สวัสดีค้ะ เราชื่อพิม จากกระทู้ก่อนหน้านี้เราปรึกษาเรื่องแฟนมาได้3กระทู้ ผู้ชายที่ชื่อที ผู้ชายที่เราคิดว่าเค้าเ้าใจพิมแต่เชาไม่เคยเข้าใจพิมเลย ในทางกลับกันพิมคิดว่าตัวพิมเองมีส่วนผิดในครั้งนี้เหมือนกัน ทำให้พี่ทีเขาตัดสินใจไปมีคนอื่น ซ้ำซาก พิมเลยเลิกแล้วต่อกันไป พอแล้วกับผู้ชายคนนี้ ต่างคนต่างแยกย้ายไม่ได้คุยกันอีกเลย จากเหตุการณ์นี้แหละค้ะ คือเหตุนำพาทุกอย่างทุกเรื่องราวต่อไปนี้ พิมมีเพื่อนต่างเพศคนนึงพิมขอเรียกเขาว่าเอ พิมกับเอเคยคบกันค่ะ แต่ด้วยชีวิตวัยรุ่นทั่วไปมีเหตุผลที่ทำให้เราเลิกกัน ช่วงแรกพิมไม่กับเอไม่คุยกันเลยแต่เรายังปกติกันทั้งคู่ใช้ชีวิตเพื่อนร่วมห้องเหมือนเดิมทั่วไปแค่ห่างกันออกไป จนวันนึงเรากลับมาสนิทกันเหมือนเดิม เหมือนจะสนิทกันมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ เอย้ายไปเรียนที่ฉะเชิงเทรา เมื่อช่วงเมษาที่ผ่านมาเอกลับมาบ้านมาอยู่กับแม่เพื่อรอวันผ่าตัดเนื้องอกที่รังไข่ ซึ่งเป็นช่วงที่พิมมีปัญหากับพี่ทีพอดี บ้านพิมกับเออยู่ใกล้กัน วันนั้นเอเลยมารับพิมไปปั่นจักรยานเล่น (แม่พิมถามว่าจะกลับมาคบกันหรอ พิมบอกว่าเปล่าพิมไม่คิดอะไรกับเอแล้ว แม่ก็บอกว่าถ้าวันนึงจะกลับมาคุยกันแม่ไม่มีปัญหาเพราะเอเป็นคนดีน้ะ พิมเองก็มั่นใจเลยตอบแม่ไปว่า ไม่มีอะไรหรอกแม่เอมันมีแฟนแล้ว ) วันนั้นพิมก็เล่าเรื่องต่างๆกับพี่ทีให้เอฟัง เอถามว่าบ้านพี่ทีอยู่ไหน เออยากคุยกับพี่ที พิมเลยบอกว่าไม่ต้องหรอกเขาอยากไปก็ไป ช่วงนั้นเอคือทุกอย่างสำหรับพิมเลยค้ะ เอรับฟังพิมทุกอย่างคอยรองรับอารมณ์ ไม่ว่าพิมจะเหวี่ยง จะวีน อะไรใส่เค้าเค้าก็ยอมพิม พิมรู้สึกแล้วว่าไม่ว่าจะล้ม จะเดินเซ มาจากไหน เอนี่แหละคือเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างพิมตลอดไม่ทิ้งพิมแน่นอน จนวันนึงเอทะเลาะกับแฟน แฟนเอโทรมาหาพิม ร้องไห้ แล้วถามพิมว่า พิมอยู่กับเอตลอด พิมรู้มั๊ยว่าเอมีคนอื่นรึป่าวพิมบอกว่าไม่น้ะ เอกับพิมอยู่ด้วยกันตลอดไม่เห็นมันจะยุ่งกับใครเลย ลึกๆเองพิมก็คิดว่าแฟนเอจะคิดว่าพิมเป็นผู้หญิงคนนั้นระหว่างนั้นที่เอมีปัญหากับแฟนเป็นช่วงที่พี่ทีกลับมาง้อพิมพอดี พิมเองก็ยังมีใจให้เค้า เลยกลับไปคุยด้วย ทำให้พิมห่างหายมาจากเอ แต่หายไม่สนิทยังอยู่ยังคุยปกติแค่น้อยลง เอกับแฟนเริ่มดีกันขึ้นเรื่อยๆ พิมปรึกษากับเอว่าจะกล้บไปคบกับพี่ทีดีมั๊ย ครั้งนี้เอไม่แสดงความเห็นอะไรเลยนอกจากบอกให้พิมคิดดีๆ จนกระทั่งมาถึงจุดพีคพิมงี่เง่าใส่พี่ที ทะเลาะกันเพราะเรื่องไม่ตอบแชท ทำให้พี่ทีไปมีอีกคนนึง เปิดตัวกับแม่ซึ่งต่างจากพิมที่คบเงียบๆที่บ้านพี่ทีไม่เคยรู้ไม่มีเพื่อนเค้ารู้เลยสักคน พิมโทรไปร้องไห้กับเอ ในขณะนั้นเอก็ไม่พูดอะไรได้แต่บอกว่าม ถ้ามันเลวขนาดนั้นก็พอเหอะ ยังมีกูน้ะ แฟนก็เหมือนรองเท้า เพื่อนอย่างกูนี่ก็เหมือนเท้า วันไหนไม่มีรองเท้า แต่เท้าอย่างกูนี่ยังอยู่ จนกระทั่งแม่เอผ่าตัดเนื้องอกในรังไข่ เอเฝ้าแม่คนเดียว พิมเลยไปอยู่เป็นเพื่อนบ้างบางวันเพื่อหาอะไรทำให้ลืมเรื่องพี่ที จนเมื่อวานอาการแม่ดีขึ้น เอกับพิมเลยกลับมาบ้าน เอมาส่งพิม สวัสดีแม่คนที่บ้านพิมทุกอย่างเหมือนเดิมทุกครั้ง พร้อมฟ้องแม่ว่าโดนพิมด่าและทำร้ายร่างกายเขา555555555 ยิ่งดึกยิ่งเหงาพิมออนเฟสไว้ทั้งคืน จนตื่นมาเจอข้อความที่เอแชร์ไว้หน้าเฟสเค้าเองว่า "ทุกครั้งที่เจอกันทุกครั้งที่ร้องไห้กูอยากกอดใจแทบขาด แต่ได้แค่ปลอบด้วยคำพูดเพราะเป็นแฟนเก่า" พิมเริ่มรู้สึกแปลกๆ พิมกลัวแฟนเอน้อยใจ. เริ่มคิดว่าตัวเองเป็นผู้หญิงคนนั้นรึป่าว พิมอยากเลิกยุ่งกับเอ แต่พิมตัดเอไม่ขาดจริงๆ เอคือเพื่อนคนเดียวที่เข้าใจพิมมากที่สุด อยู่ข้างๆพิมตลอดไม่ว่ามีปัญหาเล็กหรือใหญ่เอจะเข้ามาช่วยแก้ปัญหาให้พิมตลอด พิมควรอยู่เฉยๆทำตัวปกติกับเอเหมือนเดิม หรือรักษาระยะห่าง ตีตัวห่างออก ระหว่างพิมกับเอดีค่ะพิมไม่อยากให้แฟนเอคิดมาก เพราะพิมเข้าใจความรู้สึกของผู้หญิงที่แฟนมีความสุขกับคนอื่นมากกว่าเวลาอยู่กับตัวเอง
มีใครเลิกกับแฟนแล้วเปลี่ยนสถานะกันมาเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดบ้างค้ะ