...มุมนี้อารมณ์ดี."รอวันฟ้าใส.กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง"...11 พฤษภาคม 2559...!!!

กระทู้คำถาม






...ช่วงนี้มักจะกลับมาคิดถึงอดีต คิดถึงตอนที่ยังเป็นเด็กตัวเล็กๆ

ตอนนั้นไม่ต้องคิดอะไร กินแล้วก็นอน ตอนกลางวันก็เล่นหนุกหนานกับเพื่อนๆ

มีช่วยพ่อแม่ทำงานมั่ง แต่ก็เป็นงานที่ไม่หนัก อยากได้อะไรก็เก็บผักเก็บหญ้าไปขาย

หรือไม่ก็ไปรับจ้างทำงาน ตามกำลังที่เด็กจะทำได้ ได้เงินมาก็หยอดกระปุก

พ่อจะเอาไม้ไผ่มาเจาะรู พอให้ใส่เหรียญได้ พ่อเอามาเขียนชื่อว่าของใครเป็นของใคร

แล้วเอามาตีติดไว้กับเสากลางบ้าน ใครไปหาเงินมาได้ก็เอามาหยอดใส่กระปุกไม้ไผ่

แล้วเวลาเปิดเทอม หรือปีใหม่ พ่อจะเอาออมสินออกมาผ่าให้ พวกเราก็จะมีเงินไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ

โดยที่ไม่ต้องขอเงินพ่อแม่ เราอยากใด้ชุดสีชมพู ไปถามราคาเขามาแล้ว

แต่พอพ่อผ่าออมสินให้เรา นับเงินแล้วเงินไม่พอค่าชุด เราไปแอบนั่งร้องไห้อยู่ข้างโอ่งน้ำ

ร้องไห้จนหลับไปพร้อมถุงเงินเหรียญ แล้วพ่อก็มาเห็นเราหลับไปสะอื่นไป

พอเราตื่นมาอีกทีจะมืดแล้ว พ่อก็เลยถามตอนกินข้าวว่าเราร้องไห้ทำไม

เราก็น้ำตาซึมขึ้นมาอีก แม่บอกมีอะไรก็พูดมา พี่สาวก็เลยบอกพ่อกับแม่ว่าเราอยากได้ชุดสีชมพูแต่เงินไม่พอ

พ่อก็เลยบอกเรื่องแค่นี้เอง ตื่นเช้ามาพ่อพาไปตลาดพาไปเลือกว่าจะเอาชุดไหน

เราเลือกเอาชุดสีชมพูสด มีแขนเหมือนตุ๊กตา กระโปรงยาวถึงครึ่งน่อง มีโบว์อยู่ข้างหลัง ซิบก็อยู่ด้านหลัง

เวลาใส่แล้วเสร็จเราจะหมุนตัวๆรอบๆ กระโปรงก็หมุนไปตามกัน

แล้วเราก็ได้ชุดมาครอบครอง ตังค์ยังอยู่เหมือนเดิม อะคริ อะคริ อะคริ...



...ชุดก็ประมาณนี้ แต่ชุดเราเป็นสีชมพูสดแถวบ้านเรียกสีบานเย็น...










แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่