อยากถามหลายๆคนในที่นี้...ถึงคำว่ากตัญญู ตอบแทนบุญคุณของพ่อแม่
คำนี้ สำหรับเรามีหนักหนานัก เราคนธรรมดา เติบโตมากับแม่...และพ่อเลี้ยง ที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เป็นทารก ในช่วงชีวิตจนโต เรามีพ่อเลี้ยงเรื่อยๆ แต่พ่อคนที่เลี้ยงเรามาก็ยังเลี้ยงเรามาคนเดียว จนโตเข้ามหาวิทยาลัย พ่อเลี้ยงเราก็มีแฟนใหม่ ตอนนั้นแม่เราไม่ยอมทะเลาะกับพ่อเลี้ยงหนักมาก จนตายาย เราติดต่อไปยังพ่อแท้ๆให้มารับเราและส่งเราเรียน เราก็แทบจะไม่ได้ติดต่อแม่เลยตั้งแต่ ม.ต้น นับครั้งได้ที่เราเจอแม่ และเมื่อเราไปอยู่กับพ่อแท้ๆที่ กทม.. ช่วงนั่นแม่เราบ้านไฟไหม้ เราก็เอาเงินสะสมของเราให้แม่ เงินที่พ่อให้เราไปเรียนก็แบ่งครึ่งให้แม่ และแม่เราอยากให้เรา บอกพ่อให้กลับมาคืนดีกับแม่ แต่เราไม่ยอม เพราะต่างคนก็ต่างมีครอบครัวใหม่แล้ว หลังจากนั้นได้ปีนึง เศรษฐกิจตก พ่อเราล้มละลาย แม่เราก็ได้พ่อเลี้ยงใหม่ และคนนี้เป็นส่วนสำคัญของปัญหา ที่เกิดขึ้น
ช่วงที่พ่อเราล้มละลาย เราก็ทำงานเล็กๆหาเงินเรียนเอง แต่ด้วยความโชคดี พี่สาวเราที่แยกกันอยู่ตั้งแค่เกิด ติดต่อให้เราและแม่ขายที่ดินให้ แม่เราบอกกับพี่สาวขอค่านายหน้ามาเป็นส่วนแบ่งให้เรา ในฐานะน้อง ที่ไม่ได้สมบัติอะไรเลยจากปู่ย่าและพ่อ พี่สาวตอนแรกไม่ยินยอม แต่เพราะอ้างแบ่งให้เราก็ยินยอม เงินส่วนนี้ แม่เราบอกว่าเป็นเงินน้ำพักน้ำแรงของแม่กับพ่อเลี้ยงคนใหม่นี้ ไม่ใช่เงินเรา ตอนนี้นด้วยความเป็นเด็กที่ไม่คืดอะไรมาก เงินที่พี่สาวแย่งให้ในชื่อเรา แม่บอกเราเซ็นต์ลอยไว้เผื่อถอนฉุกเฉิน เพราะจะปลูกบ้านหลังใหม่ในที่ดินพ่อเลี้ยง เราก็ไม่คืดเยอะ เซนต์ให้หมด...และแม่เราก็เบิกเงินมาปลูกบ้าน ทำร้านอาหาร...
จนกระทั่ง เรามีปัญหากับแม่ แม่จะให้เราแต่งงานกับคนที่แม่เลือก เป็นตร.อยู่ต่างจังหวัด เราไม่เคยชอบเลย เลยบอกปฏิเสธ แม่ด่าเราสารพัด และให้เขาเข้ามาอยู่ในบ้านกินนอนที่บ้าน เราก็เลยอ้างไปเรียน มีเรียนหนักขออยู่หอ ไม่กลับบ้านเลย แม่เราเลยไล่เราตัดเงินทุกทาง แต่เราก็ทำงานหาเงินเอง สร้างตัวเองไม่เคยไปหาใครเลย ไม่ว่าพ่อคนไหน หรือแม่ หลายปี แต่เรารู้ข่าวคราวตลอด เวลาแม่เดือดร้อน ก็แอบฝากเงินให้ญาติๆไปให้แม่ ครั่งละ1-2000 จนเราเริ่มสร้างตัวได้มากขึ้น และมีแฟน ช่วยสร้างตัว แต่แม่เราไม่รู้ เมื่อเราดีขึ้นมากก็ไปหาแม่ให้เงินบ้าง หรือหาคนมาเช่าร้านอาหารบ้าง เพื่อหาเงินให้แม่ ....จนแม่เริ่มขอมากขึ้น จากหลักพัน เป็นหมื่น และมากขึ้นเรื่อยๆ เราให้รถแม่ไป1คัน เงินทองอีกจำนวนนึง และ ครั้งใหญ่ แม่บอกมีหนี้สิน 1ล้าน บ้านจะถูกยึด ให้เราหาเงินไปไถ่ เราบอกเยอะขนาดนี้ เราจะหาจากไหน ในเวลา1เดือน เราเลยกู้ยืมทุกวิถีทางจนได้เงินไปไถ่ถอนจากจำนอง ในวันไถ่ถอนได้ตกลงกันว่า ที่ดินนี้ เป็นชื่อของพ่อเลี้ยงเรา5ไร่ เมื่อเราไถ่ถอน จะโอนซื้อขายกับเรา3ไร่ และคืนให้พ่อเลี้ยง2ไร่ เราก็ตกลงตามนั่น พอไถ่ถอนจากจำนอง และนัดโอนกรรมสิทธิ์ที่กรมที่ดินวันรุ่งขึ่น แม่เราไม่ยอมโอนให้ ด่าเราสารพัดว่าหยิ่งมีเงินแตาไม่ให้แม่ เราบอกเงินต้องไถ่บ้าน แต่พ่อเลี้ยงเราก็ไม่ยอมแม่ โอนให้เราทันที แม่โกรธมาก บอกให้เราทำไม ต้องใส่ชื่อแม่เราในโฉนดไม่ใช่ใส่ชื่อเรา แต่พ่อเลี้ยงไม่ยอมและใส่ชื่อเราคนเดียว พอโอนเสร็จ เรามรเงินเหลืออีก5หมื่น แม่บอกเงินแค่นี้ไม่คุ้มเลยกับที่ดินที่โอนให้เรา บอกต้องการอีกแสนนึง เราบอกหมดตัวมี80000 เราให้หมดเลย และขับรถกลับทั่งน้ำตา เหลือเงินติดตัว300บาท พอเราถึงบ้านแฟนเรากอดเราเเละบอกสงสารเรามากเราเล่าให้ฟังโดยตลอด เสียใจมากที่แม่ทำกับเราแบบนี้ หลังจากนั้นแม่ก็พูดขอเงินเรื่อยๆ บอกว่าเงินแค่หลักพัน ไม่พอกินจะให้ต้องเป็ยหมื่นเท่านั้น
ซึ่งเราเองบอกเลยเราต้องหาเงินใช้หนี้ผ่อนเดือนละ7-80000 ในการผ่อนนอกระบบ กู้ธนาคารก็ยังไม่ได้ เราบอกแม่ว่าไม่มีให้แล้ว และแม่เราก็ด่ากับทุกคนว่าเราได้สมบัติพ่อแม่ไปแล้ว อกกตัญญุไม่เลี้ยงดูส่งเสียพ่อแม่ ด่ากับหลายคน ประจานเราลงเฟส เราบอกเลย เสียใจอย่างที่สุด และครั้งล่าสุด บอกให้เราโอนทีาดินคืนมาสมบัติพ่อแม่ เราอกกตัญู ได้ที่ดินไปแล้วทิ้งพ่อแม่....เราขอถามทุกคนนะ เรายังทำไม่พอใช่มั้ย... และคำว่ากตัญูญูต้องทำยังไง
คำว่ากคัญญู...ต้องทำยังไง
คำนี้ สำหรับเรามีหนักหนานัก เราคนธรรมดา เติบโตมากับแม่...และพ่อเลี้ยง ที่เลี้ยงเรามาตั้งแต่เป็นทารก ในช่วงชีวิตจนโต เรามีพ่อเลี้ยงเรื่อยๆ แต่พ่อคนที่เลี้ยงเรามาก็ยังเลี้ยงเรามาคนเดียว จนโตเข้ามหาวิทยาลัย พ่อเลี้ยงเราก็มีแฟนใหม่ ตอนนั้นแม่เราไม่ยอมทะเลาะกับพ่อเลี้ยงหนักมาก จนตายาย เราติดต่อไปยังพ่อแท้ๆให้มารับเราและส่งเราเรียน เราก็แทบจะไม่ได้ติดต่อแม่เลยตั้งแต่ ม.ต้น นับครั้งได้ที่เราเจอแม่ และเมื่อเราไปอยู่กับพ่อแท้ๆที่ กทม.. ช่วงนั่นแม่เราบ้านไฟไหม้ เราก็เอาเงินสะสมของเราให้แม่ เงินที่พ่อให้เราไปเรียนก็แบ่งครึ่งให้แม่ และแม่เราอยากให้เรา บอกพ่อให้กลับมาคืนดีกับแม่ แต่เราไม่ยอม เพราะต่างคนก็ต่างมีครอบครัวใหม่แล้ว หลังจากนั้นได้ปีนึง เศรษฐกิจตก พ่อเราล้มละลาย แม่เราก็ได้พ่อเลี้ยงใหม่ และคนนี้เป็นส่วนสำคัญของปัญหา ที่เกิดขึ้น
ช่วงที่พ่อเราล้มละลาย เราก็ทำงานเล็กๆหาเงินเรียนเอง แต่ด้วยความโชคดี พี่สาวเราที่แยกกันอยู่ตั้งแค่เกิด ติดต่อให้เราและแม่ขายที่ดินให้ แม่เราบอกกับพี่สาวขอค่านายหน้ามาเป็นส่วนแบ่งให้เรา ในฐานะน้อง ที่ไม่ได้สมบัติอะไรเลยจากปู่ย่าและพ่อ พี่สาวตอนแรกไม่ยินยอม แต่เพราะอ้างแบ่งให้เราก็ยินยอม เงินส่วนนี้ แม่เราบอกว่าเป็นเงินน้ำพักน้ำแรงของแม่กับพ่อเลี้ยงคนใหม่นี้ ไม่ใช่เงินเรา ตอนนี้นด้วยความเป็นเด็กที่ไม่คืดอะไรมาก เงินที่พี่สาวแย่งให้ในชื่อเรา แม่บอกเราเซ็นต์ลอยไว้เผื่อถอนฉุกเฉิน เพราะจะปลูกบ้านหลังใหม่ในที่ดินพ่อเลี้ยง เราก็ไม่คืดเยอะ เซนต์ให้หมด...และแม่เราก็เบิกเงินมาปลูกบ้าน ทำร้านอาหาร...
จนกระทั่ง เรามีปัญหากับแม่ แม่จะให้เราแต่งงานกับคนที่แม่เลือก เป็นตร.อยู่ต่างจังหวัด เราไม่เคยชอบเลย เลยบอกปฏิเสธ แม่ด่าเราสารพัด และให้เขาเข้ามาอยู่ในบ้านกินนอนที่บ้าน เราก็เลยอ้างไปเรียน มีเรียนหนักขออยู่หอ ไม่กลับบ้านเลย แม่เราเลยไล่เราตัดเงินทุกทาง แต่เราก็ทำงานหาเงินเอง สร้างตัวเองไม่เคยไปหาใครเลย ไม่ว่าพ่อคนไหน หรือแม่ หลายปี แต่เรารู้ข่าวคราวตลอด เวลาแม่เดือดร้อน ก็แอบฝากเงินให้ญาติๆไปให้แม่ ครั่งละ1-2000 จนเราเริ่มสร้างตัวได้มากขึ้น และมีแฟน ช่วยสร้างตัว แต่แม่เราไม่รู้ เมื่อเราดีขึ้นมากก็ไปหาแม่ให้เงินบ้าง หรือหาคนมาเช่าร้านอาหารบ้าง เพื่อหาเงินให้แม่ ....จนแม่เริ่มขอมากขึ้น จากหลักพัน เป็นหมื่น และมากขึ้นเรื่อยๆ เราให้รถแม่ไป1คัน เงินทองอีกจำนวนนึง และ ครั้งใหญ่ แม่บอกมีหนี้สิน 1ล้าน บ้านจะถูกยึด ให้เราหาเงินไปไถ่ เราบอกเยอะขนาดนี้ เราจะหาจากไหน ในเวลา1เดือน เราเลยกู้ยืมทุกวิถีทางจนได้เงินไปไถ่ถอนจากจำนอง ในวันไถ่ถอนได้ตกลงกันว่า ที่ดินนี้ เป็นชื่อของพ่อเลี้ยงเรา5ไร่ เมื่อเราไถ่ถอน จะโอนซื้อขายกับเรา3ไร่ และคืนให้พ่อเลี้ยง2ไร่ เราก็ตกลงตามนั่น พอไถ่ถอนจากจำนอง และนัดโอนกรรมสิทธิ์ที่กรมที่ดินวันรุ่งขึ่น แม่เราไม่ยอมโอนให้ ด่าเราสารพัดว่าหยิ่งมีเงินแตาไม่ให้แม่ เราบอกเงินต้องไถ่บ้าน แต่พ่อเลี้ยงเราก็ไม่ยอมแม่ โอนให้เราทันที แม่โกรธมาก บอกให้เราทำไม ต้องใส่ชื่อแม่เราในโฉนดไม่ใช่ใส่ชื่อเรา แต่พ่อเลี้ยงไม่ยอมและใส่ชื่อเราคนเดียว พอโอนเสร็จ เรามรเงินเหลืออีก5หมื่น แม่บอกเงินแค่นี้ไม่คุ้มเลยกับที่ดินที่โอนให้เรา บอกต้องการอีกแสนนึง เราบอกหมดตัวมี80000 เราให้หมดเลย และขับรถกลับทั่งน้ำตา เหลือเงินติดตัว300บาท พอเราถึงบ้านแฟนเรากอดเราเเละบอกสงสารเรามากเราเล่าให้ฟังโดยตลอด เสียใจมากที่แม่ทำกับเราแบบนี้ หลังจากนั้นแม่ก็พูดขอเงินเรื่อยๆ บอกว่าเงินแค่หลักพัน ไม่พอกินจะให้ต้องเป็ยหมื่นเท่านั้น
ซึ่งเราเองบอกเลยเราต้องหาเงินใช้หนี้ผ่อนเดือนละ7-80000 ในการผ่อนนอกระบบ กู้ธนาคารก็ยังไม่ได้ เราบอกแม่ว่าไม่มีให้แล้ว และแม่เราก็ด่ากับทุกคนว่าเราได้สมบัติพ่อแม่ไปแล้ว อกกตัญญุไม่เลี้ยงดูส่งเสียพ่อแม่ ด่ากับหลายคน ประจานเราลงเฟส เราบอกเลย เสียใจอย่างที่สุด และครั้งล่าสุด บอกให้เราโอนทีาดินคืนมาสมบัติพ่อแม่ เราอกกตัญู ได้ที่ดินไปแล้วทิ้งพ่อแม่....เราขอถามทุกคนนะ เรายังทำไม่พอใช่มั้ย... และคำว่ากตัญูญูต้องทำยังไง