●● กะเพราะกำละ ๕ บาท ●●

สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะเอาประสบการณ์มาแชร์ด้านความรู้สึกในสังคมปัจจุบัน
  เมื่อก่อนตอนเด็ก ๆ เราอยู่บ้านที่มีพื้นที่มาก สามารถปลูกพืช ผัก ผลไม้ได้ต่างๆ นานา พ่อกับแม่เราชอบปลูกพืชผักสวนครัว ตามพระราชดำริของพระเจ้าอยู่หัว สมัยนั้นเรายัง อายุน้อยมาก ประมาณ 8,9 ขวบ มั้ง
  ••ตอนนั้น เราสงสัยพ่อกับแม่จะปลูกทำไม ?? ทำไมไม่ซื้อเอาที่ตลาด ก็ได้แต่สงสัย แต่ก็คิดไว้ในใจ..
  •• มาวันหนึ่งทุกอย่างก็เริ่มกระจางเมื่อเราโตขึ้น อายุ 22 ต้องย้ายบ้าน มาอยู่บ้านที่ติดๆกัน พื้นที่ไม่มี มีแต่ปูนรอบๆบ้านเลย  ไม่มีดิน ไม่สามารถ ปลูกพืชผักสวนครัวได้เหมือนก่อน..เย็นวันหนึ่งพ่อพาไปตลาดเพื่อซื้อกะเพราะหนึ่งกำ กำละ 5 บาท เราฉุดคิดขึ้นมา อืออ เมื่อก่อน แค่กะเพราเราไม่เห็นต้องซื้อเลย เด็ดเอาสวนที่บ้าน 10 -20 ใบ ก็ได้กินแล้ว ไม่ต้องไปตลาด ไม่ต้องออกไปซื้อให้เสียเงิน..
  😐😐รู้แล้วตอนนี้ว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงชอบปลูกผักสวนครัว ทุกวันนี้จะทำอะไรก็ต้องซื้อ แค่ตะไคร้ ขิง ข่า ใบมะกูด ก็ต้องซื้อหมด ทำให้รู้ความแตกต่างเลยจริง ๆ คะ

**มันอาจเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับใครหลายคน แต่เราว่าถ้าบ้านใครพอมีพื้นที่ลองปลูกพืชผักสวนครัวดูนะคะ เราว่ายอมเสียเวลาปลูกนิดหน่อย ดีกว่าไปซื้อเขากินนะ***

📌📌กระทู้เเรกติชม แลกเปลี่ยน ความคิดได้ค่ะ ☺

นามปากกา : พลอยหุง