ชอบความเห็นมุมมองของสมาชิกท่านนี้มาก นี่คือมุมมองที่ควรจะเรียกว่า พุทธแท้ๆ ขออนุญาติเอามาแสดงครับ

พระไตรปิฎกนี่เอาจริงต้องแยกส่วนครับ     พวกบรรดาปาฏิหาริย์รึเทพทั้งหลายนี่โยนทิ้งไปได้ไม่มีประโยชน์แต่อย่างใด    และส่วนใหญ่ (รึอาจทั้งหมด) เป็นเรื่องแต่งที่เสริมมาภายหลังจากการสังคายนาที่กินเวลาเนิ่นนานกว่าจะมีการจดบันทึก

ถ้าลองใช้สติไตร่ตรองให้ดีๆก็จะเห็น   ว่าพุทธศาสนาเน้นการสอนให้ดับทุกข์    แล้วบรรดาปาฏิหาริย์รึเทพต่างๆมันเกี่ยวอะไรกับการดับทุกข์    ควรจะมีอยู่ในพระไตรปิฎกมั้ย     มีประโยชน์อะไรที่จะมีอยู่ในพระไตรปิฎก