สวัสดีค๊าาา กลับมาพร้อมกับการตั้งกระทู้ที่ดราม่าเช่นเดิม.....วันนี้นะค่ะเราจะถามทุกคนเรื่องปัญหาครอบครัว โอเคนะค่ะ เตรียมตัวเข้าโหมด ดราม่า!!!!!!
บ้านเราเป็นครอบครัวที่มีลูกสาวสองคนค่ะ เท่าที่รู้จากญาติคือ แม่มีเราตอนแม่ไม่พร้อม (เราเป็นลูกสาวคนเล็กค่ะ) แต่ตอนที่แม่ท้องพี่สาว แม่เรากำลังอยากมีลูก เห่อลูกมากๆ บำรุงทุกอย่างจริงๆ ที่สามารถบำรุงได้ พี่สาวเราเลยเป็นคนที่ผิวขาวมากๆ ผิวสวยมากค่ะ เรียนเก่ง เก่งฟิสิกซ์ (เขียนถูกป่าว) เก่งเคมี เก่งวิทย์ เก่งคณิต ต่างกับเราค่ะ เราผิวดำมาก ไม่สวยเลย และเรียนโง่มาก คณิตนี่ควายเลย....ตั้งแต่เด็กจนโต เรามักจะเห็นพี่สาวเราได้ทุกอย่างที่อยากได้ เรากับพี่สาวอายุห่างกัน3ปี พี่สาวเรามีคอนเทคเลนส์ใส่ เราไม่มี พี่สาวเราต่อผม เราไม่ได้ต่อ พี่สาวเราแม่พาไปซื้อเสื้อผ้าตลอด ชอบให้พี่สาวแต่งหน้า เป็นสาวหวาน พี่สาวเราได้ไปทัศนศึกษาทุกปี แต่เราไม่!!!...และ!!! ซื้อรถเก๋งให้....ส่วนเราหรอ จักรยานยังไม่ได้เลย ทั้งๆที่ห่างกันแค่3ปี แม่เรานอกจากจะไม่เคยบำรุงตอนท้องเรา แม่ยังกินพวกเครื่องดื่มชูกำลัง และพยายามทำแท้งเราหลายรอบเพราะไม่พร้อมที่จะเลี้ยง...แต่เราก็รอดมาค่ะรอดมาจนมานั่งพิมในพันทิปเนี่ยแหละ สุดท้ายเราโตมาพร้อมกันด้วยซ้ำ....โตมาพร้อมกัน แต่เราเป็นแค่เงาของพี่สาว พี่สาวมีห้องนอน เราไม่มีห้องนอน เห้อ คิดแล้วรันทดตัวเองเป็นบ้า
เมื่อเราโต ต่างคนต่างโต ต่างมีครอยครัวของตัวเอง (เรายังไม่มีค่ะ) เราแยกมาอยู่คนเดียว....พี่สาวเราแต่งงานไปอยู่บ้านแฟน....พี่สาวเราแทบจะเลี้ยงตัวเองไม่ได้เลย มีปัญหาเรื่องเงินตลอด ตอนเราแยกออกมาอยู่คนเดียว...เรามีปัญหาเรื่องเงิน เพราะเพิ่งจะเริ่มออกมาอยู่คนเดียว เราไม่มีเงิรจะกินข้าว โทรไปยืมพี่สาว พี่สาวบอกปัด ไม่ให้ เราขอ300 พี่สาวบอกเดี่ยวจะะโอนให้ แล้วกายเข้ากลีบเมฆ เราคับแค้นใจจนร้องไห้ ต้องกินข้าวกับกะปิ (เคยกินไหมรสชาติแย่พอๆกับเลียจักแร้ใส่มายองเนสนั้นแหละ) เราคิดขึ้นมาถึงตอนที่เรามีเงิน ให้พี่สาวยืมทีละสองหมื่น สามหมื่น ไม่มีเงินสด ถอดสร้อยให้ มูลค่า แปดหมื่นกว่าๆ ผ่านมา5ปีแล้วยังไม่ได้เลยสักบาท...พอทวงก็ทะเลาะบานปลาย เหมือนเราจะฆ่าเค้า ล่าสุดยืมไป3000 หายเข้ากรีบเมฆอีกตามเคย เราโทรหาแม่บอกให้ทวงให้หน่อย แม่ด่าเราซะงั้น....ว่าเรานี่ใช้ไม่ได้นะ.....เงินแค่นี้พี่น้องจะอะไรนักหนา โอเค เราตัดใจ ไม่ได้แน่นอน
แต่จุดหลักอยู่ตรงนี้....เราเป็นคนมีปัญหากับกระดูก ฟัน มาตลอด ไปหาหมอ หมอบอกว่าเป็นเพราะตอนแม่ตั้งครร อาจจะกินพวกเครื่องดื่มชูกำลังหรืออะไรเข้าไป...เรามีปัญหามาตลอด ถอนฟันแท้ซี่แรกตอน16 ใส่ฟันปลอมตอน16 แล้วทยอยถอนมาเรื่อยๆ....ล่าสุด ปวดฟันมากๆ อีกแล้ว เราไม่มีเงินพอที่จะไปหาหมอ โทรไปยืมแม่เนื่องจากพี่สาวยืมไปไม่คืนสักที แม่ก้อบอกไม่มี หาใช้เองบ้าง จะรบกวนอะไรนักหนา แค่พี่แกแม่ก้อเหนื่อยมากแล้ว....
แล้วเกี่ยวกับเราไหม ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ ออกจากบ้านมาเกือบ10ปี เราไม่เคยยืมเงินพ่อแม่แท้แต่บนทเดียว พี่สาวยิ่งแล้วใหญ่เพราะเค้าไม่ให้....เราเหนื่อย เราท้อ หนักขนาดไหน...เราไม่เคยแบมือขอใคร....แต่วันนี้ทุกคนทำให้เรารู้เต็มอกว่า......เราไม่ได้สำคัณอะไรเลย.......
เราเลยอยากถามทุกคนว่า พ่อแม่ทุกคนเป็นแบบนี้ไหมค่ะ....คือเราไม่รู้ว่าพ่อแม่คิดอะไรอยู่ เราป่วย เราป่วยหนักมากเข้าโรงพยาบาลเป็นเดือน แต่ไม่เห็นหน้าพ่อแม่ หรือแม้กระทั่งพี่สาวด้วยซ้ำ...ถ้าเราตายไป...เราไม่มั่นใจว่าใครจะร้องไห้บ้างหรือเปล่า.....แต่เราทำพินัยกรรมไว้นะ ว่าไม่ต้องจัดงานศพให้เรา เรากลัวเมรุมาก เพราะงั้น ให้ส่งร่างให้ดับสภากาชาด เพราะเราบริจาคร่างกายไว้ ทุกคนรับฟัง...และบอกจะทำให้ เห้อ
จบแล้วค่ะ....ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ...
กระทู้ยาวถึงดวงจันทร์เลย
พ่อแม่ใครเป็นแบบนี้บ้างค่ะ
บ้านเราเป็นครอบครัวที่มีลูกสาวสองคนค่ะ เท่าที่รู้จากญาติคือ แม่มีเราตอนแม่ไม่พร้อม (เราเป็นลูกสาวคนเล็กค่ะ) แต่ตอนที่แม่ท้องพี่สาว แม่เรากำลังอยากมีลูก เห่อลูกมากๆ บำรุงทุกอย่างจริงๆ ที่สามารถบำรุงได้ พี่สาวเราเลยเป็นคนที่ผิวขาวมากๆ ผิวสวยมากค่ะ เรียนเก่ง เก่งฟิสิกซ์ (เขียนถูกป่าว) เก่งเคมี เก่งวิทย์ เก่งคณิต ต่างกับเราค่ะ เราผิวดำมาก ไม่สวยเลย และเรียนโง่มาก คณิตนี่ควายเลย....ตั้งแต่เด็กจนโต เรามักจะเห็นพี่สาวเราได้ทุกอย่างที่อยากได้ เรากับพี่สาวอายุห่างกัน3ปี พี่สาวเรามีคอนเทคเลนส์ใส่ เราไม่มี พี่สาวเราต่อผม เราไม่ได้ต่อ พี่สาวเราแม่พาไปซื้อเสื้อผ้าตลอด ชอบให้พี่สาวแต่งหน้า เป็นสาวหวาน พี่สาวเราได้ไปทัศนศึกษาทุกปี แต่เราไม่!!!...และ!!! ซื้อรถเก๋งให้....ส่วนเราหรอ จักรยานยังไม่ได้เลย ทั้งๆที่ห่างกันแค่3ปี แม่เรานอกจากจะไม่เคยบำรุงตอนท้องเรา แม่ยังกินพวกเครื่องดื่มชูกำลัง และพยายามทำแท้งเราหลายรอบเพราะไม่พร้อมที่จะเลี้ยง...แต่เราก็รอดมาค่ะรอดมาจนมานั่งพิมในพันทิปเนี่ยแหละ สุดท้ายเราโตมาพร้อมกันด้วยซ้ำ....โตมาพร้อมกัน แต่เราเป็นแค่เงาของพี่สาว พี่สาวมีห้องนอน เราไม่มีห้องนอน เห้อ คิดแล้วรันทดตัวเองเป็นบ้า
เมื่อเราโต ต่างคนต่างโต ต่างมีครอยครัวของตัวเอง (เรายังไม่มีค่ะ) เราแยกมาอยู่คนเดียว....พี่สาวเราแต่งงานไปอยู่บ้านแฟน....พี่สาวเราแทบจะเลี้ยงตัวเองไม่ได้เลย มีปัญหาเรื่องเงินตลอด ตอนเราแยกออกมาอยู่คนเดียว...เรามีปัญหาเรื่องเงิน เพราะเพิ่งจะเริ่มออกมาอยู่คนเดียว เราไม่มีเงิรจะกินข้าว โทรไปยืมพี่สาว พี่สาวบอกปัด ไม่ให้ เราขอ300 พี่สาวบอกเดี่ยวจะะโอนให้ แล้วกายเข้ากลีบเมฆ เราคับแค้นใจจนร้องไห้ ต้องกินข้าวกับกะปิ (เคยกินไหมรสชาติแย่พอๆกับเลียจักแร้ใส่มายองเนสนั้นแหละ) เราคิดขึ้นมาถึงตอนที่เรามีเงิน ให้พี่สาวยืมทีละสองหมื่น สามหมื่น ไม่มีเงินสด ถอดสร้อยให้ มูลค่า แปดหมื่นกว่าๆ ผ่านมา5ปีแล้วยังไม่ได้เลยสักบาท...พอทวงก็ทะเลาะบานปลาย เหมือนเราจะฆ่าเค้า ล่าสุดยืมไป3000 หายเข้ากรีบเมฆอีกตามเคย เราโทรหาแม่บอกให้ทวงให้หน่อย แม่ด่าเราซะงั้น....ว่าเรานี่ใช้ไม่ได้นะ.....เงินแค่นี้พี่น้องจะอะไรนักหนา โอเค เราตัดใจ ไม่ได้แน่นอน
แต่จุดหลักอยู่ตรงนี้....เราเป็นคนมีปัญหากับกระดูก ฟัน มาตลอด ไปหาหมอ หมอบอกว่าเป็นเพราะตอนแม่ตั้งครร อาจจะกินพวกเครื่องดื่มชูกำลังหรืออะไรเข้าไป...เรามีปัญหามาตลอด ถอนฟันแท้ซี่แรกตอน16 ใส่ฟันปลอมตอน16 แล้วทยอยถอนมาเรื่อยๆ....ล่าสุด ปวดฟันมากๆ อีกแล้ว เราไม่มีเงินพอที่จะไปหาหมอ โทรไปยืมแม่เนื่องจากพี่สาวยืมไปไม่คืนสักที แม่ก้อบอกไม่มี หาใช้เองบ้าง จะรบกวนอะไรนักหนา แค่พี่แกแม่ก้อเหนื่อยมากแล้ว....
แล้วเกี่ยวกับเราไหม ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้ ออกจากบ้านมาเกือบ10ปี เราไม่เคยยืมเงินพ่อแม่แท้แต่บนทเดียว พี่สาวยิ่งแล้วใหญ่เพราะเค้าไม่ให้....เราเหนื่อย เราท้อ หนักขนาดไหน...เราไม่เคยแบมือขอใคร....แต่วันนี้ทุกคนทำให้เรารู้เต็มอกว่า......เราไม่ได้สำคัณอะไรเลย.......
เราเลยอยากถามทุกคนว่า พ่อแม่ทุกคนเป็นแบบนี้ไหมค่ะ....คือเราไม่รู้ว่าพ่อแม่คิดอะไรอยู่ เราป่วย เราป่วยหนักมากเข้าโรงพยาบาลเป็นเดือน แต่ไม่เห็นหน้าพ่อแม่ หรือแม้กระทั่งพี่สาวด้วยซ้ำ...ถ้าเราตายไป...เราไม่มั่นใจว่าใครจะร้องไห้บ้างหรือเปล่า.....แต่เราทำพินัยกรรมไว้นะ ว่าไม่ต้องจัดงานศพให้เรา เรากลัวเมรุมาก เพราะงั้น ให้ส่งร่างให้ดับสภากาชาด เพราะเราบริจาคร่างกายไว้ ทุกคนรับฟัง...และบอกจะทำให้ เห้อ
จบแล้วค่ะ....ขอบคุณที่อ่านจนจบนะค่ะ...
กระทู้ยาวถึงดวงจันทร์เลย