สวัสดีครับ ออกตัวก่อนนะครับว่านี้เป็นกระทู้เเรกจริงๆ สมัครสมาชิกเอง ตั้งกระทู้เอง หากพิมพ์ผิดขอโทษด้วยครับ
คือ ผมเเอบชอบพี่ที่ทำงานครับ ตอนเเรกที่เห็นเขา คือก็เเค่มองว่าน่ารักดี เเต่พออยู่ไปนาน เริ่มรู้สึกว่าใจตัวเองมันไม่ปกติ อยากเจอพี่เขา อยากไปทำงานทุกๆวันเเม้ว่าเราจะอยู่กันคนละเเผนกก็ตามครับ เวลาผมได้คุยกับพี่เขา พี่เขาจะชอบเขิล พี่เขาทำดีกับผมเสมอเลย ซึ่งผมรู้ว่าเขาทำดีกับทุกๆคนไม่ใช่เเค่ผมคนเดียว ผมไม่อยากหวังให้พี่เขามาชอบเพราะผมรู้ว่ามันพี่เขามีเเฟนเเล้ว(เป็นผู้หญิงคบมานาน) ผมอยากกลับไปเป็นตัวเองตอนก่อนหน้านี้ ตอนนี้ผมรู้สึกว่าชอบพี่เขามากเกินไป ผมจึงพยายามหลบหน้า ไม่คุย ไม่ทัก พยายามสนทนาให้น้อยที่สุดครับ เเต่ก็มักจะมีสถานการณ์ที่ทำให้ต้องคุยต้องเจอ ต้องอยู่กันสองต่อสอง ผมควรทำยังไงดี ที่พยายามไม่คุยเเบบนี้ทำถูกเเล้วใช่ไหมครับ ตอนเเรกว่าจะไม่คิดอะไรเเต่ตอนนี้เเพ้พี่เขาราบคราบเลยครับ
เมื่อเเอบชอบรุ่นพี่ที่ทำงานทำยังไงดีครับ
คือ ผมเเอบชอบพี่ที่ทำงานครับ ตอนเเรกที่เห็นเขา คือก็เเค่มองว่าน่ารักดี เเต่พออยู่ไปนาน เริ่มรู้สึกว่าใจตัวเองมันไม่ปกติ อยากเจอพี่เขา อยากไปทำงานทุกๆวันเเม้ว่าเราจะอยู่กันคนละเเผนกก็ตามครับ เวลาผมได้คุยกับพี่เขา พี่เขาจะชอบเขิล พี่เขาทำดีกับผมเสมอเลย ซึ่งผมรู้ว่าเขาทำดีกับทุกๆคนไม่ใช่เเค่ผมคนเดียว ผมไม่อยากหวังให้พี่เขามาชอบเพราะผมรู้ว่ามันพี่เขามีเเฟนเเล้ว(เป็นผู้หญิงคบมานาน) ผมอยากกลับไปเป็นตัวเองตอนก่อนหน้านี้ ตอนนี้ผมรู้สึกว่าชอบพี่เขามากเกินไป ผมจึงพยายามหลบหน้า ไม่คุย ไม่ทัก พยายามสนทนาให้น้อยที่สุดครับ เเต่ก็มักจะมีสถานการณ์ที่ทำให้ต้องคุยต้องเจอ ต้องอยู่กันสองต่อสอง ผมควรทำยังไงดี ที่พยายามไม่คุยเเบบนี้ทำถูกเเล้วใช่ไหมครับ ตอนเเรกว่าจะไม่คิดอะไรเเต่ตอนนี้เเพ้พี่เขาราบคราบเลยครับ