สวัสดีครับ
อยากจะแบ่งปันประสบการณ์ตอนไปต่างประเทศ
คือผมเคยเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่อเมริกา เมื่อประมาณปี 2548 (นานมาละ เพิ่งอยากพูด 555+)
ตอนนั้นจำได้ว่าค่าเงินไทยแลกดอลล่าร์ น่าจะประมาณเกือบๆ 40 บาท/ดอลล่าร์ (ตอนนั้นสูงมากนะ)
คือพอไปถึง ก็ยังไม่ได้ใช้เงิน พอเปิดเทอมวันแรก เริ่มได้ควักเงินเอง ก็เริ่มมีอาการ...กินไม่ลง...แพงอิ๊บอ๋าย
เบอเกอร์ ลูกละ 5-8 ดอล...ของ inn-n-out ซึ่งตอนนั้นแต่ละชิ้นมัน...โคตรรรร น่ากินโฮกกกก แต่คูณ 40...
ตกลูกละ สามร้อยกว่าๆ...กินน้ำลายอิ่มแทน จะไปตัดผม ก็ชิลๆ 40 ดอล....1600....เลยไม่ตัดละ...ปล่อยยาวปายยย
จะไปซื้อกางเกงมาใส่ (เพราะไปตั้งปีนึง เลยคิดเอาเองว่าซื้อเอาง่ายกว่า ขี้เกียจแบกจากไทย)
ที่ Target....target นะ...ประมาณห้างของถูกเหมือนโลตัส บิ๊กซี....40-60 ดอล...เงิบบบบ
ไปสัปดาห์นึง ตกลงกินแต่อาหารโรงเรียน บางวันก็แพค P&J ไปกินมื้อเที่ยง...เศร้าโฮกกก อาหารโรงอาหารก็ 4 ดอลล่าร์รวมนมกล่องก็ 5 ดอล
ก็ 200 บาทเข้าไปละ...เอิ่มมม...อาหารโง่ๆนะ 200 เลยเหรอ...คือข้าวแกงบ้านเราตอนนั้นมัน 25 บาทไง กับสองอย่าง...คือมันแบ่บ...เงิบ
จนเริ่มไม่ไหวละ คิดว่าถ้าคูณด้วย 40 บาท คงไม่ต้องกินไรกันพอดี เอาวะ...หาสินค้าอ้างอิงบ้านเรา
...โค้กขวดพลาสติก...ไอ้นี่หล่ะ กดที่ตู้โรงเรียนขวดละ 1 ดอลล่าร์....บ้านเราตอนนั้นน่าจะ 13 บาท...เอาวะ คูณ 15 บาทแม่ม
เลยต่อจากนั้นมา จะซื้ออะไร เห็นเงินดอล เอา 15 คูณตลอด ทั้งปีที่อยู่ เลยพอได้ใช้เงินกะเขาบ้าง
ไม่งั้นตายแน่ ไม่กล้าใช้เงิน... พอคิดได้แบบนี้ เราเลยได้รู้ว่า อะไร"แพง" อะไร "ถูก" ซื้อได้ซื้อไม่ได้
เลยอยากแชร์ประสบการณ์ที่เคยเจอมาครับ ท่านใดอยากเสริม...หรือเอาตัวรอดกันมายังไง...แลกเปลี่ยนกันบ้างนะครับ
นี่จะไปญี่ปุ่น แต่จากที่เคยไปมา ตามค่าเงินเยนในตลาด 1 บาท เท่ากับ 3 เยน ก็โอเคละนะ ของคุณภาพดี ก็ราคาสูงกว่านิดหน่อย พอรับได้ครับ
ค่าเงินไทย (ในความรู้สึก) ของแต่ละประเทศ จริงๆแล้วเท่าไหร่กันแน่
อยากจะแบ่งปันประสบการณ์ตอนไปต่างประเทศ
คือผมเคยเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่อเมริกา เมื่อประมาณปี 2548 (นานมาละ เพิ่งอยากพูด 555+)
ตอนนั้นจำได้ว่าค่าเงินไทยแลกดอลล่าร์ น่าจะประมาณเกือบๆ 40 บาท/ดอลล่าร์ (ตอนนั้นสูงมากนะ)
คือพอไปถึง ก็ยังไม่ได้ใช้เงิน พอเปิดเทอมวันแรก เริ่มได้ควักเงินเอง ก็เริ่มมีอาการ...กินไม่ลง...แพงอิ๊บอ๋าย
เบอเกอร์ ลูกละ 5-8 ดอล...ของ inn-n-out ซึ่งตอนนั้นแต่ละชิ้นมัน...โคตรรรร น่ากินโฮกกกก แต่คูณ 40...
ตกลูกละ สามร้อยกว่าๆ...กินน้ำลายอิ่มแทน จะไปตัดผม ก็ชิลๆ 40 ดอล....1600....เลยไม่ตัดละ...ปล่อยยาวปายยย
จะไปซื้อกางเกงมาใส่ (เพราะไปตั้งปีนึง เลยคิดเอาเองว่าซื้อเอาง่ายกว่า ขี้เกียจแบกจากไทย)
ที่ Target....target นะ...ประมาณห้างของถูกเหมือนโลตัส บิ๊กซี....40-60 ดอล...เงิบบบบ
ไปสัปดาห์นึง ตกลงกินแต่อาหารโรงเรียน บางวันก็แพค P&J ไปกินมื้อเที่ยง...เศร้าโฮกกก อาหารโรงอาหารก็ 4 ดอลล่าร์รวมนมกล่องก็ 5 ดอล
ก็ 200 บาทเข้าไปละ...เอิ่มมม...อาหารโง่ๆนะ 200 เลยเหรอ...คือข้าวแกงบ้านเราตอนนั้นมัน 25 บาทไง กับสองอย่าง...คือมันแบ่บ...เงิบ
จนเริ่มไม่ไหวละ คิดว่าถ้าคูณด้วย 40 บาท คงไม่ต้องกินไรกันพอดี เอาวะ...หาสินค้าอ้างอิงบ้านเรา
...โค้กขวดพลาสติก...ไอ้นี่หล่ะ กดที่ตู้โรงเรียนขวดละ 1 ดอลล่าร์....บ้านเราตอนนั้นน่าจะ 13 บาท...เอาวะ คูณ 15 บาทแม่ม
เลยต่อจากนั้นมา จะซื้ออะไร เห็นเงินดอล เอา 15 คูณตลอด ทั้งปีที่อยู่ เลยพอได้ใช้เงินกะเขาบ้าง
ไม่งั้นตายแน่ ไม่กล้าใช้เงิน... พอคิดได้แบบนี้ เราเลยได้รู้ว่า อะไร"แพง" อะไร "ถูก" ซื้อได้ซื้อไม่ได้
เลยอยากแชร์ประสบการณ์ที่เคยเจอมาครับ ท่านใดอยากเสริม...หรือเอาตัวรอดกันมายังไง...แลกเปลี่ยนกันบ้างนะครับ
นี่จะไปญี่ปุ่น แต่จากที่เคยไปมา ตามค่าเงินเยนในตลาด 1 บาท เท่ากับ 3 เยน ก็โอเคละนะ ของคุณภาพดี ก็ราคาสูงกว่านิดหน่อย พอรับได้ครับ