เราผิดมากหรอที่ไม่ชอบเขา

มีผู้ชายมาจีบเรา เขาเป็นคนที่ตื้อเก่งมาก ไม่ว่าเราจะพูดจาแรงๆแค่ไหน ปฏิเสธด้วยวิธีใด เขาก็ยังตื้อ ยังจีบ ยังพยายาม จนเราหมดหนทางที่จะปฏิเสธ เขาขอโอกาสเรา ให้ลองศึกษาในตัวเขา เราเลยบอกเขาว่า เราให้โอกาส 2 เดือน ตอนนั้นที่พูดไปเพราะเชื่อว่าผู้ชายตื้อเก่งแบบนี้ คงจะเก่งแค่ช่วงแรก 2 เดือนถ้าเราไม่เล่นด้วยก็คงหายไปแล้ว   เราบอกเขาว่าเราชอบคนยากนะ ถ้าทำให้เราชอบเขาภายใน 2 เดือนเราจะยอมคบด้วย   สิ่งที่เราสัมผัสได้ในตัวเขาคือ เขาเป็นครู อายุมากกว่าเรา 10 ปี (ตอนนี้เรา 23 เขาก็ 33) เขานิสัยดี ยอมเราทุกอย่าง จริงจังกับความรัก ไม่เคยบอกเลิกใครก่อน ตามใจเราทุกอย่าง ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยว และที่สำคัญ เขามีลูกติดมาแล้ว 1 คน ซึ่งเขาก็ถามเราตอนแรกเลยว่า เรารับได้มั้ยถ้าเขามีลูกติด เราก็บอกว่า ลูกติดแล้วทำไมล่ะ ก็ไม่เห็นเป็นอะไรหนิ เพราะพ่อเราก่อนจะมาเจอแม่เราก็มีลูกติดมา ไม่เห็นจะมีปัญหาเลย หลังจากนั้นเขาก็เดินหน้าจีบเราจริงจัง พยายามทุกวิถีทาง เอาขนมมาให้เราที่บ้านบ่อยๆ มาเจอพ่อกับแม่เรา ซื้อของมาฝากทุกคนในบ้านเรา ให้ช่วยอะไรก็ทำได้ทุกอย่าง ช่วยทำงาน ซื้อดอกไม้ ตุ๊กตามาให้ ชวนเราไปกินข้าว แต่เราก็ไม่ยอมไป เพราะเราคิดว่าเร็วไป เขาบอกเขาว่าขอรู้จักเขามากกว่านี้ก่อน เขาก็ยอม ทุกวันเราจะแชทคุยกัน โทรคุยกันบ้างแต่ไม่ได้ทุกวัน   1 เดือนผ่านไป เขาก็ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน เสมอต้นเสมอปลาย แต่เราแทบไม่รู้สึกอะไรกับเขาเลย เราไม่ได้ชอบเขาเลย เจอหน้ากันก็บ่อย (ไม่ได้อยู่กันสองคน) คุยกันก็บ่อย หลายครั้งที่เขาถามว่า ชอบเขายัง เราก็ตอบไปว่า รีบไปไหนล่ะขอเวลาอีกนิด เพราะเราคิดว่าเรื่องแบบนี้มันคงต้องใช้เวลา

1 เดือนกว่าผ่านไป เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเขาเลย หลายครั้งที่เขาทักมา เราเห็นนะแต่ไม่อยากตอบ ทั้งที่เราไม่ได้คุยกับใคร ไม่มีใครชอบสักคน หัวใจว่างเปล่า หลายครั้งที่เขาจะขอโทรคุยเพราะอยากได้ยินเสียงเรา แต่เราก็ปฏิเสธ บอกว่าง่วงนอนบ้าง จะชาจแบตบ้าง ไม่ว่างเคลียร์งานบ้าง หลายครั้งที่เขาอยากมาหาที่บ้าน แต่เราก็บอกว่าไม่ว่าง ไม่อยู่บ้านบ้าง เราไม่อยากคุยกับเขาเป็นพิเศษเหมือนที่เคยเป็นกับคนที่เราเคยชอบ เราไม่ได้อยากเจอเขาเหมือนกับคนอื่นที่เราเคยชอบ   เราก็เลยตัดสินใจบอกเขา ว่าไม่ต้องรอให้ถึง 2 เดือนแล้วนะ เรามีคำตอบให้แล้ว ....

ปล. (.... = ชื่อเรา)

เรา : ...ไม่ได้ชอบพี่
เขา : อย่ามาล้อเล่น  ถ้าไม่ชอบ...จะคุยกับพี่ทำไม ?
เรา : ...ให้โอกาสพี่ไง และก็ให้โอกาสตัวเอง แต่ตอนนี้...ได้คำตอบแล้ว ว่า...ไม่ได้ชอบพี่แบบนั้น ...คิดกับพี่แบบเพื่อน แบบพี่แบบน้องมากกว่า
เขา : นี่แค่เดือนกว่าเอง มันไม่นานเลยนะ ที่จะทำให้คนที่ชอบคนยากแบบ...มาชอบพี่ พี่ขอเวลาอีกหน่อยได้มั้ย
เรา : ...รู้นิสัยตัวเองดี ว่าถ้าทำขนาดนี้ ดีขนาดนี้แล้วไม่ชอบ ต่อให้ดีแค่ไหนก็ไม่ชอบแล้ว ขอโทษนะ
เขา : แต่ยังไงพี่ก็จะยังพยายามต่อไป ตราบใดที่...ยังไม่มีใคร พี่คิดว่าพี่มีสิทธิ์
เรา : ค่ะ

และเขาก็ยังทำเหมือนเดิม ยิ่งเขาทำดี เรายิ่งรู้สึกอึดอัด อย่าจะหนีหายไปบล็อคทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ทำไม่ได้ เพราะพอจะรู้นิสัยเขาว่าเป็นยังไง เขาจะต้องมาตื้อ มาที่บ้าน มาคุยกับพ่อแม่ หาขอโอกาส ซึ่งเราไม่อยากให้พ่อแม่ไม่สบายใจ เราก็ยอมคุยกับเขาต่อไป ทุกครั้งที่เขาพยายามพูดเรื่องที่คนชอบกันเขาคุยกัน พูดจาหวานๆ  เราก็จะเลี่ยงไปเรื่องอื่น ทุกครั้งที่เขาจะโทรมา จะมาหา เราก็ปฏิเสธตลอด จะซื้ออะไรมาให้ตลอด จนเราบอกเขาว่าถ้าซื้อมาให้อีก เราจะไม่รับแล้ว จนวันนึงเขาจะเอาของมาให้เราที่บ้าน เราก็บอกว่า
เรา : บอกแล้วไงว่าไม่ต้องซื้ออะไรมาให้อีกแล้ว
เขา : ทำไมล่ะ
เรา : ก็ไม่ได้อยากได้หนิ ถ้าเป็นคนที่...ชอบก็ว่าไปอย่าง
เขา : ใช่สิ พี่ไม่ได้หล่อ ไม่ได้รวย ไม่มีเงิน เป็นแค่ครูกระจอกๆ ธรรมดา ...จะไปสนใจได้ยังไง ...คงชอบคนที่รวยๆ มีเงินเยอะ  เลี้ยงดูเราได้ มีรถขับ แบบนั้นใช่ป่ะ แล้วไหนล่ะ คนนั้นอยู่ที่ไหน พามาให้พี่เจอหน่อยสิ
เรา : ไม่มี และก็ไม่ได้ชอบแบบนั้นด้วย
เขา : หรอ แต่พี่ว่า...ชอบนะ ดูอย่างหมอคนก่อนที่มาจีบสิ ...ยังชอบเลยหนิ
เรา : เฮ้อ
เขา : ต่อไปนะ ถ้าไม่ชอบกันก็ไม่ต้องมาบอกว่าให้โอกาสบ้าบอ 2 เดือน มันเสียความรู้สึกเปล่าๆ ขอโทษที่ไม่ได้หล่อไม่ได้รวย ไม่ได้มีเงินเยอะๆ    ให้...ชอบ ไม่ว่า..จะมีเหตุผลไร้สาระอะไรก็ตามที่ไม่ชอบพี่ ทีหลังก็อย่าไปทำแบบนี้ อย่าไปให้ความหวังคนอื่นแบบนี้
เรา : จะคิดว่า...เป็นคนแบบไหนก็เรื่องของพี่ ...รู้ดีว่าตัวเองเป็นยังไง

หลังจากนั้นเราก็บล้อคเขาเลย ทั้งเฟสทั้งไลน์ เขาก็ยังโทรมาแต่เราก้ไม่รับ ส่งข้อความมาว่า รัก ขอโทษ บลาๆๆ แต่เราก็่ไม่สนใจ คือมันคำพูดเขาแรงมากสำหรับเรา เราไม่เคยชอบผู้ชายที่หล่อ รวย เพราะถ้าเราชอบคนแบบนั้นก็คงไม่คุยไม่ให้โอกาสเขาตั้งแต่แรก เพราะเขาก็ไม่ได้หล่อ และไม่ได้รวย แต่ความรู้สึกลึกๆแล้ว มีนิสัยบางอย่าง คำพุดบางคำพูด ที่เขาเป็นแต่เราไม่ชอบ แบบนั้น เราก็มีสิทธิไม่ใช่หรอที่จะไม่ชอบเขา