สวัสดีค่ะ 😊 จขกท. มีอายุ 14 ปี ขอเรียกตัวเองว่าฟางนะคะ เช่าหอในเมืองเพื่อมาเรียนพิเศษช่วงซัมเมอร์แบบเด็กทั่วๆไป ในเดือนแรกจะอยู่กับเพื่อนค่ะ แต่พอมาเดือนที่ 2 ได้อยู่คนเดียว ฟางก็จะมีพี่ที่รู้จักค่ะ ชื่อปุ้ม พักอาศัยในเมืองเหมือนกัน เวลาไปกินข้าวก็จะไปกินด้วยกันค่ะ อยู่ได้ซักพักก็มีรุ่นพี่ค่ะสนิทกับพี่ปุ้ม ชื่อ กาน (ผู้หญิงนะคะ) ไปกินข้าวด้วยกัน (ส่วนตัวก็พอรู้จักค่ะ แต่พอได้มาอยู่ด้วยกันก็สนิทกันยิ่งขึ้น) พี่กานเป็นคนที่เวลาใครมีปัญหา จะสามารถมาปรึกษาได้ เพราะเป็นคนมีเหตุผล ใจเย็น
จนวันนึง ... เพื่อนของพี่กาน ชื่อ นิว โดนเพื่อนตบมา พี่กานสงสาร เพราะเข้าเมืองจะมาหางานทำด้วยกันก็อยู่ด้วยกัน เลยพามาห้องฟางค่ะ พี่กานโทรมาแบบเสียงสั่นๆ ให้ฟางลงไปหาล่างหอ พอฟางลงไปก็พบพี่กานกับพี่นิว พี่นิวมาพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าใบโต ซึ่งพี่นิวเหมือนจะมีอาการปวดเนื้อปวดตัวด้วย ส่วนฟางก็ไม่คิดอะไรค่ะ เพราะเป็นคนขี้สงสารอยู่แล้ว ก็เลยพาขึ้นห้องมาในใจคิดว่า อาจจะมาขอนอนด้วยซักคืนแหละมั้งให้เรื่องมันเย็นๆก่อน พอขึ้นมาบนห้องคืนแรกไม่มีอะไรค่ะ ส่วนตัวพี่กานเป็นคนขี้เกรงใจค่ะช่วยฟางประหยัดน้ำ+ไฟ ที่หอมาก เพราะเดือนที่แล้วฟางหมดไปเยอะ คือก็อยู่มาซักพักค่ะ ฟางก็ได้แต่คิดในใจว่า เมื่อไหร่เค้าจะออกไปซักที เพราะส่วนตัว ชอบอยู่คนเดียวค่ะ ต่อมาค่ะ คือตอนกลางวันจะเป็นเวลาที่ฟางไปเรียน ทำให้ค่าไฟในส่วนนี้ยังคงเหมือนฟางอยู่ห้อง เพราะ** พี่นิวเค้าไม่ไปไหนเลย นอนอยู่ห้องฟางทั้งวัน เสียบโทรศัพท์ตลอด ร้อนก็เปิดแอร์ค่ะ ในใจเค้าคงคิดว่า เปิดไปเล่นไป คงไม่เป็นไร เพราะยังไงก็ไม่ได้จ่าย ต่างกับพี่กานค่ะ กลับออกไปหาอะไรทำข้างนอก เล่นกับเพื่อนบ้าง นั่งเล่นที่สวนสาธารณะบ้าง ตกเย็นวันนั้นค่ะคือฟางกลับมาจากเรียน ประมาณ 18.15 น. ฟางจะเป็นคนที่เช็คมิเตอร์ไฟตลอด ฟางก็ตกใจเอ๊ะ ! ทำไมวันนี้มันเพิ่มเยอะจัง พอเดินมาถึงหน้าห้องค่ะ ฟางไม่เคาะประตูค่ะ ฟางไขกุญแจเข้ามา โอ้โหหห! แทบช็อค นางเปิดแอร์ 16°C ค่ะ ขุ่นพระ ตั้งแต่ฟางมาอยู่ฟางไม่เคยเปิดแอร์เลย แต่นังนี่ค่ะ มาอยู่แปปเดียวทำตัวสบายมากค่ะ ไม่นึกถึงเจ้าของห้อง ฟางโกรธมากค่ะ รอพี่กานมา แล้วก็ชวนพี่กานไปกินข้าว แล้วฟางก็ปรึกษาพี่กานค่ะ ปรากฏว่า พี่กานรู้สึกเหมือนฟางค่ะ ฟางพึ่งรู้ค่ะว่าพี่นิวเค้ามาแต่ตัว คือการกิน ใช้จ่าย ก็เงินพี่กานหมดค่ะ พอได้ฟังแบบนี้ฟางเลยถามพี่กานว่า เอ้าา แล้วพี่นิวมาเมืองต้องการมาทำอะไร พี่กานก็ตอบฟางมาว่า "พี่พามันมาหางานทำ" ปล.ที่พี้กานมีเงินใช้เพราะเงินส่วนตัว+แม่ให้+พี่สาวให้ค่ะ ต่อให้อยู่เฉยๆไม่ทำงานก็อยู่ได้ค่ะ แล้วเราสองคนก็ได้พูดแบบเปิดอกกันค่ะ คือ.. ชีวิตพี่นิวน่าสงสารค่ะ เกิดมายังไม่เคยเจอหน้าพ่อ พ่อก็เสีย แม่มีผัวใหม่ ผัวใหม่แม่ก็ตามไล่ฆ่า ตอนนี้พ่อเลี้ยงผูกคอตายแล้วค่ะ มีแม่ แม่ก็ป่วย 6 โรค หมอไม่สามารถทำการรักษาได้ ตอนนี้ก็ได้แต่รอปฏิหารย์ค่ะ ไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว พูดง่ายๆ ก็คือ รอเวลา.. รู้ๆกันค่ะ ในเวลานี้เค้าควรกลับไปดูแล และใช้เวลาที่เหลือให้มีค่าที่สุด เพื่อนแนะนำ แต่สิ่งที่เค้ากลับตอบมา คือ "ไม่เอา กูไม่กลับ กูไม่อยากอยู่บ้าน ขี้เกียจ กลับไปก็โดนบ่นโดนด่า" แต่คืออยู่ในเมืองก็ลำบากทั้งเงินพี่กาน ทั้งค่าไฟห้องฟาง แล้วไม่ยอมทำงาน พูดก็พูดค่ะ ว่ามาอยู่เที่ยวเล่นไปวันๆ คือเข้าใจนะคะว่าชีวิตน่าสงสาร แต่ทำตัวไม่น่าสงสารเลย
ควรจะทำยังไงกับพี่คนที่ชื่อนิวดีคะ?
อึดอัดใจพี่มีชีวิตรันทดมาขอพักอาศัยร่วมห้องทำไงดีคะ?
จนวันนึง ... เพื่อนของพี่กาน ชื่อ นิว โดนเพื่อนตบมา พี่กานสงสาร เพราะเข้าเมืองจะมาหางานทำด้วยกันก็อยู่ด้วยกัน เลยพามาห้องฟางค่ะ พี่กานโทรมาแบบเสียงสั่นๆ ให้ฟางลงไปหาล่างหอ พอฟางลงไปก็พบพี่กานกับพี่นิว พี่นิวมาพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้าใบโต ซึ่งพี่นิวเหมือนจะมีอาการปวดเนื้อปวดตัวด้วย ส่วนฟางก็ไม่คิดอะไรค่ะ เพราะเป็นคนขี้สงสารอยู่แล้ว ก็เลยพาขึ้นห้องมาในใจคิดว่า อาจจะมาขอนอนด้วยซักคืนแหละมั้งให้เรื่องมันเย็นๆก่อน พอขึ้นมาบนห้องคืนแรกไม่มีอะไรค่ะ ส่วนตัวพี่กานเป็นคนขี้เกรงใจค่ะช่วยฟางประหยัดน้ำ+ไฟ ที่หอมาก เพราะเดือนที่แล้วฟางหมดไปเยอะ คือก็อยู่มาซักพักค่ะ ฟางก็ได้แต่คิดในใจว่า เมื่อไหร่เค้าจะออกไปซักที เพราะส่วนตัว ชอบอยู่คนเดียวค่ะ ต่อมาค่ะ คือตอนกลางวันจะเป็นเวลาที่ฟางไปเรียน ทำให้ค่าไฟในส่วนนี้ยังคงเหมือนฟางอยู่ห้อง เพราะ** พี่นิวเค้าไม่ไปไหนเลย นอนอยู่ห้องฟางทั้งวัน เสียบโทรศัพท์ตลอด ร้อนก็เปิดแอร์ค่ะ ในใจเค้าคงคิดว่า เปิดไปเล่นไป คงไม่เป็นไร เพราะยังไงก็ไม่ได้จ่าย ต่างกับพี่กานค่ะ กลับออกไปหาอะไรทำข้างนอก เล่นกับเพื่อนบ้าง นั่งเล่นที่สวนสาธารณะบ้าง ตกเย็นวันนั้นค่ะคือฟางกลับมาจากเรียน ประมาณ 18.15 น. ฟางจะเป็นคนที่เช็คมิเตอร์ไฟตลอด ฟางก็ตกใจเอ๊ะ ! ทำไมวันนี้มันเพิ่มเยอะจัง พอเดินมาถึงหน้าห้องค่ะ ฟางไม่เคาะประตูค่ะ ฟางไขกุญแจเข้ามา โอ้โหหห! แทบช็อค นางเปิดแอร์ 16°C ค่ะ ขุ่นพระ ตั้งแต่ฟางมาอยู่ฟางไม่เคยเปิดแอร์เลย แต่นังนี่ค่ะ มาอยู่แปปเดียวทำตัวสบายมากค่ะ ไม่นึกถึงเจ้าของห้อง ฟางโกรธมากค่ะ รอพี่กานมา แล้วก็ชวนพี่กานไปกินข้าว แล้วฟางก็ปรึกษาพี่กานค่ะ ปรากฏว่า พี่กานรู้สึกเหมือนฟางค่ะ ฟางพึ่งรู้ค่ะว่าพี่นิวเค้ามาแต่ตัว คือการกิน ใช้จ่าย ก็เงินพี่กานหมดค่ะ พอได้ฟังแบบนี้ฟางเลยถามพี่กานว่า เอ้าา แล้วพี่นิวมาเมืองต้องการมาทำอะไร พี่กานก็ตอบฟางมาว่า "พี่พามันมาหางานทำ" ปล.ที่พี้กานมีเงินใช้เพราะเงินส่วนตัว+แม่ให้+พี่สาวให้ค่ะ ต่อให้อยู่เฉยๆไม่ทำงานก็อยู่ได้ค่ะ แล้วเราสองคนก็ได้พูดแบบเปิดอกกันค่ะ คือ.. ชีวิตพี่นิวน่าสงสารค่ะ เกิดมายังไม่เคยเจอหน้าพ่อ พ่อก็เสีย แม่มีผัวใหม่ ผัวใหม่แม่ก็ตามไล่ฆ่า ตอนนี้พ่อเลี้ยงผูกคอตายแล้วค่ะ มีแม่ แม่ก็ป่วย 6 โรค หมอไม่สามารถทำการรักษาได้ ตอนนี้ก็ได้แต่รอปฏิหารย์ค่ะ ไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว พูดง่ายๆ ก็คือ รอเวลา.. รู้ๆกันค่ะ ในเวลานี้เค้าควรกลับไปดูแล และใช้เวลาที่เหลือให้มีค่าที่สุด เพื่อนแนะนำ แต่สิ่งที่เค้ากลับตอบมา คือ "ไม่เอา กูไม่กลับ กูไม่อยากอยู่บ้าน ขี้เกียจ กลับไปก็โดนบ่นโดนด่า" แต่คืออยู่ในเมืองก็ลำบากทั้งเงินพี่กาน ทั้งค่าไฟห้องฟาง แล้วไม่ยอมทำงาน พูดก็พูดค่ะ ว่ามาอยู่เที่ยวเล่นไปวันๆ คือเข้าใจนะคะว่าชีวิตน่าสงสาร แต่ทำตัวไม่น่าสงสารเลย
ควรจะทำยังไงกับพี่คนที่ชื่อนิวดีคะ?