สวัสดีค่ะ วันนี้พอดีได้ยินเพื่อนบ่นๆเรื่องพ่อแม่ทะเลาะกันทำให้เรานึกถึงเรื่องของครอบครัวตัวเอง
ตั้งแต่เด็กเราก็เห็นพ่อแม่ทะเลาะกันตั้งแต่จำความได้แล้ว จะเรียกว่าทะเลาะก็ไม่น่าใช่ เพราะจะเป็นพ่อมากกว่าที่เป็นคนทะเลาะ เนื่องจากพ่อเป็นคนที่อารมณ์ร้อน ส่วนแม่เป็นคนใจเย็น เพียงแต่การสื่อสารกันบางครั้งทำให้พ่อหงุดหงิด เวลาพ่อหงุดหงิดก็จะเสียงดัง ทำลายข้าวของบ้าง เหตุการณ์ที่พอเวลาเรานึกถึงทำให้น้ำตาออกทุกที คือ
เหตุการณ์ที่ 1 ตอนอายุประมาณ 10 กว่า กลางดึกเราได้ยินเสียงพ่อตะโกนใส่แม่ ทำให้เราที่หลับตื่นขึ้น แม่เปิดประตูเข้ามาห้องเรา พ่อเราพยายามดึงแม่เอาไว้ เราลุกขึ้นมาร้องไห้จ้าเลย ทำให้พ่อของเราหยุด
เหตุการณ์ที่ 2 เราอยู่มหาลัยแล้ว ตอนเช้าเรากำลังทานข้าว เตรียมตัวที่จะไปเรียน พ่อเริ่มโมโหแม่อีก ซึ่งแม่ของเรานั่งอยู่ข้างๆเรา พ่อตะโกน ว่าแม่ต่างๆนาๆ และ ปัดกับข้าวที่อยู่บนโต๊ะ จาน เศษอาหารโดนเราเต็มๆ เปื้อนเสื้อผ้าหน้าผม
พ่อมองดูเรานิดหนึ่ง หน้าตาดูตกใจ คงเพราะไม่ทันคิดว่ามันจะโดนเรา เราร้องไห้สะอื้นทันที พ่อเริ่มโมโหขึ้นตะโกนว่าแม่เรา เหมือนเลือดขึ้นหน้า พูดว่าทำไมๆๆถึงไม่เข้าใจสิ่งที่เค้าพูด พ่อโมโหแบบที่เราไม่เคยเห็นรุนแรงเท่านี้มาก่อน เอากำปั้นทุบฝาบ้านบ้าง แล้วเริ่มเดินมาทางแม่เรา เรารีบไปขวางพ่อกลั้นมือพ่อไว้ ร้องเรียกแค่ว่า พ่ออย่า พี่สาวเราเองก็เข้ามาขวางเช่นกัน พี่สาวเราใจแขงมากไม่ร้องสักแอะ
จากนั้นเค้าก็หลบไปข้างนอก แม่เราร้องไห้ เราก็ร้อง พอถึงเวลาที่เค้าจะไปทำงาน เค้ากลับมากอดเราจากด้านหลังแล้วพูดว่าพ่อขอโทษ เรากอดตอบแต่ไม่ได้มองหน้าเค้า แต่เราได้ยินเสียงเค้าเหมือนสะอื้นสั่นๆ
วันนั้นเราไป รร ตาบวม พยายามไม่ร้องไห้ เพื่อนๆก็ถามว่าเป็นอะไร เราก็ตอบว่านอนไม่หลับน่ะ พอบ่ายๆเราก็เริ่มไม่ไหวปวดหัวมาก แล้วก็กลับบ้าน
เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่พอเรานึกทีไหร่ปวดใจทุกที่ ขนาดพิมพ์นี้ยังน้ำตาไหล ขี้แยมาก 555
ทุกวันนี้ก็ยังมีบ้างที่ทะเลาะกันแต่ยังไม่ร้ายแรง เกือบว่าทุกๆวันนั้นแหละ โชคดีที่พวกเราลูกๆไม่มีใครหลงผิด ไปพึ่งในสิ่งที่ไม่ดี แต่ว่าสำหลับตัวเราเอง เราก็เครียดมากๆ บางครั้งก็แอบร้องไห้บ้าง ไม่รู้ว่าเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า เพราะนอนไม่หลับบ่อยๆ เราเคยคิดนะ ทำไมเค้าไม่แยกทางกันเลย แม่เองก็จะพูดว่าอดทนเพราะลูก กลัวลูกขาดความอบอุ่น แม่จะคอยสอนเสมอว่าอย่าเกลียดพ่อนะ ถึงยังไงเค้าก็เป็นพ่อ แล้วก็รักลูกมาก
ใครอยากระบายอะไรมาแชร์กันตรงนี้เลยค่ะ เพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัวซึ่งตัวเราเองก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง
ขอบคุณที่รับฟังมาถึงตรงนี้ค่ะ ;)
เหตุการณ์พ่อแม่ทะเลาะกัน ที่ติดตาคุณจนถึงทุกวันนี้
ตั้งแต่เด็กเราก็เห็นพ่อแม่ทะเลาะกันตั้งแต่จำความได้แล้ว จะเรียกว่าทะเลาะก็ไม่น่าใช่ เพราะจะเป็นพ่อมากกว่าที่เป็นคนทะเลาะ เนื่องจากพ่อเป็นคนที่อารมณ์ร้อน ส่วนแม่เป็นคนใจเย็น เพียงแต่การสื่อสารกันบางครั้งทำให้พ่อหงุดหงิด เวลาพ่อหงุดหงิดก็จะเสียงดัง ทำลายข้าวของบ้าง เหตุการณ์ที่พอเวลาเรานึกถึงทำให้น้ำตาออกทุกที คือ
เหตุการณ์ที่ 1 ตอนอายุประมาณ 10 กว่า กลางดึกเราได้ยินเสียงพ่อตะโกนใส่แม่ ทำให้เราที่หลับตื่นขึ้น แม่เปิดประตูเข้ามาห้องเรา พ่อเราพยายามดึงแม่เอาไว้ เราลุกขึ้นมาร้องไห้จ้าเลย ทำให้พ่อของเราหยุด
เหตุการณ์ที่ 2 เราอยู่มหาลัยแล้ว ตอนเช้าเรากำลังทานข้าว เตรียมตัวที่จะไปเรียน พ่อเริ่มโมโหแม่อีก ซึ่งแม่ของเรานั่งอยู่ข้างๆเรา พ่อตะโกน ว่าแม่ต่างๆนาๆ และ ปัดกับข้าวที่อยู่บนโต๊ะ จาน เศษอาหารโดนเราเต็มๆ เปื้อนเสื้อผ้าหน้าผม
พ่อมองดูเรานิดหนึ่ง หน้าตาดูตกใจ คงเพราะไม่ทันคิดว่ามันจะโดนเรา เราร้องไห้สะอื้นทันที พ่อเริ่มโมโหขึ้นตะโกนว่าแม่เรา เหมือนเลือดขึ้นหน้า พูดว่าทำไมๆๆถึงไม่เข้าใจสิ่งที่เค้าพูด พ่อโมโหแบบที่เราไม่เคยเห็นรุนแรงเท่านี้มาก่อน เอากำปั้นทุบฝาบ้านบ้าง แล้วเริ่มเดินมาทางแม่เรา เรารีบไปขวางพ่อกลั้นมือพ่อไว้ ร้องเรียกแค่ว่า พ่ออย่า พี่สาวเราเองก็เข้ามาขวางเช่นกัน พี่สาวเราใจแขงมากไม่ร้องสักแอะ
จากนั้นเค้าก็หลบไปข้างนอก แม่เราร้องไห้ เราก็ร้อง พอถึงเวลาที่เค้าจะไปทำงาน เค้ากลับมากอดเราจากด้านหลังแล้วพูดว่าพ่อขอโทษ เรากอดตอบแต่ไม่ได้มองหน้าเค้า แต่เราได้ยินเสียงเค้าเหมือนสะอื้นสั่นๆ
วันนั้นเราไป รร ตาบวม พยายามไม่ร้องไห้ เพื่อนๆก็ถามว่าเป็นอะไร เราก็ตอบว่านอนไม่หลับน่ะ พอบ่ายๆเราก็เริ่มไม่ไหวปวดหัวมาก แล้วก็กลับบ้าน
เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่พอเรานึกทีไหร่ปวดใจทุกที่ ขนาดพิมพ์นี้ยังน้ำตาไหล ขี้แยมาก 555
ทุกวันนี้ก็ยังมีบ้างที่ทะเลาะกันแต่ยังไม่ร้ายแรง เกือบว่าทุกๆวันนั้นแหละ โชคดีที่พวกเราลูกๆไม่มีใครหลงผิด ไปพึ่งในสิ่งที่ไม่ดี แต่ว่าสำหลับตัวเราเอง เราก็เครียดมากๆ บางครั้งก็แอบร้องไห้บ้าง ไม่รู้ว่าเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า เพราะนอนไม่หลับบ่อยๆ เราเคยคิดนะ ทำไมเค้าไม่แยกทางกันเลย แม่เองก็จะพูดว่าอดทนเพราะลูก กลัวลูกขาดความอบอุ่น แม่จะคอยสอนเสมอว่าอย่าเกลียดพ่อนะ ถึงยังไงเค้าก็เป็นพ่อ แล้วก็รักลูกมาก
ใครอยากระบายอะไรมาแชร์กันตรงนี้เลยค่ะ เพราะมันเป็นเรื่องในครอบครัวซึ่งตัวเราเองก็ไม่เคยเล่าให้ใครฟัง
ขอบคุณที่รับฟังมาถึงตรงนี้ค่ะ ;)