โครงการเปลี่ยนฝ้าเพดานโรงอาหารและจัดหาอุปกรณ์ซ่อมแซมโรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า
สิ่งของที่จัดหามาได้จากเงินบริจาคและจากผู้บริจาคสิ่งของ
เกิดขึ้นเมื่อ มีนาคม 2556 และได้ทำสำเร็จจบโครงการไปแล้วครับ หลังจากนั้นก็มีคณะอื่นๆ
กำลังหาข้อมูลเพื่อจะไปบริจาคของให้ทางโรงเรียน ได้โทรศัพท์มาสอบถามอยู่เรื่อยๆ...
ส่วนใหญ่บอกเหมือนกันว่าหาข้อมูลได้น้อยมาก เจอแต่ที่ผมลงไว้ เลยคิดว่ามาตั้งกระทู้เอาไว้
ใส่รายละเอียดเอาไว้ ถ้าหาข้อมูลน่าจะง่ายขึ้น
โรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า อยู่ในหมู่บ้านทิไล่ป้า เป็นหมู่บ้านติดชายแดนไทย-พม่า
และเป็นหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ในเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร ซึ่งเป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร
ระยะทางจาก อ.สังขละบุรี ถึง โรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า 55 กม.
(เป็นทางลาดยาง 6 กม.,เส้นทางทุรกันดาร 49 กม.) ระยะทางจากหมู่บ้านถึงโรงเรียน 1,000 เมตร
"ทิไล่ป้า" เป็นภาษากะเหรี่ยง ซึ่งมีความหมายตรงกับภาษาไทยว่า "ห้วยแผ่นหิน" (ทิ = น้ำ / ไล่ = หิน / ป้า = แผ่น)
โรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า สังกัด กองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนที่13 ค่ายพระพุทธยอดฟ้า (กก.ตชด.๑๓)
และมีโรงเรียน ตชด.ที่อยู่ในสังกัดอีกหลายแห่ง
http://www.bpp13.go.th/bpp13/
ครูใหญ่ Email : bantilaipa@gmail.com
การที่จะเดินทางไปโรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า ต้องติดต่อประสานงานครูใหญ่ก่อนนะครับ
- จากนั้นต้องทำหนังสือขออนุญาตไปยังต้นสังกัด คือ กก.ตชด.๑๓ ทำให้ถูกต้องก่อนไปนะครับ (หนังสือขออนุญาต หลักๆคือ แจ้งวัตถุประสงค์ของการเข้าไป จำนวนคนและวัน เวลาที่จะเข้าไป)
- และรถที่เข้าได้ก็ต้องเป็นรถโฟวิล 4x4 เท่านั้น หากนำรถโฟวิลไปเอง จะมีข้อกำหนดเรื่องขนาดของยางรถที่ใช้ด้วย เนื่องจากรถที่หน้ายางใหญ่เกินไป จะทำให้เกิดหลุมลึก
จะสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านที่สัญจรในเส้นทางครับ
- แต่หากไม่มีรถโฟวิล สามารถติดต่อรถโฟวิลของชาวบ้าน จะเรียกกันว่า กระเหรี่ยงโฟวิล โดยมีค่าจ้างต่อเที่ยว 3,000 บาท (ไป-กลับ 6,000) ถ้าค้างคืนก็คิดเพิ่มคืนละ 1,000 บาท
(ข้อมูลในตอนที่ผมไป ปี 56 นะครับ ปัจจุบันไม่รู้ว่าเท่าไหร่)
ถ้าทุกอย่างพร้อมแล้วก็ออกเดินทางได้เลย ภาวนาอย่าให้ฝนตกแค่นั้น แถวๆนี้ได้รับอิทธิพลของฝนจากฝั่ง เมียนมาร์ ฝนไม่ได้ตกตามฤดูกาลของไทย ช่วงที่ผมไปเดือนมีนา
ครูใหญ่บอกว่าก่อนผมไป 2-3 วัน ฝนก็ตก โชคดีจริงๆ เพราะถ้าฝนตก จนท.คงไม่ให้ขึ้นเพราะอันตรายมาก ถ้าขึ้นไม่ได้สามารถติดต่อฝากของเอาไว้ที่ กองร้อยตำรวจตระเวนชายแดนที่ 134 อ.สังขละบุรี ได้ครับ
หน่วยงานนี้จะมีหน้าที่นำสิ่งของขึ้นไปยังบ้านทิไล่ป้า โดยจะมีรอบการขึ้นครับ
ช่วงแรกจาก กทม.-สังขละ
คณะของผมมีคนที่ไม่ติดอะไร ไปได้ 4 คน /รถ 2 คัน มี 1 คันเป็นกระบะเอาไว้ขนของที่ได้รับบริจาคทั้งหมด
ส่วนแผ่นฝ้า ไม้อัด ถังเก็บน้ำ มาซื้อที่ร้านเจดีย์ภัณฑ์ เป็นร้านขายวัสดุก่อสร้าง ที่สังขละเลย ผมโทรมาถามก่อนด้วยว่ามีของตามที่ต้องการมั๊ย
ของทั้งหมดใส่รถ 4x4 ได้ 2 คัน ผมได้ที่นั่งพิเศษบนแผ่นฝ้า เป็นรถคันที่ขับตามหลัง
กว่าจะออกจากสังขละก็ราวๆ บ่าย 3 กว่าๆ ไปถึง รร.ตอน 2 ทุ่ม มืดกลางป่า ไม่มีแสงไฟใดๆเลย
มีแต่ไฟหน้ารถ เลยสงสัยว่าไฟท้ายมีมั๊ย สว่างมั๊ย ก็หันไปดูข้างหลัง ................
...แล้วก็ไม่หันไปดูอีกเลย มองไปข้างหน้าดีกว่าา
ไม้อัด 20 แผ่น สมาร์ทบอร์ด 30 แผ่น
ทางแคบๆต้องระวัง
ข้อกำหนดของรถที่จะเข้าพื้นที่
นึกถึงเกม silent hill เลย
แสงไฟจากโรงเรียน ดีใจที่ถึงสักที
ถึงโรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า
พอเริ่มมองเห็นแสงไฟ รู้เลยว่าถึงมาแล้ว ครูใหญ่รออยู่ ไม่รอช้าทุกคนช่วยกันเอาของลงจากรถก่อน ถึงแม้จะนั่งมาบนฝ้าในระยะทาง 50 กว่ากิโล
แต่พอมาถึงแล้ว ไม่มีแตกหรือเสียหายเลยสักนิด กระเหรี่ยงโฟวิล มืออาชีพจริงๆ
ครูคุยกับพวกว่ามารอตั้งแต่ตอนเย็น ชะเง้อหลายรอบ จนนึกว่าพวกเราคงไม่มาแล้ว (ระหว่างทางในป่า ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ครับ เราจึงติดต่อกับครูไม่ได้)
แล้วทุกคนก็ถูกพาไปที่โรงอาหารเพื่อกินข้าวเย็น คืนนี้ครูใหญ่ให้นอนในสุขศาลา คณะผมเตรียมเต้นท์มาด้วย
เลยกางเต๊นท์นอนข้างในสุขศาลา อากาศเย็น หลับสบายเลย
เช้าวันต่อมา
ตื่นมาตอนเช้าทั่วบริเวณ มีหมอกลงทั้งๆที่เป็นเดือน มีนาคม พอสายหน่อยก็หายไป
ที่โรงเรียนใช้ไฟฟ้าจากโซล่าเซลอย่างเดียว มีลานจอด ฮ. มีแปลงเกษตร เลี้ยงไก่ ไว้กิน
มีบ้านพักสำหรับนักเรียนบ้านไกล
โรงอาหาร
ห้องเรียน
คุณครูเริ่มงานแต่เช้า ด้วยการรื้อฝ้าเดิมของโรงอาหารออก คณะของเราดูจะช่วยอะไรตรงนี้ไม่ได้สักเท่าไหร่
ไปเดินชมหมู่บ้านดีกว่าโดยมีครูผู้หญิงอาสาพาไป
พอดีวันนั้นมีงานแต่งงานกัน บ้านนี้คนเลยเยอะหน่อย ดูคึกคักเป็นพิเศษ
ตรงจุดนี้เรียกว่า แม่น้ำแม่กษัตริย์ หรือเรียกว่า "ลำน้ำทรยศ" จากสภาพจริงคือลำน้ำนี้ไหลอยู่ในฝั่งไทย ผ่านหมู่บ้านมา
พอลอดใต้สะพานเหล็ก ก็จะโค้งซ้าย ช่วงนี้อยู่ในฝั่งไทย หลังจากนั้นลำน้ำก็โค้งขวาเข้าเขตเมียนม่าร์ เป็นร่องน้ำตามธรรมชาติ
มีหลักเขต พร้อมกับข้อความที่บอกว่า ตรงนี้เป็นเส้นทางเดินทัพในสมัยโบราณ
ลองลากเส้นทแยงมุม จากขวาล่าง-ซ้ายบน ส่วนบนคือเมียนมาร์ ส่วนล่างคือไทย ตรงโค้งนี้เลย
คณะของผมตัดสินใจกลับสังขละในตอนบ่าย ไม่ได้อยู่ต่อ
แวะพักกลางทางที่ บ้านเกาะสะเดิ่ง เป็นจุดที่รถ 4x4 เข้ามาพักแรมได้ (กรณีมาท่องเที่ยวจะมาได้แค่ตรงนี้)
และหลังจากนี้ครูใหญ่ก็ส่งข่าวมาเป็นระยะๆ ส่งรูปความคืบหน้ามาให้ตลอด
บ้านเกาะสะเดิ่ง
ครูใหญ่แจ้งว่า สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
จะเสด็จ รร.ตชด.บ้านทิไล่ป้า วันที่ 2 ธ.ค. 56 มารอรับเสด็จได้นะ
สุดท้ายก็ไม่ได้ไปครับ
พวกเราดีใจที่มีของบริจาคและเงินบริจาค มากพอที่จะทำฝ้าเพดานสุขศาลา
และเตาในครัวด้วย จากตอนแรกคิดว่าจะทำฝ้าเพดานโรงอาหารอย่างเดียว
งานเลยเสร็จทันได้รับเสด็จสมเด็จพระเทพด้วย
ภาพเหตุการณ์นี้ได้จาก ร.ต.ต.เอนก ครูใหญ่โรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า ส่งมาให้ครับ
ขอขอบคุณครับ
ช่วงเวลที่จะเดินทางไป
ช่วงเดือนเมษายน โรงเรียนปิดเทอม และครูทุกคนจะต้องกลับไปรายงานตัวที่ต้นสังกัด จึงไม่มีใครอยู่ที่โรงเรียนครับ
ช่วงฤดูฝน เดินทางขึ้นไม่ได้ครับ (ครูเล่าให้ฟังว่าเคยต้องเดินลงมา ใช้เวลาเดิน 1 วัน ^ ^)
ช่วงเดือนธันวา อากาศดี หากเป็นช่วงปลายเดือน จะมีงานกีฬาสีของเด็กๆด้วย ใครสะดวกไปช่วงนี้ น่าจะได้อีกบรรยากาศนึงครับ
ครูใหญ่ถวายรายงาน
สุขศาลา
ถ่ายรูปและเซ็นต์สมุดเยี่ยมก่อนกลับ
ถังเก็บน้ำตามมาทีหลัง
เป็นข้อมูลปี 56 ปัจจุบัน อาจมีการเปลี่ยนแปลงนะครับ
โรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า
สิ่งของที่จัดหามาได้จากเงินบริจาคและจากผู้บริจาคสิ่งของ
เกิดขึ้นเมื่อ มีนาคม 2556 และได้ทำสำเร็จจบโครงการไปแล้วครับ หลังจากนั้นก็มีคณะอื่นๆ
กำลังหาข้อมูลเพื่อจะไปบริจาคของให้ทางโรงเรียน ได้โทรศัพท์มาสอบถามอยู่เรื่อยๆ...
ส่วนใหญ่บอกเหมือนกันว่าหาข้อมูลได้น้อยมาก เจอแต่ที่ผมลงไว้ เลยคิดว่ามาตั้งกระทู้เอาไว้
ใส่รายละเอียดเอาไว้ ถ้าหาข้อมูลน่าจะง่ายขึ้น
โรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า อยู่ในหมู่บ้านทิไล่ป้า เป็นหมู่บ้านติดชายแดนไทย-พม่า
และเป็นหมู่บ้านที่ตั้งอยู่ในเขตอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร ซึ่งเป็นแหล่งต้นน้ำลำธาร
ระยะทางจาก อ.สังขละบุรี ถึง โรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า 55 กม.
(เป็นทางลาดยาง 6 กม.,เส้นทางทุรกันดาร 49 กม.) ระยะทางจากหมู่บ้านถึงโรงเรียน 1,000 เมตร
"ทิไล่ป้า" เป็นภาษากะเหรี่ยง ซึ่งมีความหมายตรงกับภาษาไทยว่า "ห้วยแผ่นหิน" (ทิ = น้ำ / ไล่ = หิน / ป้า = แผ่น)
โรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า สังกัด กองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนที่13 ค่ายพระพุทธยอดฟ้า (กก.ตชด.๑๓)
และมีโรงเรียน ตชด.ที่อยู่ในสังกัดอีกหลายแห่ง
http://www.bpp13.go.th/bpp13/
ครูใหญ่ Email : bantilaipa@gmail.com
การที่จะเดินทางไปโรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า ต้องติดต่อประสานงานครูใหญ่ก่อนนะครับ
- จากนั้นต้องทำหนังสือขออนุญาตไปยังต้นสังกัด คือ กก.ตชด.๑๓ ทำให้ถูกต้องก่อนไปนะครับ (หนังสือขออนุญาต หลักๆคือ แจ้งวัตถุประสงค์ของการเข้าไป จำนวนคนและวัน เวลาที่จะเข้าไป)
- และรถที่เข้าได้ก็ต้องเป็นรถโฟวิล 4x4 เท่านั้น หากนำรถโฟวิลไปเอง จะมีข้อกำหนดเรื่องขนาดของยางรถที่ใช้ด้วย เนื่องจากรถที่หน้ายางใหญ่เกินไป จะทำให้เกิดหลุมลึก
จะสร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้านที่สัญจรในเส้นทางครับ
- แต่หากไม่มีรถโฟวิล สามารถติดต่อรถโฟวิลของชาวบ้าน จะเรียกกันว่า กระเหรี่ยงโฟวิล โดยมีค่าจ้างต่อเที่ยว 3,000 บาท (ไป-กลับ 6,000) ถ้าค้างคืนก็คิดเพิ่มคืนละ 1,000 บาท
(ข้อมูลในตอนที่ผมไป ปี 56 นะครับ ปัจจุบันไม่รู้ว่าเท่าไหร่)
ถ้าทุกอย่างพร้อมแล้วก็ออกเดินทางได้เลย ภาวนาอย่าให้ฝนตกแค่นั้น แถวๆนี้ได้รับอิทธิพลของฝนจากฝั่ง เมียนมาร์ ฝนไม่ได้ตกตามฤดูกาลของไทย ช่วงที่ผมไปเดือนมีนา
ครูใหญ่บอกว่าก่อนผมไป 2-3 วัน ฝนก็ตก โชคดีจริงๆ เพราะถ้าฝนตก จนท.คงไม่ให้ขึ้นเพราะอันตรายมาก ถ้าขึ้นไม่ได้สามารถติดต่อฝากของเอาไว้ที่ กองร้อยตำรวจตระเวนชายแดนที่ 134 อ.สังขละบุรี ได้ครับ
หน่วยงานนี้จะมีหน้าที่นำสิ่งของขึ้นไปยังบ้านทิไล่ป้า โดยจะมีรอบการขึ้นครับ
ช่วงแรกจาก กทม.-สังขละ
คณะของผมมีคนที่ไม่ติดอะไร ไปได้ 4 คน /รถ 2 คัน มี 1 คันเป็นกระบะเอาไว้ขนของที่ได้รับบริจาคทั้งหมด
ส่วนแผ่นฝ้า ไม้อัด ถังเก็บน้ำ มาซื้อที่ร้านเจดีย์ภัณฑ์ เป็นร้านขายวัสดุก่อสร้าง ที่สังขละเลย ผมโทรมาถามก่อนด้วยว่ามีของตามที่ต้องการมั๊ย
ของทั้งหมดใส่รถ 4x4 ได้ 2 คัน ผมได้ที่นั่งพิเศษบนแผ่นฝ้า เป็นรถคันที่ขับตามหลัง
กว่าจะออกจากสังขละก็ราวๆ บ่าย 3 กว่าๆ ไปถึง รร.ตอน 2 ทุ่ม มืดกลางป่า ไม่มีแสงไฟใดๆเลย
มีแต่ไฟหน้ารถ เลยสงสัยว่าไฟท้ายมีมั๊ย สว่างมั๊ย ก็หันไปดูข้างหลัง ................
...แล้วก็ไม่หันไปดูอีกเลย มองไปข้างหน้าดีกว่าา
ไม้อัด 20 แผ่น สมาร์ทบอร์ด 30 แผ่น
ทางแคบๆต้องระวัง
ข้อกำหนดของรถที่จะเข้าพื้นที่
นึกถึงเกม silent hill เลย
แสงไฟจากโรงเรียน ดีใจที่ถึงสักที
ถึงโรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า
พอเริ่มมองเห็นแสงไฟ รู้เลยว่าถึงมาแล้ว ครูใหญ่รออยู่ ไม่รอช้าทุกคนช่วยกันเอาของลงจากรถก่อน ถึงแม้จะนั่งมาบนฝ้าในระยะทาง 50 กว่ากิโล
แต่พอมาถึงแล้ว ไม่มีแตกหรือเสียหายเลยสักนิด กระเหรี่ยงโฟวิล มืออาชีพจริงๆ
ครูคุยกับพวกว่ามารอตั้งแต่ตอนเย็น ชะเง้อหลายรอบ จนนึกว่าพวกเราคงไม่มาแล้ว (ระหว่างทางในป่า ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ครับ เราจึงติดต่อกับครูไม่ได้)
แล้วทุกคนก็ถูกพาไปที่โรงอาหารเพื่อกินข้าวเย็น คืนนี้ครูใหญ่ให้นอนในสุขศาลา คณะผมเตรียมเต้นท์มาด้วย
เลยกางเต๊นท์นอนข้างในสุขศาลา อากาศเย็น หลับสบายเลย
เช้าวันต่อมา
ตื่นมาตอนเช้าทั่วบริเวณ มีหมอกลงทั้งๆที่เป็นเดือน มีนาคม พอสายหน่อยก็หายไป
ที่โรงเรียนใช้ไฟฟ้าจากโซล่าเซลอย่างเดียว มีลานจอด ฮ. มีแปลงเกษตร เลี้ยงไก่ ไว้กิน
มีบ้านพักสำหรับนักเรียนบ้านไกล
โรงอาหาร
ห้องเรียน
คุณครูเริ่มงานแต่เช้า ด้วยการรื้อฝ้าเดิมของโรงอาหารออก คณะของเราดูจะช่วยอะไรตรงนี้ไม่ได้สักเท่าไหร่
ไปเดินชมหมู่บ้านดีกว่าโดยมีครูผู้หญิงอาสาพาไป
พอดีวันนั้นมีงานแต่งงานกัน บ้านนี้คนเลยเยอะหน่อย ดูคึกคักเป็นพิเศษ
ตรงจุดนี้เรียกว่า แม่น้ำแม่กษัตริย์ หรือเรียกว่า "ลำน้ำทรยศ" จากสภาพจริงคือลำน้ำนี้ไหลอยู่ในฝั่งไทย ผ่านหมู่บ้านมา
พอลอดใต้สะพานเหล็ก ก็จะโค้งซ้าย ช่วงนี้อยู่ในฝั่งไทย หลังจากนั้นลำน้ำก็โค้งขวาเข้าเขตเมียนม่าร์ เป็นร่องน้ำตามธรรมชาติ
มีหลักเขต พร้อมกับข้อความที่บอกว่า ตรงนี้เป็นเส้นทางเดินทัพในสมัยโบราณ
ลองลากเส้นทแยงมุม จากขวาล่าง-ซ้ายบน ส่วนบนคือเมียนมาร์ ส่วนล่างคือไทย ตรงโค้งนี้เลย
คณะของผมตัดสินใจกลับสังขละในตอนบ่าย ไม่ได้อยู่ต่อ
แวะพักกลางทางที่ บ้านเกาะสะเดิ่ง เป็นจุดที่รถ 4x4 เข้ามาพักแรมได้ (กรณีมาท่องเที่ยวจะมาได้แค่ตรงนี้)
และหลังจากนี้ครูใหญ่ก็ส่งข่าวมาเป็นระยะๆ ส่งรูปความคืบหน้ามาให้ตลอด
บ้านเกาะสะเดิ่ง
ครูใหญ่แจ้งว่า สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี
จะเสด็จ รร.ตชด.บ้านทิไล่ป้า วันที่ 2 ธ.ค. 56 มารอรับเสด็จได้นะ
สุดท้ายก็ไม่ได้ไปครับ
พวกเราดีใจที่มีของบริจาคและเงินบริจาค มากพอที่จะทำฝ้าเพดานสุขศาลา
และเตาในครัวด้วย จากตอนแรกคิดว่าจะทำฝ้าเพดานโรงอาหารอย่างเดียว
งานเลยเสร็จทันได้รับเสด็จสมเด็จพระเทพด้วย
ภาพเหตุการณ์นี้ได้จาก ร.ต.ต.เอนก ครูใหญ่โรงเรียน ตชด.บ้านทิไล่ป้า ส่งมาให้ครับ
ขอขอบคุณครับ
ช่วงเวลที่จะเดินทางไป
ช่วงเดือนเมษายน โรงเรียนปิดเทอม และครูทุกคนจะต้องกลับไปรายงานตัวที่ต้นสังกัด จึงไม่มีใครอยู่ที่โรงเรียนครับ
ช่วงฤดูฝน เดินทางขึ้นไม่ได้ครับ (ครูเล่าให้ฟังว่าเคยต้องเดินลงมา ใช้เวลาเดิน 1 วัน ^ ^)
ช่วงเดือนธันวา อากาศดี หากเป็นช่วงปลายเดือน จะมีงานกีฬาสีของเด็กๆด้วย ใครสะดวกไปช่วงนี้ น่าจะได้อีกบรรยากาศนึงครับ
ครูใหญ่ถวายรายงาน
สุขศาลา
ถ่ายรูปและเซ็นต์สมุดเยี่ยมก่อนกลับ
ถังเก็บน้ำตามมาทีหลัง
เป็นข้อมูลปี 56 ปัจจุบัน อาจมีการเปลี่ยนแปลงนะครับ