[CR] ตีตั๋วลงพังงา เพื่อไปหา "ตาชัย"

สวัสดีครับเพื่อนชาว pantip.com ก็คงต้องบอกก่อนเลยว่าเป็นกระทู้รีวิวแรกของผม มีอะไรผิดพลาด หรือการใช้ภาษาที่ไม่ถูกต้อง เพื่ออรรถรสก็ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ก่อนเลยครับ



มาเริ่มกันเลยดีกว่า จุดเริ่มต้น คือ ความอยากไปทะเลฝั่งอันดามันของผมกับแฟน ในช่วงซัมเมอร์ จึงหยิบปฏิทินวันหยุดออกมากางดู จิ้มไปที่วันหยุดแรงงาน ในวันที่ 30 เมษายน - 2 พฤษภาคม จองตั๋วรถทัวร์ ไว้ในช่วงต้นเดือนเมษายน ไป-กลับ สายใต้ - ตะกั่วป่า ราคา 1,206 บาท ของลิกไนท์ทัวร์ ผมเลือกเดินทางในตอนหัวค่ำของวันที่ 29 เมษา เพื่อจะไปถึงเช้าที่พังงาในวันที่ 30 เมษา

หลังจากเลิกงาน กลับมาถึงบ้านรีบคว้ากระเป๋า นั่งรถไปสายใต้ใหม่เพื่อขึ้นรถทัวร์ที่จองไว้



ถึงสายใต้ 18.30 น. เดินหาชานชาลา 69 ตามตั๋วที่ได้มา





เจอแล้วครับชานชาลาที่ 69 นั่งอยู่ซักพักรถที่จะพาเราไปจุดหมายก็มาถึง



หน้าตารถก็เป็นแบบนี้ ล้อหมุนต้องเวลาเป๊ะครับ 19.05 น.



มีเปิดหนังให้ดูด้วยครับ วันที่ผมไปเปิด Star Wars Episode 7 The Force Awakens ดูจนจบก็ได้เวลาพักผ่อนครับ หลับเอาแรงก่อน

ลืมบอกไปว่าตอน 4 ทุ่ม รถจอดแวะพักกินข้าวแถวหัวหินครับ เป็นข้าวต้ม แล้วเดินทางต่อ หลับยาวๆ ถึง สถานีเดินรถตะกั่วป่าประมาณก็ 6 โมงเช้า



ก็หาอะไรกินซักหน่อย พออิ่มท้องแล้วก็เดินทางต่อ จุดหมายคือ อำเภอ เขาหลัก เดินไปถามแถวศูนย์อาหาร ได้คำตอบมาว่าจะมีรถทัวร์ ไปเขาหลักประมาณ 8 โมง ระหว่างเดินไป เดินมา ก็มาเจอรถสองแถว ที่เขียนว่าไปเขาหลัก เลยเข้าไปถามลุงคนขับ ค่าโดยสารคนละ 50 บาท กำลังจะออกแล้ว รออะไรครับ โยนกระเป๋า กระโดด ขึ้นรถเลย



นี่แหละครับ รถลุงแก วินเทจมาก Let Go!!



ใช้เวลาประมาณ 30 นาที รถของลุงแก ก็ขับถึงหน้าที่พักเลยครับ ลืมบอกไปว่าผมจองที่พักไว้ 2 คืนที่ Sea Box Hostel ราคาห้องละ 800 บาท ไปดูหน้าตาของที่พักกันครับ






ถึงที่แล้วก็ยังเชคอินไม่ได้หรอกครับ เพราะมันยังเช้าอยู่เลย ขอฝากกระเป๋า สัมภาระไว้ แล้วก็ขอเช่ามอเตอร์ไซค์ของทางที่พักออกไปร่อน รอเวลาเชคอินก่อน ค่าเช่าก็ 250 บาท ทั้งวันครับ น้ำมันมีอยู่นิดหน่อย ออกไปเติมเอาเอง

แวะคลายร้อนที่ร้านฟาสฟู๊ด ตัว M กันก่อน ราคาจะแพงกว่า แถวบ้านเราประมาณ 2 เท่าตัวได้ครับ โดนเฟรนฟราย กับ น้ำหนึ่งแก้ว ค่าเสียหาย 160 บาท ขอนั่งตากแอร์ แป๊บนึงก็ออกร่อนต่อครับ
ไปที่อนุสรณ์สถานสึนามิเรือ ต.813 เรือบุเรศผดุงกิจ เรือตำรวจที่โดนพัดมาไกลจากชายหาดถึง 2 กิโลเมตร ผลจากความโหดร้ายคลื่นยักษ์สึนามิ ที่กลืนกินชีวิตคนไปจำนวนมาก



จากนั้นก็ไปนั่งชิลล์ต่อที่ชายหาด(ชื่อหาดอะไร จำไม่ได้เหมือนกันครับ)



นั่งอยู่จนเที่ยง คงจะเชคอินได้แล้ว จึงกลับไปที่พัก เข้าเชคอิน เพื่ออาบน้ำคลายร้อนกันหน่อย ขี่มอเตอร์ไซค์ไปท่ามกลางอุณหภูมิอันโหดร้ายของประเทศไทย จั๊กกะแร้ร้องไห้หมดแล้วครับ





หน้าตาภายในห้องพักครับ รู้สึกว่าจะมีห้องเตียงเดี่ยวด้วยนะครับ ราคาคืนละ 1000 บาท ห้องจะใหญ่กว่านี้หน่อย แต่ผมเอาแค่นี้พอมากันแค่ 2 คน

จริงๆแล้ว จุดหมายในวันแรกของผมคือ Memories Beach จากที่ดูรีวิวจากเพจ ของ https://www.facebook.com/PalapiliiThailand และ https://www.facebook.com/highondreams
หลังจากอาบน้ำเสร็จ ขอนอนพักซักหน่อย บ่าย 3 ครึ่งจึงออกไปจุดหมายที่ตั้งใจไว้ "Memories Beach"

เส้นทางไประยะทางประมาณ 12 ก.ม. จาก Sea Box Hostel ขับย้อนกลับไปทางตะกั่วป่า ขับไปถึงปากทางเข้า Memories Beach จะมี Surf Board  ตั้งอยู่




เห็น Surf Board แล้วก็เลี้ยวเข้าไปเลยครับ ระยะทางจากทางเข้าไปถึงหาดประมาณ 2 กิโลเมตร ทางเข้าไปเป็นทางลูกรังครับ เป็นหินตลอดทาง แทบคว่ำเหมือนกัน แต่พอมีสกิลแว๊นอยู่บ้าง


ป้ายบอกทางให้มั่นใจได้ว่าเรามาถูกทางแล้ว

หลังจากผ่านทางอันขรุขระ ก้อนหิน ก้อนแล้ว ก้อนเล่า ก็มาถึงที่จุดหมายปลายทางที่ตั้งใจไว้



หลังจากจอดรถมอเตอร์ไซค์ เดินไปที่ชายหาด ผมขออนุญาตใช้คำว่า "โคตรชิลล์" ครับ ที่ชายหาดจะมีร้านอยู่ชื่อ Memories Bar ไม่มีอะไรต้องรอครับ เดินไปสั่งเครื่องดื่ม จับจองที่นั่งกันเลย




เลือกเอาเลยครับ จะในร้าน หน้าบาร์ หรือชายหาด บรรยากาศเย็นๆ แบบนี้ ผมขอเลือกเก้าอี้ยาวที่ชายหาดละกันครับ แล้วสิ่งที่จะพลาดไม่ได้ในการมา Memories Beach คือการเล่น Surf Board


มีที่เช่า Surf Board อยู่ข้างหลัง Bar ค่าเสียหาย 200/ชม. แต่ผมไปถึง 5 โมงแล้ว พี่เค้าใจดีบอก 200 ยาวๆ ไปเลย (ที่จริงก็อีกชั่วโมงกว่าก็มืดละ) แต่ซัมเมอร์มืดช้าหน่อย ได้ซัก ชม.ครึ่ง พี่ที่พาไปเอาบอร์ดถามว่า "เอา Short board หรือ Long Board"  ผมติดเก๋าครับ เล่นก็ไม่เป็น ตอบกลับไปเลยว่า "Long Board ครับ" (ลองบอร์ดสำหรับคนไม่เป็นมันยากมากๆ) ได้มาก็ไม่ทำไรครับขอถ่ายรูปแอ๊ค อาร์ท สม๊าท ด๊อค ก่อนเลย



นี่แหละครับ รูป แอ๊ค อาร์ท สม๊าท ด๊อคของผม

ไม่ต้องคิดจะดูรูปตอนเล่น surf ของผมหรอกครับ หัวทิ่มหัวตำ  ผมไม่เอารูปมาให้ดูหรอก หลังจากหัวทิ่มอยู่พักใหญ่ คงต้องพอ ขอไปนั่งชิลล์ๆ กระดกเบียร์ ถ่ายรูปดีกว่า




นั่งยาวๆ ด้วยความชิลล์ ผมอยู่ยาวถึง 2 ทุ่ม กำลังเตรียมเก็บของกลับแล้ว พวกพี่ที่ร้านลากกระบองมา ผมนี่วางของดึงขาตั้งกล้องรอเลย



สุดท้ายได้รูปมาแค่นี้แหละครับ ด้วยปริมาณแอลกอฮอล์ในร่างกาย (ด่าได้ครับ แต่อย่าแรง ผมคนขวัญอ่อน) พอดูจบก็คงต้องถึงเวลากลับ เพราะว่าทางกลับมืดมาก เห็นโต๊ะข้างๆ เก็บของกลับ ผมกับแฟนรีบเลย มีเพื่อนกลับดีกว่ากลับคันเดียว ช่วยกันส่องไฟ(เพราะทางมืดมากจริงๆ) ยิงยาวถึง Sea Box ครับ อาบน้ำเสร็จ ท่องราตรี ในเขาหลักอีกสักพักก็กลับไปนอน วันรุ่งขึ้น จะไปเจอ "ตาชัย" จุดมุ่งหมายหลักของผม วันนี้ขอนอนก่อนพรุ่งนี้ว่ากันใหม่

วันรุ่งขึ้นผมตื่นขึ้นมา 7 โมงครึ่ง วันนี้ผมได้จอง One Day Trip ไว้กับ Love Andaman เพื่อให้พาผมไปหา "ตาชัย" ค่าเสียหาย 2300 บาท/คน ทาง Love Andaman ได้โทรมาแจ้งไว้ตั้งแต่เมื่อวานนี้ ว่าจะมีรถมารับผม 8.20 น. หลังจากอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว ผมก็ลงมานั่งกิน ขนมปังและกาแฟของทาง Sea Box Hostel จัดเตรียมไว้ให้ จนถึงเวลานัดหมาย รถตู้ก็มาจอดถึงหน้าที่พักเลยครับ ขึ้นรถไปกัน รถตู้จะพาเราไปที่ท่าเรือทับละมุ เป็นท่าที่จะขึ้นเรือไปหาตาชัยครับ ไปถึงประมาณ 9 โมงกว่าๆ ก็จัดการลงทะเบียนให้เรียบร้อย


ลงทะเบียนแล้วก็ได้เป็น writband สีต่างๆ ตามกลุ่มที่จะไป ในส่วนผมได้สีแดงครับ


ทาง Love Andaman มีจัดอาหารเช้าเบาๆ เอาไว้บริการด้วยครับ หิวอยู่พอดี ลุยเลย






อาหารเป็นพวกแซนวิช ข้าวต้ม ปาท่องโก๋ แล้วก็อีกหลายอย่างแต่ผมถูกใจแซนวิชมาก โดนไปหลายอัน เอาจนอิ่มเลยก็ว่าได้ หลังจากที่มีอะไรรองท้องแล้ว ทางไกด์ประจำกลุ่มก็จะเรียกมีชี้แจงข้อปฏิบัติ และกำหนดการต่างๆ


เสร็จเรียบร้อยก็ไปขึ้นเรือกัน ก่อนขึ้นเรือทาง Love Andaman จะให้ถอดรองเท้าเก็บไว้ที่ฝั่งก่อน เพื่อป้องกันการลื่นและเหตุผลด้านการอนุรักษ์ทรัพยากรในเกาะ





เรือที่ไปเป็น Speed Boat ลำใหญ่ น่าจะบรรจุได้ประมาณ 30 กว่าคน ใช้เวลาประมาณชั่วโมงครึ่ง ก็จะถึงเกาะ จุดแรกที่เรือจอดคือ จุดดำน้ำบริเวณเกาะ รับอุปกรณ์ดำน้ำพร้อม ก็กระโดดลงไปดูโลกใต้น้ำที่บ้านตาชัยซักหน่อย





ใต้น้ำที่ตาชัย ปะการังดูจะไม่สดใสเท่าไหร่ อาจจะเพราะปะการังบางส่วนเกิดจากปรากฏการณ์ปะการังฟอกขาว แต่ก็ยังมีปลาเล็กปลาน้อยอยู่เต็มไปหมดรวมทั้งเจ้าปลานีโม่ด้วย





ดำน้ำเสร็จ ไปที่เกาะเพื่อรับประทารอาหารกลางวันกัน พอเรือจอดเทียบหาด กระโดดลงพื้น เท้ากระทบทราย ก็สัมผัสได้ถึงความขาวและละเอียดของเม็ดทราย ดั่งคอฟฟี่เมตสมดังคำเล่าลือที่ได้ยินมา




เดี๋ยวมาต่อกันนะครับ