ใครเคยรู้สึกว่าตัวเองอกหักทั้งที่ยังคบกันแบบเราบ้าง? นี่เป็นกระทู้แรกในชีวิตของเราเลย

เราไม่รู้จะเริ่มต้นการเขียนบันทึกฉบับนี้ว่าอะไรดี เอาเป็นว่าเราขอดราม่าน่ะ เราอยากบอกว่าเรารักแฟนเรามากนะ แต่วันนี้เรารู้สึกอึดอัด เราเริ่มรู้สึกได้ว่าเค้าไม่ค่อยมีความสุขเวลาอยู่กับเรา เราเริ่มรับรู้ว่าเค้ามีคุยกับผู้หญิงคนอื่น เราเริ่มรู้สึกเสียใจ แต่เราไม่โทษเค้าเลยเชื่อมั้ย เรากลับมองมาที่ตัวเราเองว่าเราไม่ดีตรงไหน เราเสียใจ น้อยใจที่เค้าเปลี่บนไป เค้าเฉยชา เค้าดูมีความลับ เรารู้สึกเราเข้าไม่ถึงตัวเค้า เราเหมือนห่างจากเค้าไปเรื่อยๆ ประมาณยิ่งใกล้ยิ่งไกล เราไม่รู้ต้องทำยังงัย เราควรให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ใช่มั้ย เราเจ็บมาก เพราะเราไม่เคยคบใครจริงจังแบบนี้ เราพยายามกัดฟันบอกตัวเองว่า ถ้าเค้ามีคนที่ดีกว่าก็ปล่อยเค้าไป เราจะไม่รั้งเค้าไม่ว่าเราจะรู้สึกเจ็บปวดแค่ไหน ใครบอกเราได้บ้างว่าเราทำถูกมั้ยที่เราเลือกทำร้ายตัวเอง ทุกวันนี้เราแค่รอเวลาที่เค้าบอกเลิกเรา เราเจ็บที่เค้าเฉยชากับเรา แต่เราก็ไม่พร้อมที่จะเดินจากเค้าไปเอง เราถึงต้องรอ เราเคยพูดกับเขาไปว่าถ้าเค้ารู้สึกว่าเราไม่ใช่ให้บอกเรา เราจะถอย เค้าบอกแค่ว่าเวลาจะบอกเอง เราต้องเป็นคนเข้มแข็งและพร้อมเสมอใช่มั้ย เราไม่มั่นใจเลยว่าเราจะยิ้มสู้ได้นานแค่ไหน แต่สุดท้ายเราคงไม่เสียใจที่เราได้รักเค้า เราถือว่าเราทำดีที่สุดแล้ว ถ้าเราไม่ประสบความสำเร็จกับความรักครั้งนี้ เราคงไม่กล้าที่จะรักใครอีก เราขออยู่คนเดียวตลอดไปดีกว่า  เราทำถูกแล้วใช่มั้ยที่เราจะเปิดโอกาสให้เค้าได้คุยได้เปิดใจ เราจะเก็บความเจ็บปวดนั้นไว้เอง ไม่ใช่เราเป็นนางเอก แต่เราไม่อยากทำร้ายใคร เรรอยากรู้ว่าเราคิดมากมั้ย หรือเราทำถูกมั้ยที่เราอดทนให้เค้าเป็นคนมาบอกเลิกเราเอง
สิ้นสุดการสนทนา
พิมพ์ข้อความ...