มีปัญหากะเเม่ เสียใจมากๆค่ะ 😭

สวัสดีค่ะ ขอระบายเเละคำเเนะนำหน่อยนะคะ เเอคเค้านี้เปนเเอคเค้าเดียวของกลุ่มเพื่อนเรานะคะ เรื่องจะหลายสไตล์ เริ่มนะคะ แม่เรากดดันเรามาก หนูเป็นลูกคนเดียว แม่หนูชอบเอาเรื่องของหนูไปเเบบเม้าๆกะเพื่อนร่วมงานเค้า เรื่องที่มันไม่ค่อยจะดี เรื่องเรียน ที่สู้ลูกพี่ลูกน้องไม่ค่อยจะได้ค่ะ เหมือนไปบ่นๆให้เพื่อนเค้าฟัง พอเพื่อนเเม่มาก็เเซวๆหนู หนูไม่ชอบเลย มันเหมือนการจิกกัดให้สะใจมากกว่า หนูรู้สึกเเบบนั้น หนูไม่ชอบ เหมือนโดนเพื่อนเเม่กะเเม่รุมว่ารุมบ่น ทั้งๆที่เรื่องบางเรื่องมันก็ไร้สาระเเต่ทำให้หนูร้องไห้ได้ แม่หนูชอบใช้อารมณ์ (ไม่รู้ว่าวัยทองไหม) แบบ ตัวเองถูกตลอด ทั้งๆที่เเบบมันไม่มีเหตุผลอะ จะตะคอก ไม่พอใจก็ตะคอก บ่นนู่นบ่นนี่ หนูรู้สึกว่าบางทีเรื่องที่เขาบ่นมันไม่ได้เกี่ยวกับเราอ่า หนูเครียดมากๆ เเม่อารมณ์ร้อนใส่คนรอบข้างทุกคนเลย รวมทั้งหนู เหมือนประสาทเครียด หรือเหมือนเป็นคนจิตใจไม่ปล่อยวางอะค่ะ คิดเรื่องของคนนู้นคนนี้ (เรื่องที่บ้านใหญ่ อยู่ครอบครัวใหญ่) แทบจะไม่ค่อยใส่ใจตัวเองซักเท่าไหร่เลย แล้วก็จะมาบ่นประมาณว่า ชั้นไม่มีเวลาได้หายใจ ชั้นทำงานมาก็เหนื่อยนะ งานตั้งเยอะ อะไรทำนองนี้อะค่ะ แต่เเบบ เรื่องที่เค้าคิดมากเนี่ย หนูว่ามันไม่เห็นจำเป็นต้องเอามาคิด มันเป็นเรื่องของพี่น้อง หรือน้าๆป้าๆเรานั่นเเหละ แต่เเบบ ทำไมเเม่ต้องเก็บเรื่องของคนอื่นมาคิดมากขนาดนี้ เรื่องมันก็ไม่ได้ใหญ่โต จะไปยุ่งกะเขาทำไม มันไม่ได้เกี่ยวกะเเม่เลยนะ เเม่ไม่ปล่อยวางเลย เเล้วเหมือนมีอะไรก็มาลงที่หนู ลงที่ป๊านิดหน่อย หนูกะน้าก็เคยเตือนๆว่า ใจเย็นๆ ไม่ต้องรีบ ใจเย็นๆ เค้าก็ตะคอกว่า จะเย็นได้ไง งานเยอะเเบบนี้ อะไรทำนองนี้อะค่ะ ง่ายๆก็คือไม่ปล่อยวาง มีอะไรก็ลงที่คนรอบข้างกะหนู หนูควรทำไงดีคะ หนูเริ่มเครียกเเทน ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณมากๆนะคะ