สวัสดีค่ะ เรื่องที่เราจะเล่าต่อไปนี้ ไม่ใช่นิยาย เป็นเรื่องจริงของเราเอง เเละ เราขอใช้นามสมมุติทั้งหมดนะคะ
เเล้วที่เราเล่าไม่ได้ต้องการอะไร เราเเค่อยากมาเเชร์ประสบการณ์ความรักของเราเฉยๆ เข้าเรื่องเลยนะคะ
เราชื่อ เจ เราเเอบชอบพี่คนนึงเขาเป็นผู้หญิงค่ะ ชื่อ เอ ตอนนั้นจขกท. อยู่ม.2 ความรักใสๆเลยล่ะ 55555 พี่เขาก็อยู่ม.3 เราอยู่วงโยเหมือนกัน เลยรู้จักกันที่นี่
ตอนแรกจขกท. ก็ไม่ได้อะไรหรอก รุ่นพี่ในวงอะเนาะ ก็จะมีเบอร์ไว้ติดต่อต่างๆ เรื่องงานในวงไรเเบบนี้ ทีนี้ช่วงนั้น Hi5,Msn กำลังดัง เราก็มีhi5 ของเขา Msn เราก็มี เบอร์ก็มี เราคุยกันทุกวัน คุยทุกเรื่อง มาเเชร์เรื่องราวเเต่ละวันที่เราเจอมา จนมาวันนึงเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกแบบพี่น้องเเล้วอะ เราก็อยากบอกเขาว่าเรารู้สึกยังไง
จนวันนึงเรารวบรวมความกล้าบอกว่าเราชอบเขา ผ่าน msn นั่นเเหละ ไม่กล้าบอกต่อหน้า5555555 พอเราบอกเขา เขาก็เงียบไปพักนึง เราบอกว่า ยังคุยกันเหมือนเดิมได้มั้ย เเค่ได้คุยเราก็มีความสุขมากพอเเล้ว เขาก็บอกว่าได้ ทำไมจะไม่ได้ เราก็ถามนะว่าชอบผญ. มั้ย เขาบอกว่า ถ้าชอบก็ชอบเเหละ เเต่เขาก็ยังชอบผู้ชายอยู่ พอผ่านไปสักพัก เขาก็ไม่ค่อยตอบทั้ง m ทั้ง hi5 อ้อ ลืมบอกว่าเราคุยผ่านข้อความในมือถือกันด้วย การติดต่อทุกอย่างเขาไม่ตอบกลับเราเลย โทรไปก็ไม่ติด เพื่อนเราบอกเขาเเบล็กลิสต์เบอร์เรา ตอนนั้น โอ้โห ! ขนาดนี้เลยเหรอ ไม่อยากคุยทำไมไม่บอกดีๆ โอเค เขาไม่อยากคุย เราก็คิดว่าเราควรจะพอได้ล่ะ เขาคงไม่อยากให้เราไปยุ่ง เราก็ไม่ไปคุยไม่ทักเขาไปนะ จนผ่านไปเกือบเดือน เขาทักเรามาใน M เราก็งง เราก็เลยถามเขาว่า ทำไมจู่ๆทักมาอะ ไม่อยากคุยกันไม่ใช่เหรอ เขาก็บอกว่า ไม่ดีเหรอ เรานี่ดีใจมาก เลยตอบไปว่า ดีดิ เราก็คุยกันนับตั้งเเต่นั้นมา ไปกินข้าว ไปดูหนัง(ครั้งนึงเเต่มีความสุขมากในตอนนั้น) พาไปเรียนพิเศษ มารับหลังเรียน รอรถเมล์เป็นเพื่อน คือดีเนาะ รู้สึกปริ่ม รู้สึกมีความสุข ทั้งๆที่เขาก็เน้นย้ำกับเราเสมอว่าพี่น้องกันนะ เเต่การกระทำ คำพูด มันสวนทางกันตลอด เราอยากถามเขา ว่าเขาเคยมีใจให้เราบ้างมั้ย? เราทุ่มให้เขามากๆ จะว่าเราโง่ก็ได้นะ เเบบเติมเงินมือถือให้เพื่อจะได้คุยกัน ทำงานให้บางทีที่เขายุ่งมาก หรือ เครื่องปริ๊นเขาพังเราก็รับอาสาปริ๊นงานให้ เราให้เราทุ่มไปเยอะมาก เเต่สุดท้ายเราก็คือน้องสาวเขา เราคุยกับเขามาตลอด ตั้งเเต่ม.2 ถึง ม.5ปลายๆ ความทรงจำเยอะมากๆ ทั้งดีเเละไม่ดี จนมาช่วงปลายม.5จะขึ้นม.6 เขาเเลเปลี่ยนไป เราก็สืบๆ สืบจนรู้ว่ามีเด็กม.2 มาคุยด้วย เราก็ได้เเต่คุยกับเขาเหมือนเดิมเเต่น้อยลง จนวันนึงเราเห็นเขาโพสต์เฟสกันคุยกันเเบบสนิทกันมาก (เฟสกับไลน์เริ่มมาล่ะตอนนั้น) เราเลยถามไปตรงๆ ชอบน้องเขาเหรอ พี่เอ ก็เลยบอก ใช่ เเล้วเขาก็ขอโทษเรา เราโกรธ เราสับสนไปหมดตอนนั้น เราก็เริ่มห่างๆเขา เเทบไม่ได้คุยกันเลย เจอในโรงเรียนก็ไม่เคยคุยกันอยู่เเล้ว (บางตอนก็ลืมเล่าขอโทษนะคะ ขอเเทรกนิดนึง เราคุยกับเขาทุกวันเเต่เวลาอยู่โรงเรียนเราเหมือนคนไม่รู้จักกัน ตลอดทุกช่วงเวลาที่คุยกัน เเต่อยู่ข้างนอกเราคุยกันรู้จักกัน งง มั้ยคะ เราก็งง จนถึงวันนี้ว่าทำไม เขากลัวใครรู้มั้งว่าคุยกับเรา55555) ต่อค่ะ สุดท้าย เราก๋ต้องเป็นคนออกไปใช่มั้ยล่ะ เจ็บนะ เจ็บจนร้องไห้ไม่ออกอะ ตั้งเเต่นั้นมาเขาก็ไม่กล้าทักเรามาอีกเลย เดือนพ.ค ช่วงเปิดเทอมขึ้นม.6 เขาตั้งสถานะคบกัน ตอนนั้ยังไม่เลิกรักเขาหรอก ได้เเต่ส่องเฟสทุกวันๆ จนมีวันนึง มีคนนึงทักมาหาเรา นั่นก็คือเเฟนของเราในปัจจุบัน ขอใช้ชื่อว่า ป. นะคะ ป.เป็นผญ. ค่ะ จู่ๆเขามาขอไลน์เราทางเเชทเฟส เราก็งงดิ เพราะเราเคยไม่ชอบหน้ากันเพราะ เราชอบคนๆเดียวกัน ก็คือพี่เอ 55555 เราก็อะ คงมีธุระมั้ง ก็เลยให้ไป เขาก็ทักมา คุยกัน ก็คุยเเบบเพื่อนนี่เเหละ คุยกันทุกวัน เรา2คนจะกินข้าว หรือทำอะๆรจะส่งรูปมาให้กันตลอด เราก็งงนะ ว่าทำไมเราถึงชอบส่งไปหาเขา อาจเพราะเราเหงามั้ง ปกติจะมีคนคุยด้วย ตอนนี้มีเขา เราเลยไม่เหงา เราคุยกันอยู่เดือนนึงเอง 5555 เรานี่ใจง่าย ไปล่ะ จู่ๆไปชอบเขา พยายามตัดใจจากพี่เอ ตั้งนาน มาคุยกับ ป. เดือนเดียวชอบเขาสะงั้น เราเลยสารภาพกับเขา เขาก็สารภาพว่าเขาก็ชอบเราเหมือนกัน 5555 เขินดิ มีคนชอบกลับ เหมือนเขามารักษาเเผลใจเลย ตอนนี้ก็คบกันได้จะ2ปีเเล้ว กับพี่เอ ก็คุยกันบ้าง เมื่อวันศุกร์พ่อเราเกิดอุบัติเหตุเขาก็ให้กำลังใจเราอยู่ มาบอกเราว่าสู้ๆ เราก็ขอบคุณเขาไป มันมีอีกเยอะมากเรื่องราวหลายเเหล่ ดราม่าก็มี เเต่เอาเเบบคัดย่อมา จะเล่าก็จะนานมากๆ ลืมไปบ้าง เเต่ก็ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ อักษรตกหล่นตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ
*ตรงนี้คือบางอย่างที่ไม่ได้เล่า เพราะลืม พอเขียนเสร็จก็นึกขึ้นได้ จะเเทรกก็จะงง
- เราเคยไปเที่ยวฟาร์มเห็ดที่วังน้ำเขียว ซื้อเสื้อมาฝากพี่เอ เเต่นางไม่เอา นางเอาให้เพื่อนนาง
- เราเคยนั่งรถเมล์กลับด้วยกัน ความทรงจำดีๆ
-วาเลนไทน์เราให้กุหลาบเขาทุกปี เขาก็เก็บไว้ทุกช่อ
นึกไม่ออกแล้ว555555 มีอีกเยอะมากๆ เเต่จำไม่ได้
ความในใจถึงพี่เอ
ขอบคุณนะที่มาคุยกัน ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่าง ดูเเลความรักแกดีๆนะ รักษาไว้ดีๆ
ความในใจถึงเเฟนพี่เอ
ดูเเลเขาดีๆนะ น้องคือคนที่โชคดีที่สุด อย่าง้องเเง้ง อย่านอยด์กันมากนะ
ความในใจถึงเธอ สุดที่รัก
ขอบคุณที่เข้ามา ขอบคุณที่มารักษาเเผลใจ ขอบคุณที่ยังมีเธออยู่ตรงนี้
ขอบคุณจริงๆ อย่าปล่อยมือกันนะ อย่าไปไหน อยู่ข้างๆกันนานๆเลยนะ....รัก....
ความรักไม่ว่าจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาไหน หรือวัยไหน จะมีความสุขหรือความเศร้าในรักนั้น เราก็คิดว่ามันสวยงามเสมอ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องไร้สาระบ้าบอ 555 ขอบคุณค่ะ
ปล. ไม่รู้จะเเท็กห้องไหนดี ขอโทษนะคะถ้าเลือกหรือแท็กไม่ถูกห้อง
ความรักสวยงามเสมอ....
เเล้วที่เราเล่าไม่ได้ต้องการอะไร เราเเค่อยากมาเเชร์ประสบการณ์ความรักของเราเฉยๆ เข้าเรื่องเลยนะคะ
เราชื่อ เจ เราเเอบชอบพี่คนนึงเขาเป็นผู้หญิงค่ะ ชื่อ เอ ตอนนั้นจขกท. อยู่ม.2 ความรักใสๆเลยล่ะ 55555 พี่เขาก็อยู่ม.3 เราอยู่วงโยเหมือนกัน เลยรู้จักกันที่นี่
ตอนแรกจขกท. ก็ไม่ได้อะไรหรอก รุ่นพี่ในวงอะเนาะ ก็จะมีเบอร์ไว้ติดต่อต่างๆ เรื่องงานในวงไรเเบบนี้ ทีนี้ช่วงนั้น Hi5,Msn กำลังดัง เราก็มีhi5 ของเขา Msn เราก็มี เบอร์ก็มี เราคุยกันทุกวัน คุยทุกเรื่อง มาเเชร์เรื่องราวเเต่ละวันที่เราเจอมา จนมาวันนึงเรารู้สึกว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกแบบพี่น้องเเล้วอะ เราก็อยากบอกเขาว่าเรารู้สึกยังไง
จนวันนึงเรารวบรวมความกล้าบอกว่าเราชอบเขา ผ่าน msn นั่นเเหละ ไม่กล้าบอกต่อหน้า5555555 พอเราบอกเขา เขาก็เงียบไปพักนึง เราบอกว่า ยังคุยกันเหมือนเดิมได้มั้ย เเค่ได้คุยเราก็มีความสุขมากพอเเล้ว เขาก็บอกว่าได้ ทำไมจะไม่ได้ เราก็ถามนะว่าชอบผญ. มั้ย เขาบอกว่า ถ้าชอบก็ชอบเเหละ เเต่เขาก็ยังชอบผู้ชายอยู่ พอผ่านไปสักพัก เขาก็ไม่ค่อยตอบทั้ง m ทั้ง hi5 อ้อ ลืมบอกว่าเราคุยผ่านข้อความในมือถือกันด้วย การติดต่อทุกอย่างเขาไม่ตอบกลับเราเลย โทรไปก็ไม่ติด เพื่อนเราบอกเขาเเบล็กลิสต์เบอร์เรา ตอนนั้น โอ้โห ! ขนาดนี้เลยเหรอ ไม่อยากคุยทำไมไม่บอกดีๆ โอเค เขาไม่อยากคุย เราก็คิดว่าเราควรจะพอได้ล่ะ เขาคงไม่อยากให้เราไปยุ่ง เราก็ไม่ไปคุยไม่ทักเขาไปนะ จนผ่านไปเกือบเดือน เขาทักเรามาใน M เราก็งง เราก็เลยถามเขาว่า ทำไมจู่ๆทักมาอะ ไม่อยากคุยกันไม่ใช่เหรอ เขาก็บอกว่า ไม่ดีเหรอ เรานี่ดีใจมาก เลยตอบไปว่า ดีดิ เราก็คุยกันนับตั้งเเต่นั้นมา ไปกินข้าว ไปดูหนัง(ครั้งนึงเเต่มีความสุขมากในตอนนั้น) พาไปเรียนพิเศษ มารับหลังเรียน รอรถเมล์เป็นเพื่อน คือดีเนาะ รู้สึกปริ่ม รู้สึกมีความสุข ทั้งๆที่เขาก็เน้นย้ำกับเราเสมอว่าพี่น้องกันนะ เเต่การกระทำ คำพูด มันสวนทางกันตลอด เราอยากถามเขา ว่าเขาเคยมีใจให้เราบ้างมั้ย? เราทุ่มให้เขามากๆ จะว่าเราโง่ก็ได้นะ เเบบเติมเงินมือถือให้เพื่อจะได้คุยกัน ทำงานให้บางทีที่เขายุ่งมาก หรือ เครื่องปริ๊นเขาพังเราก็รับอาสาปริ๊นงานให้ เราให้เราทุ่มไปเยอะมาก เเต่สุดท้ายเราก็คือน้องสาวเขา เราคุยกับเขามาตลอด ตั้งเเต่ม.2 ถึง ม.5ปลายๆ ความทรงจำเยอะมากๆ ทั้งดีเเละไม่ดี จนมาช่วงปลายม.5จะขึ้นม.6 เขาเเลเปลี่ยนไป เราก็สืบๆ สืบจนรู้ว่ามีเด็กม.2 มาคุยด้วย เราก็ได้เเต่คุยกับเขาเหมือนเดิมเเต่น้อยลง จนวันนึงเราเห็นเขาโพสต์เฟสกันคุยกันเเบบสนิทกันมาก (เฟสกับไลน์เริ่มมาล่ะตอนนั้น) เราเลยถามไปตรงๆ ชอบน้องเขาเหรอ พี่เอ ก็เลยบอก ใช่ เเล้วเขาก็ขอโทษเรา เราโกรธ เราสับสนไปหมดตอนนั้น เราก็เริ่มห่างๆเขา เเทบไม่ได้คุยกันเลย เจอในโรงเรียนก็ไม่เคยคุยกันอยู่เเล้ว (บางตอนก็ลืมเล่าขอโทษนะคะ ขอเเทรกนิดนึง เราคุยกับเขาทุกวันเเต่เวลาอยู่โรงเรียนเราเหมือนคนไม่รู้จักกัน ตลอดทุกช่วงเวลาที่คุยกัน เเต่อยู่ข้างนอกเราคุยกันรู้จักกัน งง มั้ยคะ เราก็งง จนถึงวันนี้ว่าทำไม เขากลัวใครรู้มั้งว่าคุยกับเรา55555) ต่อค่ะ สุดท้าย เราก๋ต้องเป็นคนออกไปใช่มั้ยล่ะ เจ็บนะ เจ็บจนร้องไห้ไม่ออกอะ ตั้งเเต่นั้นมาเขาก็ไม่กล้าทักเรามาอีกเลย เดือนพ.ค ช่วงเปิดเทอมขึ้นม.6 เขาตั้งสถานะคบกัน ตอนนั้ยังไม่เลิกรักเขาหรอก ได้เเต่ส่องเฟสทุกวันๆ จนมีวันนึง มีคนนึงทักมาหาเรา นั่นก็คือเเฟนของเราในปัจจุบัน ขอใช้ชื่อว่า ป. นะคะ ป.เป็นผญ. ค่ะ จู่ๆเขามาขอไลน์เราทางเเชทเฟส เราก็งงดิ เพราะเราเคยไม่ชอบหน้ากันเพราะ เราชอบคนๆเดียวกัน ก็คือพี่เอ 55555 เราก็อะ คงมีธุระมั้ง ก็เลยให้ไป เขาก็ทักมา คุยกัน ก็คุยเเบบเพื่อนนี่เเหละ คุยกันทุกวัน เรา2คนจะกินข้าว หรือทำอะๆรจะส่งรูปมาให้กันตลอด เราก็งงนะ ว่าทำไมเราถึงชอบส่งไปหาเขา อาจเพราะเราเหงามั้ง ปกติจะมีคนคุยด้วย ตอนนี้มีเขา เราเลยไม่เหงา เราคุยกันอยู่เดือนนึงเอง 5555 เรานี่ใจง่าย ไปล่ะ จู่ๆไปชอบเขา พยายามตัดใจจากพี่เอ ตั้งนาน มาคุยกับ ป. เดือนเดียวชอบเขาสะงั้น เราเลยสารภาพกับเขา เขาก็สารภาพว่าเขาก็ชอบเราเหมือนกัน 5555 เขินดิ มีคนชอบกลับ เหมือนเขามารักษาเเผลใจเลย ตอนนี้ก็คบกันได้จะ2ปีเเล้ว กับพี่เอ ก็คุยกันบ้าง เมื่อวันศุกร์พ่อเราเกิดอุบัติเหตุเขาก็ให้กำลังใจเราอยู่ มาบอกเราว่าสู้ๆ เราก็ขอบคุณเขาไป มันมีอีกเยอะมากเรื่องราวหลายเเหล่ ดราม่าก็มี เเต่เอาเเบบคัดย่อมา จะเล่าก็จะนานมากๆ ลืมไปบ้าง เเต่ก็ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ อักษรตกหล่นตรงไหนก็ขออภัยด้วยนะคะ
*ตรงนี้คือบางอย่างที่ไม่ได้เล่า เพราะลืม พอเขียนเสร็จก็นึกขึ้นได้ จะเเทรกก็จะงง
- เราเคยไปเที่ยวฟาร์มเห็ดที่วังน้ำเขียว ซื้อเสื้อมาฝากพี่เอ เเต่นางไม่เอา นางเอาให้เพื่อนนาง
- เราเคยนั่งรถเมล์กลับด้วยกัน ความทรงจำดีๆ
-วาเลนไทน์เราให้กุหลาบเขาทุกปี เขาก็เก็บไว้ทุกช่อ
นึกไม่ออกแล้ว555555 มีอีกเยอะมากๆ เเต่จำไม่ได้
ความในใจถึงพี่เอ
ขอบคุณนะที่มาคุยกัน ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่าง ดูเเลความรักแกดีๆนะ รักษาไว้ดีๆ
ความในใจถึงเเฟนพี่เอ
ดูเเลเขาดีๆนะ น้องคือคนที่โชคดีที่สุด อย่าง้องเเง้ง อย่านอยด์กันมากนะ
ความในใจถึงเธอ สุดที่รัก
ขอบคุณที่เข้ามา ขอบคุณที่มารักษาเเผลใจ ขอบคุณที่ยังมีเธออยู่ตรงนี้
ขอบคุณจริงๆ อย่าปล่อยมือกันนะ อย่าไปไหน อยู่ข้างๆกันนานๆเลยนะ....รัก....
ความรักไม่ว่าจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาไหน หรือวัยไหน จะมีความสุขหรือความเศร้าในรักนั้น เราก็คิดว่ามันสวยงามเสมอ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้ ขอบคุณที่มาอ่านเรื่องไร้สาระบ้าบอ 555 ขอบคุณค่ะ
ปล. ไม่รู้จะเเท็กห้องไหนดี ขอโทษนะคะถ้าเลือกหรือแท็กไม่ถูกห้อง