เนื่องจากว่า แต่ก่อนผมเป็นคนรั่วเรื่องผู้หญิงมาก เห็นใครก็จีบเขาไปทั่ว เรียกว่าเปลี่ยนแฟนไม่ซ้ำหน้า แต่ว่า
ผมก็อกหักประจำครับ และผมยังมีคู่อริ ซึ่งผม2คนไม่ชอบขี้หน้ากันมากครับ เนื่องจากว่า มันดังกว่าผม
จนวันนึงผมมีแฟนที่ผมรักเขามากทุ่มเททุกอย่าง เขาได้ทิ้งผมไป ผมทำใจไม่ได้เลยครับเราวางแผนชีวิตกันไว้แล้ว แต่เธอมาทิ้งผมไปเสียก่อน ฟังดูก็น่าสมน้ำหน้าใช่ใหมล่ะครับ ผมถึงหมดหวังในชีวิตเลย แล้วรู้ใหมครับ ในวันที่เราล้มจะมีคนมาคอยเคียงข้าง นั่นก็คือ คู่อริผมเอง เขาเข้ามาในชีวิตมาคอยช่วยเหลือมาค่อยให้กำลังใจ แต่เราก็เพื่อนกัน ดูแลกันอย่างดี จนเราสองคนเผลอมีความสัมพันธุ์ทำอะไรที่มันมากกว่าเพื่อนกันออกไป แล้วเขาก็โดนแฟนบอกเลิกเขาไม่มีเวลาให้แฟนเขาเลย เพราะผมคนเดียวแท้ๆ เวลาผ่านไปเรื่อยๆ เรื่อยๆจนไม่รู้เราคบกันตอนใหน เวลาผ่านไปเป็นปี จึงต้องปรับความเข้าใจกัน เพราะเราทำอะไรเกินเลยคำว่าเพื่อนมากจนเกินไป เราเลยตกลงกันไว้ว่า เราจะหยุดความสัมพันธุ์ไว้แค่นี้ แต่ต่างฝ่ายต่างทำใจไม่ได้ เพราะร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมามากมาย มีเรื่องตลอดเราก็ไม่เคยทิ้งกัน จนวันนึงต่างฝ่ายต่างมีแฟนอีกครั้ง เพราะผมกับเขาไม่ใช่เกย์ แต่ความรู้สึกผมมีให้เขาแค่เดียว เขาก็เช่นกัน แต่เราก็ยังแอบคุยกันเพราะมันรู้สึกดีและมีความสุขที่เราได้คุยกัน ได้เจอกัน โดยเฉพาะเวลาที่เขานอนกอดผม เรามีความสุขมาก แต่เราต่างมีแฟนกันอยู่แล้ว และแฟนเราสองคนก็เป็นผู้หญิง ฟังดูแล้ว แย่น้ะครับ แต่ผมก็รักแฟนผมมาก เขาก็เช่นกัน ตอนนี้ผมเลยพยายามทำตัวห่างจากเขา วางตัวไม่ถูก ผมเลยห่างออกมาสักพัก ผมควรตั้งทำยังไงครับ เพราะผมกับเขามันไม่ใช่ความรัก มันเป็นความผูกพันธุ์ไปแล้ว
ตอนนี้ผมดูแย่มากใหมคับ ผมต้องเลือกใคร รบกวนอ่านให้จบด้วยน้ะครับ
ผมก็อกหักประจำครับ และผมยังมีคู่อริ ซึ่งผม2คนไม่ชอบขี้หน้ากันมากครับ เนื่องจากว่า มันดังกว่าผม
จนวันนึงผมมีแฟนที่ผมรักเขามากทุ่มเททุกอย่าง เขาได้ทิ้งผมไป ผมทำใจไม่ได้เลยครับเราวางแผนชีวิตกันไว้แล้ว แต่เธอมาทิ้งผมไปเสียก่อน ฟังดูก็น่าสมน้ำหน้าใช่ใหมล่ะครับ ผมถึงหมดหวังในชีวิตเลย แล้วรู้ใหมครับ ในวันที่เราล้มจะมีคนมาคอยเคียงข้าง นั่นก็คือ คู่อริผมเอง เขาเข้ามาในชีวิตมาคอยช่วยเหลือมาค่อยให้กำลังใจ แต่เราก็เพื่อนกัน ดูแลกันอย่างดี จนเราสองคนเผลอมีความสัมพันธุ์ทำอะไรที่มันมากกว่าเพื่อนกันออกไป แล้วเขาก็โดนแฟนบอกเลิกเขาไม่มีเวลาให้แฟนเขาเลย เพราะผมคนเดียวแท้ๆ เวลาผ่านไปเรื่อยๆ เรื่อยๆจนไม่รู้เราคบกันตอนใหน เวลาผ่านไปเป็นปี จึงต้องปรับความเข้าใจกัน เพราะเราทำอะไรเกินเลยคำว่าเพื่อนมากจนเกินไป เราเลยตกลงกันไว้ว่า เราจะหยุดความสัมพันธุ์ไว้แค่นี้ แต่ต่างฝ่ายต่างทำใจไม่ได้ เพราะร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมามากมาย มีเรื่องตลอดเราก็ไม่เคยทิ้งกัน จนวันนึงต่างฝ่ายต่างมีแฟนอีกครั้ง เพราะผมกับเขาไม่ใช่เกย์ แต่ความรู้สึกผมมีให้เขาแค่เดียว เขาก็เช่นกัน แต่เราก็ยังแอบคุยกันเพราะมันรู้สึกดีและมีความสุขที่เราได้คุยกัน ได้เจอกัน โดยเฉพาะเวลาที่เขานอนกอดผม เรามีความสุขมาก แต่เราต่างมีแฟนกันอยู่แล้ว และแฟนเราสองคนก็เป็นผู้หญิง ฟังดูแล้ว แย่น้ะครับ แต่ผมก็รักแฟนผมมาก เขาก็เช่นกัน ตอนนี้ผมเลยพยายามทำตัวห่างจากเขา วางตัวไม่ถูก ผมเลยห่างออกมาสักพัก ผมควรตั้งทำยังไงครับ เพราะผมกับเขามันไม่ใช่ความรัก มันเป็นความผูกพันธุ์ไปแล้ว