ช่วงที่เดทกันแรกๆ เราจะชอบชวนกันไปเที่ยวตามห้างสรรพสินค้า กินอาหารร้านหรูๆ เค้าเป็นคนจ่ายให้เราตลอด แต่บางทีเวลาเงินเดือนเราออกเราก็จะพาเค้าไปเลี้ยงอาหารดีๆ ซื้อเสื้อผ้าให้ ซื้อของให้เช่นกัน ในหลายครั้งเราเห็นเค้าทำงานเหนื่อยๆ วันหยุดเราก็อยากให้เค้าพักผ่อน เราก็ทำได้แค่ช่วยเค้าเก็บกวาดบ้าน ซักผ้าให้ แค่นั้นเอง มีอยู่วันนึงเราไปเที่ยวด้วยกัน ยอมรับเลยว่าวันนั้นเป็นวันที่เหนื่อยมากๆ ตอนกลับเราโหนรถเมล์กลับไปด้วยกัน ในใจเราคิดเลยว่าเหนื่อยมาทั้งวัน ทำไมจ่ายค่าแท็กซี่ให้เราไม่ได้หรอ ทั้งเหนื่อย ทั้งลำบาก คนก็เบียดอึดอัดมาก คิดว่าถ้ามีแฟนแล้วจะเป็นแบบนี้ไม่มีดีกว่ามั๊ย?
หลังจากที่เราคบกันได้สักระยะหนึ่งแล้วเค้าบอกกับเราว่าตั้งแต่คบกันมา เงินเดือนๆ นึงเค้าแทบไม่พอใช้ เราก็เลยคุยกันว่างั้นนานๆ ทีค่อยไปเที่ยวด้วยกันก็ได้ เราก็ตกลง ในช่วงเวลาสั้นๆ เราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ เวลามีอะไรก็จะพูดกันตรงๆ ในสัปดาห์นึงเราจะเจอกัน 1-2 วันเท่านั้น เราก็ชวนเค้าทำกับข้าวกินด้วยกันที่บ้าน ไม่ก็ไปเดินตลาดซื้อของมากินด้วยกัน หรือบางทีก็กินอาหารตามข้างถนน เค้าเป็นแฟนที่ดูแลเราดีมากๆ เรารู้สึกว่าเค้าให้เรามากจนเราไม่กล้าขออะไรเค้าเลย วันครบรอบ วันสำคัญ เราไม่เคยได้อะไรจากเค้าเลย
ซึ่งตอนนั้นเรารู้สึกว่าความสุขของเราจริงๆ ไม่ใช่การที่เราไปเดินห้างเข้าไปร้านอาหารหรูๆ เราแค่อยากมีเค้าอยู่ข้างๆ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม เราสนุกกับการวิ่งขึ้นรถเมล์ฟรีไปกับเค้า จับมือเวลาเราเดินอยู่ด้วยกัน หรือแม้แต่การต้มมาม่าอยู่บ้านด้วยกัน แค่มีเค้าก็มีความสุขมากแล้วจริงๆ เค้าบอกกับเราว่าช่วงนี้ไม่ได้พาเราไปเที่ยวไหนเลย เราต้องน้อยใจแน่ๆ ซึ่งเราอยากบอกเค้ามากว่าเราไม่น้อยใจเธอเลยสักครั้ง เราบอกเสมอวันหยุดไม่ต้องไปไหนหรอก นอนโง่ๆ อยู่บ้านด้วยกันก็พอแล้ว
พอเวลาผ่านไปเรามีปัญหาที่ทำให้เราต้องออกจากงานเราเลยไม่มีรายได้ คืออยู่ในช่วงหางานใหม่นั่นแหละ และเราก็มีปัญหาทางครอบครัวอีก เราก็เล่าให้เค้าฟัง เราบอกเราเบื่อ อยู่บ้านแล้วไม่มีความสุข เราก็เล่าให้เค้าฟังทุกเรื่องนะ เค้าก็คอยปลอบใจเรา พาเราไปกินข้าวตลอด บางวันก็ให้เงินบอกว่าเผื่อเราไม่มีเงินกินข้าว ถามที่บ้านมีอะไรกินมั๊ย เค้าก็จะซื้อโน่นนี่ไว้ให้ เค้าดูเป็นห่วงเราจริงๆ
พอจะถึงสิ้นเดือนเราก็จะรู้แล้วว่ามนุษย์เงินเดือนใช้ชีวิตยังไง ช่วงนั้นเค้าช็อตเราก็เลยชวนเค้าไปกินก๋วยเตี๋ยวชามละ 12 บาท เราบอกว่าเราเลี้ยงนะ เค้าไปแคะเงินในกระปุกแล้วเอามาจ่ายให้เรา บอกว่าเรายังไม่มีงานทำ กลัวเราลำบาก ตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่แบบอธิบายยากมากอะ เราคิดแต่ว่าเราจะไม่มีวันปล่อยผู้ชายคนนี้ไปเด็ดขาด ก่อนเรากลับเราก็แอบเอาเงินไปใส่ในกระเป๋าตังค์ให้เค้า เพราะกลัวเค้าไม่มีเงินซื้อข้าวกิน
เราเคยอยู่ด้วยกันในภาวะที่สบายสุดๆ และลำบากสุดๆมาด้วยกัน แต่วันนี้เราไม่ได้อยู่ด้วยกันต่อไปแล้ว เพราะที่บ้านเค้าบอกเค้าว่าเราคบกับเค้าเพราะเงิน เราคิดแต่จะเอาเงินของลูกชายเค้า เราก็คิดนะว่าถ้าเราคบกับเค้าเพราะเงินจริงๆ เราไปคบกับคนที่รวยไปเลยไม่ดีกว่าหรอ ถ้าเราจะหลอก - ใครเราจะนั่งรถเมล์ฟรีทำไม กินกับข้าวข้างทางทำไม เราคงทำทุกอย่างให้เค้าจ่ายเงินเพื่อซื้อความสุขแบบสบายๆ ไม่ดีกว่าหรอ
อาการแบบนี้คือคบเพราะเงินใช่ไหมคะ?
หลังจากที่เราคบกันได้สักระยะหนึ่งแล้วเค้าบอกกับเราว่าตั้งแต่คบกันมา เงินเดือนๆ นึงเค้าแทบไม่พอใช้ เราก็เลยคุยกันว่างั้นนานๆ ทีค่อยไปเที่ยวด้วยกันก็ได้ เราก็ตกลง ในช่วงเวลาสั้นๆ เราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ เวลามีอะไรก็จะพูดกันตรงๆ ในสัปดาห์นึงเราจะเจอกัน 1-2 วันเท่านั้น เราก็ชวนเค้าทำกับข้าวกินด้วยกันที่บ้าน ไม่ก็ไปเดินตลาดซื้อของมากินด้วยกัน หรือบางทีก็กินอาหารตามข้างถนน เค้าเป็นแฟนที่ดูแลเราดีมากๆ เรารู้สึกว่าเค้าให้เรามากจนเราไม่กล้าขออะไรเค้าเลย วันครบรอบ วันสำคัญ เราไม่เคยได้อะไรจากเค้าเลย
ซึ่งตอนนั้นเรารู้สึกว่าความสุขของเราจริงๆ ไม่ใช่การที่เราไปเดินห้างเข้าไปร้านอาหารหรูๆ เราแค่อยากมีเค้าอยู่ข้างๆ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม เราสนุกกับการวิ่งขึ้นรถเมล์ฟรีไปกับเค้า จับมือเวลาเราเดินอยู่ด้วยกัน หรือแม้แต่การต้มมาม่าอยู่บ้านด้วยกัน แค่มีเค้าก็มีความสุขมากแล้วจริงๆ เค้าบอกกับเราว่าช่วงนี้ไม่ได้พาเราไปเที่ยวไหนเลย เราต้องน้อยใจแน่ๆ ซึ่งเราอยากบอกเค้ามากว่าเราไม่น้อยใจเธอเลยสักครั้ง เราบอกเสมอวันหยุดไม่ต้องไปไหนหรอก นอนโง่ๆ อยู่บ้านด้วยกันก็พอแล้ว
พอเวลาผ่านไปเรามีปัญหาที่ทำให้เราต้องออกจากงานเราเลยไม่มีรายได้ คืออยู่ในช่วงหางานใหม่นั่นแหละ และเราก็มีปัญหาทางครอบครัวอีก เราก็เล่าให้เค้าฟัง เราบอกเราเบื่อ อยู่บ้านแล้วไม่มีความสุข เราก็เล่าให้เค้าฟังทุกเรื่องนะ เค้าก็คอยปลอบใจเรา พาเราไปกินข้าวตลอด บางวันก็ให้เงินบอกว่าเผื่อเราไม่มีเงินกินข้าว ถามที่บ้านมีอะไรกินมั๊ย เค้าก็จะซื้อโน่นนี่ไว้ให้ เค้าดูเป็นห่วงเราจริงๆ
พอจะถึงสิ้นเดือนเราก็จะรู้แล้วว่ามนุษย์เงินเดือนใช้ชีวิตยังไง ช่วงนั้นเค้าช็อตเราก็เลยชวนเค้าไปกินก๋วยเตี๋ยวชามละ 12 บาท เราบอกว่าเราเลี้ยงนะ เค้าไปแคะเงินในกระปุกแล้วเอามาจ่ายให้เรา บอกว่าเรายังไม่มีงานทำ กลัวเราลำบาก ตอนนั้นมันเป็นความรู้สึกที่แบบอธิบายยากมากอะ เราคิดแต่ว่าเราจะไม่มีวันปล่อยผู้ชายคนนี้ไปเด็ดขาด ก่อนเรากลับเราก็แอบเอาเงินไปใส่ในกระเป๋าตังค์ให้เค้า เพราะกลัวเค้าไม่มีเงินซื้อข้าวกิน
เราเคยอยู่ด้วยกันในภาวะที่สบายสุดๆ และลำบากสุดๆมาด้วยกัน แต่วันนี้เราไม่ได้อยู่ด้วยกันต่อไปแล้ว เพราะที่บ้านเค้าบอกเค้าว่าเราคบกับเค้าเพราะเงิน เราคิดแต่จะเอาเงินของลูกชายเค้า เราก็คิดนะว่าถ้าเราคบกับเค้าเพราะเงินจริงๆ เราไปคบกับคนที่รวยไปเลยไม่ดีกว่าหรอ ถ้าเราจะหลอก - ใครเราจะนั่งรถเมล์ฟรีทำไม กินกับข้าวข้างทางทำไม เราคงทำทุกอย่างให้เค้าจ่ายเงินเพื่อซื้อความสุขแบบสบายๆ ไม่ดีกว่าหรอ