ความเป็นไทย อยู่คู่คนไทยมาตั้งแต่เกิด
ความรักชาติ อยู่ในสายเลือดมาแต่บรรพบุรุษ
ความเสียสละถูกสั่งสอนตั่งแต่รู้ความ
นี่คือคนไทย ยามศึกเรารบ ยามสงบเราพัฒนา
เราเคยรักกัน ช่วยเหลือกัน
ยามอีสานแล้ง คนทุกภาครีบเร่งช่วยเหลือ ทั้งของกิน ของใช้
ครั้นภาคใต้ประสบภัย ทั้งพายุเกย์ และสึนามิ
ภาคอื่นไม่รอช้า ทั้งคนและสิ่งของรีบรุดไปช่วยเหลือ
แล้วต่อไปในอนาคตล่ะ  ถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างนั้นอีก เราจะยังช่วยเหลือกันอีกไหม
เมื่อคนเสื้อแดง ไปเห็นคนห้อยนกหวีดจะจมนำ้จะยื่นมือไปดึงไหม
และถ้าคนห้อยนกหวีด ไปเห็นคนเสื้อแดงอดนำ้อยู่จะยื่นนำ้ให้ไหม
                ผมคิดว่าเมื่อถึงเวลานั้น อุปนิสัยดั่งเดิมของคนไทยจะผุดขึ้นมา
เราคงจะไม่ยอมให้คนไทยด้วยกันต้องตกระกำลำบาก
แล้วเวลานี้ทำไมเราต้องรอให้เกิดเหตุร้ายเราถึงจะมารักกัน
                เรารู้ตัวบ้างไหมว่าตอนนี้เราเหมือนไก่
ที่โดนจับมารวมตัวกันอยู่ในเข่งเพื่อจะนำไปขาย
แม้นเราจะจิกตีกันจนได้ชัยชนะ แต่วาระสุดท้าย
เราก็โดนเชือดคอกันทั้งหมดอยู่ดี