ผมมีโอกาสได้เจอเรื่องแย่ๆเกี่ยวกับความรักมา เสียใจมานานจนเริ่มรู้สึกตัวว่าควรลืมและหาความสุขให้กับชีวิตด้วยตัวเองได้แล้ว ที่อยากแชร์เพราะคิดว่าไม่ใช่แค่ผมคนเดียวที่ต้องเจอเรื่องแบบนี้แน่ๆ วิธีของผมอาจไม่ใช่วิธีที่ใช้ได้สำหรับทุกคน แต่อย่างน้อยได้แนะนำให้คนที่เจอกับเรื่องแย่ๆบางคนดีขึ้นเพราะผมรู้ว่ามันทรมานมากแค่ไหน ขอให้ทุกคนที่เผชิญกับความทุกข์คล้ายๆกันดีขึ้นไปด้วยกันไวๆครับ : )
วิธีแรกที่เพิ่งทำให้ผมรู้สึกดีคือการได้นั่งเรือครับ ได้เจอลมเย็นๆ ไม่แน่ใจว่าไปลงท่าอะไร(เพราะโทรถามเพื่อนตลอดทาง) แต่ไปโผล่ที่รพ.ศิริราช เดินหาของกินไปเรื่อยๆ แถวๆนั้น ได้เจอของกินอร่อยๆโดยเฉพาะร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนึงแถวๆนั้น หลังจากนั้นก็นั่งเรือข้ามฟากไปท่าพระจันทร์ เดินเรื่อยๆ ไปจนถึงท่าหมาราชแล้วก็จบที่หาร้านขนมหวานอร่อยๆ วันนั้นก็แฮปปี้ได้ทั้งวันเพราะเจอแต่ของอร่อยๆ ทั้งนั้นเลย
วิธีที่สองคือใช้เวลากับเพื่อนๆบ้าง อาจไม่ได้ได้กำลังใจที่น่าฟังและรื่นหูเหมือนในละครที่เคยดูๆกัน แต่แค่ได้ใช้เวลาอยู่กับเพื่อน ไม่ปล่อยให้ตัวเองว่างจนคิดถึงเรื่องเศร้าๆ บ้างก็ช่วยให้ดีขึ้นนะครับ
วิธีที่สามคือทำงานหนักๆเข้าไว้ครับ อย่าปล่อยให้ตัวเองว่าง อาจจะไม่ใช่วิธีที่ดีสักเท่าไหร่ แต่การไม่ปล่อยให้ตัวเองว่างจนฟุ้งซ่านก็เป็นอีกวิธีที่ใช้ได้เลยนะ
วิธีที่สี่สำหรับผมคือการใช้เวลาอยู่กับครอบครัวครับ ผมไม่เคยแสดงความอ่อนแอจากเรื่องความรักให้ครอบครัวเห็นเลย (เพราะไม่อยากให้ครอบครัวเป็นห่วง เราต้องดีขึ้นด้วยตัวเองให้เร็วที่สุดให้ได้) เพราะทุกครั้งที่ได้ใช้เวลาด้วยกัน ทั้งกินข้าว ไปเที่ยว ดูหนัง ได้คุยกับครอบครัว มันก็ทำให้ลืมเรื่องเศร้าๆได้ดีเหมือนกัน
วิธีที่ห้า ลองมีน้ำใจกับเพื่อนมนุษย์กันมากขึ้นดูบ้าง ลองซื้อผลไม้มาฝากแม่บ้านกับพี่รปภ.ของออฟฟิศ ลองซื้อขนมมาแบ่งเพื่อนๆ ร่วมงาน จากที่ผมลองมา รอยยิ้มเล็กๆและคำขอบคุณที่ได้กลับมามันทำให้เราอิ่มใจดีจริงๆ
วิธีสุดท้าย เป็นวิธีที่ผมทำบ่อยที่สุดคือการไปเดินห้างครับ ผมชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ได้กินของที่อยากกิน ได้ดูหนังที่อยากดูโดยไม่ต้องแคร์ว่าเพื่อนจะชอบมั้ย เราอยากดู อยากกินอะไรก็เต็มที่เลยครับ วันนั้นทั้งวันก็จะได้ทำทุกอย่างที่อยากทำ มีความสุขมากๆ (สำหรับคนชอบไปไหนมาไหนคนเดียวอย่างผม)
ชวนเพื่อนๆ มาแนะนำวิธีสร้างความสุขให้กับตัวเองโดยไม่ต้องมีแฟนกันครับ
วิธีแรกที่เพิ่งทำให้ผมรู้สึกดีคือการได้นั่งเรือครับ ได้เจอลมเย็นๆ ไม่แน่ใจว่าไปลงท่าอะไร(เพราะโทรถามเพื่อนตลอดทาง) แต่ไปโผล่ที่รพ.ศิริราช เดินหาของกินไปเรื่อยๆ แถวๆนั้น ได้เจอของกินอร่อยๆโดยเฉพาะร้านอาหารญี่ปุ่นร้านนึงแถวๆนั้น หลังจากนั้นก็นั่งเรือข้ามฟากไปท่าพระจันทร์ เดินเรื่อยๆ ไปจนถึงท่าหมาราชแล้วก็จบที่หาร้านขนมหวานอร่อยๆ วันนั้นก็แฮปปี้ได้ทั้งวันเพราะเจอแต่ของอร่อยๆ ทั้งนั้นเลย
วิธีที่สองคือใช้เวลากับเพื่อนๆบ้าง อาจไม่ได้ได้กำลังใจที่น่าฟังและรื่นหูเหมือนในละครที่เคยดูๆกัน แต่แค่ได้ใช้เวลาอยู่กับเพื่อน ไม่ปล่อยให้ตัวเองว่างจนคิดถึงเรื่องเศร้าๆ บ้างก็ช่วยให้ดีขึ้นนะครับ
วิธีที่สามคือทำงานหนักๆเข้าไว้ครับ อย่าปล่อยให้ตัวเองว่าง อาจจะไม่ใช่วิธีที่ดีสักเท่าไหร่ แต่การไม่ปล่อยให้ตัวเองว่างจนฟุ้งซ่านก็เป็นอีกวิธีที่ใช้ได้เลยนะ
วิธีที่สี่สำหรับผมคือการใช้เวลาอยู่กับครอบครัวครับ ผมไม่เคยแสดงความอ่อนแอจากเรื่องความรักให้ครอบครัวเห็นเลย (เพราะไม่อยากให้ครอบครัวเป็นห่วง เราต้องดีขึ้นด้วยตัวเองให้เร็วที่สุดให้ได้) เพราะทุกครั้งที่ได้ใช้เวลาด้วยกัน ทั้งกินข้าว ไปเที่ยว ดูหนัง ได้คุยกับครอบครัว มันก็ทำให้ลืมเรื่องเศร้าๆได้ดีเหมือนกัน
วิธีที่ห้า ลองมีน้ำใจกับเพื่อนมนุษย์กันมากขึ้นดูบ้าง ลองซื้อผลไม้มาฝากแม่บ้านกับพี่รปภ.ของออฟฟิศ ลองซื้อขนมมาแบ่งเพื่อนๆ ร่วมงาน จากที่ผมลองมา รอยยิ้มเล็กๆและคำขอบคุณที่ได้กลับมามันทำให้เราอิ่มใจดีจริงๆ
วิธีสุดท้าย เป็นวิธีที่ผมทำบ่อยที่สุดคือการไปเดินห้างครับ ผมชอบไปไหนมาไหนคนเดียว ได้กินของที่อยากกิน ได้ดูหนังที่อยากดูโดยไม่ต้องแคร์ว่าเพื่อนจะชอบมั้ย เราอยากดู อยากกินอะไรก็เต็มที่เลยครับ วันนั้นทั้งวันก็จะได้ทำทุกอย่างที่อยากทำ มีความสุขมากๆ (สำหรับคนชอบไปไหนมาไหนคนเดียวอย่างผม)