มีใครไม่ชอบน้องตัวเอง

น้องเราอายุ 7 ขวบ กับ 3 ขวบ เราอายุ 17 น้องคือลูกแม่เลี้ยงนะค่ะ แต่เราไม่ได้อคติว่าลูกแม่เลี้ยงนะ เราก็ถือว่าเป็นน้อง แต่เรารู้สึกไม่ชอบเวลาน้องง้อแง ไม่มีเหตุผล เดินห้างก็ซนแบบจะเดินไปดูแต่ของเล่น พอเราบอกเดี่ยวไปกินไอติมก่อน  น้องลงไปกรื๊ดที่พื้นเลยอ่ะ คนมองกันหมดมองแบบรังเกียดอ่ะ เราอายมาก  เข้าเซเว่นก็ตะโกนเรียกชื่อเราดังมาก คือเราสอนทุกอย่างเลยนะค่ะ ตีบ้างถ้าซ้ำเกิน 5 รอบ คือน้องเราจับอะไรมีปันหาหมด เล่นของเล่นก็ไม่เคยเก็บ เราก็ต้องมานั่งเก็บ กินข้าวก็ไม่เก็บจาน เข้าห้องเราก็รือจนเลอะ แล้วที่เราเครียดไปกว่านั้นคือ เวลาพ่อกับแม่ว่าน้อง ชอบใช้คำหยาบอ่ะค่ะ คือตอนเด็กๆ เราไม่เคยโดนแบบนี้เลยนะค่ะ ส่วนใหญ่เราฟังพ่อพูดแทบทุกอย่าง ตะโกนด่าน้องด้วย เราฟังแล้วเครียด คือเราเหมือนจะเป็นบ้า เหมือนชีวิตนี้ต้องเจอทุกวันเป็นแบบนี้ เจอเสียงตะโกน สายตาคนมอง คำดาคำหยาบๆ แล้วน้อง 7 ขวบอ่ะร้ายมากเลย ครูก็ว่าพ่อแม่มา ขนาดรดรับส่งยังว่าเลยค่ะ คือพวกเค้าเกินเด็กจริงๆ พ่อแม่ก็น่าตึงทุกวัน ยิ่งช่วงปิดเทมอเราไม่อยากอยู่ย้านเลยค่ะ แต่ทำไงได้บ้านเรา ถ้าขุดหลุดอยู่ได้นะ เราลงไปนอนในหลุดแล้ว เราเครียดทุกครั้งที่มีเสียงร้องไห้แบบไม่มีเหตุผลแล้วก็จะต่อด้วยเสียงตะโกน(พ่อแม่เราสมควรด่าเพราะน้องดื้อมาก) เราพยายามปล่อยวาง แต่ก็ไม่ได้ เราว่าสักวันเราต้องเส้นสมองแตกตาย นี่ไม่ได้เวอร์นะ เราเหมือนประสาท-นิดๆล่ะ เหมือนเก็บกรดกับชีวิตครอบครัวไปเลย  เราไม่คิดอยากมีลูกด้วย มีใครไม่ชอบน้องเหมือนเราบ้าง  เราควรทำไง เราผิดปกติมั๊ย หาจิตแพทย์ดีไหม