หน้าเปิด
ต่อจากตอนที่แล้ว เคลาส์โดนพวกฮิซุยจับตัวไป ฮายาเตะจึงบอกว่างั้นก็ต้องรีบไปช่วย แต่นางิตัดสินใจไม่ไปช่วย ฮายาเตะเลยแปลกใจ ฮินะเองก็คิดว่าถ้าเคลาส์โดนจับไปก็คงเป็นเรื่องโดนให้บอกเรื่องกุญแจแน่ๆ แบบนี้คงยากที่จะช่วยได้ พวกมิกิบอกแต่ถ้าปล่อยไว้แบบนี้พวกนั้นก็จะได้กุญแจไปแน่ นางิบอกว่าเคลาส์คงโดนจับไปยังไม่ถึงชั่วโมงเพราะงั้นขอให้คนอื่นไปช่วยในขณะที่พวกเธอตามหากุญแจต่อดีกว่า(นางิโทรหาซากุยะ) นางิบอกเลยจะต้องหากุญแจให้ได้ก่อนเคลาส์จะพูดข้อมูลออกมา
แต่ถึงอย่างนั้น ฮายาเตะบอกเพราะต้องการคำใบ้เพราะหายากเกินไป นางิยอมรับเรื่องนั้นแต่เธอก็คิดอยู่ว่าจะต้องมีคำใบ้ซ่อนอยู่แน่ๆ ยูคิจิก็เสนอว่าน่าจะลองหาพิมพ์เขียวของหอคอยดู ฮินะเห็นด้วยและคิดว่าคงมีอยู่ในห้องสมุด พวกมิกิเลยตะโกนบอกให้ทุกคนไปที่ห้องสมุดกันเลย บอกด้วยว่าไปก่อนที่พวกเธอเองจะไม่ได้รู้อะไรเลยสักอย่างให้ได้ ทำเอาฮายาเตะเหนื่อยใจกับมิกิและริสะจริงๆ
ด้านปราสาทของฮิซุย เคลาส์อ้อนวอนขอให้ฮิซุยปล่อยเขาเถอะเพราะยังไม่รู้เลยด้วยว่าจับเขามาทำไม ฮิซุยก็บอกถ้าบอกเรื่องกุญแจมาก็จะปล่อยให้ทันทีไง แต่เคลาส์บอกเขาไม่รู้เรื่อง แต่เพราะดึกแล้วฮิซุยเลยขอตัวไปนอนก่อนเลยฝากโฮเซ็นช่วยจัดการต่อด้วย
พอฮิซุยออกไป โฮเซ็นบอกคราวนี้ก็อยู่กันสองต่อสองแล้ว ให้เคลาส์บอกมาซะดีๆว่ากุญแจอยู่ที่ไหน เคลาส์ยืนยันเสียงแข็งว่าไม่รู้พูดเลยว่าทำไมถึงคิดว่าเขารู้กัน โฮเซ็นก็ยิ้มพูดว่าเอางั้นก็ได้... แล้วก็เริ่มมาถอดรองเท้าถุงเท้าของเคลาส์ออก เคลาส์ก็งงว่าจะทำอะไร พอถอดถุงเท้าออกแล้ว โฮเซ็นก็เอากระโปรกขึ้นแล้ว.....หยิบเอาขนนกที่เหน็บอยู่ที่ขาอ่อนของเธอออกมาจากนั้น..... จั๊กจี้ๆๆๆๆๆ เคลาส์ถึงกับหัวเราะไม่หยุดแต่ก็บอกไม่รู้อยู่ดีโฮเซ็นจึง...
โฮเซ็น: นิดๆหน่อยๆเอง....
โฮเซ็น: พร้อมจะบอกเมื่อไรก็บอกได้เลย....
โฮเซ็น: ไม่งั้น..จั๊กจี้ๆๆ
โฮเซ็น: ตรงนี้ ตรงนี้ด้วย
เคลาส์: อ๊ากกกก ฮ่าๆๆๆ!!!!!
ด้านพวกนางิ ในที่สุดก็พบแบบแปลนหอนาฬิกาแถมยังมีกระทั้งของทางวงกตแต่ละชั้นด้วย ทำเอาสงสัยเลยว่าใครเป็นคนออกแบบกัน นอกจากนั้นยังเขียนถึงจุดที่เป็นกับดักอีกต่างหากจนชวนสงสัยอีกว่าจำทำกับดักในโรงเรียนทำไม และกับดักพวกนี้ยังดูบ้าๆบอๆอย่างกับดักเชือกสามเส้น...
อีกด้านเซงาวะที่ยังหลงทางอยู่ในหอนาฬิกา จนถึงตอนนี้ก็ยังหาทางออกไม่เจอ พอเดินๆไปก็เจอกับเขาเชือกสามเส้น ด้วยความสงสัยว่าคืออะไรก็เลยลองดึงดูสักเส้น ทันทีนั้นเองน้ำก็เทลงมาใส่เธอทั้งตัวทำเอาเปียกไปหมด ยิ่งใส่เสื้อขาวมาด้วยเลยได้เซอร์วิสให้คนอ่านกันไป ด้านพวกฮายาเตะพอรู้ว่าเป็นกับดักน้ำก็สงสัยใครคิดสร้างของแบบนี้กัน
เซงาวะที่ตอนนี้เปียกไปทั้งตัวจนอยากจะเปลี่ยนเสื้อแล้ว คิดว่าถึงภายในวงกตนี้จะอุ่นแต่นี่ก็เดือนตุลาคมแล้ว เปียกแบบนี้มีหวังจับไข้กันพอดี พอเดินๆไปก็เจอบันไดขึ้นชั้นสอง เซงาวะคิดทันทีว่าจะดีเหรอ ที่เธอกำลังหาคือทางออกไม่ใช่ทางไปต่อสักหน่อย แต่เพราะกลัวว่ากลับไปทางเดิมเดี๋ยวก็เปียกอีกก็เลยยอมเดินขึ้นไป
ในขณะนั้นฮายาเตะที่กำลังดูแผนที่ชั้นสองก็เห็นว่าชั้นสองก็ซับซ้อนเหมือนกัน โดยเฉพาะจุดๆหนึ่ง.... ด้านเซงาวะที่มาถึงชั้นสองก็เจอกับ....จุดเปลี่ยนเสื้อผ้า ด้านฮายาเตะกับฮินะที่ดูแบบแปลนยังสงสัยเลยว่ามีไว้ทำไมแต่ก็ไม่มีใครบอกได้ แต่คิดว่าไม่ดีแน่ แต่สำหรับเซงาวะที่ตอนนี้เสื้อเปียกอยู่จึงเปลี่ยนโดยไม่สงสัยอะไรเลย และจุดนี้เองที่ฮายาเตะเห็นคำอธิบายว่า...หากเปลี่ยนเสื้อละก็.... ในตอนนั้นเองเซงาวะก็เจอน้ำเทลงมาอีกรอบจนเปียกไปทั้งตัวเหมือนเดิม แถมชุดที่เปลี่ยนยังเป็นชุดกระโปรงอีกเลยยิ่งเซอร์วิสยิ่งกว่าเดิมอีก ด้านฮายาเตะอ่านแล้วก็ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมจะต้องเทน้ำใส่ครั้งแล้วครั้งเล่าด้วย
ด้านนางิที่ดูแบบแปลนเรื่อยๆ จนมองเห็นอะไรบางอย่าง นางิก็เอาปากกาสีลากเส้นในแบบแปลนเลย ฮายาเตะก็ห้ามอย่าเขียนบนแบบแปลน แต่พอนางิเขียนดูแล้วแม้แต่ฮายาเตะก็ตกใจ เพราะเส้นทางของเขาวงกตในแต่ละชั้นจากจุดเริ่มถึงบันไดชั้นต่อไป สามารถมองเป็นตัวอักษรได้อย่างชัดเจน และสามชั้นแรกก็ได้คำว่า.... กุญแจ นางิบอกนี่แหละคือทริค
จบตอน
[Spoil] Hayate no Gotoku! - 528
ต่อจากตอนที่แล้ว เคลาส์โดนพวกฮิซุยจับตัวไป ฮายาเตะจึงบอกว่างั้นก็ต้องรีบไปช่วย แต่นางิตัดสินใจไม่ไปช่วย ฮายาเตะเลยแปลกใจ ฮินะเองก็คิดว่าถ้าเคลาส์โดนจับไปก็คงเป็นเรื่องโดนให้บอกเรื่องกุญแจแน่ๆ แบบนี้คงยากที่จะช่วยได้ พวกมิกิบอกแต่ถ้าปล่อยไว้แบบนี้พวกนั้นก็จะได้กุญแจไปแน่ นางิบอกว่าเคลาส์คงโดนจับไปยังไม่ถึงชั่วโมงเพราะงั้นขอให้คนอื่นไปช่วยในขณะที่พวกเธอตามหากุญแจต่อดีกว่า(นางิโทรหาซากุยะ) นางิบอกเลยจะต้องหากุญแจให้ได้ก่อนเคลาส์จะพูดข้อมูลออกมา
แต่ถึงอย่างนั้น ฮายาเตะบอกเพราะต้องการคำใบ้เพราะหายากเกินไป นางิยอมรับเรื่องนั้นแต่เธอก็คิดอยู่ว่าจะต้องมีคำใบ้ซ่อนอยู่แน่ๆ ยูคิจิก็เสนอว่าน่าจะลองหาพิมพ์เขียวของหอคอยดู ฮินะเห็นด้วยและคิดว่าคงมีอยู่ในห้องสมุด พวกมิกิเลยตะโกนบอกให้ทุกคนไปที่ห้องสมุดกันเลย บอกด้วยว่าไปก่อนที่พวกเธอเองจะไม่ได้รู้อะไรเลยสักอย่างให้ได้ ทำเอาฮายาเตะเหนื่อยใจกับมิกิและริสะจริงๆ
ด้านปราสาทของฮิซุย เคลาส์อ้อนวอนขอให้ฮิซุยปล่อยเขาเถอะเพราะยังไม่รู้เลยด้วยว่าจับเขามาทำไม ฮิซุยก็บอกถ้าบอกเรื่องกุญแจมาก็จะปล่อยให้ทันทีไง แต่เคลาส์บอกเขาไม่รู้เรื่อง แต่เพราะดึกแล้วฮิซุยเลยขอตัวไปนอนก่อนเลยฝากโฮเซ็นช่วยจัดการต่อด้วย
พอฮิซุยออกไป โฮเซ็นบอกคราวนี้ก็อยู่กันสองต่อสองแล้ว ให้เคลาส์บอกมาซะดีๆว่ากุญแจอยู่ที่ไหน เคลาส์ยืนยันเสียงแข็งว่าไม่รู้พูดเลยว่าทำไมถึงคิดว่าเขารู้กัน โฮเซ็นก็ยิ้มพูดว่าเอางั้นก็ได้... แล้วก็เริ่มมาถอดรองเท้าถุงเท้าของเคลาส์ออก เคลาส์ก็งงว่าจะทำอะไร พอถอดถุงเท้าออกแล้ว โฮเซ็นก็เอากระโปรกขึ้นแล้ว.....หยิบเอาขนนกที่เหน็บอยู่ที่ขาอ่อนของเธอออกมาจากนั้น..... จั๊กจี้ๆๆๆๆๆ เคลาส์ถึงกับหัวเราะไม่หยุดแต่ก็บอกไม่รู้อยู่ดีโฮเซ็นจึง...
โฮเซ็น: นิดๆหน่อยๆเอง....
โฮเซ็น: พร้อมจะบอกเมื่อไรก็บอกได้เลย....
โฮเซ็น: ไม่งั้น..จั๊กจี้ๆๆ
โฮเซ็น: ตรงนี้ ตรงนี้ด้วย
เคลาส์: อ๊ากกกก ฮ่าๆๆๆ!!!!!
ด้านพวกนางิ ในที่สุดก็พบแบบแปลนหอนาฬิกาแถมยังมีกระทั้งของทางวงกตแต่ละชั้นด้วย ทำเอาสงสัยเลยว่าใครเป็นคนออกแบบกัน นอกจากนั้นยังเขียนถึงจุดที่เป็นกับดักอีกต่างหากจนชวนสงสัยอีกว่าจำทำกับดักในโรงเรียนทำไม และกับดักพวกนี้ยังดูบ้าๆบอๆอย่างกับดักเชือกสามเส้น...
อีกด้านเซงาวะที่ยังหลงทางอยู่ในหอนาฬิกา จนถึงตอนนี้ก็ยังหาทางออกไม่เจอ พอเดินๆไปก็เจอกับเขาเชือกสามเส้น ด้วยความสงสัยว่าคืออะไรก็เลยลองดึงดูสักเส้น ทันทีนั้นเองน้ำก็เทลงมาใส่เธอทั้งตัวทำเอาเปียกไปหมด ยิ่งใส่เสื้อขาวมาด้วยเลยได้เซอร์วิสให้คนอ่านกันไป ด้านพวกฮายาเตะพอรู้ว่าเป็นกับดักน้ำก็สงสัยใครคิดสร้างของแบบนี้กัน
เซงาวะที่ตอนนี้เปียกไปทั้งตัวจนอยากจะเปลี่ยนเสื้อแล้ว คิดว่าถึงภายในวงกตนี้จะอุ่นแต่นี่ก็เดือนตุลาคมแล้ว เปียกแบบนี้มีหวังจับไข้กันพอดี พอเดินๆไปก็เจอบันไดขึ้นชั้นสอง เซงาวะคิดทันทีว่าจะดีเหรอ ที่เธอกำลังหาคือทางออกไม่ใช่ทางไปต่อสักหน่อย แต่เพราะกลัวว่ากลับไปทางเดิมเดี๋ยวก็เปียกอีกก็เลยยอมเดินขึ้นไป
ในขณะนั้นฮายาเตะที่กำลังดูแผนที่ชั้นสองก็เห็นว่าชั้นสองก็ซับซ้อนเหมือนกัน โดยเฉพาะจุดๆหนึ่ง.... ด้านเซงาวะที่มาถึงชั้นสองก็เจอกับ....จุดเปลี่ยนเสื้อผ้า ด้านฮายาเตะกับฮินะที่ดูแบบแปลนยังสงสัยเลยว่ามีไว้ทำไมแต่ก็ไม่มีใครบอกได้ แต่คิดว่าไม่ดีแน่ แต่สำหรับเซงาวะที่ตอนนี้เสื้อเปียกอยู่จึงเปลี่ยนโดยไม่สงสัยอะไรเลย และจุดนี้เองที่ฮายาเตะเห็นคำอธิบายว่า...หากเปลี่ยนเสื้อละก็.... ในตอนนั้นเองเซงาวะก็เจอน้ำเทลงมาอีกรอบจนเปียกไปทั้งตัวเหมือนเดิม แถมชุดที่เปลี่ยนยังเป็นชุดกระโปรงอีกเลยยิ่งเซอร์วิสยิ่งกว่าเดิมอีก ด้านฮายาเตะอ่านแล้วก็ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมจะต้องเทน้ำใส่ครั้งแล้วครั้งเล่าด้วย
ด้านนางิที่ดูแบบแปลนเรื่อยๆ จนมองเห็นอะไรบางอย่าง นางิก็เอาปากกาสีลากเส้นในแบบแปลนเลย ฮายาเตะก็ห้ามอย่าเขียนบนแบบแปลน แต่พอนางิเขียนดูแล้วแม้แต่ฮายาเตะก็ตกใจ เพราะเส้นทางของเขาวงกตในแต่ละชั้นจากจุดเริ่มถึงบันไดชั้นต่อไป สามารถมองเป็นตัวอักษรได้อย่างชัดเจน และสามชั้นแรกก็ได้คำว่า.... กุญแจ นางิบอกนี่แหละคือทริค
จบตอน