ตอนนี้ผมอึดอัดมากจริงๆครับ เรื่องอาจยาวรบกวนนิดนึงนะครับ เริ่มเลยนะครับ ก่อนอื่นต้องย้อนไปก่อนสมัยม.4ครับ ตอนนั้นผมเรียนอยู่ที่ชลบุรีครับ และมีโอกาสได้พูดคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งผ่านทางhi5(สมัยนั้นฮิตมากครับอิอิ)ตอนนั้นเธอเรียนที่สมุทรปราการครับ เราคุยกันทุกวันๆจนที่สุดผมกับเธอก็ได้คบกัน ระยะทางสำหรับเรานั้นไม่ใช่ปัญหาเลยในช่วงแรกที่เราคบกัน เราคบกันมาเรื่อยๆจนจบม.6ครับ ต่างคนต่างแยกย้ายกันเตรียมตัวเข้ามหาลัย ผมเรียนไม่เก่งครับเลยเลือกเข้ามหาลัยเอกชนย่านรังสิต ส่วนตัวเธอนั้นสอบติดมหาลัยรัฐบาลแห่งหนึ่งที่ชลบุรีครับ ช่วงแรกผมเป็นห่วงเธอมากเพราะตอน ม.ปลาย โรงเรียนที่เธอเรียนเป็นหญิงล้วนครับ ผมอดห่วงไม่ได้ที่เธอจะพบเจอสังคมใหม่ๆ เราก็มีเถียงๆกันบ้างในเรื่องที่หลายๆอย่างเริ่มเปลี่ยนไป เธอเริ่มเที่ยวกลางคืน กินเหล้า กลับหอดึก นานเข้าเราก็ทะเลาะกับเรื่องพวกนี้บ่อยขึ้น ผมยอมรับครับว่าผมเองนั้นงี่เง่าที่ยังปรับตัวไปตามนิสัยของเธอไม่ได้ จนวันนึงมีคนคนหนึ่งเดินเข้ามาในชีวิตเธอ ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ใช่ครับเธอเลือกที่จะปล่อยผมไว้ตรงนี้แล้วเดินไปกับอีกคนที่เข้ามา ตอนนั้นใกล้กับวันเกิดของผมพอดีครับถือเป็นของขวัญต้อนรับวันเกิดผมกันเลยทีเดียว แต่ครับแต่ หลังจากเลิกกันเธอไปคบคนใหม่ซึ่งเป็นทอมบอย เราทั้งคู่ต่างซิ่วจากมหาลัยของตนและได้ย้ายไปเริ่มเรียนใหม่ในมหาลัยแห่งใหม่ ตัวผมย้ายมาเริ่มใหม่ที่นครปฐมครับ ส่วนเธอเลือกกลับมาเรียนที่สมุทรปราการ ระหว่างนั้นเราก็ยังติดต่อไปหาไปเที่ยวกันอยู่บ้างครับ ในตอนนั้นผมทั้งทุกข์และสุขไปพร้อมๆกันอีกทั้งยังรู้สึกผิดกับสิ่งที่ทำอยู่ด้วย เวลาผ่านไปเกือบ2ปีครับ เธอก็มีปัญหากับเขาจนต้องเลิกกัน ผมยอมรับครับผมดีใจมากๆที่วันที่ผมรอคอยมาถึงแล้ว วันที่ผมมีโอกาสแก้สิ่งที่เคยพลาดไปครั้งก่อน เราก็ได้กลับมาคุยกันเหมือนเดิมครับ แต่เรายังไม่ได้กลับมาคบกัน เธอบอกเธอขอเวลาลืมความรู้สึกกับคนเก่าก่อนจะได้กลับมาคบกันแบบจริงจังสักที ผมเข้าใจเธอครับและไม่ได้ไปเร่งอะไรเธอ ตอนนี้อะไรๆเหมือนจะลงตัวแล้ว แต่ยังครับ พอเธอเลิกกับทอมคนเก่า ก็มีหนุ่มๆในมหาลัยเข้าหาเธอตลอดครับ เวลาผมถามเธอไปเธอก็ปฏิเสธตลอดว่าเธอไม่ได้อะไรด้วยเลย เธอคุยเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องก็แค่นั้น แต่ผมก็อดระแวงไม่ได้หนิครับ จนทำให้เราเถียงกันบ้าง พอเถียงกันผมก็นึกได้ว่าผมจะไม่ทำนิสัยเดิมๆให้เธอรำคาญใจแล้วหนิ ผมเลยเลือกที่จะพยายามไม่ไปสนใจพวกที่เข้าหาเธอครับ แต่ก็บอกกับเธอเสมอว่าใครจะเข้ามาผมไม่แคร์หรอกนะ ที่ผมแคร์ก็มีแต่ความรู้สึกของเธอคนเดียว ผ่านไปไม่นานครับไม่ถึงหนึ่งอาทิตย์ด้วยซ้ำ เธอยอมรับกับผมว่า คนที่เข้ามาคุยด้วยมันมาจีบจริงๆนะ และเธอก็เริ่มรู้สึกไปกับเขาแล้วด้วย ไม่ใช่แค่คนเดียวนะครับ ตอนนี้เธอรู้สึกแบบนี้กับผู้ชาย2คน คนหนึ่งเพื่อนรุ่นเดียวกัน อีกคนเป็นรุ่นพี่ พอผมรู้ความจริง ผมทำอะไรไม่ถูกเลยครับ ที่ผมซื่อสัตย์กับเธอไม่เคยมีใครแม้ตอนเราเลิกกันผมก็ไม่เคยมีใคร ผมพยายามทำหลายอย่างปรับนิสัยตัวเอง มันไม่มีผลอะไรต่อใจเธอบ้างเลยหรอครับ จากที่เธอขอเวลาทำใจเพื่อลืมคนเก่า กลายเป็นว่าตอนนี้ผมมาเป็น1ใน3ตัวเลือกของเธอแทน สิ่งที่มันเกิดขึ้นทำให้ผมคิดอะไรไม่ออกเลยครับ ผมไม่รู้ว่าจะไปจากเธอดีไหม หรือจะอยู่สู้สุดใจในแบบที่เป็นผม จนกว่าเธอจะชัดเจนกับความรู้สึกของตัวเองก่อน อยากให้พี่ๆเพื่อนๆให้พันทิปช่วยให้คำแนะนำผมทีนะครับ คิดว่าน้องชายมาขอคำปรึกษาก็ได้ครับ ขอบคุณมากนะครับผม
รักหลายเศร้า ขอคำแนะนำทีครับ T T