สวัสดีค่ะเข้าเรื่องเลยละกันเนาะ ย้อนไปเมื่อหลายเดือนก่อนเราได้คุยกับผู้ชายคนนึงค่ะเป็นรุ่นน้อง(แหม่ กินเด็กนี่ชีวิตจิตใจ)ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เราก็โสดไม่มีใครและน้องก็มีปัญหากับแฟน แต่ตอนที่น้องมีปัญหากับแฟนเนี่ยเราคุยกันแค่เรื่องงานค่ะเพราะเรากับน้องอยู่ชมรมเดียวกันเลยต้องช่วยกันทำนู่นนี่ มาวันนึงนางบอกว่าเลิกกับแฟนแล้วเราก็แบบอ้าว ชั้นมีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้มั้ยเนี่ยแต่ก็มารู้ทีหลังค่ะว่าแฟนเก่านางก็ไม่ใช่เล่นๆเราก็เลยวางใจเรื่องนี้ แล้วเรากับน้องก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะได้ประมาณ3เดือนก็คบกันค่ะ ทุกอย่างดีมากๆน้องดูรักเราดีแต่อยู่มาวันนึง วันนั้นเป็นวันสอบไฟนอลวันสุดท้ายของเราค่ะพอเราพักเที่ยงเราก็นั่งเลื่อนๆfacebookไปแล้วเราก็เห็นน้องโพสทำนองว่า"อยากกลับไปหาคิดถึงวันเวลาเก่าๆ"อะไรแบบนี้เราเลยทักไปถามว่าเนี่ยหมายความว่าไงหรอแก น้องก็บอกว่าอ่อเปล่าแค่อยากกลับบ้านอะมันร้อน เราก็โง่ค่ะ เชื่อ55555555555
เราก็ปล่อยไปค่ะแล้วพอเรากินข้าวเสร็จก็นั่งเล่นอ่านหนังสือไปรอเวลาเข้าสอบค่ะ เพื่อนมันก็เรียกให้มาดูอะไรนี่เราก็แบบอ่ะๆดูๆสรุปคือมีคนมาเม้นในโพสน้องอย่างเยอะเลยค่ะ เราก็ไล่อ่านมีทั้งอยากกลับไปที่เดิมๆหรอ อยากกลับไปหาคนเดิมๆมั้ยหรือไม่ก็กลับไปตอนนี้ยังทันนะ แล้วที่หนักสุดเลยคือแฟนเก่านางมาเม้นค่ะว่า "อยากกลับก็กลับสิรออยู่"อะไรประมาณนี้ เราก็ไปไม่เป็นเลยค่ะจะเอายังไงต่อดีจะเลิกแล้วให้เค้ากลับไปดีกว่ามั้ยหรือยังไงตอนนั้นก็คิดๆค่ะแต่ก็ยังไม่ได้คุยกับน้องเพราะเราต้องมีสมาธิสอบภาคบ่ายให้เสร็จก่อน พอเราสอบเสร็จก็มานั่งรวมกับเพื่อนแล้วโทรหาน้องค่ะ น้องไม่รับตัดสายเราเราโทรแล้วโทรอีกจนเหนื่อยจะโทร เลยลองทักไปค่ะน้องก็ตอบมาเราก็เริ่มเปิดประเด็นแล้วคุยเลยค่ะไม่รอช้า และสิ่งที่ได้กลับมาคือความเจ็บปวดค่ะน้องตอบเรามาว่า "ขอโทษจริงๆนะแต่...ยังลืมเขาไม่ได้ ยังรัก...อยู่ ขอโทษด้วยจริงๆ" เราก็ร้องไห้ไม่ออกเลยค่ะพยายามใจเย็นๆแล้วคุยดีๆน้องเลยบอกว่าขอเวลาคิดขอเวลาตัดสินใจได้มั้ยเรารักแกนะอย่างนู้นอย่างนี้เราก็โง่อีกค่ะ เชื่อจ้ะเชื่อ รักมาก55555555
หลังจากนั้นประมาณ2วันน้องทักเรามาค่ะทักมาบอกว่า น้องเลือกเรานะอะไรแบบนี้ ขอโทษจริงๆที่ทำแบบนั้นมันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบเราก็หลงเชื่ออีกตามเคยค่ะเลยยอมคบกันเหมือนเดิมแล้วลืมคำพูดที่น้องพูดออกมาไปเลยค่ะ แต่หลังจากคบกันเราก็กลายเป็นคนระแวงมากกว่าเดิมค่ะแต่ไม่ได้ระแวงให้เค้าเห็นให้เค้ารู้ระแวงเองสืบเองค่ะ อยู่มาวันนึงเราไปกินข้าวกับน้องในชมรมนี่แหละค่ะก็กินไปคุยไปเรื่อยเปื่อยจนไหลไปเรื่องน้องค่ะ รุ่นน้องในชมรมก็เปิดเรื่องเล่าให้เราฟังว่า"พี่รู้มั้ยว่า2คนนั้นเขายังคุยกันนะ ในแชทเฟสนี่นึกว่าคนเป็นแฟนกันวันก่อน...(แฟนเก่าน้อง)มาเล่าให้ฟังเอาแชทให้อ่านเขาคุยกันแบบรักกันมากเลยพี่เห็นบอกว่าแกเป็นรักแรกของเราเลยนะ เรารักแกมาก แกจะเป็นคนที่เรารักมากที่สุดไม่ว่าเราจะมีใครใหม่ก็ตาม เราที่นั่งฟังอะไรแบบนี้ก็จุกและเจ็บมากค่ะได้แต่ตอบว่า อ่อหรอ จริงดิแล้วก็หัวเรราะกลบเกลื่อนไป
เราเลยลองทักไปถามน้องดูว่าแน่ใจแล้วใช่มั้ยที่เลือกเรามั่นใจแล้วหรอ กลับไปตอนนี้ยังทันนะน้องก็บอกว่าไม่เป็นไร เวลาจะช่วยมันเอง(อ้าว แล้วสรุปคือเธอยังลืมแฟนเก่าไม่ได้แต่คบชั้นเป็นแฟนเนี่ยนะ?) ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนไม่ใช่แฟนเลยค่ะรู้สึกเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้กำลังใจอะไรทำนองนั้น แต่หลังจากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อยๆค่ะ เราก็ยังคงระแวงตลอดและแล้ววันที่เรากลัวก็มาถึงค่ะ มันคือวันที่เราเจ็บมากถึงมากที่สุดก็คืออออ น้องมาบอกกับเราค่ะว่าเวลามันช่วยอะไรไม่ได้จริงๆไม่สามารถลืมได้จริงๆ รักมากถึงแม้ตอนนี้แฟนเก่าน้องจะมีแฟนใหม่ไปแล้วก็ตาม แต่น้องก็บอกกับเราว่าขอเวลาหน่อยได้มั้ย รอหน่อยได้มั้ย(อีกแล้ว?) เราก็โง่เชื่ออีกค่ะได้ เราจะรอไม่เป็นไรหรอก เราเข้าใจจจจจจจ
นี่เป็นเรื่องราวที่เราต้องเผชิญมาค่ะแต่ทุกวันนี้เราก็ยังติดต่อกับน้องตลอดเหมือนกลับไปเป็นคนคุยเหมือนเดิมแต่เจอกันเหมือนเดิม ก็ไม่รู้ว่ามันคือสถานะบ้าบออะไรเวลาเราถ่ายรูปเล่นโทรศัพท์น้องแล้วเข้าดูรูปก็จะเห็นอัลบั้มรูปแฟนเก่าน้องตลอดแต่น้องเค้าก็มีเก็บรูปเราไว้แต่อยู่ในอัลบั้มline ฮื้ออออออ เจ็บจึ้กค่ะเราก็อยู่ในสถานะนี้กันมาเรื่อยๆค่ะน้องก็ส่องแฟนเก่าตลอดคุยบ้างบางครั้ง แต่น้องก็จะบอกเราตลอดว่ารักเรา รักเรา รักเรา อยากจะรู้จริงๆนี่เรียกรักหรอ ซึ่งตอนนี้เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วไม่อยากอยู่ในสถานะแบบนี้แต่เรารักมากจริงๆเป็นแฟนแบบจริงๆจังๆเป็นตัวเวป็นตนคนแรกเลย
เราควรจะทำยังไงกับเด็กคนนี้และสถานะแบบนี้ดี?
เรื่องราวของแฟนเก่า มาช่วยหาทางออกทีค่ะ
เราก็ปล่อยไปค่ะแล้วพอเรากินข้าวเสร็จก็นั่งเล่นอ่านหนังสือไปรอเวลาเข้าสอบค่ะ เพื่อนมันก็เรียกให้มาดูอะไรนี่เราก็แบบอ่ะๆดูๆสรุปคือมีคนมาเม้นในโพสน้องอย่างเยอะเลยค่ะ เราก็ไล่อ่านมีทั้งอยากกลับไปที่เดิมๆหรอ อยากกลับไปหาคนเดิมๆมั้ยหรือไม่ก็กลับไปตอนนี้ยังทันนะ แล้วที่หนักสุดเลยคือแฟนเก่านางมาเม้นค่ะว่า "อยากกลับก็กลับสิรออยู่"อะไรประมาณนี้ เราก็ไปไม่เป็นเลยค่ะจะเอายังไงต่อดีจะเลิกแล้วให้เค้ากลับไปดีกว่ามั้ยหรือยังไงตอนนั้นก็คิดๆค่ะแต่ก็ยังไม่ได้คุยกับน้องเพราะเราต้องมีสมาธิสอบภาคบ่ายให้เสร็จก่อน พอเราสอบเสร็จก็มานั่งรวมกับเพื่อนแล้วโทรหาน้องค่ะ น้องไม่รับตัดสายเราเราโทรแล้วโทรอีกจนเหนื่อยจะโทร เลยลองทักไปค่ะน้องก็ตอบมาเราก็เริ่มเปิดประเด็นแล้วคุยเลยค่ะไม่รอช้า และสิ่งที่ได้กลับมาคือความเจ็บปวดค่ะน้องตอบเรามาว่า "ขอโทษจริงๆนะแต่...ยังลืมเขาไม่ได้ ยังรัก...อยู่ ขอโทษด้วยจริงๆ" เราก็ร้องไห้ไม่ออกเลยค่ะพยายามใจเย็นๆแล้วคุยดีๆน้องเลยบอกว่าขอเวลาคิดขอเวลาตัดสินใจได้มั้ยเรารักแกนะอย่างนู้นอย่างนี้เราก็โง่อีกค่ะ เชื่อจ้ะเชื่อ รักมาก55555555
หลังจากนั้นประมาณ2วันน้องทักเรามาค่ะทักมาบอกว่า น้องเลือกเรานะอะไรแบบนี้ ขอโทษจริงๆที่ทำแบบนั้นมันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบเราก็หลงเชื่ออีกตามเคยค่ะเลยยอมคบกันเหมือนเดิมแล้วลืมคำพูดที่น้องพูดออกมาไปเลยค่ะ แต่หลังจากคบกันเราก็กลายเป็นคนระแวงมากกว่าเดิมค่ะแต่ไม่ได้ระแวงให้เค้าเห็นให้เค้ารู้ระแวงเองสืบเองค่ะ อยู่มาวันนึงเราไปกินข้าวกับน้องในชมรมนี่แหละค่ะก็กินไปคุยไปเรื่อยเปื่อยจนไหลไปเรื่องน้องค่ะ รุ่นน้องในชมรมก็เปิดเรื่องเล่าให้เราฟังว่า"พี่รู้มั้ยว่า2คนนั้นเขายังคุยกันนะ ในแชทเฟสนี่นึกว่าคนเป็นแฟนกันวันก่อน...(แฟนเก่าน้อง)มาเล่าให้ฟังเอาแชทให้อ่านเขาคุยกันแบบรักกันมากเลยพี่เห็นบอกว่าแกเป็นรักแรกของเราเลยนะ เรารักแกมาก แกจะเป็นคนที่เรารักมากที่สุดไม่ว่าเราจะมีใครใหม่ก็ตาม เราที่นั่งฟังอะไรแบบนี้ก็จุกและเจ็บมากค่ะได้แต่ตอบว่า อ่อหรอ จริงดิแล้วก็หัวเรราะกลบเกลื่อนไป
เราเลยลองทักไปถามน้องดูว่าแน่ใจแล้วใช่มั้ยที่เลือกเรามั่นใจแล้วหรอ กลับไปตอนนี้ยังทันนะน้องก็บอกว่าไม่เป็นไร เวลาจะช่วยมันเอง(อ้าว แล้วสรุปคือเธอยังลืมแฟนเก่าไม่ได้แต่คบชั้นเป็นแฟนเนี่ยนะ?) ตอนนั้นเรารู้สึกเหมือนไม่ใช่แฟนเลยค่ะรู้สึกเป็นแค่ที่ปรึกษาคอยให้กำลังใจอะไรทำนองนั้น แต่หลังจากนั้นเราก็คบกันมาเรื่อยๆค่ะ เราก็ยังคงระแวงตลอดและแล้ววันที่เรากลัวก็มาถึงค่ะ มันคือวันที่เราเจ็บมากถึงมากที่สุดก็คืออออ น้องมาบอกกับเราค่ะว่าเวลามันช่วยอะไรไม่ได้จริงๆไม่สามารถลืมได้จริงๆ รักมากถึงแม้ตอนนี้แฟนเก่าน้องจะมีแฟนใหม่ไปแล้วก็ตาม แต่น้องก็บอกกับเราว่าขอเวลาหน่อยได้มั้ย รอหน่อยได้มั้ย(อีกแล้ว?) เราก็โง่เชื่ออีกค่ะได้ เราจะรอไม่เป็นไรหรอก เราเข้าใจจจจจจจ
นี่เป็นเรื่องราวที่เราต้องเผชิญมาค่ะแต่ทุกวันนี้เราก็ยังติดต่อกับน้องตลอดเหมือนกลับไปเป็นคนคุยเหมือนเดิมแต่เจอกันเหมือนเดิม ก็ไม่รู้ว่ามันคือสถานะบ้าบออะไรเวลาเราถ่ายรูปเล่นโทรศัพท์น้องแล้วเข้าดูรูปก็จะเห็นอัลบั้มรูปแฟนเก่าน้องตลอดแต่น้องเค้าก็มีเก็บรูปเราไว้แต่อยู่ในอัลบั้มline ฮื้ออออออ เจ็บจึ้กค่ะเราก็อยู่ในสถานะนี้กันมาเรื่อยๆค่ะน้องก็ส่องแฟนเก่าตลอดคุยบ้างบางครั้ง แต่น้องก็จะบอกเราตลอดว่ารักเรา รักเรา รักเรา อยากจะรู้จริงๆนี่เรียกรักหรอ ซึ่งตอนนี้เราก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วไม่อยากอยู่ในสถานะแบบนี้แต่เรารักมากจริงๆเป็นแฟนแบบจริงๆจังๆเป็นตัวเวป็นตนคนแรกเลย
เราควรจะทำยังไงกับเด็กคนนี้และสถานะแบบนี้ดี?