ก่อนอื่น ผมขอบอกว่า ผมไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ ศาสนาใดๆ ผมเชื่อว่าทุกศาสนาสอนให้ทุกคนเป็นคนดี
แต่ผมก็เชื่อว่า คนที่นับถือศาสนา ไม่ได้เป็นคนดีเสมอไป และคนที่ไม่ได้นับถือศาสนาก็ ไม่ได้เป็นคนเลว
ดีเลวอยู่ที่สติ และการกระทำกว่า   แต่สังคมเราเหมือนถูกสอนให้เราเข้าใจว่า เกิดมาแล้วเราต้องมีศาสนา...ไม่มีศาสนานี้เป็นของแปลก...
        " เกิดมา ในสำเนาทะเบียนบ้านก็ระบุเเล้วว่า ผมนับถือศาสนาอิสลาม
ในญาติฝ่ายพ่อนั้นนับถือศาสนาอิสลามทั้งหมด ส่วนตา เมื่อก่อนนับถือพุทธ มาแต่งงานกับยายที่นับถือศาสนาอิสลาม
แม่ก็เลยนับถืออิสลาม ญาตินามสกุลฝ่ายแม่ มีทั้งพุทธ ทั้งอิสลาม
ผมใช้ชีวิตเเละโตมาในชุมชน ที่มีทั้งพุทธ อิสลาม
ผมเป็นคนที่เรียนวิทยาศาสตร์ ไม่ค่อยเชื่อเรื่องงมงายเท่าไหร่ เเต่ก็ไม่ได้ลบหลู่ความเชื่อ
ผมรู้สึกไม่ชอบการบังคับ ไม่ชอบอยู่ในกฎเกณฑ์
ผมชอบอะไรที่ธรรมชาติ ไม่ชอบการยัดเยียดความคิด ความเชื่อของตัวเองให้ผู้อื่น
ผมใช้ชีวิตเรียนมหาลัย และวัยทำงาน  (ตอนนี้) ผมใช้ชีวิตเป็นวิถีพุทธ แต่ไม่ได้เชื่อทุกอย่าง นำแค่หลักคำสอนที่ดีๆมายึดเป็นแนวปฏิบัติ
ผมเคยคุยกับที่บ้านเรื่องศาสนา แต่ที่บ้านไม่ค่อยยอมรับ ผมอึดอัดมากครับ  
ทำไมชีวิตของผมต้องไปยึดติดกับเรื่องอะไรเเบบนี้ นี้มันชีวิตผม
พูดเรื่องแบบนี้กับที่บ้าน ความคิดเห็นไม่ลงรอยกันทุกที

ปล. ที่บ้านไม่ได้เป็นมุสลิมที่เคร่ง ไม่ได้ละหมาด5เวลา  
ขอคำแนะนำหน่อย ว่าควรทำอย่างไร

ขอบคุณครับ