อะไรที่ทำให้คนๆนึงขี้น้อยใจ (อยากรู้และทำความเข้าใจ)

ใครเป็นคนขี้น้อยใจหรือมีประสบการณ์/ความรู้ทางจิตวิทยาเกี่ยวกับคนขี้น้อยใจรบกวนช่วยแบ่งปันเป็นวิทยาทาน
อยากจะพยายามทำความเข้าใจ ว่าสาเหตุเกิดจากอะไรและทางแก้ คนขี้น้อยใจมีชีวิตวัยเด็กเป็นอย่างไร
จากที่ลองค้นๆดูแล้ว ก้ำกึ่งระหว่างการถูกตามใจจนเคยชิน กับการขาดความใส่ใจจนกลายเป็นความรู้สึกแย่ในใจ
ไม่แน่ใจนัก หรือต้องวิเคราะห์กันเป็นรายคนไป

อาการขี้น้อยใจไม่ใช่ธรรมดาๆ ขี้น้อยใจได้กับแทบทุกเรื่อง แม้เรื่องเล็กๆ
ความรู้สึกทำนองว่า เอ..คนปกติเขาโกรธกันเรื่องแบบนี้ด้วยหรือ เอ..ทำไมเรื่องเล็กจึงหลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ และอีกมากมาย
จนตัวเราเองเป็นฝ่ายระแวงทุกคำพูดและการกระทำของตัวเอง ว่าจะไปสะกิดความรู้สึกเขาหรือเปล่า
บางครั้งรู้สึกว่าความน้อยใจไม่ดีต่อสุขภาพจิตของทั้งเราและเขาเลย

คนขี้น้อยใจต้องการอะไรกันแน่
..ความสนใจ
..การง้อ (บางทีง้อจนถึงที่สุดแล้ว ไม่หาย ต้องง้อไปถึงไหน)
..หรืออื่นๆ
มีวิธีการแก้ไขอย่างไรไหม นอกจากการเปิดอกพูดคุย ซึ่งจะเป็นการไปทำให้เขาน้อยใจไปอีก
หรือต้องทำใจ (ขอให้เป็นคำตอบสุดท้าย เพราะยังหวังว่าในทางจิตวิทยา ยังมีทางบำบัดได้)

ความจริงแล้วมีคำถามมหาศาลเกิดขึ้นในใจ (และเก็บมันมานาน) คิดไม่ตก จนปวดหัว
เกิดเป็นกระทู้นี้ขึ้นมา ขอบคุณผู้ที่เข้ามาตอบคลายข้อสงสัย