เหรียญสองด้าน ในสองมุมมอง จาก "คนซื้อ" และ "คนขาย"

จากวันนั้นถึงวันนี้ระยะเวลาถือว่านานพอสมควร นานจนผมเองลืมไปแล้วซะด้วยซ้ำว่าชีวิตผมเจอเรื่องที่รู้สึกแย่มากที่สุดดั้งแต่ต้นปีเลยทีเดียว เอาล่ะครับมาเข้าเรื่องกันดีกว่าเดี๋ยวจะกลายเป็นกระทู้น่าเบื่อไป


เรื่องเกิดขึ้นจากที่ผมซื้อมาเตอร์ไซค์มือสอง (รายละเอียดกดอ่านในที่ซ่อนข้อความข้างบนครับ) และเมื่อคืนนี้คุณคนขายได้โทรมาหาผมตอน 01:39 เพื่อจะขอให้ผมลบกระทู้ให้ อ่ะครับเมื่อเรื่องมันก็ผ่านมาแล้วผมก็พร้อมจะเปิดโอกาสให้เขาทำมาหากินได้อย่างสะดวกสบายโดยลบรอยตำหนิคุณเขาทิ้ง   แต่!!!!!!!  ผมก็อดรู้สึกไม่ได้ครับถึงเรื่องมนุษยธรรม ว่าทำไมผมเป็นคนใจดีขนาดนี้ในวันนี้  และคุณเขาทำไมโคตะระใจดำกับผมเหลือเกินในวันนั้น ถามว่าทำไมผมถึงพูดแบบนี้ ถ้าคุณเขาได้มาอ่าน ซึ่งคุณต้องเข้ามาแน่ๆเพราะผมส่งลิ้งค์ให้คุณแล้ว ผมขอบอกในนี้เลยนะครับว่า


คุณ : คุณใช้เวลาไม่ถึง 10 นาทีเพื่อขอให้ผมลบกระทู้ แล้วผมตอบตกลง
ผม : ผมใช้เวลาเป็นเดือนเพื่อขอร้องให้คุณเห็นใจผม ขอร้องสารพัดให้รับเทิร์นรถผม ผมยอมขาดทุน ผมยอมให้คุณหารถที่ร้านเพื่อนๆคุณแล้วเอามาบวกกำไรเพื่อรับซื้อคืนรถผมในราคากดลงยังไงก็ได้ คุณรับปากว่าจะหาดูให้ จนถึงวันที่คุณขอให้ผมลบ ผมก็ยังไม่เห็นเบอร์จากคุณโทรเข้าเครื่องผม หรือแม้แต่ไลน์ที่ผมทักไปขอร้องก็ยังไม่มีข้อความใดๆตอบกลับ

คุณ : โทรเร่งให้ผมลบ ผมทำไมรู้สึกเห็นใจว่าคุณเดือดร้อน จนมาหาร้านอินเตอร์เน็ตเพื่อจัดการให้คุณ
ผม : โทรหาเพื่อถามว่าคุณหารถให้ผมได้หรือยัง คุณกลับบ่ายเบี่ยงไปเรื่อยๆเหมือนผมเป็นคนโง่ที่เซ็นสัญญาไปแล้วคุณจะทำยังไงก็ได้ ซึ่งผมก็เลือกจะรอแบบยังมีความหวัง

คุณ : ทำงานขายรถกำไรคันนึง เท่ากับผมทำงาน 2 วัน
ผม : ทำงานสองเดือนเพื่ออยากได้รถมือสองซักคัน สุดท้ายต้องยอมขายเพราะมันใช้งานแทบจะไม่ได้ (ทุกวันนี้ผมยังเดินไปทำงาน และยังต่อรถประจำทางเหมือนเดิม) คุณทำไมเล่นกับคนหาเช้ากินค่ำเงินเดือนน้อยๆแบบนี้

คุณ : คุณบอกผมว่าคุณก็เสี่ยงเหมือนกันกับการที่คุณซื้อของมาเพื่อขายต่อ (ผมคิดว่าคุณเป็นคนขายนั่นคือ นักลงทุนก็ต้องยอมรับกับสภาวะเสี่ยง) เพราะคุณไม่ได้มาทำงานกินเงินเดือนน้อยๆจากนายจ้างแบบผม
ผม : ผมบอกว่ารถผมซื้อมาแล้วมันมีปัญหาทีหลังคุณช่วยผมหน่อย (ผมคนซื้อที่พึงจะได้รับบริการจากคนขายในระยะเวลาหนึ่งซึ่งชาวบ้านเขาเรียกว่าระยะประกัน 7-30 วันก็ว่ากันไปจากการซื้อของมือสอง) ไม่ใช่ว่า 1 วันก็บ่ายเบี่ยงแล้วอ้างสัญญาเหมือนผมเป็นหมูเป็นหมาตัวหนึ่ง

(ผมต้องขออนุญาตอ้างอิงเนื้อหากระทู้เก่า แต่จะลบข้อมูลที่บ่งบอกหรือเชื่อมโยงไปถึงคุณ เพื่อเป็นประโยชน์กับคนอื่นในวันข้างหน้า และขอให้คุณอย่าทำแบบนี้กับใครอีก)

ที่คุณยื่นข้อเสนอเพื่อแลกเปลี่ยนกับการที่ให้ผมลบกระทู้ โดยการช่วยหารถให้ผม ผมขอไม่รับนะครับบอกตรงๆผมให้อภัยคุณได้แต่ผมไม่มั่นใจว่าคุณจะเอารถพังๆจากไหนก็ไม่รู้มาขายคนที่ไม่รู้เรื่องรถแบบผมอีก หรือที่คุณบอกว่าจะโอนเงินให้ผม 500 จากที่ผมยอมขายขาดทุนไป 3,500


ผมขอให้คุณเอาเงิน 500 ที่คุณจะให้ผมไปบริจาคให้ "มูลนิธิบ้านสงเคราะห์สัตว์พิการ" ตามลิ้งค์นี้  http://www.home4animals.org/ แล้วรบกวนเอาสลิปโอนมาแนบในเม้นกระทู้นี้ทีนะครับ ผมไม่คิดจะทวงนะครับ คุณจะให้หรือไม่ให้ก็ได้ผมขอจบเรื่องนี้จากกระทู้นี้ครับผม

สุดท้ายนี้ผมขอบคุณพื้นที่ในพันทิปที่ให้ผมได้ใช้ประสบการณ์ผมเตือนคนหลายๆคนให้รอบคอบมากขึ้น สำหรับคนที่เห็นต่างจากความคิดผม ผมขอน้อมรับทุกประการครับ  ในโลกนี้ความสมบูรณ์คือสิ่งไม่สมบูรณ์ และความไม่สมบูรณ์นั่นแหละที่เป็นสิ่งสมบูรณ์ที่มันไม่มีวันตาย  ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะครับ