวิตตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยมีใครมาขอเป็นแฟนเลยสักครั้งนึงหมายถึงว่าขอเป็นแฟนแบบจริงๆจังๆแบบนี้อะนะคือมันดี มันวูบวาบ มันร้อนรุ้มมันใจสั่นก็คนสวยก็งี้อะเนอะธรรมดาว่าป่ะ......แหวะ!!!55
หลังจากนั้นเราสองคนก็นอนคุยกันจนถึงเช้าไม่รู้ว่าคุยเรืองอะไรกันนักหน่าสรุปก็คือวันนั้นเราสองคนก็ไม่ได้นอน555 และนี้ก็คือจุดเริ่มต้นเรื่องราวความรักของเราทั้งสองคนค่ะ และหลังจากพอเป็นแฟนกันแล้วจะได้เสียกันเลยหรือป่าวหรือจะยังไงต่อไปไว้เดียวจะมาเล่าให้ฟังต่อนะคร๊าาาาาาาาาาาาาา
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่