สวัสดี
เราเริ่มเลยนะ
เรามีแฟนคบกันมาเป็นปีแล้ว
เราสองคนก็รักกันปกติทั่วไปเหมือนชาวบ้านเขาแหละค่ะ แต่เราเป็นเพื่อนห้องเดียวกันมาตั้งแต่ม.ต้น จนขึ้นมาม.ปลายก็ได้อยู่ห้องเดียวกัน
เราคบกันมากับคำว่าเพื่อนจนมาเป็นแฟน เรามีความรู้สึกว่ามันมีปัญหาหลายอย่างมาก ที่เรารู้สึกเริ่มไม่โอเคกับมันแล้ว
เราเคยเลิกกับแฟนไปหลายครั้ง ทุกครั้งที่เลิกกันก็เลิกกันเพราะไม่เข้าใจกันบ้าง มีหลายความคิดที่เราพูดให้เขาฟัง เขาไม่เข้าใจเรา แล้วก็ตีความเป็นอย่างอื่น
เรารู้สึกตั้งแต่ก่อนจะคบแล้วแหละว่าโลกของเรากับโลกของเขามันคนละโลกกัน แฟนเราเป็นคนชอบเล่นเกมนะ แต่เราไม่ชอบหรอก เราเคยไปหัดเล่น เพราะอยากเล่นด้วย แรกๆมันก็โอเคอะ แต่พอเล่นไปซักพักก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่อะ คือยิ่งเล่นกับแฟนปล.มีเพื่อนๆแฟนเล่นด้วย เขาก็เล่นกันจริงจังมาก เราทำไม่ได้งี้ก็โดนว่าอะ บางครั้งเล่นกับแฟนสองคนแฟนก็จะชอบว่าเรา (นิสัยมันก็ว่าคนเก่งอยู่ละแบบพูดคำแรงๆบ้างร้อง) เราก็เลยไม่เล่น แต่มีบางครั้งเราอยากเล่นเราชวนแฟนเราเล่น มันก็เลือกเล่นแต่อันที่มันชอบแบบด่านที่มันชอบ เราก็แบบคือไม่ชอบอันนี้อะ เราก็เคยบอกไปแล้ว บางครั้งเรื่องเล็กน้อยแบบนี้อะ เรายังเก็บมาคิดว่าเขาใส่ใจเรามั้ยวะ
เรื่องเกมจบไป ต่อไปเรื่องเรียน เราเป็นคนค่อนข้างตั้งใจเรียน พอเราอยู่ห้องเดียวกัน เราก็อยากให้เขาเวลาเรียนก็เรียนเวลาเล่นก็เล่น แต่เวลาครูสอนเขากลับไปคุยกับเพื่อนบ้างแหละ ไม่ทำงานส่ง เราก็บอกไปทำ แนะนำแนวทางอย่างกับแม่คนที่สอง จนบางทีพูดจนไม่มีแรงตะพูดเอือม บางครั้งงานเราก็ยังไม่เสร็จไรหรอก แต่มีบางครั้งเราก็พิมงานให้เขา เรานี่ก็โง่เนาะ เรื่องนี้พอแค่นี้แหละ พูดแล้วก็เหนื่อยใจ
มาเรื่องเพื่อน คืออยู่ห้องเดียวกันอะ ห้องเดียวกันนนนนนนนนนน มันมีความรู้สึกที่แบบอึดอัดนะ เพื่อนชวนไปเที่ยวชวนแฟนเราไปด้วยแหละเพราะก็เป็นเพื่อนกัน แต่แฟนเราเป็นคนที่อยู่กับเพื่อนก็อยู่กับเพื่อน ส่วนอยํ่กับแฟนก็อยู่กับแฟน อันนี้เราเข้าใจนะ มีบางทีเพื่อนก็น้อยใจว่าเราเลือกไปกับแฟน พอไปกับเพื่อนแฟนก็น้อยใจ พอกลุ่มทำงานไรงี้กลุ่มเพื่อนเรามันก็คบคนในการทำงานกลุ่มพอดี เขาไม่มีกลุ่ม ก็พูดประชดเราว่าคนที่เห็นค่าเขาก็จะเลือกเราเข้ากลุ่มเอง เคยทะเลาะกับเพื่อนเรื่องแฟน แล้วก็เคยทะเลาะกับแฟนเรื่องเพื่อนของแฟน จนเลิกกัน
คือมันมีอีกหลายเรื่องจริงๆ เราเลิกกันบ่อยมากเกินกว่า4ครั้ง
จนบ้างครั้งเราก็อยากจะใจแข็งเดินออกมาจากเขาแล้วเรากลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่า ทั้งช่วงนี้เรารู้สึกว่าเขาไม่ค่อยสนใจเรา แบบเอาใจใส่น้อยลง ไปไหนมาไหนก็ไม่ค่อยบอก แล้วแฟนเราเป็นคนไม่โทรตามเราด้วยนะ ไม่ค่อยบอกหรอกว่าวันนี้อะไรยังไง บางทีเราก็รู้สึกเหมือนแอบชอบเขาฝ่ายเดียว รักเขาอยู่ฝ่ายเดียว บางวันเราก็โคตรเหงาเลย ทั้งที่เราก็มีแฟนคุยกันจะเข้าใจกัน ยิ่งทะเลาะกันอะ แล้วเราเป็นคนร้องไห้ง่ายมาก แต่ช่วงนี้เราร้องไห้ใส่เขา เขายังไม่ฟังเราเลย วันรั้นโทรคุยกัน เราร้องไห้ เขากดสายเราทิ้งไปเลย เราโทรหาไรงี้ เขาก็ไม่รับ เพราะเขาบอกไม่ชอบโทร แต่คือเรากำลังทุกข์ใจอยู่อะ เฮ้อ
เราก็ว่าเราควรพออะ เป็นเพื่อนกันดีกว่า ให้เขาเจอคนที่เข้าใจเขา มันคงจะโอเคกว่า
ปล.เราพิมพ์ตามความรู้สึก มีบ้างที่ทุกคนจะงง
ไปแล้วววว บาย
พอก่อนหรือเดินต่อไป?
เราเริ่มเลยนะ
เรามีแฟนคบกันมาเป็นปีแล้ว
เราสองคนก็รักกันปกติทั่วไปเหมือนชาวบ้านเขาแหละค่ะ แต่เราเป็นเพื่อนห้องเดียวกันมาตั้งแต่ม.ต้น จนขึ้นมาม.ปลายก็ได้อยู่ห้องเดียวกัน
เราคบกันมากับคำว่าเพื่อนจนมาเป็นแฟน เรามีความรู้สึกว่ามันมีปัญหาหลายอย่างมาก ที่เรารู้สึกเริ่มไม่โอเคกับมันแล้ว
เราเคยเลิกกับแฟนไปหลายครั้ง ทุกครั้งที่เลิกกันก็เลิกกันเพราะไม่เข้าใจกันบ้าง มีหลายความคิดที่เราพูดให้เขาฟัง เขาไม่เข้าใจเรา แล้วก็ตีความเป็นอย่างอื่น
เรารู้สึกตั้งแต่ก่อนจะคบแล้วแหละว่าโลกของเรากับโลกของเขามันคนละโลกกัน แฟนเราเป็นคนชอบเล่นเกมนะ แต่เราไม่ชอบหรอก เราเคยไปหัดเล่น เพราะอยากเล่นด้วย แรกๆมันก็โอเคอะ แต่พอเล่นไปซักพักก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่อะ คือยิ่งเล่นกับแฟนปล.มีเพื่อนๆแฟนเล่นด้วย เขาก็เล่นกันจริงจังมาก เราทำไม่ได้งี้ก็โดนว่าอะ บางครั้งเล่นกับแฟนสองคนแฟนก็จะชอบว่าเรา (นิสัยมันก็ว่าคนเก่งอยู่ละแบบพูดคำแรงๆบ้างร้อง) เราก็เลยไม่เล่น แต่มีบางครั้งเราอยากเล่นเราชวนแฟนเราเล่น มันก็เลือกเล่นแต่อันที่มันชอบแบบด่านที่มันชอบ เราก็แบบคือไม่ชอบอันนี้อะ เราก็เคยบอกไปแล้ว บางครั้งเรื่องเล็กน้อยแบบนี้อะ เรายังเก็บมาคิดว่าเขาใส่ใจเรามั้ยวะ
เรื่องเกมจบไป ต่อไปเรื่องเรียน เราเป็นคนค่อนข้างตั้งใจเรียน พอเราอยู่ห้องเดียวกัน เราก็อยากให้เขาเวลาเรียนก็เรียนเวลาเล่นก็เล่น แต่เวลาครูสอนเขากลับไปคุยกับเพื่อนบ้างแหละ ไม่ทำงานส่ง เราก็บอกไปทำ แนะนำแนวทางอย่างกับแม่คนที่สอง จนบางทีพูดจนไม่มีแรงตะพูดเอือม บางครั้งงานเราก็ยังไม่เสร็จไรหรอก แต่มีบางครั้งเราก็พิมงานให้เขา เรานี่ก็โง่เนาะ เรื่องนี้พอแค่นี้แหละ พูดแล้วก็เหนื่อยใจ
มาเรื่องเพื่อน คืออยู่ห้องเดียวกันอะ ห้องเดียวกันนนนนนนนนนน มันมีความรู้สึกที่แบบอึดอัดนะ เพื่อนชวนไปเที่ยวชวนแฟนเราไปด้วยแหละเพราะก็เป็นเพื่อนกัน แต่แฟนเราเป็นคนที่อยู่กับเพื่อนก็อยู่กับเพื่อน ส่วนอยํ่กับแฟนก็อยู่กับแฟน อันนี้เราเข้าใจนะ มีบางทีเพื่อนก็น้อยใจว่าเราเลือกไปกับแฟน พอไปกับเพื่อนแฟนก็น้อยใจ พอกลุ่มทำงานไรงี้กลุ่มเพื่อนเรามันก็คบคนในการทำงานกลุ่มพอดี เขาไม่มีกลุ่ม ก็พูดประชดเราว่าคนที่เห็นค่าเขาก็จะเลือกเราเข้ากลุ่มเอง เคยทะเลาะกับเพื่อนเรื่องแฟน แล้วก็เคยทะเลาะกับแฟนเรื่องเพื่อนของแฟน จนเลิกกัน
คือมันมีอีกหลายเรื่องจริงๆ เราเลิกกันบ่อยมากเกินกว่า4ครั้ง
จนบ้างครั้งเราก็อยากจะใจแข็งเดินออกมาจากเขาแล้วเรากลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่า ทั้งช่วงนี้เรารู้สึกว่าเขาไม่ค่อยสนใจเรา แบบเอาใจใส่น้อยลง ไปไหนมาไหนก็ไม่ค่อยบอก แล้วแฟนเราเป็นคนไม่โทรตามเราด้วยนะ ไม่ค่อยบอกหรอกว่าวันนี้อะไรยังไง บางทีเราก็รู้สึกเหมือนแอบชอบเขาฝ่ายเดียว รักเขาอยู่ฝ่ายเดียว บางวันเราก็โคตรเหงาเลย ทั้งที่เราก็มีแฟนคุยกันจะเข้าใจกัน ยิ่งทะเลาะกันอะ แล้วเราเป็นคนร้องไห้ง่ายมาก แต่ช่วงนี้เราร้องไห้ใส่เขา เขายังไม่ฟังเราเลย วันรั้นโทรคุยกัน เราร้องไห้ เขากดสายเราทิ้งไปเลย เราโทรหาไรงี้ เขาก็ไม่รับ เพราะเขาบอกไม่ชอบโทร แต่คือเรากำลังทุกข์ใจอยู่อะ เฮ้อ
เราก็ว่าเราควรพออะ เป็นเพื่อนกันดีกว่า ให้เขาเจอคนที่เข้าใจเขา มันคงจะโอเคกว่า
ปล.เราพิมพ์ตามความรู้สึก มีบ้างที่ทุกคนจะงง
ไปแล้วววว บาย