ทำไมผญส่วนใหญ่หลงรักผชเลวๆ

เรื่องมีอยู่ว่าคือเราได้กลับมาคุยกับคนๆหนึ่งที่เคยทำให้เราเจ็บ เราเลิกคุยกันไปได้ประมาณ8เดือน แล้วอยู่ๆวันหนึ่งเราก็คิดถึงเขามากเลยปลดบล็อคไลน์ แล้วอยู่ๆเขาก็ทักมา เราคุยกันแล้วเขาก็ขอโทษเรื่องเก่าๆ ตอนนั้นเราดีใจมากเหมือนมีความหวังอีกครั้งว่าครั้งนี้เขาจะจริงจังกับเรา แต่เอาเข้าจริงกลับไม่เป็นอย่างนั้นเลย เขายังนิสัยเหมือนเดิม แต่คราวนี้มันผิดตรงที่เราเองนี่แหละที่ไม่ยอมห้ามใจตัวเอง เขาเข้ามาคุยดีหน่อยก็ใจอ่อน และที่สำคัญคือเรารู้ว่าเขามีคนคุยอยู่แล้วแต่เราก็ยังถามเขาว่ามีแฟนยัง แต่เขาบอกไม่มีใคร แต่เราสืบจากเฟสและติดตามไอจีของผญที่เขาคุยด้วยเราเห็นทุกอย่างเขากับผญคนนั้นทำกิจกรรมต่างๆด้วยกันเหมือนคนเป็นกันเลย แต่เราก็ยอมโง่ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นคุยกับเขาต่อมันอยากเจอตลอดเลย ตอนนี้ทรมานมากอยากตัดใจแต่ทำไม่ได้จริงๆก็มันรักไปแล้วอ่ะให้ทำไงได้ แต่เราเชื่อว่าสักวันเราต้องทำได้แต่ขอเวลาทำใจ ขอมีความสุขแค่ช่วงเวลาสั้นๆสักนิด รู้ทั้งรู้ว่ามันผิดแต่เราห้ามใจตัวเองไม่ได้จริงๆ เราไม่รู้จะเล่าให้ใครฟังเพราะเราผิดเอง เราเข้าใจความรู้สึกของคนที่มาทีหลังก็คราวนี้แหละ รู้ว่ามันเจ็บแค่ไหนที่เป็นได้แค่คนแก้เหงาตัวสำรอง เรารู้สึกผิดต่อพ่อแม่นะท่านส่งเรามาเรียนเลี้ยงดูเราอย่างดี แต่เราต้องมาทุกข์ใจร้องไห้ให้กับคนไม่จริงใจ บางทีเราก็เกลียดตัวเองเหมือนกัน เรารู้ไม่มีใครช่วยเราได้มันอยู่ที่ตัวเราเองที่จะปล่อยหรือจะยื้อแบบนี้ให้ทุกข์ใจต่อไป แต่ที่เราเขียนกระทู้นี้เพราะแค่อยากระบายความรู้สึกที่ไม่สามารถเล่าให้คนใกล้ตัวฟังได้ ถ้าเพื่อนๆมีคำแนะนำดีๆช่วยบอกที แล้วเคยมีประสบการณ์แบบนี้ไหม