สวัสดีครับ ขอแนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ แซนด์ครับ และนี่เป็นกระทู้แรกของผม ตั้งแต่เป็นสมาชิกมาเนิ่นนานมาก
ปกติได้แต่อ่านอย่างเดียว วันนี้ได้เริ่มประเดิม กระทู้แรกของผมแล้วครับ
ฝาก blog ด้วยนะครับ เข้าไปอ่านกันได้ จะพยายามอัพเดท เรื่อยๆ
BLOG :
https://sassiri.com/
วันนี้จะมาขอเล่าประสบการณ์การไปเที่ยวในดินแดน Downunder นั่นก็คือ ประเทศออสเตรเลีย ครับ (แต่ขอแถมที่มาเลเซียนิดๆ เพราะต้องต่อเครื่อง)
เมืองที่ไปในทริปนี้จะมีหลักๆ คือ สองเมืองใหญ่ ของออสเตรเลีย ที่คิดว่าทุกคนน่าจะรู้จักกันดี นั่นก็คือ เมลเบิร์น ( Melbourne) และ ซิดนีย์ (Sydney)
ซึ่งน่าจะเป็นจังหวัดที่ 78 ของประเทศไทย เพราะมีพี่น้องชาวไทยอาศัยอยู่ที่นี่เยอะมาก ถึงขนาดมี Thai town กันเลยทีเดียว
ทริปนี้เดินทางช่วงสงกรานต์พอดี อาศัยวันหยุดเยอะ เลยไม่ต้องลางานมาก ทริปไม่สั้น ไม่ยาว เหมาะกับการหนีสงครามการสาดน้ำในเมืองกรุงไปหาประสบการณ์ใหม่กับ 8วัน ในออสเตรเลีย
ผมขออนุญาตข้ามขั้นตอนในการขอวีซ่าเลยนะครับ เพราะคิดว่าน่าจะหาข้อมูลได้ไม่ยาก
ทริปนี้ เกิดขึ้นเพราะว่า อยากไปหาเพื่อนที่ซิดนีย์ แล้วโชคชะตาเป็นใจ สายการบิน AirAsiaX ของมาเลเซีย ส่งโปรโมชันมาพอดี เลยจัดการสอยครับ.
ตั๋วที่ซื้อ ผมซื้อทั้งหมด 5 ขา เบ็ดเสร็จประมาณหมื่นต้นๆ ครับ ค่อยๆเก็บทีละขา ไปเรื่อยๆ เจอถูกค่อยสอย
1. DMK – KUL
2. KUL – MEL
3. MEL – SYD
4. SYD – KUL
5. KUL – DMK
เริ่มต้นจากกรุงเทพ สนามบินที่คุ้นชินสำหรับสายประหยัดแบบผม นั่นก็คือ สนามบินดอนเมือง นั่นเอง วันนี้จะมาใช้บริการ พี่สิงโต Lion Air ครับ เป็นครั้งแรกเหมือนกันที่ใช้บริการ (ขอแอบนอกใจ Airasia สักครั้ง)
ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่ กัวลาลัมเปอร์ (Kuala Lumpur) เมืองหลวงของประเทศมาเลเซีย (Malaysia) กันครับ
ดูของเสิร์ฟบนเครื่อง กับที่นั่งกันก่อนเลยดีกว่า เซอร์ไพรส์มากๆ มีจอส่วนตัวด้วย
ยังไม่ทันหลับก็ถึงแล้ว ใช้เวลาประมาณ 2ชั่วโมง ก็ถึงเรียบร้อย สำหรับ LionAir จะลงจอดที่ KLIA นะครับ คนละที่กับ Airasia เพราะเจ้านั้นจะลง KLIA2 ใครจะต่อเครื่อง กะเวลาดีๆ . รอรับกระเป๋าเรียบร้อยก็มองหาป้ายนี้เลย สำหรับคนจะต่อเครื่อง หรือ จะเข้าเมือง.
ส่วนผมมีเวลาอีกตั้งหกชั่วโมง เพราะไฟลท์ไปเมลเบิร์น ออกสี่ทุ่ม เหลือเวลามากโข เลยจะออกไปขอถ่ายรูปแก้ตัวครั้งที่แล้ว ที่ไม่ได้ไป ปุตตราจายา เพราะฝนตก. จากนั้นผมฝากกระเปาไว้ที่ล็อคเกอร์ แล้วนั่ง KLIA Transit ค่าโดยสาร 9.5 MYR มาลงสถานี Putrajaya&Cyberjaya ครับ. จากนั้นนั่งรถเมล์สาย 502 ประมาณ5นาที ลงหน้ามัสยิดเลยครับ.
มัสยิดสีชมพู (Pink Mosque, Putra Mosque)
ตั้งอยู่ริม Putrajaya lake เป็นมัสยิดหลักของเมือง สวยงามมาก แล้วบริเวณนั้นจะมีบริการล่องเรือชมวิวด้วยนะครับ.
ถัดมาด้านขวาจะเป็น Perdana Putra Complex หรือทำเนียบรัฐบาล นั่นเอง เป็นที่ทำงานของนายกรัฐมนตรี และคณะทำงานต่างๆ เริ่มสร้างในปี 1997 เสร็จสมบูรณ์ในปี 1999 หลังจากสร้างเสร็จ ก็ได้ย้ายจาก กัวลาลัมเปอร์มาที่เมืองปุตราจายา แห่งนี้ในเดือนเมษายน ปีเดียวกันครับ
****อันนี้ต้องเตือนหลายคนไว้ หรือเตือนผมคนเดียวก็ได้ ฮ่าๆๆ เนื่องจากเมืองปุตราจายา แห่งนี้มีคนอาศัยไม่เยอะมากเท่าไร ถ้าเทียบกับ กัวลาลัมเปอร์ ทำให้หารถแท็กซี่ หรือรถเมล์ได้ยากมาก ยิ่งหลังจากพระอาทิตย์ตก ยิ่งไม่ต้องสืบ จุดที่จะหาแท็กซี่ เท่าที่ผมเดินดู น่าจะมีแค่ที่หน้ามัสยิดสีชมพู เพราะเนื่องจากผมหารถแท๊กซี่กลับไปที่สถานีรถไฟนานมาก รถเมล์ก็ไม่มี ซึ่งตอนนั้นประมาณสองทุ่มแล้ว สุดท้ายได้หนุ่มมาเล ผู้ใจดีอาสามาส่งที่สถานีรถไฟ. ต้องขอบคุณมากๆ ซึ้งในน้ำใจคนมาเลเซียมากๆ ไม่งั้นตกเครื่องแน่ๆ****
กลับมาที่ KLIA2 เพื่อไปสู่ที่หมายของเรา นั่นก็คือ เมลเบิร์น นั่นเอง ขึ้นเครื่องได้ปุ๊ปหลับยาวครับ เพราะเหนื่อยจากการวิ่งเข้าเกทมากๆ ส่วนที่นั่งของ AirAsiaX หลักๆเหมือนกัน ThaiAirasia เป๊ะครับ เลยไม่ขอรีวิว (จริงๆไม่ได้ถ่ายรูปมา -_-)
เช้าแล้ว เครื่องแลนดิ้ง อย่างสวยงาม ได้เวลาออกไปยืดเส้นยืดสาย หลังจากหลับตลอดทาง เป็นเวลากว่า8ชั่วโมง
แต่ก่อนจะผ่านเข้าเมืองได้ก็ต้องทำตามกฎหมายเค้าก่อน ซึ่ง ตม.ของออสเตรเลีย ขึ้นชื่อเรื่องความโหด หิน เขี้ยวลากดิน ถ้าส่อพิรุธอะไร อาจโดนพาเข้าห้องเย็นได้. ยืนรออยู่ชั่วโมงกว่า กว่าจะถึงคิว ละก็ผ่านได้ฉลุย . สำหรับการเข้าเมืองง่ายๆเลยครับ มีให้เลือก 2 ทาง ทางแรก คือ เรียกแท็กซี่ ค่าโดยสารประมาณ 60 AUD ถึง city center ค่อนข้างโหดมาก (ถ้ามา 3 คน ค่อนข้างคุ้ม ) ส่วนผมเลือกอีกทางครับ นั่นก็คือ Skybus ค่าเสียหาย 19AUD ส่งถึง city center เหมือนกัน และถ้าใครพักบริเวณนี้ จะมีบริการรับส่งฟรี ถึงโรงแรมด้วย ครั้งนี้ผมพักที่ Novetel Collin ซึ่งอยู่ในพื้นที่ให้บริการด้วย สบายไป ไม่ต้องแบกกระเป๋า
เก็บกระเป๋าเสร็จ รีบหาอะไรรองท้อง แล้วไปตะลุยที่แรกกันครับ. ที่หมายแรกที่จะไปวันนี้ คือ
รถไฟห้อยขา หรือ Puffing Billy
การเดินทาง จาก Flinder Street Station ใจกลางเมือง ให้นั่งรถไฟ PT ลงสถานี Belgrave สถานีปลายทางเลยครับ (แนะนำให้นั่งแบบ limited express เพราะจะจอดน้อยกว่ามาก ประหยัดเวลา ผมดันไปขึ้นแบบจอดทุกสถานี ใช้เวลาร่วมชั่วโมงกว่า น้ำตาไหลพรากมากๆ )
Puffing Billy
จะเป็นการนั่งรถไฟที่มีมากว่าร้อยปี ลากโดยใช้หัวรถจักรไอน้ำ ที่สำคัญคือ มันสามารถนั่งห้อยขา ออกมาข้างนอกได้นี่แหละครับ ระหว่างทางก็จะผ่าน วิวธรรมชาติ สวยงามตลอดทาง. ค่าใช้จ่ายดูที่นี่ครับ สามารถบุ้คออนไลน์ได้.
ดูรายละเอียดได้ที่นี่ครับ
http://puffingbilly.com.au/en/
วิวระหว่างทาง ที่มาของชื่อรถไฟห้อยขา เพราะว่าสามารถห้อยขาออกมาด้านนอกได้นั่นเอง
นี่หัวรถจักรไอน้ำ ที่ลากเรามา
มุมนี้เค้าบอกว่า คือ ไฮไลท์ ตอนที่รถไฟกำลังโค้งข้ามสะพาน อารมณ์คล้ายๆ ทางรถไฟสายมรณะที่กาญจนบุรี โดยส่วนตัวผมว่าวิวบ้านเรากินขาด ถ้ามีการจัดการดีๆ
จบทริปกลับมาที่เมือง เนื่องจาก Day Trip ที่เพื่อนของผมจอง ที่จะไปในวันพรุ่งนี้ แถม ตั๋วขึ้น Eureka Skydeck88 ด้วย จะรอช้าอยู่ไย ขึ้นไปเสพวิวมุมสูงของเมลเบิร์นกันดีกว่า. ด้านบนเสียดายถ่ายยังไงก็ติดกรง กับสะท้อนกระจก
อันนี้ถ่ายจากฝั่ง Southbank ครับ Melbourne City
จากนั้นไปยังถนนกราฟิตี้ Hosier Lane ซึ่งค่อนข้างเปลี่ยวและคนเมาเยอะ ไม่แนะนำให้มาคนเดียวนะครับ. ค่อนข้างอันตราย
Good Morning Melbourne
ตอนนี้จะพาไปดูถนนเลียบมหาสมุทร ที่วิวอลังการงานสร้าง ซึ่งทุกคนน่าจะรู้จักดี นั่นก็คือ Great Ocean Road ครับ
และอีกหนึ่งสถานที่ ที่ผมเคยเห็นแต่ในโปสการ์ด หรือ รูปจากอินเตอร์เน็ท มาตลอด ซึ่งผมฝันว่า จะต้องมาเห็นด้วยตาของตัวเองสักครั้ง
นั่นก็คือ Twelves Apostles.
วันนี้เตรียมใจไว้แล้วครับ ว่าต้องเป็นการนั่งรถที่นานมากแน่ๆ รวมไปกลับ ระยะทางไปกลับกว่า 600กิโลเมตร
เราออกเดินทาง ประมาณ 7โมงเช้า ใช้บริการของ Bunyip Tour ซึ่งเป็น Travel Agent ค่อนข้างน่าเชื่อถือ มีออกหลายทริปมากวันนี้
นี่คือรถมินิบัส ที่จะพาเราไปวันนี้
มุ่งหน้าสู่ Great Ocean Road จะมีการแวะให้เข้าห้องน้ำตลอดทางนะครับ ไม่ต้องห่วง
Great Ocean Road เป็นถนนเลียบชายฝั่งทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศออสเตรเลีย มีความยาวกว่า 240 กิโลเมตร สร้างโดยนายทหารที่กลับมาจากการรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 ถนนเส้นนี้จึงมี ป้ายจารึกที่เกี่ยวกับทหารในสงครามโลก มากมาย
**คำเตือน อีกแล้ว สำหรับคนที่เมารถ แนะนำให้นั่งด้านหน้า พร้อมเตรียมยาแก้เมา ไว้ได้เลยครับ เพราะถนนจะมีอยู่หลายช่วงมาก ที่โค้งไปมา เดี๋ยวจะเที่ยวไม่สนุก เหมือนอย่างเพื่อนผม **
แวะทานอาหารกลางวัน ที่ Cape Otway วิวบนประภาคารงามแท้งามว่าครับ
ทานอาหารเสร็จ มุ่งหน้าสู่ Twelves Apostels อยากจะบอกว่าคนเยอะมว๊ากกกกก เมื่อก่อนมีหินทั้งหมด 12 ก้อน ตามชื่อ แต่ปัจจุบัน ถูกคลื่นซัด ค่อยๆพังลงอย่างช้าๆ จนตอนนี้เหลือแค่ 7 ไกด์เล่าว่า อีกไม่นานก็คงถูกคลื่นซัดพังหมดแน่ๆ เพราะฉะนั้น รีบมาก่อนที่จะไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเองครับ. ขออภัยที่เป็นคนถ่ายรูปไม่ค่อยเก่ง ถ่ายทอดออกมาได้ไม่ดี แต่ของจริง ยิ่งใหญ่อลังการมากครับ เสียดายที่มีเวลาน้อย เลยอดลงไปที่ชายทะเลด้านล่าง
ถัดออกมาจาก Twelves Aposltes อีกนิด คือ Loch Arch Gorge
จากนั้นนั่งรถยาวๆกลับ เมลเบิร์น สามทุ่มถึงห้อง หลับเป็นตาย
8 วัน 2 ประเทศ 3 เมือง กับอีก 3 คน ใน ปุตราจายา เมลเบิร์น ซิดนีย์ Part1
ปกติได้แต่อ่านอย่างเดียว วันนี้ได้เริ่มประเดิม กระทู้แรกของผมแล้วครับ
ฝาก blog ด้วยนะครับ เข้าไปอ่านกันได้ จะพยายามอัพเดท เรื่อยๆ
BLOG : https://sassiri.com/
วันนี้จะมาขอเล่าประสบการณ์การไปเที่ยวในดินแดน Downunder นั่นก็คือ ประเทศออสเตรเลีย ครับ (แต่ขอแถมที่มาเลเซียนิดๆ เพราะต้องต่อเครื่อง)
เมืองที่ไปในทริปนี้จะมีหลักๆ คือ สองเมืองใหญ่ ของออสเตรเลีย ที่คิดว่าทุกคนน่าจะรู้จักกันดี นั่นก็คือ เมลเบิร์น ( Melbourne) และ ซิดนีย์ (Sydney)
ซึ่งน่าจะเป็นจังหวัดที่ 78 ของประเทศไทย เพราะมีพี่น้องชาวไทยอาศัยอยู่ที่นี่เยอะมาก ถึงขนาดมี Thai town กันเลยทีเดียว
ทริปนี้เดินทางช่วงสงกรานต์พอดี อาศัยวันหยุดเยอะ เลยไม่ต้องลางานมาก ทริปไม่สั้น ไม่ยาว เหมาะกับการหนีสงครามการสาดน้ำในเมืองกรุงไปหาประสบการณ์ใหม่กับ 8วัน ในออสเตรเลีย
ผมขออนุญาตข้ามขั้นตอนในการขอวีซ่าเลยนะครับ เพราะคิดว่าน่าจะหาข้อมูลได้ไม่ยาก
ทริปนี้ เกิดขึ้นเพราะว่า อยากไปหาเพื่อนที่ซิดนีย์ แล้วโชคชะตาเป็นใจ สายการบิน AirAsiaX ของมาเลเซีย ส่งโปรโมชันมาพอดี เลยจัดการสอยครับ.
ตั๋วที่ซื้อ ผมซื้อทั้งหมด 5 ขา เบ็ดเสร็จประมาณหมื่นต้นๆ ครับ ค่อยๆเก็บทีละขา ไปเรื่อยๆ เจอถูกค่อยสอย
1. DMK – KUL
2. KUL – MEL
3. MEL – SYD
4. SYD – KUL
5. KUL – DMK
เริ่มต้นจากกรุงเทพ สนามบินที่คุ้นชินสำหรับสายประหยัดแบบผม นั่นก็คือ สนามบินดอนเมือง นั่นเอง วันนี้จะมาใช้บริการ พี่สิงโต Lion Air ครับ เป็นครั้งแรกเหมือนกันที่ใช้บริการ (ขอแอบนอกใจ Airasia สักครั้ง)
ออกเดินทางมุ่งหน้าสู่ กัวลาลัมเปอร์ (Kuala Lumpur) เมืองหลวงของประเทศมาเลเซีย (Malaysia) กันครับ
ดูของเสิร์ฟบนเครื่อง กับที่นั่งกันก่อนเลยดีกว่า เซอร์ไพรส์มากๆ มีจอส่วนตัวด้วย
ยังไม่ทันหลับก็ถึงแล้ว ใช้เวลาประมาณ 2ชั่วโมง ก็ถึงเรียบร้อย สำหรับ LionAir จะลงจอดที่ KLIA นะครับ คนละที่กับ Airasia เพราะเจ้านั้นจะลง KLIA2 ใครจะต่อเครื่อง กะเวลาดีๆ . รอรับกระเป๋าเรียบร้อยก็มองหาป้ายนี้เลย สำหรับคนจะต่อเครื่อง หรือ จะเข้าเมือง.
ส่วนผมมีเวลาอีกตั้งหกชั่วโมง เพราะไฟลท์ไปเมลเบิร์น ออกสี่ทุ่ม เหลือเวลามากโข เลยจะออกไปขอถ่ายรูปแก้ตัวครั้งที่แล้ว ที่ไม่ได้ไป ปุตตราจายา เพราะฝนตก. จากนั้นผมฝากกระเปาไว้ที่ล็อคเกอร์ แล้วนั่ง KLIA Transit ค่าโดยสาร 9.5 MYR มาลงสถานี Putrajaya&Cyberjaya ครับ. จากนั้นนั่งรถเมล์สาย 502 ประมาณ5นาที ลงหน้ามัสยิดเลยครับ.
มัสยิดสีชมพู (Pink Mosque, Putra Mosque)
ตั้งอยู่ริม Putrajaya lake เป็นมัสยิดหลักของเมือง สวยงามมาก แล้วบริเวณนั้นจะมีบริการล่องเรือชมวิวด้วยนะครับ.
ถัดมาด้านขวาจะเป็น Perdana Putra Complex หรือทำเนียบรัฐบาล นั่นเอง เป็นที่ทำงานของนายกรัฐมนตรี และคณะทำงานต่างๆ เริ่มสร้างในปี 1997 เสร็จสมบูรณ์ในปี 1999 หลังจากสร้างเสร็จ ก็ได้ย้ายจาก กัวลาลัมเปอร์มาที่เมืองปุตราจายา แห่งนี้ในเดือนเมษายน ปีเดียวกันครับ
****อันนี้ต้องเตือนหลายคนไว้ หรือเตือนผมคนเดียวก็ได้ ฮ่าๆๆ เนื่องจากเมืองปุตราจายา แห่งนี้มีคนอาศัยไม่เยอะมากเท่าไร ถ้าเทียบกับ กัวลาลัมเปอร์ ทำให้หารถแท็กซี่ หรือรถเมล์ได้ยากมาก ยิ่งหลังจากพระอาทิตย์ตก ยิ่งไม่ต้องสืบ จุดที่จะหาแท็กซี่ เท่าที่ผมเดินดู น่าจะมีแค่ที่หน้ามัสยิดสีชมพู เพราะเนื่องจากผมหารถแท๊กซี่กลับไปที่สถานีรถไฟนานมาก รถเมล์ก็ไม่มี ซึ่งตอนนั้นประมาณสองทุ่มแล้ว สุดท้ายได้หนุ่มมาเล ผู้ใจดีอาสามาส่งที่สถานีรถไฟ. ต้องขอบคุณมากๆ ซึ้งในน้ำใจคนมาเลเซียมากๆ ไม่งั้นตกเครื่องแน่ๆ****
กลับมาที่ KLIA2 เพื่อไปสู่ที่หมายของเรา นั่นก็คือ เมลเบิร์น นั่นเอง ขึ้นเครื่องได้ปุ๊ปหลับยาวครับ เพราะเหนื่อยจากการวิ่งเข้าเกทมากๆ ส่วนที่นั่งของ AirAsiaX หลักๆเหมือนกัน ThaiAirasia เป๊ะครับ เลยไม่ขอรีวิว (จริงๆไม่ได้ถ่ายรูปมา -_-)
เช้าแล้ว เครื่องแลนดิ้ง อย่างสวยงาม ได้เวลาออกไปยืดเส้นยืดสาย หลังจากหลับตลอดทาง เป็นเวลากว่า8ชั่วโมง
แต่ก่อนจะผ่านเข้าเมืองได้ก็ต้องทำตามกฎหมายเค้าก่อน ซึ่ง ตม.ของออสเตรเลีย ขึ้นชื่อเรื่องความโหด หิน เขี้ยวลากดิน ถ้าส่อพิรุธอะไร อาจโดนพาเข้าห้องเย็นได้. ยืนรออยู่ชั่วโมงกว่า กว่าจะถึงคิว ละก็ผ่านได้ฉลุย . สำหรับการเข้าเมืองง่ายๆเลยครับ มีให้เลือก 2 ทาง ทางแรก คือ เรียกแท็กซี่ ค่าโดยสารประมาณ 60 AUD ถึง city center ค่อนข้างโหดมาก (ถ้ามา 3 คน ค่อนข้างคุ้ม ) ส่วนผมเลือกอีกทางครับ นั่นก็คือ Skybus ค่าเสียหาย 19AUD ส่งถึง city center เหมือนกัน และถ้าใครพักบริเวณนี้ จะมีบริการรับส่งฟรี ถึงโรงแรมด้วย ครั้งนี้ผมพักที่ Novetel Collin ซึ่งอยู่ในพื้นที่ให้บริการด้วย สบายไป ไม่ต้องแบกกระเป๋า
เก็บกระเป๋าเสร็จ รีบหาอะไรรองท้อง แล้วไปตะลุยที่แรกกันครับ. ที่หมายแรกที่จะไปวันนี้ คือ
รถไฟห้อยขา หรือ Puffing Billy
การเดินทาง จาก Flinder Street Station ใจกลางเมือง ให้นั่งรถไฟ PT ลงสถานี Belgrave สถานีปลายทางเลยครับ (แนะนำให้นั่งแบบ limited express เพราะจะจอดน้อยกว่ามาก ประหยัดเวลา ผมดันไปขึ้นแบบจอดทุกสถานี ใช้เวลาร่วมชั่วโมงกว่า น้ำตาไหลพรากมากๆ )
Puffing Billy
จะเป็นการนั่งรถไฟที่มีมากว่าร้อยปี ลากโดยใช้หัวรถจักรไอน้ำ ที่สำคัญคือ มันสามารถนั่งห้อยขา ออกมาข้างนอกได้นี่แหละครับ ระหว่างทางก็จะผ่าน วิวธรรมชาติ สวยงามตลอดทาง. ค่าใช้จ่ายดูที่นี่ครับ สามารถบุ้คออนไลน์ได้.
ดูรายละเอียดได้ที่นี่ครับ http://puffingbilly.com.au/en/
วิวระหว่างทาง ที่มาของชื่อรถไฟห้อยขา เพราะว่าสามารถห้อยขาออกมาด้านนอกได้นั่นเอง
นี่หัวรถจักรไอน้ำ ที่ลากเรามา
มุมนี้เค้าบอกว่า คือ ไฮไลท์ ตอนที่รถไฟกำลังโค้งข้ามสะพาน อารมณ์คล้ายๆ ทางรถไฟสายมรณะที่กาญจนบุรี โดยส่วนตัวผมว่าวิวบ้านเรากินขาด ถ้ามีการจัดการดีๆ
จบทริปกลับมาที่เมือง เนื่องจาก Day Trip ที่เพื่อนของผมจอง ที่จะไปในวันพรุ่งนี้ แถม ตั๋วขึ้น Eureka Skydeck88 ด้วย จะรอช้าอยู่ไย ขึ้นไปเสพวิวมุมสูงของเมลเบิร์นกันดีกว่า. ด้านบนเสียดายถ่ายยังไงก็ติดกรง กับสะท้อนกระจก
อันนี้ถ่ายจากฝั่ง Southbank ครับ Melbourne City
จากนั้นไปยังถนนกราฟิตี้ Hosier Lane ซึ่งค่อนข้างเปลี่ยวและคนเมาเยอะ ไม่แนะนำให้มาคนเดียวนะครับ. ค่อนข้างอันตราย
Good Morning Melbourne
ตอนนี้จะพาไปดูถนนเลียบมหาสมุทร ที่วิวอลังการงานสร้าง ซึ่งทุกคนน่าจะรู้จักดี นั่นก็คือ Great Ocean Road ครับ
และอีกหนึ่งสถานที่ ที่ผมเคยเห็นแต่ในโปสการ์ด หรือ รูปจากอินเตอร์เน็ท มาตลอด ซึ่งผมฝันว่า จะต้องมาเห็นด้วยตาของตัวเองสักครั้ง
นั่นก็คือ Twelves Apostles.
วันนี้เตรียมใจไว้แล้วครับ ว่าต้องเป็นการนั่งรถที่นานมากแน่ๆ รวมไปกลับ ระยะทางไปกลับกว่า 600กิโลเมตร
เราออกเดินทาง ประมาณ 7โมงเช้า ใช้บริการของ Bunyip Tour ซึ่งเป็น Travel Agent ค่อนข้างน่าเชื่อถือ มีออกหลายทริปมากวันนี้
นี่คือรถมินิบัส ที่จะพาเราไปวันนี้
มุ่งหน้าสู่ Great Ocean Road จะมีการแวะให้เข้าห้องน้ำตลอดทางนะครับ ไม่ต้องห่วง
Great Ocean Road เป็นถนนเลียบชายฝั่งทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของประเทศออสเตรเลีย มีความยาวกว่า 240 กิโลเมตร สร้างโดยนายทหารที่กลับมาจากการรบในสงครามโลกครั้งที่ 1 ถนนเส้นนี้จึงมี ป้ายจารึกที่เกี่ยวกับทหารในสงครามโลก มากมาย
**คำเตือน อีกแล้ว สำหรับคนที่เมารถ แนะนำให้นั่งด้านหน้า พร้อมเตรียมยาแก้เมา ไว้ได้เลยครับ เพราะถนนจะมีอยู่หลายช่วงมาก ที่โค้งไปมา เดี๋ยวจะเที่ยวไม่สนุก เหมือนอย่างเพื่อนผม **
แวะทานอาหารกลางวัน ที่ Cape Otway วิวบนประภาคารงามแท้งามว่าครับ
ทานอาหารเสร็จ มุ่งหน้าสู่ Twelves Apostels อยากจะบอกว่าคนเยอะมว๊ากกกกก เมื่อก่อนมีหินทั้งหมด 12 ก้อน ตามชื่อ แต่ปัจจุบัน ถูกคลื่นซัด ค่อยๆพังลงอย่างช้าๆ จนตอนนี้เหลือแค่ 7 ไกด์เล่าว่า อีกไม่นานก็คงถูกคลื่นซัดพังหมดแน่ๆ เพราะฉะนั้น รีบมาก่อนที่จะไม่ได้เห็นด้วยตาของตัวเองครับ. ขออภัยที่เป็นคนถ่ายรูปไม่ค่อยเก่ง ถ่ายทอดออกมาได้ไม่ดี แต่ของจริง ยิ่งใหญ่อลังการมากครับ เสียดายที่มีเวลาน้อย เลยอดลงไปที่ชายทะเลด้านล่าง
ถัดออกมาจาก Twelves Aposltes อีกนิด คือ Loch Arch Gorge
จากนั้นนั่งรถยาวๆกลับ เมลเบิร์น สามทุ่มถึงห้อง หลับเป็นตาย