สวัสดีครับ
ผมคบกับแฟน ตั้งแต่ 1 ม.ค. 2556 จนถึงตอนนี้
ช่วงเย็นวันที่ ๔ ที่ผ่านมา แฟนผมไป กทม. บอกผมว่าน้าทะเลาะกับสามีเลยจะไปอยู่เป็นเพื่อนน้า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เมื่อไปถึง กทม. ผมโทรหาเธอ แต่ เธอก็ไม่ยอมรับสายหรือโทรกลับหาผมเลย จนถึงวันที่ ๙ ที่ผ่านมาเธอได้โทรมาหาผมให้ผมไปรับที่ บขส ผมไปรับกลับมาหอพักเราก็มีอะไรกันตามประสาคู่รักที่อยู่ด้วยกันมานาน ผมแอบเอาโทรศัพของเธอมาเปิดดูและจ๊ะเอ๋ เธอสร้างเฟสอีกอันไว้คุยกับทอมคนนึง เรยกกันด้วยความสนิท ว่า ผัว-เมีย (แล้วผมก็คงเป็นควายฮ่าๆ) ตอนนั้นหัวผมโล่งไปหมด ผมได้ถ่ายรูปแฟนผมที่นอนอยู่ส่งไปในแชท ของทอมคนนั้นพร้อมข้อความว่า "ที่ผ่านมาขอให้แล้วกันไป อย่ามายุ่งกับเมียผมอีก" และผมกับแฟนก็ทะเลาะกัน แฟนผมเล่าให้ผมฟังหมดไม่ใช่เล่าสิต้องบอกว่าตอบทุกคำถามมากกว่า แฟนผมร้องไห้ ผมด้วย และคนนั้น ไม่รู้จะเจ็บปวดด้วยไหม แฟนผมขอเลิกกับผม แน่นอน ผมยอมซะที่ไหน ผมขอเวลาอยู่ด้วยกันอีกสักพักแล้วผมจะยอมปล่อยเธอไป
หลังจากนอนกับน้าในคืนที่ไปถึง เช้าวันที่ ๕ เธอไปอยู่กับทอมคนนึง ถึงวันที่ ๙
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คงไม่ต้องอธิบายนะครับ ไปอยู่หลับนอนด้วยกัน นับแล้วได้ ๕วัน ๔คืน จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง
หลังจากที่ผมส่งข้อความนั้นไป ทอมคนนั้นไม่ตอบกลับแชท ของแฟนผมอีกเลย
ผมรักเธอมากครับ แต่เธอ บอกว่ารักเขามากและกลับไปเป็นเหมือนเดิมกับผมไม่ได้อีกแล้ว
ในหัวผมก็บอกให้ปล่อยเหอะ แต่ในใจมันยังไม่ยอมแพ้ยังสู้ต่อ
เมื่อวานและวันก่อน ผมได้พาแฟนผมกลับไปทำธุระที่บ้านของเธอ และตอนนี้เราก็ยังอยู่ด้วยกัน ผมทำดีกับเธอที่สุดในตอนนี้
ส่วนเรื่องหลังจากนี้มันจะเป็นยังไงผมยังนึกไม่ออกเลย
ถ้าวัดที่ความถูกต้องผมคงต้องปล่อยเธอไป ถ้าวัดกันที่หัวใจยังไงผมก็ปล่อยเธอไปไม่ได้ครับ
ผมก็หวังเล็กๆ ว่าสักวันเธอจะหันมารักผมเหมือนเมื่อก่อนหรือมากกว่าเมื่อก่อน
ผมจะสู้ต่อไปจะรักเธอและทำดีกับเธอต่อไป แม้ว่าเธอจะไม่รักผมก็ตาม
เมื่อก่อนเราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำเรายังมารักกันได้ ตอนนี้เราเป็นแฟนกันอยู่ด้วยกันทำไมจะรักกันเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้
ตั้งแต่ที่เราทะเลาะกัน จนถึงวันนี้ ผมยังไม่ได้นอนเลย หัวเหมือนจะระเบิด ร่างกายก็เริ่มหนักๆ
สับสนวุ่นวายข้างใน ดูแต่ภายนอกไม่มีใครรู้หรอก
วันนี้ ๑๒ พฤษภาคม 2559 ผมเริ่มพิมพ์ตอนบ่ายโมง ตอนนี้ 16:00 น.
เรื่องก็ประมาณนี้แหละครับ ผมสบายใจขึ้นมานิดหน่อยหลังจากที่ได้ระบายลงในนี้ครับ ฮ่าๆๆ
ปล.พิมพ์เสร็จพอลองอ่านดูแล้ว ถ้าผมเปลี่ยนชื่อกระทู้เป็น ตำนานควายน้อยจะเหมาะกว่ามั้ยครับ ๕๕๕
เรื่องของความรัก (ล่ะมั้ง) ผมควรทำไงดีครับ
ผมคบกับแฟน ตั้งแต่ 1 ม.ค. 2556 จนถึงตอนนี้
ช่วงเย็นวันที่ ๔ ที่ผ่านมา แฟนผมไป กทม. บอกผมว่าน้าทะเลาะกับสามีเลยจะไปอยู่เป็นเพื่อนน้า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หลังจากนอนกับน้าในคืนที่ไปถึง เช้าวันที่ ๕ เธอไปอยู่กับทอมคนนึง ถึงวันที่ ๙
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หลังจากที่ผมส่งข้อความนั้นไป ทอมคนนั้นไม่ตอบกลับแชท ของแฟนผมอีกเลย
ผมรักเธอมากครับ แต่เธอ บอกว่ารักเขามากและกลับไปเป็นเหมือนเดิมกับผมไม่ได้อีกแล้ว
ในหัวผมก็บอกให้ปล่อยเหอะ แต่ในใจมันยังไม่ยอมแพ้ยังสู้ต่อ
เมื่อวานและวันก่อน ผมได้พาแฟนผมกลับไปทำธุระที่บ้านของเธอ และตอนนี้เราก็ยังอยู่ด้วยกัน ผมทำดีกับเธอที่สุดในตอนนี้
ส่วนเรื่องหลังจากนี้มันจะเป็นยังไงผมยังนึกไม่ออกเลย
ถ้าวัดที่ความถูกต้องผมคงต้องปล่อยเธอไป ถ้าวัดกันที่หัวใจยังไงผมก็ปล่อยเธอไปไม่ได้ครับ
ผมก็หวังเล็กๆ ว่าสักวันเธอจะหันมารักผมเหมือนเมื่อก่อนหรือมากกว่าเมื่อก่อน
ผมจะสู้ต่อไปจะรักเธอและทำดีกับเธอต่อไป แม้ว่าเธอจะไม่รักผมก็ตาม
เมื่อก่อนเราไม่รู้จักกันด้วยซ้ำเรายังมารักกันได้ ตอนนี้เราเป็นแฟนกันอยู่ด้วยกันทำไมจะรักกันเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้
ตั้งแต่ที่เราทะเลาะกัน จนถึงวันนี้ ผมยังไม่ได้นอนเลย หัวเหมือนจะระเบิด ร่างกายก็เริ่มหนักๆ
สับสนวุ่นวายข้างใน ดูแต่ภายนอกไม่มีใครรู้หรอก
วันนี้ ๑๒ พฤษภาคม 2559 ผมเริ่มพิมพ์ตอนบ่ายโมง ตอนนี้ 16:00 น.
เรื่องก็ประมาณนี้แหละครับ ผมสบายใจขึ้นมานิดหน่อยหลังจากที่ได้ระบายลงในนี้ครับ ฮ่าๆๆ
ปล.พิมพ์เสร็จพอลองอ่านดูแล้ว ถ้าผมเปลี่ยนชื่อกระทู้เป็น ตำนานควายน้อยจะเหมาะกว่ามั้ยครับ ๕๕๕